χωρισμός (τοξικός).

Σε γενικές γραμμές: Χωρισα μετα απο 7 χρονια σχεση (τελος καλοκαιριου), ενω ειχαμε κανονισει τα παντα. Και οι δυο φοιτητες, ζησαμε τα παντα μαζι. Μια εβδομαδα πριν χωρισω, ειχαμε παει στους δικους της επισημα. Συγκατοικουσαμε κιολας τα τελευταια 3 χρονια. Γυρνωντας πισω στη πολη μας - εγω διδακτορικος φοιτητης, αυτη φοιτητρια ακομη, ιδια ηλικια εχουμε- την ειδα με αλλον μη εχοντας ακομη μαζεψει τα πραγματα απο το σπιτι μας. Πως απαιτει πολιτισμενο χωρισμο, ενω απο την αρχη μπορουσε να μου πει ότι ξερεις δε θέλω να φας κέρατο, προχωράμε. Πως απαιτει να ειμαστε φιλοι, να ρωταει αν ειμαι καλα, να με παρακολουθει, οταν μπορεσε και εκανε αυτο; Οχι μονο βρηκε, πηγε να μεινει και μαζι του κιολας. Εχω διαλυθει.

Με χώρισε αφήνοντας ένα γράμμα που μου έλεγε ότι είμαι ο καλύτερος άνθρωπος που έχει γνωρίσει, μαζί με ένα κλαδί αμάραντου (!!) γιατί η σχέση μας θα είναι αιώνια και αμάραντη. Μέσα στο καλοκαίρι, άρχισε να με κατηγορεί για όλα τα λάθη που κάναμε στη σχέση - σε σημείο να με απειλεί ότι θα μιλήσει για το αληθινό μου πρόσωπο (πάντα της έλεγα, να βγει και να το κάνει, να πει ότι της έχω κάνει). Όλοι μας ξέρανε ως το δίδυμο στο πανεπιστήμιο, για όποιον έλειπε, ρωτούσαν για τον άλλον. Προσωπικά είμαι διαλυμένος, τελευταία το έβλεπα ότι η σχέση μας δε πήγαινε καλά, καθώς με ρωτούσε τί σκέφτομαι να κάνω με τη ζωή μου, αν θα συνεχίσω να πάω από εδώ και από εκεί (επειδή γενικά ταξιδεύω λόγω phD) και κυρίως μου πρότεινε να πάμε να μείνουμε στο χωριό της μαζί με τους γονείς της γιατί ήταν μεγάλοι σε ηλικία. Εγώ αν αποφασίζαμε να το κάνουμε, θα στήριζα την επιλογή της (θα έβρισκα πάλι τρόπο και μέσω της δουλειάς), αλλά όταν σκεφτόμουν μόνος μου, πάντα με φόβιζε ότι το γεγονός δεν είχε ένα πλάνο ζωής: για παράδειγμα ανά εξάμηνο άλλαζε και ένα χόμπυ, το να πάρει το πτυχίο δε την ενδιέφερε, κάτι που δε με ενοχλούσε. Βέβαια, στο τέλος, με κατηγόρησε για τα πάντα. Ότι με ερωτεύτηκε τρελά, ότι έγινε υποχείριο μου και ότι τώρα θα δω ένα άλλο πρόσωπο.

Όσες φορές επικοινωνήσαμε και από κοντα, ήταν αρκετά μπερδεμένη. Προσπάθησα να τη βοηθήσω γιατί με ενδιαφέρει ακόμη ως άνθρωπος, αλλά υπάρχουν φορές, που δε την αναγνωρίζω και άλλες φορές που κάτι με θυμίζει από το άτομο που τόσο αγάπησα. Γιατί γίναμε έτσι; πονάω τόσο πολύ, για κάποια στιγμή σκέφτηκα να παρατήσω τα πάντα και να εξαφανιστώ. 7 χρόνια ολόκληρα και ξαφνικά γίναμε εντελώς άγνωστοι και κυκλοφορούμε στην ίδια πόλη.

