6 Μηνες(Φοβιες,Κρισεις Πανικου,Αγχος)

Καλησπέρα σας,πρωτη φορα γραφω στο φορουμ αλλα εδω και μερικους μηνες διαβαζω διαφορα αρθρα σχετικα με το προβλημα που με απασχολει. Ολα ξεκινησαν τον Δεκεμβρη του 2018,οταν ενα βραδυ ξαφνικα με επιασε αναστατωση,ιδρωτας,μουδιασ μα,αδιαθεσια μεσα στον υπνο μου. Εννοειται οτι πηγα στο νοσοκομειο κατευθειαν διοτι ενιωθα πως ειχε ερθει η ωρα μου. Να σας πω οτι ειμαι 19 χρονων και παιζω αρκετα χρονια ποδοσφαιρο και μαλιστα απο τα 15 εχω αλλαξει αρκετες ομαδες δηλαδη και αρκετες πολεις μακρια απο τους γονεις μου. Εκεινο το βραδυ πηγα στο νοσοκομειο μου εκαναν ολες τις εξετασεις, και η απαντηση που μου εδωσαν ηταν(Εισαι 100% υγειης). Τονιζοντας οτι προκειται για καποια κριση πανικου,πραγμα που δεν γνωριζα τι ηταν μεχρι τοτε. Για τους επομενους 3 μηνες η ζωη μου κυλουσε πολυ ηρεμα και ομορφα και χωρις κανενα προβλημα. Δυστυχως απο εκει και μετα αρχισε ο γολγοθας μου... Εβγαλα καποια σπυρια στο σωμα τα οποια για 1 μηνα δεν μπορουσε κανενανς δερματολογος να βγαλει σωστη διαγνωση, και αυτο ειχε σαν αποτελεσμα να αλλαξω πολλες θεραπειες, και μια απο τις οποιες μου προκαλεσε εγκαυματα στο σωμα και υπερβολικο πονο και τσουξιμο,και αυτο ειχε ως αποτελεσμα την εναρξη των πολλων και εντονων κρισεων πανικου.. Μια βδομαδα (πρωι-Βραδυ) ημουν αναμεσα σε νεκρο και ζωντανο, ξυπνουσα με ιδρωτα,τρεμολο,κριση πανικου και ετσι κυλουσε καθε μερα για ολη μερα. Εννοειται πως απευθυνθηκα κατευθειαν σε ειδικο με τον οποιο εκανα αρκετες συνεδριες και τελικα καταφερα να ξεπερασω διχως χαπια αυτες τις κρισεις. Απο εκει και μετα ξεκινησε το καλοκαιρι το οποιο περασε πολυ γρηγορα και πολυ ασχημα για μενα.Καθε μερα ειχα φριχτους πονοκεφαλους,ζαλαδες,και αδιαθεσια σχεδον καθε μερα. Σφυξιμο στο κεφαλι,εφιδρωση,ταση για εμετο.Σε αυτο το σημειο θελω να προσθεσω οτι μεσα σε αυτο το εξαμηνο εχω κανει 2 φορες εξετασεις αιματος,μια μαγνητικη εγκεφαλου,φυσιοθεραπειες στον αυχενα. Ολες οι εξετασεις βγηκαν καθαρες. Για να μην τα πολυλογω και σας ζαλιζω παραπανω θελω να σας πω οτι εδω και 1 μηνα εχει ξεκινησει η προετοιμασια με την ομαδα που αγωνιζομαι αλλα δυστυχως με εχει παρει απο κατω. Καθε μερα παω με το ζορι στην προπονηση,ζαλιζομαι,εχω θολη οραση,νιωθω οτι θα πεθανω,εχω χασει την διαθεση και την αυτοπεποιθηση μου αλλα μεσα στο γηπεδο λειτουργω το ιδιο και καλυτερα σε σχεση με περυσι ασχετως που νιωθω οτι θα λιποθυμησω μεσα στο γηπεδο. Νιωθω οτι μερα με την μερα πλησιαζει το τελος για μενα κατι που με ρημαζει και την διαθεση και την ψυχολογια και με βαζει σε διαφορες σκεψεις στο να παρατησω αυτο που αγαπαω και κανω απο τα 5 μου χρονια ζωης. Εχω κουρασει τους γονεις μου και τους στεναχωρω καθε μερα. Εχει περασει κανεις κατι παρομοιο διχως την βοηθεια χαπιων; Και αν ναι ποσο διηρκησε και πως το ξεπερασε; Σας ευχαριστω για τον χρονο σας

