ποναω και κλαιω συνεχως...τι να κανω???

παιδια ειμαι σε τραγικη φαση.Γιατι ποναω τοσο πολυ???ΚΛΑΙΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.Μου εχει κοπει η ορεξη νερο με το ζορι πινω.Νιωθω φοβο ,απαθεια,στεναχωρια,ανικαν� �τητα.Φοβαμαι ακομα και στο σπιτι .Θελω συνεχεια να κοιμαμαι για να μη καταλαβαινω τιποτα.Οι σκεψεις αυτοκτονιας υπαρχουν αλλα οχι τοσο επιμονες οσο πριν.Νιωθω ασφαλεια μονο μεσα στο σπιτι με τους γονεις μου και με τη κολλητη μου.Θελω συνεχως να τους κανω αγκαλιτσα ειδικα με το μπαμπα μου ο οποιος ειναι σε καθε στιγμη διπλα μου και φοβαμαι συνεχως αν τον παρει οΘεος τωρα εγω τι θα κανω???Γιατι δεν εχω ορεξη να φαω τιποτα???ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΟΛΥ.Εσεις πως ησασταν τις πρωτες μερες ?τι να κανω???Ποναω!!!Δεν αντεχεται τετοια κατασταση.Δεν περιποιουμαι τον ευατο μου, τα μαλλια μου πεφτουν, το δερμα εχει γινει χαλια .Δε μπορω να κουνηθω .Δε ζητω τιποτα μονο αγαπη και προσπαθω να κανω υπομονη αλλα δεν αντεχω.Οι ιδεες γινονται εντονοτερες αισθανομαι ασχημη οσο ποτε και δε θελω να βγαινω και γιαυτο εξω.Νιωθω ολα τα βλεμματα πανω μου οποιος χαμογελασει γελασει με κοιταξει περιεργα νομιζω οτι με βλεπει ασχημη.Δεν αντεχω τη λυπηση ειμαι υπερηφανο ατομο αλλα αφου ετσι νιωθω.Τη μια θελω να κλαψω τοσο πολυ και την αλλη να τα σπασω ολα.ΟΙ γονεις μου το χουν παρει αποφαση οτι ειμαι τρελλη και ετσι θα μαι παντοτε.

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΝΟΧΕΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ Η ΕΝΤΟΝΗ ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.
ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ.
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ. Η ΠΙΣΤΗ ΣΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΗΡΕΜΙΑ ΕΝΩ ΕΣΕΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΖΕΙΣ.
ΙΣΩΣ ΝΑ ΘΥΜΩΣΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΩΣΕΙ.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ

αφρουλα,εχεις απωθημενα;πραγματα που εσωτερικα θελεις να κανεις αλλα ντρεπεσαι η δεν τα θεωρεις σωστο να τα κανεις;

οχι τι σχεση εχει αυτο?

παιδια συγγνωμη δεν καταλαβα .τι σχεση εχει η θρησκεια με την αρρωστια μου?οχι δεν εχω ενοχες για κατι εξομολογηθηκα και ησυχασα οσον αφορα αμαρτιες να με στεναχωρουσαν .Ισα ισα που κανω προσευχη και ηρεμω για λιγο.Αλλα τι να κανω με αυτη τη κατασταση καταθλιψη και ιδεες μαζι πως να το αντεξω ολο αυτο.Και επακολουθο ειναι και η μοναξια γιατι εχω απομονωθει στο σπιτι.

Εστειλα U2U και σου ανελυσα το σκεπτικο μου. Δεν ειχε νοημα να το γραψω εδω ουτε θελω να μου απαντησεις. Απλα πες αν εχω δικαιο ή οχι

οχι .Μονο στην αγαπη εχεις δικιο.Γιατι χωρις αγαπη και κατανοηση και υποστηριξη δε γινεται τιποτα.Αλλα που να τη βρω?Μονο ο Θεος με καταλαβαινει.Κανεις αλλος.Ολοι μου λενε ειμαι μια χαρα μονη μου τα προκαλω .Αφου δεν ειμαι .Θελω υποστηριξη αλλα φιλους δεν εχω τους εδιωξα σιγα σιγα με τη συμπεριφορα μου.Και απο την αλλη εχω μια φιλη αλλα ειναι στο κοσμο της δε καταλαβαινει τι εστι καταθλιψη αλλα αν τη χασω τοτε ειναι που θα τρελλαθω.Ειμαι δυναμικη ανεξαρτητη προσπαθουσα τουλαχιστον τωρα τι ειμαι???Ενα τιποτα...τους εχω αναγκη ολους τωρα.ειναι κακο?Θελω αγαπη αλλα φοβαμαι να βγω εξω.Επαθα και κοινωνικη φοβια τωρα.Ποσο αλλο Παναγια μου ποσο??Τι να κανω?Δε θελω να πεθανω βλακεια ηταν θελω να ζησω αλλα πως???κατεληξα να φοβαμαι το κοσμο να μην τους κοιταω στα ματια να ειμαι συνεχεια στο δωματιο μου και να ειμαι αχρηστη!

Quote:

---

Originally posted by afrula

Μονο ο Θεος με καταλαβαινει.Κανεις αλλος.

---

ορθον.....
αλλα εδω γιατι συνομιλεις με ατομα που δεν σε καταλαβαινουν???

Γιατι δεν πας σε μια εκκλησια μηπως και βρεις τις απαντησεις που θες?

αυτο καταλαβες?Εννοειται για σας αλλα μιλησα για τον κοσμο το περιβαλλον μου και στην Εκκλησια πηγαινω προσπαθω να βρω και καποιον πνευματικο για ψυχολογικα .Προς το παρον ο δικος μου με υποστηριζει και ειναι καλος.