PS: φέτος ξεκίνησε ποδόσφαιρο σε γυναικεία ομάδα. Ενώ στην αρχή προσπάθησα να της εξηγήσω γιατί δε μου αρέσει, στο τέλος ήμουν οκ με την επιλογή της. ο καθένας ας κάνει αυτό που θέλει.

Να συνεχίσω να προσπαθώ διαύλους επικοινωνίας μαζί της; όλοι με φοβούνται στο πισωγυρισμα. Σκεφτείτε, την είδα έξω, συνοδευόταν και ήταν λες και να μη με ήξερε, μόλις 3 εβδομάδες μετά. Αλήθεια, είμαι φουλ μπερδεμένος.

Quote:

---

Originally Posted by apostolis1318

Σε γενικές γραμμές: Χωρισα μετα απο 7 χρονια σχεση (τελος καλοκαιριου), ενω ειχαμε κανονισει τα παντα. Και οι δυο φοιτητες, ζησαμε τα παντα μαζι. Μια εβδομαδα πριν χωρισω, ειχαμε παει στους δικους της επισημα. Συγκατοικουσαμε κιολας τα τελευταια 3 χρονια. Γυρνωντας πισω στη πολη μας - εγω διδακτορικος φοιτητης, αυτη φοιτητρια ακφομη, ιδια ηλικια εχουμε- την ειδα με αλλον μη εχοντας ακομη μαζεψει τα πραγματα απο το σπιτι μας. Πως απαιτει πολιτισμενο χωρισμο, ενω απο την αρχη μπορουσε να μου πει ότι ξερεις δε θέλω να φας κέρατο, προχωράμε. Πως απαιτει να ειμαστε φιλοι, να ρωταει αν ειμαι καλα, να με παρακολουθει, οταν μπορεσε και εκανε αυτο; Οχι μονο βρηκε, πηγε να μεινει και μαζι του κιολας. Εχω διαλυθει.

Με χώρισε αφήνοντας ένα γράμμα που μου έλεγε ότι είμαι ο καλύτερος άνθρωπος που έχει γνωρίσει, μαζί με ένα κλαδί αμάραντου (!!) γιατί η σχέση μας θα είναι αιώνια και αμάραντη. Μέσα στο καλοκαίρι, άρχισε να με κατηγορεί για όλα τα λάθη που κάναμε στη σχέση - σε σημείο να με απειλεί ότι θα μιλήσει για το αληθινό μου πρόσωπο (πάντα της έλεγα, να βγει και να το κάνει, να πει ότι της έχω κάνει). Όλοι μας ξέρανε ως το δίδυμο στο πανεπιστήμιο, για όποιον έλειπε, ρωτούσαν για τον άλλον. Προσωπικά είμαι διαλυμένος, τελευταία το έβλεπα ότι η σχέση μας δε πήγαινε καλά, καθώς με ρωτούσε τί σκέφτομαι να κάνω με τη ζωή μου, αν θα συνεχίσω να πάω από εδώ και από εκεί (επειδή γενικά ταξιδεύω λόγω phD) και κυρίως μου πρότεινε να πάμε να μείνουμε στο χωριό της μαζί με τους γονείς της γιατί ήταν μεγάλοι σε ηλικία. Εγώ αν αποφασίζαμε να το κάνουμε, θα στήριζα την επιλογή της (θα έβρισκα πάλι τρόπο και μέσω της δουλειάς), αλλά όταν σκεφτόμουν μόνος μου, πάντα με φόβιζε ότι το γεγονός δεν είχε ένα πλάνο ζωής: για παράδειγμα ανά εξάμηνο άλλαζε και ένα χόμπυ, το να πάρει το πτυχίο δε την ενδιέφερε, κάτι που δε με ενοχλούσε. Βέβαια, στο τέλος, με κατηγόρησε για τα πάντα. Ότι με ερωτεύτηκε τρελά, ότι έγινε υποχείριο μου και ότι τώρα θα δω ένα άλλο πρόσωπο.

