Πως ξεπερνιέται η αρρωστοφοβια???

Καλησπερα σε όλους.. Σας συμβαίνει να ακούσετε πχ για θάνατο, τροχαίο, αρρώστιες κλπ για κάποιον στην τηλεόραση η απο κάποιον γνωστός σας για κάποιο γνωστό του και να φοβάστε ότι '' έρχεται η σειρά σας ''??? Πως ξεπερνιέται αυτό βρε παιδιά?? Πάντα φοβόμουν οκκ, λόγω κ του χαμού της μητέρας μου υπάρχει μια ευαισθησία παραπάνω. Τον τελευταίο χρόνο όμως ξαφνικά το κακό έχει παραγίνει. Μπορεί να ακούσω κάτι για κάποιον κυριολεκτικά άγνωστο μου κ εκει που ήμουν μια χαρά μετα να έχω πόνους φοβίες και ενα σωρο ψυχοσωματικα που εμμέσως πλην σαφώς συνδέονται με αυτό που άκουσα. Πριν περίπου ενα μηνα εμαθα για κάποια που είχε εν τέλει όγκο στον εγκέφαλο (δεν τη γνωρίζω καν) και με κατέβαλε τόσο πολύ κ καθώς ταλαιπωρουμαι 2 εβδομάδες τώρα απο πονοκεφάλους συνειδητοποίησα σιγά σιγά ότι με επηρέασε τόσο πολύ αυτή η πληροφορία που με επιασε αυτο το πράμα.. Τι κανουμε πια???

Εστάλη από WAS-LX1 στο E-Psychology.gr Mobile App

1ον όγκος στο κεφάλι είναι συνήθως πάρα πολύ δυνατός πόνος που σίγουρα εσύ δεν έχεις :)
2ον η ηλικία σου είναι τέλεια. Μη φοβάσαι.
3ον κάνεις εξετάσεις αν πχ φοβάσαι HIV κάνεις την εξέταση, νταξ το πρόβλημα είναι αν είναι δύσκολη εξέταση πχ μαγνητική , που να τρέχεις.

Τέλος μπορείς να πας σε ψυχολόγο αν δε την παλεύεις.

Ασχολησου με διάφορα πράματα εκτός από search Google για αρρώστιες.
Βγες έξω στο ήλιο περπατά πάνε για καφέ θάλασσα, φουλ πρόγραμμα.

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

Μαγνητική πάντως εκανα πριν 11 μήνες γιατί είχα φάει κόλλημα πάλι ψάχνοντας το Google ενσωμάτωσα τα συμπτώματα της σκπ κ απο τοτε ξεκίνησαν ολα! Εκεί που το βρίσκω κ ειμαι πάλι ο ευχαριστος εαυτός μου που τόσο πολύ μου αρέσει κ τον αγαπώ εκεί πάλι κάτι γίνεται και το χάνω κ ζω μες στη μιζέρια και το φόβο..

Εστάλη από WAS-LX1 στο E-Psychology.gr Mobile App

Καλά σκπ καρκίνοι και αυτοάνοσα είναι τα κλασικά που φοβόμαστε οι αρρωστοφοβικοι :)
Θα μου πεις μπορεί να τύχει και σε μας, σε κάποιον τυχαίνουν, ναι αλλά μέχρι την διάγνωση ή σοβαρά συμπτώματα, όλοι θεωρουμαστε το ίδιο υγιείς , πάντως αν γεμίσεις τη μέρα σου με άλλα πράματα , δε θα σε τρελενει τόσο, δύσκολο στην αρχή αλλά πρέπει.
Λύση κανονική προσωπικά μόνο με την καταπολέμηση του φόβου του θανάτου, δηλαδή εξοικείωση με το ότι όλοι θα πεθάνουμε και ο Χριστός μας έδειξε/χαρισε το δρόμο για τη ζωή μετά το θάνατο. Προσωπικά με γεμίζει. Άλλωστε χωρίς Θεό και μετά θάνατον ζωή, τη νόημα έχει η παρούσα ? 1 μέρα ζωής ή 100 χρόνια, μικρή διαφορά αν όλα τελειώνουν εκεί :)

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

Quote:

---

Originally Posted by Georgewww

Καλά σκπ καρκίνοι και αυτοάνοσα είναι τα κλασικά που φοβόμαστε οι αρρωστοφοβικοι :)
Θα μου πεις μπορεί να τύχει και σε μας, σε κάποιον τυχαίνουν, ναι αλλά μέχρι την διάγνωση ή σοβαρά συμπτώματα, όλοι θεωρουμαστε το ίδιο υγιείς , πάντως αν γεμίσεις τη μέρα σου με άλλα πράματα , δε θα σε τρελενει τόσο, δύσκολο στην αρχή αλλά πρέπει.
Λύση κανονική προσωπικά μόνο με την καταπολέμηση του φόβου του θανάτου, δηλαδή εξοικείωση με το ότι όλοι θα πεθάνουμε και ο Χριστός μας έδειξε/χαρισε το δρόμο για τη ζωή μετά το θάνατο. Προσωπικά με γεμίζει. Άλλωστε χωρίς Θεό και μετά θάνατον ζωή, τη νόημα έχει η παρούσα ? 1 μέρα ζωής ή 100 χρόνια, μικρή διαφορά αν όλα τελειώνουν εκεί :)

