Ζω μονο για να επιβιωνω..ψυχολογικη κουραση ή κουραση?

Καλησπερα σας, ειμαι μολις 23 ετων..δοξα τω Θεο ειμαι απ τους τυχερους παρολο την κριση που βιωνουμε και μολις τελειωσα απ την σχολη μου βρηκα δουλεια κατευθειαν αρχικα σε μεγαλη πολη και επειτα στην επαρχια οπου καταγομαι ...Το τελευταιο διαστημα ομως δεν ειμαι ευχαριστημενη για τιποτα που υπαρχει στην ζωη μου...Καταρχας εχω μια σχεση αλλα περναω πολυ δυσκολα..ειμαι με εναν ανθρωπο που νιωθω οτι δεν με καλυπτει δεν με νιωθει.. επειτα στην δουλεια η πιεση ειναι απιστευτη.. ειμαι καινουρια και μικροτερη και στοχοποιουμαι ευκολα..ειναι μικρος ο χωρος και ειναι 2-3 ατομα που το παιζουν αφεντικα...δεν ηθελα να γυρισω πισω στην επαρχια αλλα επειδη εδω η συγκεκριμενη επιχειρηση ειναι αλυσιδα με αυτην που ειχα ξεκινησει και δουλευα σε αλλη πολη με εστειλε ο ιδιος διευθυντης και οντας ιδιωτικος τομεας φοβομουν να κανω πισω... κοινωνικη ζωη δεν εχω! νιωθω μοναξια...ειλικρινα δεν ξερω και δεν μπορω να κανω κατι.. εδω δεν υπαρχει και καποιος να με βοηθησει.. εστω και για ψυχολογικη βοηθεια θα πρεπε να βαλω βαθια το χερι στην τσεπη!!

Quote:

---

Originally Posted by Lizakirg

Καλησπερα σας, ειμαι μολις 23 ετων..δοξα τω Θεο ειμαι απ τους τυχερους παρολο την κριση που βιωνουμε και μολις τελειωσα απ την σχολη μου βρηκα δουλεια κατευθειαν αρχικα σε μεγαλη πολη και επειτα στην επαρχια οπου καταγομαι ...Το τελευταιο διαστημα ομως δεν ειμαι ευχαριστημενη για τιποτα που υπαρχει στην ζωη μου...Καταρχας εχω μια σχεση αλλα περναω πολυ δυσκολα..ειμαι με εναν ανθρωπο που νιωθω οτι δεν με καλυπτει δεν με νιωθει.. επειτα στην δουλεια η πιεση ειναι απιστευτη.. ειμαι καινουρια και μικροτερη και στοχοποιουμαι ευκολα..ειναι μικρος ο χωρος και ειναι 2-3 ατομα που το παιζουν αφεντικα...δεν ηθελα να γυρισω πισω στην επαρχια αλλα επειδη εδω η συγκεκριμενη επιχειρηση ειναι αλυσιδα με αυτην που ειχα ξεκινησει και δουλευα σε αλλη πολη με εστειλε ο ιδιος διευθυντης και οντας ιδιωτικος τομεας φοβομουν να κανω πισω... κοινωνικη ζωη δεν εχω! νιωθω μοναξια...ειλικρινα δεν ξερω και δεν μπορω να κανω κατι.. εδω δεν υπαρχει και καποιος να με βοηθησει.. εστω και για ψυχολογικη βοηθεια θα πρεπε να βαλω βαθια το χερι στην τσεπη!!

---

Περιγράφεις την ελληνική πραγματικότητα, ακριβώς έτσι είναι για πολλούς. Οι επιλογές που έχεις είναι πολλές επειδή είσαι μικρή, αλλά καμία δεν είναι εύκολη ή σίγουρη. Ρίσκο ενέχουν όλες και τέλεια λύση δεν υπάρχει, να ξέρεις ότι πάντα θα κάνεις λάθη όπως όλοι μας και πρέπει να ζεις με αυτά ...

Στην ουσία τώρα,

χωρίζεις και βρήσκεις κάποιον που σε καλύπτει ή
Τον κρατάς και το δουλεύεις για να το κάνεις καλύτερο αν πιστεύεις ότι αξίζει ή
Την κάνεις για εξωτερικό σε μια χώρα που σου αρέσει και παλεύεις από το 0 για καριέρα και σχέση ή
Μένεις σε αυτά που ήδη έχεις , τα βλέπεις από διαφορετική οπτική και είσαι ευτυχισμένη.

