Χρόνια ανεργία και άγχος σχετικά με ένταξη στην ενεργό δράση.

Έχω απασχολήσει αρκετές φορές το φόρουμ ίσως κάποιοι με θυμάστε αλλά είμαι 35χρονος με μεγάλα κρέμα ανεργίας στην μέχρι τώρα ζωή μου.

Έχω άγχος για το πώς θα με επηρεάσει άλλοι εδώ και πέρα εργασιακά.

Έχω πτυχίο ανωτάτης σχολής αλλά μέχρι τώρα δεν μου έχει φανεί και πολύ χρήσιμο. Από 25 μέχρι 30 χρόνων και επίθεση η ψυχολογία της κρίσης με είχε επηρεάσει δεν έψαχνα και πολύ ενεργά σκεπτόμενος ότι είναι άσκοπο.

Τώρα πλέον αναγνωρίζω πόσο λάθος έκανα και πόσο οι παρατεταμένες διακοπές όχι μόνο μου άφησαν βαθιά πληγή στην ψυχή μου αλλά και πιθανώς να μου έκαναν κακό στο από εδώ και πέρα.

Εργάστηκα έναν χρόνο Αμερική όπου δεν δυσκολεύτηκα να βρω δουλειά και λέω από Σεπτέμβρη να γυρίσω αλλά γενικώς είμαι απογοητευμένος από τον εαυτό μου. Πήρα κιλά, έφυγα από την Αμερική και γύρισα πάλι στο πατρικό μου μετά από επεισόδιο έντονου άγχος και ανασφάλειας σε σημείο που η γιατρός μου μου είπε πως έπαθα παρανοϊκό επεισόδιο. Τώρα μετά από αγωγή που παίρνω από τα Χριστούγεννα νιώθω καλύτερα και ενώ έχω τον φόβο μη αγχωθω πάλι στην Αμερική έχω ανάγκη να ξεκινήσω πάλι επαγγελματικά. Δεν έχω ούτε οικονομικά αλλά ούτε ψυχικά άλλο την αντοχή να κάθομαι. Έχω προσόντα και όλα πάνε χαμένα.

Ελπίζω μόνο να μην μετρήσει εναντίον μου το ότι έχω κάποια χρόνια ανεργίας. Πολέμησα πολύ να το δεχτώ Νέδα μου....

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Έχω απασχολήσει αρκετές φορές το φόρουμ ίσως κάποιοι με θυμάστε αλλά είμαι 35χρονος με μεγάλα κρέμα ανεργίας στην μέχρι τώρα ζωή μου.

Έχω άγχος για το πώς θα με επηρεάσει άλλοι εδώ και πέρα εργασιακά.

Έχω πτυχίο ανωτάτης σχολής αλλά μέχρι τώρα δεν μου έχει φανεί και πολύ χρήσιμο. Από 25 μέχρι 30 χρόνων και επίθεση η ψυχολογία της κρίσης με είχε επηρεάσει δεν έψαχνα και πολύ ενεργά σκεπτόμενος ότι είναι άσκοπο.

Τώρα πλέον αναγνωρίζω πόσο λάθος έκανα και πόσο οι παρατεταμένες διακοπές όχι μόνο μου άφησαν βαθιά πληγή στην ψυχή μου αλλά και πιθανώς να μου έκαναν κακό στο από εδώ και πέρα.

Εργάστηκα έναν χρόνο Αμερική όπου δεν δυσκολεύτηκα να βρω δουλειά και λέω από Σεπτέμβρη να γυρίσω αλλά γενικώς είμαι απογοητευμένος από τον εαυτό μου. Πήρα κιλά, έφυγα από την Αμερική και γύρισα πάλι στο πατρικό μου μετά από επεισόδιο έντονου άγχος και ανασφάλειας σε σημείο που η γιατρός μου μου είπε πως έπαθα παρανοϊκό επεισόδιο. Τώρα μετά από αγωγή που παίρνω από τα Χριστούγεννα νιώθω καλύτερα και ενώ έχω τον φόβο μη αγχωθω πάλι στην Αμερική έχω ανάγκη να ξεκινήσω πάλι επαγγελματικά. Δεν έχω ούτε οικονομικά αλλά ούτε ψυχικά άλλο την αντοχή να κάθομαι. Έχω προσόντα και όλα πάνε χαμένα.

