Η ζωή θέλει αγάπη

Καλησπέρα σε όλους,

Ποιος θα το περίμενε πως θα ερχόταν η στιγμή που θα μοιραζόμουν και εγώ τις σκέψεις μου μαζί σας μιας και σας γνώρισα εντελώς τυχαία ένα βράδυ κάνοντας scroll.

Το όνομα μου είναι Γιώργος και δουλεύω σε μεγάλο πάροχο τηλεπικοινωνιών όπου διαχειρίζομαι 100 εισερχόμενες κλήσεις καθημερινά όπως φαντάζεστε συχνά οι πελάτες εκφράζουν παράπονα είναι εκνευρισμένοι και λοιπά όπως μπορείτε να φανταστείτε. Είμαι μόλις 20 χρόνων δεν έχω προλάβει ακόμη να αποφοιτήσω από το λύκειο μιας και οι συνθήκες και οι καταστάσεις στο σπίτι μου με πίεζαν να μεγαλώσω γρήγορα και λαμβάνοντας υπόψιν πως προέρχομαι και από μια οικογένεια μεταναστών αυτό ίσως ήταν λίγο πιο δύσκολο.

Ξεκίνησα και εγώ να έχω κρίσεις πανικού με πολύ όμοια συμπτώματα όπως αναφέρουν και άλλοι χρήστες. Συγκεκριμένα ξεκίνησαν περίπου 3-4 χρόνια πριν ενώ περπατούσα και ένιωσα πως παθαίνει βλάβη ο εγκέφαλος μου και από εκείνη την μέρα και μετά νιώθω πως δεν απολαμβάνω την ζωή μου όσο θα έπρεπε.

Στους άλλους δείχνω έναν διαφορετικό εαυτό ότι είμαι "δυνατός" με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό σαν λέξη, ενώ αντιθέτως μέσα μου νιώθω τόσο αδύναμος που δεν μπορώ να φέρω την ζωή μου σε μια ισορροπία. Λόγω της δουλειάς πονάει αφόρητα ο αυχένας μου έχω αποκλείσει τους παθολογικούς λόγους διότι έχω πάει σε 4 ιατρούς, αυτό σημαίνει πως ενδεχομένως να είναι ψυχοσωματικό.

Είμαι με μια κοπέλα η οποία με περνάει 6 χρόνια είμαστε μαζί περίπου 3 την αγαπάω πολύ και είναι η μόνη που της δείχνω τον πραγματικό μου εαυτό και πόσους φόβους πραγματικά έχω, πόσο ανασφαλείς νιώθω και πόσο άσχημα αισθάνομαι που δεν μπορώ να βάλω την ζωή μου σε μια σειρά, γνωρίζω ότι με αυτήν την συμπεριφορά την κουράζω πολύ, είναι σε μια ηλικία που έχει σίγουρα διαφορετικές ανάγκες και άλλες προτεραιότητες. Θέλω να εκπληρώσω τις επιθυμίες τις και να είμαι μαζί της διότι μου έχει σταθεί και μου το δείχνει πραγματικά.

Εγώ όμως από την πλευρά μου νιώθω πολύ αδύναμος στο να βάλω την ζωή μου σε μια σειρά. Παθαίνω κρίση πανικού και αποδιοργανώνομαι για 1 μήνα, κάνω αρνητικές σκέψεις δεν μπορώ να σκεφτώ θετικά μέχρι και τώρα που γράφω αυτό το κείμενο. Δεν μπορώ να ηρεμήσω νιώθω πως δεν έχω γαλήνη μέσα μου είμαι συνεχώς σε μια νευρική κατάσταση χωρίς αυτό να σημαίνει πως είμαι νευρικός και χειραγωγώ άλλους ανθρώπους.

Θέλω να βάλω την ζωή μου σε μια σειρά, δεν έχω την υποστήριξη των γωνιών μου, και είναι έτσι η σχέση μας που δεν υπάρχει οικειότητα στο να μεταφέρω τα προσωπικά μου θέματα.


Ελπίζω να είναι αρκετά ευανάγνωστο, περιμένω πολύ τις απόψεις και τις γνώμες σας

Η αγαπη ειναι η υπαρτατη δυναμη στο συμπαν , θεραπευει τα παντα .....

Quote:

---

Originally Posted by Retired

Καλησπέρα σε όλους,

Ποιος θα το περίμενε πως θα ερχόταν η στιγμή που θα μοιραζόμουν και εγώ τις σκέψεις μου μαζί σας μιας και σας γνώρισα εντελώς τυχαία ένα βράδυ κάνοντας scroll.