Γειά σου. Θα σου έλεγα να πας σε έναν ψυχολόγο. Γιατί θα καθίσετε και θα συζητήσετε πολλά πράγματα και μέσα από αυτά θα καταλάβεις από ότι σου προήλθε το άγχος. Γιατί εγώ πιστεύω ότι είσαι αγχωμένος με κάποιο θέμα και σου βγαίνουν όλα τα ψυχοσωματικα. Και αυτή θα σε βοηθήσει να βρεις κατά κάποιο τρόπο "ηρεμία". Πιθανόν να σου πάρει και καιρό και αρκετές συνεδρίες αλλά το να μιλήσεις σε κάποιον και να πεις όλα αυτά που σε βαραίνουν σίγουρα θεωρώ ότι θα σου φύγει ένα βάρος. Αυτό αποφάσισα να κάνω και εγώ γιατί έχω θεμα με το άγχος μου και θα ξεκινήσω να πάω σε ψυχολόγο. Πιστεύω να σε βοήθησα. Και να το κοιτάξεις πήγαινε για αρχή μια φορά ή δύο για να πείτε περισσότερα και μετά βλέπεις άμα θες να συνεχίσεις ή όχι. Και θα συζητήσετε και το θέμα αν χρειάζεται να πάρεις χαπια ή όχι. Και ότι χρειαστείς γράψε εδώ στο forum σίγουρα κάποιος θα απαντήσει :)

Ειναι σαν να τα εγραψα εγω...Ακριβως τα ιδια...Ευτυχως εχω καθαρες εξετασεις...Ξεκινησα αγωγη και ψυχοθεραπεια...Θελει χρονο και αγωνα...Βιωνω καλες μερες και κακες αλλα ο ψυχιατρος μου λεει οτι η ιαση θα ερθει με πολλα σκαμπανεβασματα...Πηγαινε σε ειδικο κ μη φοβασαι κ τα χαπια μη τα φοβασαι αρκει να βρεις σωστο ψυχιατρο.

Αυτό που περιγράφεις το περνάνε πολλοί άνθρωποι καθημερινα. Άλλος έχει πονοκέφαλο άλλος το στομάχι του άλλος ζαλάδα κτλ και είναι σαν να πλησιάζει ο θάνατος και νοιώθει μια θλίψη εσωτερικά δε μπορείς να χαρείς γιατί ξέρεις πως θα πεθάνεις. Το λυπηρό είναι που είσαι τόσο νέο παιδί και τα βιώνεις όλα αυτά και αθλητής όπως λες που όσο να ναι ο αθλητισμός βοηθάει. Το καλό είναι άι πως αν βρεις τη λύση τώρα δε θα έχει ςπροβλημαστο μελλον. Εγώ αυτό που πάντα λέω στον εαυτό μου όταν πατωνω (ψυχολογικά) είναι ότι είναι να έρθει ας έρθει δε χρειάζεται να το σκέφτομαι γιατί δε το σταματάω από το να έρθει. Απλά δε περνάω ωραία και χάνεται ο χρόνος και οι στιγμες. Όσο αναφορά τους γονείς πιστεύω όλοι μας τους έχουμε στεναχωρεσει δε χαίρονται να βλέπουν τα παιδιά τους να υποφέρουν