Ελπίζω μόνο να μην μετρήσει εναντίον μου το ότι έχω κάποια χρόνια ανεργίας. Πολέμησα πολύ να το δεχτώ Νέδα μου....

---

Φίλε προχώρα, έχεις κ την εμπειρία στην Αμερική οπότε μη κάθεσαι. Δεν σε έχουν πάρει τα χρόνια...εξάλλου αυτά δεν μετράνε έξω...35 είναι καλή ηλικία, έχεις τουλάχιστον άλλα 30 χρόνια δουλειάς....

Προχώρα το, θα πάρεις τα πάνω σου

Σε τι τομέα εργάζεσαι αν επιτρέπεται? μπορείς για παράδειγμα να δουλέψεις part time ή home office έστω 2 μέρες την εβδομάδα ώστε να σου είναι πιο εύκολη η μετάβαση?

Quote:

---

Originally Posted by EmaFil

Φίλε προχώρα, έχεις κ την εμπειρία στην Αμερική οπότε μη κάθεσαι. Δεν σε έχουν πάρει τα χρόνια...εξάλλου αυτά δεν μετράνε έξω...35 είναι καλή ηλικία, έχεις τουλάχιστον άλλα 30 χρόνια δουλειάς....

Προχώρα το, θα πάρεις τα πάνω σου

---

Ευχαριστώ! Μακάρι να επιστρέψω σύντομα!

Quote:

---

Originally Posted by geodim

Σε τι τομέα εργάζεσαι αν επιτρέπεται? μπορείς για παράδειγμα να δουλέψεις part time ή home office έστω 2 μέρες την εβδομάδα ώστε να σου είναι πιο εύκολη η μετάβαση?

---

Διοίκηση Επιχειρήσεων έχω τελειώσει και έχω εργαστεί σε τράπεζα, δημόσιο και λίγο σε μια εταιρεία. Ίσως ναι κάτι τέτοιο να βόλευε σε πρώτη φάση αλλά οκ και φουλ 8ωρο δε με πειράζει.

πως μπορουμε να φυγουμε πια για δουλεια σε χωρες οπως αμερικη, αυστραλια, δανια, ολλανδια, σκανδιναβικες; ψαχνουμε καπου συγκεκριμενα; υπαρχουν εδω γραφεια ευρεσεως εργασιας για τετοιες χωρες εδω;

βιαστικά όπως διαβασα το ποστ και επειδη ημουν στη φαση που περιγραφει ο θεματοθετης, το πρωτο που μου ερχεται στο μυαλο για να μπεις στην ενεργο δραση ειναι να ασχοληθεις με εθελοντικη εργασια. Ειναι ενας αριστος τροπος προπαρασκευης. Ας είναι κάτι χειρωνακτικό...καλύτερα, δεν θα χρειάζεται να σκέφτεσαι και πολυ!!

Μετά μια άλλη καλη ιδεα, ειναι παρτ ταιμ απασχοληση σε δουλειες τυπου ανειδικευτου εργατη, δηλαδη σε καμια κουζινα, εστιατοριο, μπαρ, σερβιτορος και ολα τα σχετικά...

Θα μου πεις και ευλογα, μα σπουδασα, μα ειμαι 35 κλπ.....θα σου απαντησω, κι εγω τα ιδια σκεφτομουν, με πτυχιο, σχεδον 10 χρονια δουλεια στην Αθηνα με μεταπτυχιακό, και τωρα κατεληξα να κανω διδακτορικο και να κανω παρτ ταιμ δουλεια (πεμπτη-παρασκευη-σαββατο) σε κουζινα μπαρ ρεστωραν - οχι ελληνικο.....και πιατα πλενω και σερβιρω αρκετες φορες και καθαριζω/σγουγγαριζω κλπ...
ισα ισα κουραζομαι σωματικα, βλεπω και κοσμο, αναγκαζομαι να μιλαω, οποτε καλο κανει!!
τωρα που θελω να ξεμπερδεψω με το γραψιμο που εχω, δεν παω. το καλο της παρτ ταιμ ειναι οτι το οριζεις!!