Το όνομα μου είναι # και δουλεύω σε μεγάλο πάροχο τηλεπικοινωνιών όπου διαχειρίζομαι 100 εισερχόμενες κλήσεις καθημερινά όπως φαντάζεστε συχνά οι πελάτες εκφράζουν παράπονα είναι εκνευρισμένοι και λοιπά όπως μπορείτε να φανταστείτε. Είμαι μόλις 20 χρόνων δεν έχω προλάβει ακόμη να αποφοιτήσω από το λύκειο μιας και οι συνθήκες και οι καταστάσεις στο σπίτι μου με πίεζαν να μεγαλώσω γρήγορα και λαμβάνοντας υπόψιν πως προέρχομαι και από μια οικογένεια μεταναστών αυτό ίσως ήταν λίγο πιο δύσκολο.

Ξεκίνησα και εγώ να έχω κρίσεις πανικού με πολύ όμοια συμπτώματα όπως αναφέρουν και άλλοι χρήστες. Συγκεκριμένα ξεκίνησαν περίπου 3-4 χρόνια πριν ενώ περπατούσα και ένιωσα πως παθαίνει βλάβη ο εγκέφαλος μου και από εκείνη την μέρα και μετά νιώθω πως δεν απολαμβάνω την ζωή μου όσο θα έπρεπε.

Στους άλλους δείχνω έναν διαφορετικό εαυτό ότι είμαι "δυνατός" με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό σαν λέξη, ενώ αντιθέτως μέσα μου νιώθω τόσο αδύναμος που δεν μπορώ να φέρω την ζωή μου σε μια ισορροπία. Λόγω της δουλειάς πονάει αφόρητα ο αυχένας μου έχω αποκλείσει τους παθολογικούς λόγους διότι έχω πάει σε 4 ιατρούς, αυτό σημαίνει πως ενδεχομένως να είναι ψυχοσωματικό.

Είμαι με μια κοπέλα η οποία με περνάει 6 χρόνια είμαστε μαζί περίπου 3 την αγαπάω πολύ και είναι η μόνη που της δείχνω τον πραγματικό μου εαυτό και πόσους φόβους πραγματικά έχω, πόσο ανασφαλείς νιώθω και πόσο άσχημα αισθάνομαι που δεν μπορώ να βάλω την ζωή μου σε μια σειρά, γνωρίζω ότι με αυτήν την συμπεριφορά την κουράζω πολύ, είναι σε μια ηλικία που έχει σίγουρα διαφορετικές ανάγκες και άλλες προτεραιότητες. Θέλω να εκπληρώσω τις επιθυμίες τις και να είμαι μαζί της διότι μου έχει σταθεί και μου το δείχνει πραγματικά.

Εγώ όμως από την πλευρά μου νιώθω πολύ αδύναμος στο να βάλω την ζωή μου σε μια σειρά. Παθαίνω κρίση πανικού και αποδιοργανώνομαι για 1 μήνα, κάνω αρνητικές σκέψεις δεν μπορώ να σκεφτώ θετικά μέχρι και τώρα που γράφω αυτό το κείμενο. Δεν μπορώ να ηρεμήσω νιώθω πως δεν έχω γαλήνη μέσα μου είμαι συνεχώς σε μια νευρική κατάσταση χωρίς αυτό να σημαίνει πως είμαι νευρικός και χειραγωγώ άλλους ανθρώπους.

Θέλω να βάλω την ζωή μου σε μια σειρά, δεν έχω την υποστήριξη των γωνιών μου, και είναι έτσι η σχέση μας που δεν υπάρχει οικειότητα στο να μεταφέρω τα προσωπικά μου θέματα.


Ελπίζω να είναι αρκετά ευανάγνωστο, περιμένω πολύ τις απόψεις και τις γνώμες σας

---

Εγώ πάντως θα ήθελα πάρα πολύ να δουλέψω ως τεχνικός τηλεπικοινωνιών:(

Θέλεις να εκπληρώσεις τις επιθυμίες της αλλά δε νιώθεις σίγουρος για εσένα. Βρες τον εαυτό σου παράλληλα με την εργασία και τη σχέση και όταν καταλήξεις στο τι μπορείς πραγματικά να δώσεις στη σχέση μίλησε ανοιχτά. Η κοπέλα θέλει οικογένεια; γάμο; παιδί; εσύ νιώθεις μη έτοιμος για τόσο σημαντικές ευθύνες; αν ναι τοτε κάνε συνεδρίες. Θα μου πουν πως το γράφω παντού αλλά ναι. Δεν μπορούμε να δώσουμε αγάπη αν δεν την δείξουμε πρώτα στον εαυτο μας. Αν δεν ξέρουμε καν τον τρόπο!!! Έχεις κρίσεις άγχους άρα δεν είσαι καλά με τον τρόπο ζωής σου ή κάτι σε βασανίζει εδώ και χρόνια και το έχεις κρύψει βαθιά. Υποθέτω. Δεν ξέρω.

