Είναι μαζί μου από λύπηση;
Ζητώ εξαρχής συγγνώμη αν δεν έχουν συνοχή τα όσα γράψω,δεν έχει πάλι η σκέψη μου συνοχή τελευταία...είμαι εδώ κ 1+ χρόνο με κάποια κοπέλα αλλά τελευταία έχω αρχίσει να πιστεύω ότι δεν με θέλει πραγματικά,δε νομίζω ότι είναι ερωτευμένη μαζί μου αλλά παραμένει μαζί μου γιατί είμαι καλός άνθρωπος...αυτή το τονίζει συνέχεια πόσο καλός είμαι,πόσο καλα της φέρομαι κ.α...και κάποια άλλη στο παρελθόν είχε πει πόσο καλός είμαι κ ότι δεν νιώθει ότι μπορεί να αφήσει ένα άτομο τέτοιο να της φύγει..απ'ότι καταλάβατε κ εκείνη δεν ήταν ερωτευμένη μαζί μου αλλά ούτε κ εγώ οπότε δεν με πλήγωσε αυτό που είπε..αλλά τώρα είναι διαφορετικά...την γνώρισα όταν έπιασα πάτο κ με κανε να ξαναχαμογελάσω κ να ελπίσω ότι θα αγαπήσω κ θα μ'αγαπήσουν ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου εφόσον μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον με έλλειψη αγάπης.φαντάζεστε λοιπόν πόση λαχτάρα είχα!κ το πίστεψα,το ένιωσα..κ μου είπε λόγια που δεν είχα ξανακούσει,για πρώτη φορά ένιωσα τόση ευτυχία κ ότι με αγαπούν.αλλά σιγα σιγά είδα σημάδια,άρχισε να μου μιλάει άσχημα,να με μειώνει πάνω στα νεύρα της.μετά ζήταγε συγγνώμη,κατά καιρούς..άλλες φορες έλεγε είναι πληγωμένη κ φοβάται...κ έδωσα τα πάντα να την κάνω να μ'εμπιστευτεί,κάποιες φορές ένιωθα ότι το κατάφερα κ άλλες..φοβάμαι ότι δεν έχει ξεπεράσει τον πρώην της,κ γενικά ότι δεν είναι ευχαριστημένη μαζί μου..πλέον νίωθω ότι ούτε να βγει μαζί μου δεν θέλει,ούτε να την πλησιάσω...μου πετάει διάφορα να με πληγώσει κ κοιτάει να δει πως σκυβω το κεφάλι λες κ εκείνη τη στιγμή παίρνει τόσο ευχαρίστηση απ'αυτό..θα με νομίζετε μεγάλο μ****κα αλλά δεν είναι έτσι,αν ξέρετε πως είναι να μην νιώσατε ποτέ αγάπη κ όταν νομίζατε ότι την βρήακτε να σας την παίρνουν από τα χέρια θα με καταλάβετε..είμαι τελείως μόνος αν την αφήσω,δεν έχω άλλον άνθρωπο,όλη μέρα ζω σαν ζόμπι περιμένοντας πότε κ αν θα την δω..μερικές φορές σκέφτομαι ότι κ πριν στην κατάθλιψή μου ήμουν βυθισμένος αλλά τώρα είναι χειρότερα,τώρα ξέρω πως είναι όταν νιώθεις ότι σε αγαπούν...