.................................διορθωση, ζητω συγνωμη!

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

πως μπορουμε να φυγουμε πια για δουλεια σε χωρες οπως αμερικη, αυστραλια, δανια, ολλανδια, σκανδιναβικες; ψαχνουμε καπου συγκεκριμενα; υπαρχουν εδω γραφεια ευρεσεως εργασιας για τετοιες χωρες εδω;

---

καταρχην τι δουλειες μπορεις να κανεις?

ΚΑΙ

τι γλωσσες μιλας?

Η γλωσσα ειναι το Α και το Ω!

Μετα φτιαχνεις ενα καλο βιογραφικο, και μπαινεις στα σαιτς ξενοδοχειων/εστιασης/εταιρειων και στελνεις βιογραφικα...στελνεις...στελ νεις...δεν παραιτεισαι ομως, οι αρνησεις θα ειναι πολλες.
Η αιτια ειναι οτι οι πιο μαγκες πανε και πιανουν τους μανατζερ απο κοντα, δια ζωσης, και τους ψηνουν να τους προσλαβουν, οποτε ποιον θα προτιμησει? αυτον που βλεπει ή τον αγνωστο που στελνει ενα μειλ??
και μετα πας σε οσο πιο πολλα job fairs μπορεις! γνωριζεις μανατζερς απο κοντα, δινεις βιογραφικα, κλαιγεσαι και λιγο, του τυπου χρειαζομαι χρηματα, σπουδαζω, νοικιαζω, εχω σπιτι, συζυγο, παιδια να θρεψω, και ναι μια ευκαιρια θα σου τη δωσουν, μια δοκιμαστικη περιοδο. Απο εκει και περα εξαρταται απο το τι μπαλα παιζεις....


εγω ηξερα οτι δεν θα εβρισκα δουλεια μονη σαν το λεμονι, οποτε εκανα αιτησεις για διδακτορικο αβερτα, ευτυχως με δεχτηκαν, και για δουλεια θα το παλαιψω στα 4-5 χρονια που θα μεινω εδω. Αν δεν βρω κατι ικανοποιητικο μετά...εε θα γυρισω στην πολη μου στην πατριδα και θα γινω νυχου, μανικιουρ πεντικιουρ η πιο προσοδοφορα δουλεια στις μερες μας....

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

καταρχην τι δουλειες μπορεις να κανεις?

ΚΑΙ

τι γλωσσες μιλας?

Η γλωσσα ειναι το Α και το Ω!

Μετα φτιαχνεις ενα καλο βιογραφικο, και μπαινεις στα σαιτς ξενοδοχειων/εστιασης/εταιρειων και στελνεις βιογραφικα...στελνεις...στελ νεις...δεν παραιτεισαι ομως, οι αρνησεις θα ειναι πολλες.
Η αιτια ειναι οτι οι πιο μαγκες πανε και πιανουν τους μανατζερ απο κοντα, δια ζωσης, και τους ψηνουν να τους προσλαβουν, οποτε ποιον θα προτιμησει? αυτον που βλεπει ή τον αγνωστο που στελνει ενα μειλ??
και μετα πας σε οσο πιο πολλα job fairs μπορεις! γνωριζεις μανατζερς απο κοντα, δινεις βιογραφικα, κλαιγεσαι και λιγο, του τυπου χρειαζομαι χρηματα, σπουδαζω, νοικιαζω, εχω σπιτι, συζυγο, παιδια να θρεψω, και ναι μια ευκαιρια θα σου τη δωσουν, μια δοκιμαστικη περιοδο. Απο εκει και περα εξαρταται απο το τι μπαλα παιζεις....


εγω ηξερα οτι δεν θα εβρισκα δουλεια μονη σαν το λεμονι, οποτε εκανα αιτησεις για διδακτορικο αβερτα, ευτυχως με δεχτηκαν, και για δουλεια θα το παλαιψω στα 4-5 χρονια που θα μεινω εδω. Αν δεν βρω κατι ικανοποιητικο μετά...εε θα γυρισω στην πολη μου στην πατριδα και θα γινω νυχου, μανικιουρ πεντικιουρ η πιο προσοδοφορα δουλεια στις μερες μας....