@Thanasis25 Χαχα! Και εγώ στην αρχή ήμουν ενθουσιασμένος μετά λίγο ξενέρωσα. Σου εύχομαι καλύτερα πάντως, δεν είναι δουλειά για τον άνθρωπο.

@Constantly curious

Πολύ καλά τα λες και χαίρομαι, κάνω 1 φορά τον μήνα συνεδρία εδώ και περίπου 6 μήνες. Η αλήθεια είναι πως θέλω να δουλέψω και μόνος μου με τον δικό μου εαυτό ώστε να μπορέσω να βρω τις βάσεις μου γιατί πραγματικά δεν έχω. Δεν μου αρέσει να βασίζομαι σε άλλους είτε αυτό σημαίνει ψυχολόγος η κάτι άλλο θεωρώ και πιστεύω πως ο καλύτερος γιατρός είναι ο εαυτός μας. Σίγουρα με έχει βοηθήσει μέχρι ένα βαθμό αλλά από εκεί και πέρα δεν ξέρω πώς να σκεφτώ για τον εαυτό μου ώστε να αλλάξω αυτά που με ενοχλούν και είναι και κάποια άλλα που δεν τα αλλάζεις όπως κάποια οικογενειακά θέματα η ακόμα και καταστάσεις. Δεν ξέρω πως να με βοηθήσω, αυτό ίσως να συμβαίνει και από το νεαρό της ηλικίας. Σε ευχαριστώ πάντως!

Με την ψυχοθεραπεία δουλεύουμε το 10% στο γραφείο το 90% μόνοι μας. Εννοείται ότι κάποια ζητήματα έχουν ρίζες βαθιές σαν του δέντρου και δείχνουμε αντίσταση να αλλάξουμε. Απλά αν είσαι στο διλλημα να κάνω το άλμα ή όχι με την κοπέλα σου καλύτερα να περιμένεις. Υπάρχει και το άλλο σενάριο... Να τολμήσεις αλλά να είσαι σαφής πως θα επωμιστει το μεγαλύτερο ποσοστό ευθυνών διότι δεν είσαι εκ των πραγμάτων ψυχικά έτοιμος. Αυτό είναι παλικαρίσια συμπεριφορά ! Μπορεί να ξενερώσει να απογοητευτει κτλ. Αλλά οι σοβαρές δεσμεύσεις απαιτουν και μεγάλες αντοχές. Τι θέλεις να πραγματοποιήσεις που ακόμα δεν έχεις μπορέσει; κάποιο ταξίδι; κάποιες σπουδές; κάποιο χόμπυ ; αν νιώθεις άνετα γράψε αν όχι κανένα θέμα.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Με την ψυχοθεραπεία δουλεύουμε το 10% στο γραφείο το 90% μόνοι μας. Εννοείται ότι κάποια ζητήματα έχουν ρίζες βαθιές σαν του δέντρου και δείχνουμε αντίσταση να αλλάξουμε. Απλά αν είσαι στο διλλημα να κάνω το άλμα ή όχι με την κοπέλα σου καλύτερα να περιμένεις. Υπάρχει και το άλλο σενάριο... Να τολμήσεις αλλά να είσαι σαφής πως θα επωμιστει το μεγαλύτερο ποσοστό ευθυνών διότι δεν είσαι εκ των πραγμάτων ψυχικά έτοιμος. Αυτό είναι παλικαρίσια συμπεριφορά ! Μπορεί να ξενερώσει να απογοητευτει κτλ. Αλλά οι σοβαρές δεσμεύσεις απαιτουν και μεγάλες αντοχές. Τι θέλεις να πραγματοποιήσεις που ακόμα δεν έχεις μπορέσει; κάποιο ταξίδι; κάποιες σπουδές; κάποιο χόμπυ ; αν νιώθεις άνετα γράψε αν όχι κανένα θέμα.

---

Θα ήθελα σιγά σιγά να μπορέσω να φύγω από το σπίτι μου είτε αυτό σημαίνει να μείνω μόνος μου η με την κοπέλα μου. Η αδερφή μου το έχει κάνει ήδη, εγώ είμαι ο μικρότερος. Θέλω πολύ να επενδύσω σε μένα φοβάμαι να κάνω κάποια πράγματα λόγω των κρίσεων ενώ είμαι πολύ ενθουσιασμένος και χαρούμενος όταν έρχεται η στιγμή ιδρώνω, προσπαθώ να κάνω mind control αλλά τις περισσότερες φορές δε το καταφέρνω και νευριάζω με μένα. Θέλω πολύ να σπουδάσω να κάνω ταξίδια να ζήσω την ζωή μου όμορφα.... Από χόμπυ δεν έχω τίποτα και δεν βρίσκω χρόνο να κάνω πράγματα για μένα αισθάνομαι ψυχολογική κούραση που δεν μου βγαίνει να κάνω πράγματα, σαν να έχω μια καθημερινή ρουτίνα. Δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά και αν βγω καμία βόλτα. Δεν έχω ενέργεια δεν ξέρω.