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

---

Η μέρα μου είναι γεμάτη έτσι κ αλλιώς αλλα οταν υποβοσκουν φόβοι από διάφορες καταστάσεις της ζωής και κάτω από συνθήκες που γίνεσαι ευάλωτος γιατί έχεις πολύ στρες, πολλές ευθύνες, ανησυχίες για τους ανθρώπους σου κλ0 κλπ εκεί βγαίνουν ξαφνικά κ αυτά που φοβάσαι. Σημαντική η θρησκεία δεν αντιλέγω αλλα απο την αλλη σε αυτή τη ζωη ποναμε, κλαίμε, γελάμε αν το σκεφτείς αλλιώς.

Εστάλη από WAS-LX1 στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Originally Posted by Vasomp

Η μέρα μου είναι γεμάτη έτσι κ αλλιώς αλλα οταν υποβοσκουν φόβοι από διάφορες καταστάσεις της ζωής και κάτω από συνθήκες που γίνεσαι ευάλωτος γιατί έχεις πολύ στρες, πολλές ευθύνες, ανησυχίες για τους ανθρώπους σου κλ0 κλπ εκεί βγαίνουν ξαφνικά κ αυτά που φοβάσαι. Σημαντική η θρησκεία δεν αντιλέγω αλλα απο την αλλη σε αυτή τη ζωη ποναμε, κλαίμε, γελάμε αν το σκεφτείς αλλιώς.

Εστάλη από WAS-LX1 στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Ναι σε αυτήν την ζωή μπορείς να έχεις τον Χριστό, στο κλάμα στον πόνο και στη χαρά μαζί μας αν είναι ... Μακάρι :)

Ούτε εγώ ήμουν κανενας της εκκλησίας, αλλά όταν τυχαίνουν πράματα και απειλείται η ζωή σου, μόνο ο Χριστός και η Παναγία μπορεί να σε καταλάβει, να απαλύνει τον πόνο, τον φόβο, το άγχος. Ψυχο Φάρμακα ? Όχι ευχαριστώ :) ( όσο μπορώ)
Η ζωή είναι ο σταυρός μας , όχι η παιδική χαρά που ήρθαμε να περάσουμε καλά και γεια σας , διαβάζουμε τους βίους των Αγίων και παθαίνεις σοκ, βλέπεις μετά το δικό σου αγκαθακι ... ;)

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

πως τρωτε μερικοι το παραμυθι με την θρησκεια απορω.........

Μάλλον πρέπει να πας σε ψυχολόγο.. Όταν δεν είμαστε καλά μέσα μας για διάφορους λόγους συνειδητούς ή μη τότε πολλές φορές χτυπάει το άγχος και εμφανίζεται με διάφορες μορφές, κρίσεις πανικού, έντονες φοβίες, μικρβιοφοβία, αρρωστοφοβία. Δεν αντιλέγω πως λίγο πολύ όλοι έχουμε περάσει από την φάση του ιντερνετ να ψάχνουμε για κάποια ασθένεια ή να αγχωθούμε. Αλλά αυτά που περιγράφεις δείχνουν φοβία και το χρονικό διάστημα που το βιώνεις ξεφεύγει από το απλά ανησυχώ για κάποια ασθένεια και δείχνει όντως ότι πρέπει να λύσεις κάποια πράγματα μέσα σου για να είσαι και πιο χαρούμενος. Οπότε για μένα τέτοιες φοβίες ξεπερνιούνται μάλλον έμμεσα, λύνοντας εσωτερικά προβλήματα και βρίσκοντας εσένα. Δεν είναι το θέμα μόνο γιατί φοβάσαι τις ασθένειες είναι και τι άλλο μέσα σε τσιγκλάει ώστε να βιώνεις τόσο άγχος

Quote:

