Printable View
Ανεξάρτητα από το πώς περάσατε τότε στην πραγματικότητα, σε ποια ηλικία θα θέλατε να πάτε και να σταματήσει εκεί για όλους για πάντα :)
Παλιά θα έλεγα 19 , νέος χωρίς πολλές έννοιες, κουκουρούκου, γκομενάκια κτλ.
Αλλά πλέον υποστηρίζω το 8. Εκεί που είσαι στον κόσμο σου, σε νοιάζει μόνο το παιχνίδι και η βόλτα. Άντε και κάνα παιδικό :) δε γνωρίζεις τίποτα , παντελώς άγνοια για όλα σχεδόν, και καθαρή καρδιά ακόμα (υποθέτεις και το ίδιο για τους άλλους :ο )
Θα ήθελα να είμαι 20 αλλά με το μυαλό που έχω τώρα στα 30!
στα 25 και να εβρισκα ενα γραμμα απο τον μελλοντικο εαυτο μου, με οδηγιες χρησης....
Ωωωωωωω .... τι υπεροχη ερωτηση !!!!
Τα ειλικρινη μου σεβη στον George ....
Θα θελα ο χρονος να ειχε σταματησει στο 1976 (Πεμπτη Δημοτικου).
Ναι, ΟΧΙ στην εφηβεια (που οι σεξουαλικες ορμες με κατατρωγαν και με επνιγαν).
Θυμαμαι μια ΤΕΛΕΙΑ ΜΕΡΑ, εκεινη την χρονια !
Ηταν Σαββατο (δεν ακολουθουσε σχολειο την επομενη). Σηκωθηκαμε και φαγαμε αυγοφετες
(το τελειο πρωινο !!!). Ξεκινησαμε για εκδρομουλα οικογενειακως. Εγω και η αδερφη μου
τρεεεεεεεεεεεχαμε ολη μερα με την σκυλιτσα μας (σετερ με μακρια αυτια). Ξελιγωθηκαμε
στο τρεχαλητο και τα χαδια με το σκυλακι (και ξελιγωθηκε και αυτο). Ημερα ΟΝΕΙΡΟ.
Και σαν να μην εφτανε αυτο, οταν γυρισαμε ειχε το αγαπημενο επεισοδιο της σειρας
Space 1999 στην τηλεοραση (ασπρομαυρη, τοτε) ... Guardian of Piri !
Οταν επεσα για υπνο και εκλεισα τα ματια μου ... δεν χρειαζοταν να ονειρευτω ΤΙΠΟΤΑ.
Τα ειχα ολα !
Ολη η υπολοιπη χρονια (και πριν και μετα) ηταν ονειρεμενη, ανεμελη, παιχνιδιαρικη.
Καθε μερα εκλεινε μεσα της διαφορετικες εμπειριες απο την προηγουμενη. Το σχολειο
και οι υποχρεωσεις του (διαβασμα) ηταν αστεια πραγματα. Ελαχιστοτατο διαβασμα.
Και, ως δια μαγειας, οι εμπειριες (ευχαριστες) διαρκως αυξανονταν, μερα με την μερα,
βδομαδα με την βδομαδα, μηνα με τον μηνα. "Ρουτινα" ... τι ειναι αυτο ? ... δεν υπαρχει !
Το μελλον και ο κοσμος ολος, προδιαγραφονταν συναρπαστικα μαγικος ... και ηταν μπροστα μας.