Διπολικοτητα ή κατάθλιψη

Χαίρεται
Είμαι 22 χρόνων φοιτήτρια και εδώ και τρία χρόνια πάνω κάτω εχω κάνει πέρα πολλούς ανθρώπους λόγω του ανεξέλεγκτου θυμού μου και επειδή δεν έχω όρεξη κάποιες φορές ούτε να ανασαίνω και κάθομαι όλη την ώρα σπίτι γιατί νιώθω καλύτερα. Αλλά υπάρχουν και μέρες που θέλω να βγω θέλω να κάνω πράγματα και να μιλήσω με ανθρώπους φίλους και μη αλλά είναι πολύ λίγες σε σύγκριση με τις μέρες που δεν είμαι καλά και δεν έχω όρεξη για τίποτα. Είμαι σε σχέση με έναν πολύ καλό άνθρωπο 2 χρόνια και βλεπει την κατάσταση μου και δεν με βοηθάει με κάνει χειρότερα κάποιες φορές. Ειδικά όταν τσακωνομαστε έχω σκέψεις σαν κάποιος να μου βάζει στο μυαλό αυτή την σκέψη της αυτοκτονίας. Άλλες φορές νευριαζω και σκέφτομαι ότι απλά πρέπει να σταματήσω τον θυμό μου και μετά από λίγο είμαι στη τρελή χαρά. Δεν έχω πάρει ποτέ την απόφαση να αυτοκτονήσω. Γιατί σκέφτομαι ότι όλα θα καλυτερεψουν κάποια στιγμή. Δεν έχω επισκεφθεί ποτέ ψυχολόγο ή ψυχίατρο και δεν ξέρω πως να σταματήσω να είμαι έτσι.

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

φυσικα και σε ψυχιατρο πηγαινε, εχει το δημοσιο τσαμπα, βεβαια μπωρει να βρεις και κανα συμβεβλημενο με το πανεπηστημειο? κοιτα αν εχει και ψυχολογο- ψυχιατρο το πανεπηστημειο σου

Quote:

---

Originally Posted by homebod

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

---

Ευχαριστώ για την απάντηση. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω νιώσει την ανάγκη να πάω σε έναν ψυχολόγο ακόμα γιατί σκέφτομαι ότι δεν θα αλλάξει κάτι. κάθομαι πολλές φορές μόνη μου και τα σκέφτομαι και αναλύω τις σκέψεις μου. Χαλαρά όμως χωρίς να στεναχωριεμαι απλή συζήτηση με τον εαυτό μου.

Quote:

---

Originally Posted by pavlosla

φυσικα και σε ψυχιατρο πηγαινε, εχει το δημοσιο τσαμπα, βεβαια μπωρει να βρεις και κανα συμβεβλημενο με το πανεπηστημειο? κοιτα αν εχει και ψυχολογο- ψυχιατρο το πανεπηστημειο σου

---

Εχει είχα πάει να κλείσω ραντεβού σε στιγμή απελπισίας επειδή είχα ταχυκαρδιες κλπ από την στεναχώρια μου. αλλά δεν είχαν φέρει ακόμα προσωπικό.

Γεια, θα σου προτεινα να πας και σε ψυχολογο και σε ψυχιατρο. Αγνοησε την κινδυνολογια του homebod πιο πανω, ουτε να σε "φλομωσουν" υπαρχει λογος ουτε να χρειαστουν χρονια να βγαλετε μια ακρη.

Επισης μην προεξοφλεις οτι θα πασχεις απο καποια απ' τις δυο νοσους του τιτλου! Απ' το να βαζεις ιδεες ειναι καλυτερα να ζητησεις τη γνωμη ειδικου.

αυτός ο θυμός από που πηγάζει; αισθάνεσαι ότι οι γύρω σε αδικούν ή σε υποτιμούν ή σε εκμεταλλεύονται;
για τον εαυτό σου πως αισθάνεσαι?