---

Originally Posted by Art_Phil

Μάλλον πρέπει να πας σε ψυχολόγο.. Όταν δεν είμαστε καλά μέσα μας για διάφορους λόγους συνειδητούς ή μη τότε πολλές φορές χτυπάει το άγχος και εμφανίζεται με διάφορες μορφές, κρίσεις πανικού, έντονες φοβίες, μικρβιοφοβία, αρρωστοφοβία. Δεν αντιλέγω πως λίγο πολύ όλοι έχουμε περάσει από την φάση του ιντερνετ να ψάχνουμε για κάποια ασθένεια ή να αγχωθούμε. Αλλά αυτά που περιγράφεις δείχνουν φοβία και το χρονικό διάστημα που το βιώνεις ξεφεύγει από το απλά ανησυχώ για κάποια ασθένεια και δείχνει όντως ότι πρέπει να λύσεις κάποια πράγματα μέσα σου για να είσαι και πιο χαρούμενος. Οπότε για μένα τέτοιες φοβίες ξεπερνιούνται μάλλον έμμεσα, λύνοντας εσωτερικά προβλήματα και βρίσκοντας εσένα. Δεν είναι το θέμα μόνο γιατί φοβάσαι τις ασθένειες είναι και τι άλλο μέσα σε τσιγκλάει ώστε να βιώνεις τόσο άγχος

---

Έχεις ένα point... Προσωπικά εχω φοβερές φοβίες λόγω της μητέρας μου που αρρωστησε από καρκίνο και την έχασα αρκετά νεα. Κ απο εκει νομίζω κ μετα βιωνω ανα περιόδους έντονες ανησυχίες σχετικά με θέματα υγείας. Κάνω τα πάντα δικά μου δεν ξέρω ειλικρινά πως γίνεται αυτό. Αν κάποιος πάθει καρδιά μετά από λίγες μέρες έχω πόνους στην καρδιά, αν εμφανίσει κάτι στο κεφάλι του έχω πονοκεφάλους... Απλώς όλο αυτό συμβαίνει πολύ έντονα τον τελευταίο χρόνο..

Εστάλη από WAS-LX1 στο E-Psychology.gr Mobile App

Πόσο χρονών είσαι εσύ περίπου και πόσο ήταν η μητέρα σου ;
Καλά με αυτά που ακουμε γύρο μας πως να μη φοβάσαι, πραγματικά νομίζω ότι αν κάποιος δε φοβάται ή να το πω πιο σωστά , νομίζει ότι δε θα τύχει το κακό σε αυτόν , μάλλον χρήζει ψυχιάτρου :)

Προσωπικά αν δεν καταφέρουμε να χωνέψουμε την ιδέα του θανάτου, όλοι κάποια στιγμή (αρρωστοφοβικοι ή οχι) θα υποτροπιάσουμε, φταίει η κοινωνία σε αυτό που από μικρούς δε μας έχει εξοικειώσει με το μόνο σίγουρο γεγονός ότι η ζωή τελειώνει, ίσως φταίμε κι εμείς που δεν ήμασταν μέσα στη θρησκεία μας με πίστη. Αυτούς θαυμάζω πιο πολύ απολλους που λένε Χριστέ μου πάρε με και το εννοούν, το νοιωθουν το ξέρουν ότι θάνατος είναι απλά μια μετάβαση στη ελευθερία , ο λόγος που γεννηθηκαμε, καλό παράδεισο για τους συγχωρεμενους και καλό κουράγιο για εμάς :)

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

Quote:

---

Originally Posted by Georgewww

Πόσο χρονών είσαι εσύ περίπου και πόσο ήταν η μητέρα σου ;
Καλά με αυτά που ακουμε γύρο μας πως να μη φοβάσαι, πραγματικά νομίζω ότι αν κάποιος δε φοβάται ή να το πω πιο σωστά , νομίζει ότι δε θα τύχει το κακό σε αυτόν , μάλλον χρήζει ψυχιάτρου :)

Προσωπικά αν δεν καταφέρουμε να χωνέψουμε την ιδέα του θανάτου, όλοι κάποια στιγμή (αρρωστοφοβικοι ή οχι) θα υποτροπιάσουμε, φταίει η κοινωνία σε αυτό που από μικρούς δε μας έχει εξοικειώσει με το μόνο σίγουρο γεγονός ότι η ζωή τελειώνει, ίσως φταίμε κι εμείς που δεν ήμασταν μέσα στη θρησκεία μας με πίστη. Αυτούς θαυμάζω πιο πολύ απολλους που λένε Χριστέ μου πάρε με και το εννοούν, το νοιωθουν το ξέρουν ότι θάνατος είναι απλά μια μετάβαση στη ελευθερία , ο λόγος που γεννηθηκαμε, καλό παράδεισο για τους συγχωρεμενους και καλό κουράγιο για εμάς :)

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

---

Για να βρίσκεσαι κ εσύ εδώ μέσα προφανώς ούτε εσύ έχεις εξοικειωθεί με την ιδέα του θανάτου αλλιώς θα τα δεχοσουν ολα φυσικά κ δεν θα ανησυχούσες.. Επίσης πόσο χρονών είσαι?

Εστάλη από WAS-LX1 στο E-Psychology.gr Mobile App

Ναι δε το έχω καταφέρει ακόμα. 35

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk