παιδια καλησπερα μπορειτε να μου πειτε οσοι εχετε κοινωνικη φοβια ποιο φαρμακο σας βοηθησε εγω παιρνω αναφρανιλ αλλα με κανει πολυ κοπωση εχω δοκιμασει seroxat,cipralex,effexor τιποτα και αντιψυχωτικα abilify,sycrest,risperdal εχω απελπιστει
Printable View
παιδια καλησπερα μπορειτε να μου πειτε οσοι εχετε κοινωνικη φοβια ποιο φαρμακο σας βοηθησε εγω παιρνω αναφρανιλ αλλα με κανει πολυ κοπωση εχω δοκιμασει seroxat,cipralex,effexor τιποτα και αντιψυχωτικα abilify,sycrest,risperdal εχω απελπιστει
Μια είναι η λύση. Συνεχόμενη έκθεση στο φόβο. Κάνε κάθε δραστηριότητα που σε εκθέτει σε κόσμο έχοντας πάντα στο νου ότι όλοι καταβαθος σε αγαπάνε. Κάποτε όλοι ήμασταν μικρά παιδάκια , κρίμα που για μερικούς στραβωσε και σε αγχωνουν με την κακια τους .
Άσε τα φάρμακα και πιάσε τον κόσμο, συνέχεια όμως. Μετά συνηθίζεις. Σιγά σιγά αλλά συνέχεια πρόοδο. Μιλά με όλους.
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
δν ειναι ετσι απλα τα πραγματα φιλε τι να αφησω τα φαρμακα 3 χρονια ετσι παλευα και το μονο που καταφερα ειναι να πεθαινω απο το αγχος αν εχεις καποιο φαρμακο να με προτεινεις καλως αλλιως τις αλλες μλκιες τις εχουμε ξανακουσει πολλες φορες και το εχουμε προσπαθησει πολλες φορες και το μονο που καταφερνα ειναι να αυξανεται το αγχος μου δν βοηθας φιλε και η λυση δν θα ερθει ετσι
Η έκθεση σε αυτο που σε φοβίζει φιλέ μου. Αυτό είναι το καλύτερο φάρμακο. Το να πηγαίνεις εκεί όπου συνηθιζεις να φοβάσαι. Τότε ο φόβος καταρρέει. Η δύναμη μέσα σου για να το επιτύχεις ονομάζεται υπέρβαση, να πασ δλδ κόντρα στις αντιστάσεις της ψυχής σου.
το χω προσπαθησει φιλε απειρες φορες κ δν βγηκε τιποτα τεσπα αν εχετε να προτεινετε καποιο φαρμακο αυτο θελω τα αλλα ολα ειναι περιττα γτ τα γνωριζω ηδη
Φαρμακο φιλε μου μονο απο γιατρο... μη ζητας καν μεσω ιντερνετ καποιος να σου προτεινει, δεν ειναι καλη ιδέα (φιλικα στο λεω).
Αλλα βλεπεις οτι ολοι λεμε το ιδιο, οκ ναι προσπαθησες και δε μπορεσες... ξανακαντο με οδηγιες απο εναν ειδικο ψυχολογο, ισως να εκανες κατι λαθος, ισως σου δωσει κατι χαλαρο χαπι αλλα σιγουρα θα σου πει αργα η γρηγορα να εκτεθεις στο φοβο, αυτο ειναι μονοδρομος εν τελει. Μπορει να απετυχες 3 χρονια ... αλλα να πετυχεις φετος ή του χρόνου κτλ :)
Σου ευχομαι τα καλυτερα. Μη χανεις χρονο, ομως.. πανε σε εναν ειδικό ή σε μια δομη ψυχ βοηθειας
εχω και ψυχιατρο και ψυχολογο φιλε κανω γνωσιακη συμπεριφορικη ακομα δν εχω δει αποτελεσμα ισως να ναι νωρις
Πόσο καιρό ?
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
δυο μηνες σιγουρα τωρα για παραπανω δν ειμαι και σιγουρος
Και γω έχω δοκιμάσει Cipralex, Effexor, Xanax, Wellbutrin, Abilify, Risperdal, Trittico... και ένα σωρό άλλα που
ξεχνάω τώρα. Όλα αυτά σε όλες τις πιθανές παραλλαγές.
