ΕΚΤΑΚΤΕΣ

Printable View

02-07-2019, 17:19
Tomtim98

ΕΚΤΑΚΤΕΣ

Γεια σας , ειμαι 20 χρονών ο Γολγοθάς μου άρχισε πριν από 1 χρόνο όταν έβαλα μετα απο έναν θάνατο ενός πατέρα ενός φίλου μου από καρδιά .... Την καρδιοφοβεια στο μυαλό ... Άρχισα να παθαίνω κρίση πανικού από το φόβο επιγοντα κλπα πρώτα με ταχυκαρδίες μετά ξεπέρασα τις ταχυκαρδίες φοβόμουν τους πόνους και μετά χτύπησαν την πόρτα οι πιο τρομερές από όλα οι έκτακτες έκανα 3 μέρες συνεχόμενες πολλές ... Όχι πάνω από 10.000 φυσικά .... Και χέστηκα πάνω μου στην κυριολεξία ... Πάλι επείγοντα όλα κομπλέ άμα θες μου λένε βάλε χολτερ κλπα πήγα σε έναν ειδικό στη Λάρισα μου λέει είσαι κομπλέ και δεν χρειάζεται να βάλεις καν χολτερ .... Απλά εκεί είναι που άρχισαν όλοι να πιέζουν να πάω σε ψυχολόγο .... Περίπου Φεβρουάριο έγινε αυτό ... Πλέον .... Το πάλεψα όμως ... Παρόλο που είχα φτάσει σε σημείο να θέλω να πεθάνω να μην βγαίνω από το σπίτι να φοβάμαι να βγω έξω η να πάω σχολή ... Αποφάσισα να το παλέψω χωρίς ψυχολόγο ... Οσπου τώρα μπορώ να πω ότι τα κατάφερα ... Βγαίνω έξω όπως παλιά κάνω ότι έκανα δεν φοβαμαι ..έπαψα να μετράω παλμούς και σταμάτησα να φοβάμαι τις έκτακτες που έτσι κι αλλιώς 2-3 τη μέρα όλοι έχουμε ... Απλά θέλω να πω ότι και να σας συμβεί παλεψτε χαμογελαστε μιλήστε στα κοντινα σας πρόσωπα και μην πάτε σε ψυχοφαρμακα αυτά θα σας κάνουν χειρότερα ... Όλα είναι στο μυαλό μας ... Και οσον αφορά τις έκτακτες τους μικροπονους και τις λίγες ταχυκαρδίες τις είχαμε πάντα .... Απλά δεν δίναμε σημασία..... Καλή δύναμη από μένα ελπίζω να τα αφήσω στα αζητητα όλα αυτά και να μην τα ξαναπιάσω ... ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΖΗΣΤΕ ... 2 ΕΚΤΑΚΤΕΣ ..Η ΜΙΑ ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΑ ... Η ΜΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΦΟΒΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ... ΜΟΝΟ ΑΜΑ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΩΞΕΙΣ
02-07-2019, 19:28
Helpfull

Κουράγιο αδερφε..δες τι έγραψα στο τελευταίο ποστ πάνω
03-07-2019, 09:02
Κατερινα82

Γενικά ένα τραυματικό γεγονός μας στιγματίζει όλους και κάποιους μετά τους κυνηγάει το φάντασμα του αιτίου του θανάτου του εκλειποντος...είναι ένα ζόρικο διάστημα οφείλω να ομολογήσω γιατί μπαίνουμε στη διαδικασία όταν ακούμε ένα πολύ κοντινό μας άτομο ότι πέθανε από κάτι που μπορεί να χτυπήσει και την δική μας πόρτα,τότε αρχίζουμε να έχουμε την αίσθηση ότι θα πάθουμε κι εμείς το ίδιο...Όχι,δεν θα πάθουμε κι εμείς το ίδιο Επειδή το έπαθε κάποιος γνωστός..μπορεί να πάθουμε οτιδήποτε άλλο το σκέφτηκε ποτέ αυτό κανείς?Δηλ θα πρέπει να φοβόμαστε την κάθε ασθένεια το κάθε σύμπτωμα ότι θα το αποκτήσουμε κι εμείς?Οφείλουμε να ζήσουμε αυτό που μας δίνεται καθημερινά και για το αύριο κανείς δεν ξέρει...πχ εγώ φοβάμαι λόγω της ασθένειας μου ότι αν κάνω πολυωρο ταξίδι και μου συμβεί το παραμικρό δεν θα βρω εύκολα νοσοκομείο και με πιάνει πανικός...Μετά κάθομαι και σκέφτομαι αν είναι να συμβεί κάτι μπορεί να συμβεί και σε μια απόσταση μισής ώρας αν θέλει...Και εκεί καθησυχαζομαι λέγοντας ότι είναι να γινει ας είναι ευλογημένο...Κατά παραχωρηση Θεού είναι όλα...Μην το ξεχνάμε αυτό...Μας έδωσε την ιατρική επιστήμη να βοηθηθουμε αλλά έχουμε κι Εκεινον μην το παραλειπουμε ποτέ...Να ζητάμε την Βοήθειά Του και τις πρεσβείες των Αγίων μας...Έχουμε μια ζωντανή πίστη,είμαστε βαπτισμενοι και χρισμενοι ξέρεις τι ευλογία είναι αυτό???Οπότε απολαμβάνουμε τα αγαθά που μας προσφέρει ο Θεός,βοηθάμε τον πλησίον μας είτε με υλική είτε με πνευματική ελεημοσύνη,γιατί και το να γράφει κανείς εδώ και να δίνει παρηγοριά σε όσους υποφέρουν από σκέψεις φόβους κλπ είναι πνευματική ελεημοσύνη...Δεν ξεχνάει κανέναν ο Θεός αρκεί να μην Τον ξεχνάμε κι εμείς...
29-07-2019, 15:30
Tomtim98