---

γνωριζω αγγλικα οχι τελεια. και στην δουλεια μου δεν μου χρησιμευουν. ειμαι γραμματεας σε ιδιωτικο γυναικολογικο ιατρειο. σπουδασα ιεκ διοικηση επιχειρησεων και μετα καπακι μαγειρικη. δυσκολα να βγεις και εξω δηλαδη. αυτο με τους γνωστους ειναι πολυ ενοχλητικο. σε ευχαριστω για την απαντηση.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

γνωριζω αγγλικα οχι τελεια. και στην δουλεια μου δεν μου χρησιμευουν. ειμαι γραμματεας σε ιδιωτικο γυναικολογικο ιατρειο. σπουδασα ιεκ διοικηση επιχειρησεων και μετα καπακι μαγειρικη. δυσκολα να βγεις και εξω δηλαδη. αυτο με τους γνωστους ειναι πολυ ενοχλητικο. σε ευχαριστω για την απαντηση.

---

στη μαγειρικη ανετα θα βρεις!! αλλα ειναι σκληρη δουλεια, τρομερη ορθοστασια, και αφορητη ζεστη!!!
στελνε βιογραφικα σε μεγαλες ξενοδοχειακες μοναδες...
βελτιωσε τα αγγλικα σου, τουλαχιστον σε Β2 επιπεδο...

τωρα αν θελεις μια συγκεκριμενη χωρα, εννοειται οτι πρεπει να μαθεις τη γλωσσα τους, θα εχεις αλλη ανεση οταν πας εκει. Κανε επαφη με την αντιστοιχη ελληνικη κοινοτητα, μαθε οσα μπορεις. Και μεσω φβ τους βρισκεις! Προσεξε ομως γιατι καποιοι ελληνες του εξωτερικου εχουν την ταση να τα παρουσιαζουν καταμαυρα και απελπιστικοτατα για οσους θελουν να ερθουν... Γραφεσαι στον αντιστοιχο οαεδ τους, κανουν και μαθηματα για ανεργους...υπαρχουν τροποι.

Το πιο δυσκολο για μενα ειναι το πως θα ζεις τους πρωτους μηνες...εγω ενα χρονο τωρα και βαζω χερι στα ετοιμα που φυλαξα στην ακρη συν το οτι με πηραν σε πανεπιστημιακο προγραμμα-διδακτορικο συν το οτι μου εδωσαν δωματιο και μικρο εισοδημα...

θα πιεστεις πολυ στην αρχη!! ψαξε μεσα σου τι θελεις ουσιαστικα να κανεις για σενα, και ποσο διατιθεσαι να το παλαιψεις!!
για μενα στην Αθηνα, ενιωθα, ολες οι πορτες ηταν κλειστες, οχι οτι δεν εβρισκα/ειχα δουλεια αλλα με τετοιες συνθηκες γαλερας σε μια τσιμεντουπολη, με μια εφορια-βρυκολακα, εφτασα στο σημειο να λεω η ζωη μου που ειναι? ποια ποιοτητα??

Το πιο βατο θεωρω ειναι να περασεις σε καποιο προγραμμα σπουδων σε χωρα εντος ΕΕ, οπου δεν θα πληρωνεις διδακτρα τα μαλλιοκεφαλα σου. Και δωματιο φτηνο θα βρεις για αρχη, και θα εχεις ολο το χρονο να ψαξεις και να μαθεις!!
Κοιτα τη μαγειρικη, εχει πολυ χωρο για δουλεια...απλα δεν ξερω αν το αντεχεις...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

στη μαγειρικη ανετα θα βρεις!! αλλα ειναι σκληρη δουλεια, τρομερη ορθοστασια, και αφορητη ζεστη!!!
στελνε βιογραφικα σε μεγαλες ξενοδοχειακες μοναδες...
βελτιωσε τα αγγλικα σου, τουλαχιστον σε Β2 επιπεδο...