Κατά τη γνώμη μου, κανένα απ'αυτά δεν με βοήθησε. Ή αν με βοήθησε, ήταν πολύ λίγο. Στο τέλος έπαιρνα 4
φάρμακα μαζί και είχα γίνει ζόμπι κανονικά. Πολλή κούραση.
Το μόνο που δεν έχω δοκιμάσει και είχα μεγάλες ελπίδες παλιά είναι το Nardil (phenelzine). Αυτό το πρωτοείδα
στο site socialanxietysupport και πολλοί τύποι ορκίζονταν ότι τους έκανε καλά. Κάτι σαν θαυματουργό φάρμακο.
Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα δεν συνταγογραφείται (είναι παράνομο), και αυτό γιατί όταν το παίρνεις
πρέπει να προσέχεις τι τρως. πχ αν φας πολύ τυρί, το σώμα σου παθαίνει σοκ και κινδυνεύεις να πεθάνεις.
Τέσπα, το έψαξα αρκετά αλλά δεν βρήκα τρόπο να το παραγγείλω απ'το εξωτερικό χωρίς συνταγή.
Γεια σου MikeStam 3,
Δεδομένου ότι τα φάρμακα μπορούν να μειώσουν κάποια συμπτώματα αλλά παρενέργειες πχ υπνηλία ή κόπωση μάλλον είναι συχνές, πιθανόν μιλάμε περισσότερο για συν και πλην. Επίσης, είναι σημαντικό το αν υπάρχει συννοσηρότητα.
Γράφεις πως έχεις δοκιμάσει διάφορα φάρμακα αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα βοηθητικά για εσένα και θα ήθελα να σε ρωτήσω τι θα ήθελες να σου προσφέρει ένα φάρμακο ώστε να είναι αποτελεσματικό για εσένα, (δηλαδή ποια συν θεωρείς πιο σημαντικά και ποια πλην θεωρείς πιο ασήμαντα).
Επίσης θα ήθελα να σε ρωτήσω αν γυμνάζεσαι γιατί πιθανόν η γυμναστική να σε έκανε πιο ενεργητικό και να αλληλεπιδρούσε προστατευτικά με τις παρενέργειες του φαρμάκου όπως κόπωση, και αν γενικότερα έχεις ερεθίσματα στη ζωή σου που σε γεμίζουν, γιατί πιθανόν αυτά θα μπορούσαν να ηταν προστατευτικός παράγοντας στην απελπισία και στις αρνητικές σκέψεις.
Τέλος, αν θέλεις θα μπορούσες να μοιραστείς τι αισθάνεσαι, γιατί κάθε περίπτωση είναι τελείως ατομική και ας ονομάζεται πχ "κοινωνική φοβία" και πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματα.
Quote:
Originally Posted by Georgewww
Κι εγώ έκανα γνωσιακή συμπεριφορική κι απλά είδα ελάχιστο αποτέλεσμα. Όμως, όπως σου επαναλαμβάνουν κι άλλοι εδώ η έκθεση στο φόβο είναι μονόδρομος, για όλους μας. Δυστυχώς πρέπει να εκτιθέμεθα πάντοτε στο φόβο μας - τουλάχιστο εγώ αυτό κάνω - έστω και αν πάντα τα αποτελέσματα μας είναι πενιχρά, δλδ εκεί που θα θελα επιτυχία στο αποτελεσμα της έκθεσης 100 τελικά είναι μόνο 10!Quote:
Originally Posted by MikeStam 3
Επίσης τι εννοείς κοινωνίκη φοβία; Στο λεωφορείο? Στο δρόμο? Σε παρουσίαση μονο?
Πες τα χειρότερα σου. Να ξέρεις πάντως ότι είναι πολύ συχνή "ασθένεια " και ότι θεραπεύεται, οπότε μην απογοητεύεσαι, αν και για τον καθένα είναι διαφορετική η θεραπεία. Σκέψου τα καλά, πχ μπορείς να εκτεθεί στο φόβο δηλαδή στον κόσμο και επίσης δεν κινδυνεύεις :)
Σκέψου να έχεις νοσοφοβια :/
Σε τι να εκτεθεις :(
Πάντα να κοιτάς και τη θετική πλευρά , είσαι ασφαλής ;)
Πάντως ότι και να κάνεις, μη πάρεις φάρμακα μόνος σου , μόνο με παρακολούθηση από ειδικό. Φιλικά στο λέω.