Εξαρτάται την ψυχολογία σου και τι θέλεις.
Αν έχεις όρεξη και διάθεση και ικανότητες θα έλεγα φύγε γρήγορα.
Αν είσαι χαμηλών τόνων και ρυθμών , άραξε στην πόλη σου, βρες ένα καλό παιδί ή φτιάξε την σχέση σου αυτή, και ζήσε χαρούμενη.

Ξεκινάω από τον τίτλο. «Ζω μόνο για να επιβιώνω». Τι σημαίνει; Σημαίνει αυτό ακριβώς που γράφεις. Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί αυτό κάνουν. Μέσα σ' αυτούς κι ο άνθρωπος. Μέσα στους ανθρώπους κι εσύ.

Νομίζω πως τα πράγματα είναι απλά, εμείς τα κάνουμε δύσκολα. Σε καθετί που υπάρχει στη ζωή σου, κάνεις την προσπάθεια σου. Το παλεύεις. Παρατηρείς τον εαυτό σου. Αποφεύγεις να κάνεις τα ίδια λάθη. Εκτιμάς αυτά που έχεις. Αν θες περισσότερα πράγματα από τη δουλειά σου ή τη σχέση σου, τα διεκδικείς με όμορφο τρόπο. Και είσαι έτοιμη βέβαια να δώσεις και περισσότερα. Δε δίνεις τίποτα χωρίς να περιμένεις να πάρεις τίποτα. Κανένας δε θα το εκτιμήσει. Κανένας δε θα σου πει ευχαριστώ αν σε έχει δεδομένη. Κανένας δε θα θυμηθεί ότι έχεις κάνει γι' αυτόν αν εσύ του το προσφέρεις τζάμπα. Και δεν εννοώ χρήματα βέβαια.

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο,τι κι αν κάνεις και ο,τι κι αν αποφασίσεις στη ζωή σου να θυμάσαι πως η επιλογή είναι δική σου. Οπότε σ' εσένα ανήκει και το μερίδιο της επιτυχίας ή της αποτυχίας, της ευτυχίας ή της δυστυχίας σου στη ζωή.

Συγκεκριμένα για τη δουλειά αν είναι σχετική με αυτό που έχεις σπουδάσει ή τέλος πάντων είναι αυτό που θες να ακολουθήσεις, κάνε υπομονή, παντού έτσι είναι πλέον. Πότε καμιά αρχή δεν είναι εύκολη. Πάρε εμπειρία για να μπορέσεις να διεκδικήσεις αύριο μια καλύτερη δουλειά.

Για τη σχέση σου, συζήτησε με το αγόρι σου ότι σε προβληματίζει. Σε ο,τι πεις όμως έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που θα το πεις. Δώσε του να καταλάβει ότι δεν του κάνεις παράπονα αλλά ότι επιθυμείς να βελτιωθεί η σχέση σας. Αν πάλι έχετε φτάσει σε τέλμα και δεν μπορεί να αλλάξει κάτι, τότε είναι καιρός να προχωρήσεις παρακάτω στη ζωή σου. Δε σε πήραν και τα χρόνια. Πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση, θα του μιλήσεις και αν καταλήξετε σε χωρισμό, κάντε το όσο πιο ανώδυνα γίνεται.

Καλή συνέχεια στη ζωή σου!

Οταν προκειται για την υγεια σου να μη σε νοιαζει να βαλεις το χερι βαθεια στην τσεπη γιατι αν δεν εισαι καλα ενα ενα θα καταρευσουν ολα.ειναι πολυ σημαντικο να εχεις φιλους κ να περνας χρονο μαζι τους.Η ζωη δεν ειναι μονο δουλεια.Αν φυγεις απ τη δουλεια αμεσως θ σε αντικαταστησουν.οι ανθρωποι μετρανε αυτοι για τους οποιους ημαστε αναντικατασταστοι μοναδικοι.Αν νιωθεις οτι δεν εισπρατεις ευχαριστηση απ τη ζωη σου οπως ειναι τωρα αναζητησε ψυχολογικη βοηθεια.ισως να χρειαζεται ν κανεις αλλαγες στη ζωη σου η αλλαγες στον τροπο σκεψης σου.Καλυτερα να προλαμβανεις παρα να θεραπευεις!!!

Το καλύτερο είναι να βρεις ένα νόημα στη ζωή, ας πούμε να έχεις ένα ταλέντο και να προσπαθείς να το εξελίξεις, να βοηθήσεις κάποιους με προβλήματα, φτωχούς, να φροντίσεις ένα ζώο, να κάνεις οικογένεια κλπ. Αλλιώς όσο και να πάνε καλά τα πράγματα ευχαριστημένη δε θα είσαι