τωρα αν θελεις μια συγκεκριμενη χωρα, εννοειται οτι πρεπει να μαθεις τη γλωσσα τους, θα εχεις αλλη ανεση οταν πας εκει. Κανε επαφη με την αντιστοιχη ελληνικη κοινοτητα, μαθε οσα μπορεις. Και μεσω φβ τους βρισκεις! Προσεξε ομως γιατι καποιοι ελληνες του εξωτερικου εχουν την ταση να τα παρουσιαζουν καταμαυρα και απελπιστικοτατα για οσους θελουν να ερθουν... Γραφεσαι στον αντιστοιχο οαεδ τους, κανουν και μαθηματα για ανεργους...υπαρχουν τροποι.

Το πιο δυσκολο για μενα ειναι το πως θα ζεις τους πρωτους μηνες...εγω ενα χρονο τωρα και βαζω χερι στα ετοιμα που φυλαξα στην ακρη συν το οτι με πηραν σε πανεπιστημιακο προγραμμα-διδακτορικο συν το οτι μου εδωσαν δωματιο και μικρο εισοδημα...

θα πιεστεις πολυ στην αρχη!! ψαξε μεσα σου τι θελεις ουσιαστικα να κανεις για σενα, και ποσο διατιθεσαι να το παλαιψεις!!
για μενα στην Αθηνα, ενιωθα, ολες οι πορτες ηταν κλειστες, οχι οτι δεν εβρισκα/ειχα δουλεια αλλα με τετοιες συνθηκες γαλερας σε μια τσιμεντουπολη, με μια εφορια-βρυκολακα, εφτασα στο σημειο να λεω η ζωη μου που ειναι? ποια ποιοτητα??

Το πιο βατο θεωρω ειναι να περασεις σε καποιο προγραμμα σπουδων σε χωρα εντος ΕΕ, οπου δεν θα πληρωνεις διδακτρα τα μαλλιοκεφαλα σου. Και δωματιο φτηνο θα βρεις για αρχη, και θα εχεις ολο το χρονο να ψαξεις και να μαθεις!!
Κοιτα τη μαγειρικη, εχει πολυ χωρο για δουλεια...απλα δεν ξερω αν το αντεχεις...

---

σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση.

Εδώ είμαι πάλι, 3 το βράδυ και κάνω πάλι αρνητικές σκέψεις. Θα μου δωθεί άραγε η ευκαιρία να φτιάξω τη ζωή μου?

Πάσχω από αϋπνίες. Κοιμάμαι πολύ αργά και σηκώνομαι κατά τις 12. Ντρέπομαι για την τροπή που έχει πάρει η ζωή μου. Θέλω να μπει η αισιοδοξία πάλι μέσα μου. Μια είμαι καλά, μια βάζω τα κλάματα, μια νιώθω δυνατός, μια καταρρακωνομαι.

Τα χάπια αντιλαμβάνομαι πως λειτουργούν αλλά η όλη διαδικασία κυλάει πολύ αργά κι εγώ έχω κουραστεί και δεν έχω πια υπομονή.

Με το ζόρι σέρνονται τα πόδια μου και ξέρω κατά βάθος ότι μου χρειάζεται κινητοποίηση.

Ένας φίλος μου είπε πως ο τρόπος σκέψης μου έχει πρόβλημα. Ίσως έχει δίκιο δεν ξέρω. Έχω να εργαστώ από πέρσι το Μάρτη και με συντηρούν οι δικοί μου. Στέλνω αιτήσεις σποραδικά κυρίως στο εξωτερικό αλλά μετά από ένα κύμα αισιοδοξίας ξαναπεφτω στα ίδια.

Θα μου πεις τι κάθομαι και λέω? Χιλιάδες άλλοι θα σου πουν ακριβώς τα ίδια. Ο καθένας όμως βλέπει το πρόβλημα του ως το μεγαλύτερο που υπάρχει. Ίσως έχω πρόβλημα να δεχτώ τη ζωή, τη φυσιολογική ροή της. Ίσως παγώνω, πανικοβάλλομαι. Δεν ξέρω τι να πω παρά μόνο ότι έχω αδημονία να φύγω αλλά και φόβο για το τι θα συναντήσω πάλι. Θα το αντέξω? Θα ξανάρθω πίσω πάλι??? Ξέρω τα συζητάμε συνέχεια εδώ στο φόρουμ κι εγώ μένω στα ίδια αλλά να που συνέχεια το μυαλό μου εκεί γυρίζει. Πώς να χαλαρώσω??

