Γονείς στην ημέρα της Ορκωμοσίας
Καλησπέρα αγαπητοί φίλοι!Σε λίγο καιρό θα αποφοιτήσω από τη Σχολή μου,στην οποία μπήκα με μεγάλες θυσίες και αγώνες,πράγματα τα οποία δε σεβάστηκαν και τόσο οι γονείς μου. Οχι ότι δε με στήριξαν οικονομικά,όταν μπορουσαν π.χ., άλλα όταν διάβαζα τσακώνονταν και γενικά έδειχναν να μην ενδιαφέρονται για την απόδοση μου. Φυσικά, έχουν προηγηθεί και διάφορα άλλα περιστατικά, πολύ πιο σοβαρά και έκανα 'υπομονή' (ή αλλιώς τον μ@..). Μόνο προβλήματα και τσακωμούς θυμάμαι από τότε που ήμουν παιδί,εγώ ή η αδερφή μου με τους γονείς μου αλλά και μεταξύ τους και πολλές φορές για ασήμαντο λόγο. Όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών τότε, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι επιτέλους θα έφευγα από το σπίτι και δεν θα τους είχα ανάγκη. Και έτσι έγινε. Από τότε που έφυγα δεν είχαμε επαφές σχεδόν καθόλου. Ούτε κατέβαινα στις γιορτές να τους δω,ούτε τους πήρα ποτέ από μόνος μου τηλέφωνο. Αυτοί, αντιθέτως, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να μάθουν που είμαι,τι κάνω και τι σκέφτομαι να κάνω στο μέλλον,όχι από πραγματικό ενδιαφέρον,απλά για να έχουν να λένε στον κόσμο για τον 'επιτυχημενο γιο'. Με την αδελφή μου δεν είχα ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις. Ακόμη και όταν έφυγα δεν μου είχε στείλει πότε από μόνη της να με ρωτήσει αν είμαι καλά. Εγώ της έστελνα συνέχεια να μαθαίνω τι κάνει,πώς πάει με το σχολείο,πώς περνάει κλπ. Οι μόνες φορές που μου έστελνε ήταν όταν τσακωνόταν και ήθελε να πει τον πόνο της κάπου,χωρίς να δέχεται ότι μπορεί να έκανε κι αυτή κάποιο λαθος. Έχω λοιπόν φτάσει στο εξής δίλημμα (το οποίο ήταν το 2ο πράγμα που σκέφτηκα μετά τα αποτελέσματα των πανελλαδικών): Να καλέσω τους γονείς μου και την αδελφή μου στην ημέρα της ορκωμοσίας μου ή όχι; Αν δεν τους καλέσω,θα το μετανιώσω; Θα νιώσω πολύ άσχημα που θα βλέπω όλους τους άλλους να αγκαλιάζονται και να φωτογραφίζονται με τους γονείς τους; Θέλω την ειλικρινή γνώμη σας... Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!
