τι κανεις οταν το non suicidal γινεται suicidal. πως μπορεις να το σταματησεις οταν απολυτως τιποτα δεν παει καλα στη ζωη. τιποτα. τιποτα.............ολα αυτη τη στιγμη ειναι ειναι λαθος.
Printable View
τι κανεις οταν το non suicidal γινεται suicidal. πως μπορεις να το σταματησεις οταν απολυτως τιποτα δεν παει καλα στη ζωη. τιποτα. τιποτα.............ολα αυτη τη στιγμη ειναι ειναι λαθος.
Ετσι ζουμε ολοι θελει αρχιδια να γερασεισ
Οταν αλλαζει τετοια παραμετρος, αλλαζει και η αναγκη να δεις ειδικο... Ξερεις μεν τα αιτια αλλα αυτο δεν δινει λυση ουτε προσωρινη.
δεν μπορω να δω ειδικο. και απο θεμα χρηματων. και η μιση ωρα θεραπειας τη βδομαδα ειναι αστεια. και εδω μιλαμε για ενα καρο ξαφνικα προβληματα. και επισης τα χαπια δεν με πιανουν
που ειχες δοκιμασει σε παλιοτερες καταθλιπτικες συνδρομες εννοεις; επειδη αυτα που περιγραφεις ειναι καινουργια... δε θυμαμαι για αυτοκτονικοτητα να ειχες ξαναγραψει. οποτε πως ξερεις οτι το νεο αυτο συμπτωμα δε θα το πιασει καποιο φαρμακο; η σιγουρα οτι ειναι καν η ιδια καταθλιψη με παλιοτερα απλα χειροτερη;
εστιαζω στον ψυχιατρο επειδη δεν χρειαζεται και απο χρηματικη αποψη να τον βλεπεις τοσο συχνα
οχι ειναι αλλο προβλημα. δεν ειναι καταθλιψη. ειναι καθημερινο προβλημα. εχω 3 ατομα της οικογενειας μου με καρκινο και δεν το αντεχω.
δε λεω οτι δεν ειναι φυσιολογικη η αντιδραση σου για οσα συμβαινουν στη ζωη σου και στους δικους σου αυτον τον καιρο. ακομα και η καταθλιψη (που δεν ειπα οτι εχεις) ειναι φυσιολογικη, μη παθολογικη σε τρομερα δυσκολες καταστασεις. και ενω μπορει να πει ενας πχ οκ, εγω με τοσα που περναω αυτον τον καιρο, φαρμακα δεν παιρνω, υπαρχει η αυτοκτονικοτητα που το αλλαζει το πραγμα. για αυτο το λεω... το τι εχεις αυτον τον καιρο και πως το λενε δεν εχει σημασια, και το οτι ειναι φυσιολογικη αναμενομενη αντιδραση δε σημαινει οτι δεν μπορει ενας ψυχιατρος να βοηθησει.
κανεις δεν μπορει να βοηθησει
Έψαξες για διάφορα γκρουπ ομάδες κτλ καρκινοπαθών ? Δεν έχω εμπειρία αλλά φαντάζομαι θα βοηθήσει και τους πάσχοντες και εσένα (ας πούμε συνοδούς ) που πέρασαν από αυτά. Ρώτα κάνα γιατρό γενικά ανθρώπους στο νοσοκομείο που πάτε , κάτι θα ξέρουν. Είναι αλλιώς να το έχει περάσει κάποιος, τον εμπιστεύεσαι παραπάνω, λες με καταλαβαίνει αυτός, και συνήθως είναι πολύ ανοιχτοί και να βοηθήσουν οι άνθρωποι που πέρασαν δύσκολα.
Όσο δύσκολα και να είναι, μη χάνεις και την καθημερινότητα , τα απλα πραματακια της ημέρας , άλλωστε κανείς δε ξέρει πότε θα φύγει , σήμερα είσαι εσύ η δυνατή, έστω και έτσι είστε όλοι μαζί, δουλειά και έξω μπορείς να πας και μετά αν θέλεις , δε θα πάνε πουθενά τα κράτη :) άστο για τελευταίο αυτό.
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Εχεις καποιον για να μιλησεις για ολα αυτα που βιωνεις αυτο το διαστημα; Καποιον εκτος του στενου κυκλου που σε εχει αναγκη αυτο τον καιρο.
οχι δεν εχω.