Εγώ το έχω ξαναγράψει, αλλά εσύ αρνείσαι να κάνεις κάποια κίνηση διότι όλα σου ξινίζουν κι όλα σου βρωμάνε. Όταν έχεις 24 ώρες το 24ωρο ελεύθερες και απλά κάθεσαι κλεισμένος στο καβούκι σου και σκέφτεσαι, προκοπή δεν θα δεις. Θα χαλαρώσεις από αυτές τις σκέψεις όταν επιτέλους αρχίσεις και γεμίζεις τη μέρα σου κάπως επικοδομιτικά. Σου έχω ξαναγράψει να βρεις μία δουλειά εκεί που είσαι, λες είναι χάλια δουλειές, χαμηλόμισθες. Σου έχω γράψει προσπάθησε να ανοιχτείς λίγο στον κόσμο εκεί μπας και βρεις κάποια καινούρια παρέα που μπορεί κάτι πιο φρέσκο να σου φέρει στην καθημερινότητά σου, λες είναι πολύ δύσκολο ή είναι όλοι μαλάκες. Σου έχω γράψει να βρεις κάποιο χόμπυ, κάποια δραστηριότητα, λες δεν υπάρχει τίποτα να σου αρέσει. Ε. πως περιμένεις να δεις αλλαγή μετά; Εγώ θα ντρεπόμουνα πάρα πολύ να με συντηρούν οι δικοί μου τόσο καιρό, αλλά η ντροπή θα ήταν κινητήριος δύναμη να κάνω κάτι για αυτό, όχι απλά να μένω στη διαπίστωση!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Εγώ το έχω ξαναγράψει, αλλά εσύ αρνείσαι να κάνεις κάποια κίνηση διότι όλα σου ξινίζουν κι όλα σου βρωμάνε. Όταν έχεις 24 ώρες το 24ωρο ελεύθερες και απλά κάθεσαι κλεισμένος στο καβούκι σου και σκέφτεσαι, προκοπή δεν θα δεις. Θα χαλαρώσεις από αυτές τις σκέψεις όταν επιτέλους αρχίσεις και γεμίζεις τη μέρα σου κάπως επικοδομιτικά. Σου έχω ξαναγράψει να βρεις μία δουλειά εκεί που είσαι, λες είναι χάλια δουλειές, χαμηλόμισθες. Σου έχω γράψει προσπάθησε να ανοιχτείς λίγο στον κόσμο εκεί μπας και βρεις κάποια καινούρια παρέα που μπορεί κάτι πιο φρέσκο να σου φέρει στην καθημερινότητά σου, λες είναι πολύ δύσκολο ή είναι όλοι μαλάκες. Σου έχω γράψει να βρεις κάποιο χόμπυ, κάποια δραστηριότητα, λες δεν υπάρχει τίποτα να σου αρέσει. Ε. πως περιμένεις να δεις αλλαγή μετά; Εγώ θα ντρεπόμουνα πάρα πολύ να με συντηρούν οι δικοί μου τόσο καιρό, αλλά η ντροπή θα ήταν κινητήριος δύναμη να κάνω κάτι για αυτό, όχι απλά να μένω στη διαπίστωση!

---

Είναι όμως και πιο εύκολο να λέμε από το να κάνουμε. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να βρεις δουλειά στις μέρες και στην επαρχία που είμαι εγώ? Συν ότι απλά δεν το παίρνω απόφαση να ψάξω, όχι να δουλέψω. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Μπορεί να ξαναφύγω για αμερική. Εκεί ήμουν πιο ενεργός και δεν μου ξίνιζε και δε μου βρωμούσε τίποτα. Εδώ δεν ξέρω πώς γίνεται και τα βλέπω τα πράγματα έτσι αλλά και αλλιώς να τα έβλεπα, όταν όλοι σου λένε πως εκεί θα είναι καλύτερα και το βίωσα και ο ίδιος έναν χρόνο ολόκληρο γιατί να μπλέξω εδώ?