Εγκλωβισμενος νιώθεις. Φυσιολογικό. Άγχος αλλαγής.Νιώθεις πως πρέπει να αυτονομηθείς. Γενικώς το κλίμα στην χώρα μας αντί να μας ωθεί να ανοίξουμε φτερά είναι λες και ουρλιάζει "μην ονειρεύεσαι θα φας χαστούκι το ΦΠΑ θα ανέβει κι άλλο δεν θα σου μείνει ούτε 1ευρω" συνεπώς πίεση στην πίεση γίναμε Νέοι με διάθεση των 80. Ίσως να είσαι πιο αναλυτικός νους και να χρειάζεσαι και αγωγή. Αλλά αν έχεις φυσιολογικό ύπνο 8ωρες. Νορμάλ διάθεση για φαγητό. Όχι καταχρήσεις και απλά πνίγεσαι από την ρουτίνα τη μιζέρια και τη γκρίνια δεν είναι θέμα αγωγής. Είναι αυτό το κίνημα της εποχής μας. Μαυρίλα!!!! Αν πάρεις άδεια πήγαινε για ένα μπάνιο θάλασσα. Ζήτησε της να δείτε μαζί σπιτάκια. Ψάξου με οικονομικές λύσεις. Προγραμματιστε ένα ταξίδι εξωτερικο με φθηνό πακέτο. Πάρτο λίγο με χιούμορ πριν να είναι αργά. Κάθε μέρα λίγο λίγο. Ρίχνω ιδέες και ότι θες διαλεγεις.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Εγκλωβισμενος νιώθεις. Φυσιολογικό. Άγχος αλλαγής ταυτόχρονα νιώθεις πως πρέπει να αυτονομηθείς. Γενικώς το κλίμα στην χώρα μας αντί να μας ωθεί να ανοίξουνε φτερά είναι λες και ουρλιάζει "μην ονειρεύεσαι θα φας χαστούκι το ΦΠΑ θα ανέβει κι άλλο δεν θα σου μείνει ούτε 1ευρω" συνεπώς πίεση στην πίεση γίναμε Νέοι με διάθεση των 80. Ίσως να είσαι πιο αναλυτικός νους και να χρειάζεσαι και αγωγή. Αλλά αν έχεις φυσιολογικό ύπνο 8ωρες. Νορμάλ διάθεση για φαγητό. Όχι καταχρήσεις και απλά πνίγεσαι από την ρουτίνα τη μιζέρια και τη γκρίνια δεν είναι θέμα αγωγής. Είναι αυτό το κίνημα της εποχής μας. Μαυρίλα!!!! Αν πάρεις άδεια πήγαινε για ένα μπάνιο θάλασσα. Ζήτησε της να δείτε μαζί σπιτάκια. Ψάξου με οικονομικές λύσεις. Προγραμματιστε ένα ταξίδι εξωτερικο με φθηνό πακέτο. Πάρτο λίγο με χιούμορ πριν να είναι αργά. Κάθε μέρα λίγο λίγο. Ρίχνω ιδέες και ότι θες διαλεγεις.

---

Δεν είμαι για αγωγή θα μου το έχει πει ήδη η ψυχολόγος. Είναι η μαυρίλα που πολύ σωστά περιέγραψες και έχεις δίκιο περιμένω πως και πως να πάρω άδεια. Όσο για τα προβλήματα στο σπίτι τι έχεις να πεις;

Επίσης, αν πάθω κρίση πανικού κατά το ταξίδι;

Αν εννοείς το σπίτι το πατρικό (χμ... Δεν αλλάζει ο ανθρωπος Εμείς αλλάζουμε τον εαυτό μας) αν μένεις για να βοηθάς έναν εκ των δύο γονέων σε κάποιο ζήτημα που εσύ κρίνεις ότι θέλεις να είσαι από κοντά δική σου θα είναι και η απόφαση να απεμπλακεις. Θα μένεις αλλού και θα πηγαίνεις οταν μπορείς. Στο ταξίδι τώρα τι να σου πω; αν σε έχει ζήσει με κρίση αγχους και σε βοήθησε τότε μην έχεις φόβο. Τολμα. Η κρίση άλλωστε δεν έρχεται στάνταρ ώρα και μέρα. Εμένα με επισκεπτοταν παντού και για αυτό ξεκίνησα αγωγή ( τότε παλιά). Εσύ τώρα καλό είναι να ζήσεις στιγμές χαράς αλλά και δύσκολες αν χρειαστεί με την κοπέλα που έχεις. Φαντάζομαι σου έχει δείξει τεχνικές χαλάρωσης και αντιμετώπισης η ψυχολόγος σου.