Quote:

Originally Posted by Κατερινα82

Γενικά ένα τραυματικό γεγονός μας στιγματίζει όλους και κάποιους μετά τους κυνηγάει το φάντασμα του αιτίου του θανάτου του εκλειποντος...είναι ένα ζόρικο διάστημα οφείλω να ομολογήσω γιατί μπαίνουμε στη διαδικασία όταν ακούμε ένα πολύ κοντινό μας άτομο ότι πέθανε από κάτι που μπορεί να χτυπήσει και την δική μας πόρτα,τότε αρχίζουμε να έχουμε την αίσθηση ότι θα πάθουμε κι εμείς το ίδιο...Όχι,δεν θα πάθουμε κι εμείς το ίδιο Επειδή το έπαθε κάποιος γνωστός..μπορεί να πάθουμε οτιδήποτε άλλο το σκέφτηκε ποτέ αυτό κανείς?Δηλ θα πρέπει να φοβόμαστε την κάθε ασθένεια το κάθε σύμπτωμα ότι θα το αποκτήσουμε κι εμείς?Οφείλουμε να ζήσουμε αυτό που μας δίνεται καθημερινά και για το αύριο κανείς δεν ξέρει...πχ εγώ φοβάμαι λόγω της ασθένειας μου ότι αν κάνω πολυωρο ταξίδι και μου συμβεί το παραμικρό δεν θα βρω εύκολα νοσοκομείο και με πιάνει πανικός...Μετά κάθομαι και σκέφτομαι αν είναι να συμβεί κάτι μπορεί να συμβεί και σε μια απόσταση μισής ώρας αν θέλει...Και εκεί καθησυχαζομαι λέγοντας ότι είναι να γινει ας είναι ευλογημένο...Κατά παραχωρηση Θεού είναι όλα...Μην το ξεχνάμε αυτό...Μας έδωσε την ιατρική επιστήμη να βοηθηθουμε αλλά έχουμε κι Εκεινον μην το παραλειπουμε ποτέ...Να ζητάμε την Βοήθειά Του και τις πρεσβείες των Αγίων μας...Έχουμε μια ζωντανή πίστη,είμαστε βαπτισμενοι και χρισμενοι ξέρεις τι ευλογία είναι αυτό???Οπότε απολαμβάνουμε τα αγαθά που μας προσφέρει ο Θεός,βοηθάμε τον πλησίον μας είτε με υλική είτε με πνευματική ελεημοσύνη,γιατί και το να γράφει κανείς εδώ και να δίνει παρηγοριά σε όσους υποφέρουν από σκέψεις φόβους κλπ είναι πνευματική ελεημοσύνη...Δεν ξεχνάει κανέναν ο Θεός αρκεί να μην Τον ξεχνάμε κι εμείς...

Πολύ σωστά τα λες και γω έτσι μετά από χρόνο τα ξεπέρασα όλα ...και κάνω πάλι τι ζωή μου ... Ότι είναι να γίνει θα γίνει ... Ας απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία μας
31-07-2019, 12:54
vickie_victoria

Εσείς πριν έρθει η εκτακτη τη νιώθετε; εγώ τώρα κάθομαι κ νιώθω ότι θα ρθει κ ξαφνικά νιώθω γκντουπ κ ήρθε. Κ είναι πιο τρομακτικό το αίσθημα ότι έρχεται από το γκντουπ που στην ουσία είναι σαν λοξιγκας κ κρατάει ένα δευτερόλεπτο. Μετά αρχίζει ο πανικός ότι κάτι κακό έρχεται κ ότι είναι σημάδι καρδιας κ κάθομαι στην τσίτα κ νιώθω ότι έρχεται το εμφραγμα.
31-07-2019, 13:41
papad92

2 Χρόνια η ίδια φοβία κι εγώ... Αλλά το ξεπέρασα πριν 7 μήνες, αστες να έρθουν κ προσπάθησε να το αγνοήσεις. Σκέψου πως όντως ήταν λοξιγκας κ δεν είναι κάτι.. κάντο για μερικές μέρες σερί κ θα το συνηθίσει πλέον κ ο εγκέφαλος σου σαν ιδέα. Χθες το επαθα ξανά, μεταξύ άλλων, κ φρικαρα αλλά όχι θα συνεχίσω τη ζωή μ κανονικά... Μια χαρά είναι η καρδούλα μας!! Ας μην την κάνουμε να νομίζει πως έχει πρόβλημα!!