Καλησπέρα και από μένα,,, χωρίς να θέλω να πω ότι εγώ είμαι το παράδειγμα και σε καμία περίπτωση δν θέλω να πω ότι πρέπει να ακολουθήσεις την δικιά μου επιλογή,, εγώ απλώς θα σου πω τν εμπειρία μου,,,, πριν 7 μήνες εγώ δν ήξερα τι πάει να πει κρίση πανικού γαδ ψυχοσωματικα ίσα ίσα γενικά τους ψυχολόγος ψυχίατρους όπως ο περισσότερος πλυθησμος έλεγα οι τρελοί πάνε,,, αλλά μετά από ένα γεγονός που εμεθα(ασθένεια κοντινού προσωπου) έπαθα γαδ και αρρωστοφοβια,,, μέχρι να καταλάβω τι είναι αυτό γτ ήταν προτογνωρο πέρασα από 40 κύματα,,,,, δεν μπορείς να διανοηθείς για τι σκέψεις είχα για το τι θλίψη,,, εγώ ή αλήθεια ειναι ότι άρχισα με ψυχολόγο και ο λόγος ήταν προφανές γτ είπα εγώ θα πάω σε ψυχίατρο,,, ξεκίνησα με ψυχολόγο και η αλήθεια είναι ότι πήγα εκεί και στο 1 ραντεβού που με ρώτησε γαι τη ζωή μου τις είπα κάποια πράγματα και μετά από κάποια ραντεβού θυμάμαι μου λέει η ψυχολόγος Γιάννη όταν ήρθες πρώτη φορά ελεγες αλλά και τώρα λες αλλά,,, άρα ναι με βοήθησε μου έδειξε τν δρόμο να δω τν τοξικότητα που είχα μέσα στη ζωή μου,,, αλλά καλώς ή κακώς δεν μπορούσε να με βοηθήσει παραπάνω,, και στο 3μηνο πήγα σε ψυχίατρο όπου και ξεκίνησα θεραπεία με ladoze,,,,,όταν τα αγόρασα τα χαπια τν πρώτη μέρα ετρεμα φοβόμουν να τα πάρω,, και όμως τα άρχισα και αλήθεια εδώ και λίγες μέρες ξαφνικά νιώθω υπέροχα,,,, και τώρα που σου γράφω είχα να μπω αρκετές μέρες στο forum που έμπαινα κάθε μέρα, και μπήκα τώρα από απορία να δω τι γίνεται,,,,, εγώ αυτό που πιστεύω είναι ότι ο καθένας μέσα του ξέρει αν αυτό το τέρας είναι πιο κάτω ίσο η πιο πάνω από αυτόν,, εγώ από τν αρχή τ ένιωθα ότι ήταν τεράστιο,,, και αλήθεια δεν μπορείς να φανταστείς άγχος,,,για το τι εξετάσεις έκανα μέσα σε αυτούς τους 7 μήνες για το τι ψυχοσωματικα,, και τώρα ξαφνικά φύγαν όλα είμαι τελοια πραγματικα

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο και τις απαντήσεις σας. (Δυστυχως ή Ευτυχως) σε 2 γιατρούς που έχω πάει στο παρελθόν ήταν εντελώς αρνητικοί σε κάποιο φάρμακο διότι και οι 2 μου είπαν ότι η κατάσταση σου δεν απαιτεί κάποιο φάρμακο και από την στιγμή που ασχολούμαι σε επαγγελματικό επίπεδο στο ποδόσφαιρο,μπορεί να έχει για μένα αρνητική επίδραση κάποιο χαπι μέσα σε ένα διάστημα 2 με 3 εβδομάδων. Οπότε να σας πω την αλήθεια προσπάθησα να το αποφύγω και γω από μόνος μου. Από την άλλη βλέπω ότι μέσα στην μέρα βλέπω κάποιες εξελίξεις δηλαδή κάθε μέρα νιώθω καλύτερα αλλά υπάρχουν πάντα και κάποιες ώρες οι οποίες είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολες.Ισως προσπαθήσω να απευθυνθώ ξανά σε κάποιο ψυχολόγο αλλά το κακό είναι ότι δεν θέλω να αλλάζω συνεχώς γιατρούς αλλά με το ποδόσφαιρο και με τις πόλεις που αλλάζω συνεχώς είναι λίγο δύσκολο να συνεχίζω με τον ίδιο γιατρο λόγω απόστασης.