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Εμενα προσωπικα η εκθεση στον φοβο - δηλαδη στον κοσμο δεν με βοηθησε. Και αν βοηθησει, θα σε βοηθησει προσωρινα. Εαν βρεθεις παλι εκτος κοσμου, εισαι παλι στο μηδεν σε συντομο χρονικο διαστημα. Δουλεψα 2-3 σαιζον υποδοχη σε μικρο ξενοδοχειο και ειχα να κανω κοσμο ολη μερα. Βελτιωση καμια. Αγχος τεραστιο. Ειμαι εναντια στα φαρμακα που πρεπει να τα παιρνει καποιος καθε μερα για να "χτιστουν" στον οργανισμο. Οι πιθανοτητες επιτυχιας τετοιον φαρμακων ειναι κοντα στο 40% και αυτο μετα απο βδομαδες καθημερινης προσληψης. Οταν χασουν την αποτελεσματικοτητα τους και πρεπει να τα αλλαξεις ή να το σταματησεις γιατι θεραπευτηκες - βασικα ποτε δεν θεραπευτηκες, απλα καταφερες να καλυψεις το προβλημα για οσο υπαρχει το φαρμακο στον οργανισμο σου - τοτε σε περιμενουν δυσκολες βδομαδες ή και μηνες. Αν δεν ειχες καταθλιψη, θα αποκτησεις. Αν ειχες, θα πολλαπλασιαστει.
Εχω αφιερωσει υπερβολικο χρονο στο ιντερνετ για να βρω κατι που μπορει να λυσει αυτο το θεμα, αλλα δυστυχως δεν εχω βρει τιποτα ακομα. Δεν υπαρχει κανενα φαρμακο θαυμα. Παλια το αλκοολ βοηθουσε, αλλα το εκοψα μαχαιρι εδω και καιρο, οχι οτι επινα συχνα. Αν δεν ειχε comedown, hangover και η καταστροφικη του πλευρα στο σωμα και στο συκωτι, υποθετω θα ημουν μονιμα μεθυσμενος.
Το αλκοολ δεν βοηθάει, απλά όση ώρα είσαι υπό την επήρρεια του (δεν εννοώ σε καμία περίπτωση τη μέθη) νιώθεις μια χαρά, ένα αίσθημα ότι δεν τρέχει τίποτα άσχημο στη ζωή σου, καταλαγιάζουν οι αρνητικές σκέψεις και τα αρνητικά συναισθήματα. Τα φάρμακα απλά καταλαγιάζουν τα συναισθήματα, δεν μεταβάλλουν τις σκέψεις, ούτε τον τρόπο σκέψεις ούτε σβήνουν τραυματικές εμπειρίες κι αναμνήσεις από τη μνήμη. Τα σταματάς μόνο υπό οδηγίες γιατρού. Αυτός θα κρίνει αν θεραεύτηκες και νοείται ότι η σχέση με τον ψυχίατρο είναι πιο προσωπική εν σχέσει με τις άλλες ειδικότητες γιατρών ώστε και η επικοινωνία και η φαρμακευτική αγωγή να ναι σε λογικά για σενα πλαίσια. Τα δε φάρμακα όπως προφανως γνωρίζεις είναι μέσο και όχι αυτοσκοπός.Quote:
Originally Posted by stefamw
Το ζήτημα είναι ότι εκτέθεικες στο φόβο, δλδ στην υποδοχή στο ξενοδοχείο με τον κόσμο. Είτε οι αντιστάσεις μέσα σου είναι φοβερές δλδ υπάρχει μια εσωτερική επιθυμία που θέλει την ανέμελη παρουσία και συσχέτιση άφοβα με τον κόσμο αλλά όλος ο υπόλοιπος ψυχικός σου κόσμος είναιο πλημμυρισμένος από φοβίες που παγιώθηκαν μεσα σου πχ θα γελάνε, δεν θα τα καταφέρω, θα μου κάνουν κακό είτε ο χαρακτήρας σου ως ο πυρήνας του είναι σου ποθεί την απομόνωση, την απομάκρυνση από τον κόσμο ως εαν αυτη να ναι η ευτυχία για σένα.