Ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη ομοφυλοφιλια

Καλησπερα σε ολους...

Ειμαι 19 χρονων φοιτητης και τους τελευταιους μηνες μου εχει δημιουργηθει το ερωτημα ''Μηπως ειμαι γκευ???...
Να πω πως ποτε ξανα δεν μου ηρθε στο μυαλο αυτη η ιδεα...παντα μου αρεσαν τα κοριτσια...
Πιστευω πως ολα ξεκινησαν οταν ημουν στην σχολη και ενας γκευ με κοιτουσε σχεδον συνεχεια...αγχωθηκα και αρχισα να ψαχνω στο ιντερνετ για gay ανδρες που φλερταρουν straight (ναι ξερω οτι να ναι), ωσπου απο το πολυ ψαξιμο βρηκα το ''gaydar'' οπου δηλαδη αναγνωριζουν πιος ειναι gay...
Aρχισα να αγχωνομαι υπερβολικα, κοιτουσα την εμφανιση μου μηπως ντυνομαι σαν gay, αρχισα να σκεφτομαι μηπως η συμπεριφορα μου ειναι θυληπρεπεις...

Απο τοτε δημιουργηθηκαν στο μυαλο μου εικονες ακαταλληλες με το gay παιδι, αλλα μονο ενοχληση μου προκαλεσαν και τιποτα ωραιο...
Δεν τελειωσε ομως εκει...ξεκινησα να τεσταρω τον εαυτο μου, κοιτουσα ανδρες να δω αν μου αρεσουν, μεχρι και gay πορνο ειδα πρωτη φορα, αλλα ΤΙΠΟΤΑ...επιπλεον εκει που περπατουσα στο δρομο εξεταζα τον εαυτο μου να δω αν περπαταω σαν gay, ή αν οι κινησεις μου ειναι σαν gay...
Ομως δεν τελειωνει εκει...μεσα σε ολο το αγχος μου ηρθαν εικονες απο το παρελθον οπου σαν παιδι μερικες φορες δε μ αρεσε να παιζω μπαλα με τα αγορια και πηγαινα και επαιζα με τα κοριτσια...Και ετσι τα ερωτηματα στο μυαλο μου δεν τελειωναν και το αγχος μου ηταν ασταματητο...
Μερικες φορες σκεφτομαι μηπως ειμαι απλα γκευ και φοβαμαι να το παραδεχτω...αλλα μεσα μου ξερω καταβαθος πως δεν ειμαι...φανταζομαι αλλιως την ζωη μου...

Ολο αυτο που βιωνω δεν ειναι ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη?...ειναι πραγματικα πολυ κουραστικο, θελω να τελειωσει...ολα ειναι στο μυαλο μου πιστεω...

Είναι μια μορφή ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, γιατί αυτά που σε απασχολούν περί ομοφυλοφιλίας είναι μόνο λόγια και όχι σκέψεις. Κάθισε και κατέγραψε αν οι σκέψεις σου αυτές στηρίζονται σε ρεαλιστικά και πραγματικά δεδομένα. Πέρα από αυτές τις εμμονές σκέψεις, είχες μήπως στο παρελθόν και αλλες φοβίες η εμμονές ιδεες που δε στηρίζονται σε λογικά και ρεαλιστικά δεδομένα; όλο αυτό που περιγράφεις δείχνουν ένα αγχώδη χαρακτήρα που αμφισβητεί τον εαυτό του σε πολλά. Και επειδή το θέμα "ομοφυλοφιλία" είναι ταμπού ακόμα και "απαγορευμένο ", ίσως να σε απασχολεί κάτι που είναι απλά απαγορευμένο και η κοινωνία δε το αποδέχεται ακόμα. Μπορεί να σε απασχολεί επειδή είναι ταμπου (όπως τα ναρκωτικά, οι εξαρτήσεις, οι σεξουαλικες παρεκκλιαεος διαφόρων ειδών) και όχι επειδή πηγάζει από μέσα σου.. Εδώ μέσα μη περιμένεις να σου πει κάποιος τι είσαι, γιατί όλοι περιγράφουν τις εμπειριες τους και τίποτα παραπάνω. Κανένας δεν είναι ειδικός. Αν συνεχίσει να σε απασχολεί πήγαινε σε ένα ψυχολόγο αν έχεις την οικονομική δυνατότητα, ο οποίος να ειδικεύεται σε θέματα άγχους.

Επίσης η ομοφυλοφιλία στους αντρες θεωρείται περισσότερο ταμπου κσι ντροπιαστικη σε σχέση με την ομοφυλοφιλία στις γυνσικες... Γι αυτό οι περισσότεροι άντρες αισθάνονται να προσβάλλονται όταν τους την πέσει ένας άλλος άντρας... Το αισθανονται αποκρουστικό σε σχεση με τις γυναίκες. Γιατί σα κοινωνία θεωρούμε ότι ο αντρισμος έχει να κάνει με την προτίμηση των αντρών προς τις γυναίκες. Οπότε και οι περισσότεροι άντρες είναι πολύ εριστικοι κσι αντισραστικοι με αυτό το θέμα, γιατί θεωρούν ότι χάνεται η διακυβεύεται ο αντρισμος τους όταν ακούνε για ομοφυλόφιλους άντρες. Δυστυχώς αυτά τα θενατα εινσι δημιούργηματα της κοινωνίας που ζούμε
. Στερεότυπα και ταμπου...

Ολο αυτο βγηκε δηλαδη επειδη αγχωθηκα υπερβολικα?...

Δε σου είπα αυτό.. Σου είπα μήπως είχες στο παρελθόν εμμονές κσι αγχωδεις σκέψεις με άλλα θεματα.. Επίσης το ότι κάποιος όπως τώρα εσυ αγχώνεται για πράματα που δεν έχει πραγματικά δεδομένα για να τα στηρίξει, (απ τη στιγμη που είπες ότι σου αρεζαν μόνο κοπέλες ως τώρα) δηλώνει μια γενικά αγχώδη προσωπικότητα, που μπορεί να αγχωθεί για πολλά θεματσ κσι όχι μόνο για αυτό. Το θέμα είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να αναζητήσεις την αιτία που πυροδότησε το άγχος σου για την ομοφυλοφιλία.

οχι στο παρελθον δεν ειχα εμμονες...και ουτε ημουν αγχωδης τυπος...το αγχος με εχει καταβαλει απο τοτε που τελειωσα το σχολειο λογο συμβαντων...

Ωραία άρα ξέρεις από που ξεκίνησε όλο αυτό το άγχος... Και απλά μπορεί να εκδηλώνεται με αυτές τις μορφές, τους ιδεοψυχαναγκασμους κσι τις εμμονές σκέψεις. Αν συνεχίστει και σου χαλάει τις μέρες και τη διάθεση απευθύνσου σε έναν ειδικό και αφιέρωσε μερικές συνεδρίες ώστε να ξεκαθαρίσεις λίγο γιατί σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο και γιατί έχεις τόσο άγχος γι αυτό το θέμα

Ευχαριστω για το χρονο σου