Όσες φορές επικοινωνήσαμε και από κοντα, ήταν αρκετά μπερδεμένη. Προσπάθησα να τη βοηθήσω γιατί με ενδιαφέρει ακόμη ως άνθρωπος, αλλά υπάρχουν φορές, που δε την αναγνωρίζω και άλλες φορές που κάτι με θυμίζει από το άτομο που τόσο αγάπησα. Γιατί γίναμε έτσι; πονάω τόσο πολύ, για κάποια στιγμή σκέφτηκα να παρατήσω τα πάντα και να εξαφανιστώ. 7 χρόνια ολόκληρα και ξαφνικά γίναμε εντελώς άγνωστοι και κυκλοφορούμε στην ίδια πόλη.

PS: φέτος ξεκίνησε ποδόσφαιρο σε γυναικεία ομάδα. Ενώ στην αρχή προσπάθησα να της εξηγήσω γιατί δε μου αρέσει, στο τέλος ήμουν οκ με την επιλογή της. ο καθένας ας κάνει αυτό που θέλει.

Να συνεχίσω να προσπαθώ διαύλους επικοινωνίας μαζί της; όλοι με φοβούνται στο πισωγυρισμα. Σκεφτείτε, την είδα έξω, συνοδευόταν και ήταν λες και να μη με ήξερε, μόλις 3 εβδομάδες μετά. Αλήθεια, είμαι φουλ μπερδεμένος.

---

Καλησπερα.
Εχω μπερδευτει λιγο.
Σε χωρισε επειδη την ειδες με τον αλλον και της ζητησες εξηγησεις ή θα σε χωριζε ετσι κι αλλιως αλλα ετυχε να την δεις και με τον αλλο;;;
Κι αφου ειχε αλλον και θα χωριζε, γιατι σε πηγε στους γονεις της;;;

Quote:

---

Originally Posted by apostolis1318

Σε γενικές γραμμές: Χωρισα μετα απο 7 χρονια σχεση (τελος καλοκαιριου), ενω ειχαμε κανονισει τα παντα. Και οι δυο φοιτητες, ζησαμε τα παντα μαζι. Μια εβδομαδα πριν χωρισω, ειχαμε παει στους δικους της επισημα. Συγκατοικουσαμε κιολας τα τελευταια 3 χρονια. Γυρνωντας πισω στη πολη μας - εγω διδακτορικος φοιτητης, αυτη φοιτητρια ακομη, ιδια ηλικια εχουμε- την ειδα με αλλον μη εχοντας ακομη μαζεψει τα πραγματα απο το σπιτι μας. Πως απαιτει πολιτισμενο χωρισμο, ενω απο την αρχη μπορουσε να μου πει ότι ξερεις δε θέλω να φας κέρατο, προχωράμε. Πως απαιτει να ειμαστε φιλοι, να ρωταει αν ειμαι καλα, να με παρακολουθει, οταν μπορεσε και εκανε αυτο; Οχι μονο βρηκε, πηγε να μεινει και μαζι του κιολας. Εχω διαλυθει.

Με χώρισε αφήνοντας ένα γράμμα που μου έλεγε ότι είμαι ο καλύτερος άνθρωπος που έχει γνωρίσει, μαζί με ένα κλαδί αμάραντου (!!) γιατί η σχέση μας θα είναι αιώνια και αμάραντη. Μέσα στο καλοκαίρι, άρχισε να με κατηγορεί για όλα τα λάθη που κάναμε στη σχέση - σε σημείο να με απειλεί ότι θα μιλήσει για το αληθινό μου πρόσωπο (πάντα της έλεγα, να βγει και να το κάνει, να πει ότι της έχω κάνει). Όλοι μας ξέρανε ως το δίδυμο στο πανεπιστήμιο, για όποιον έλειπε, ρωτούσαν για τον άλλον. Προσωπικά είμαι διαλυμένος, τελευταία το έβλεπα ότι η σχέση μας δε πήγαινε καλά, καθώς με ρωτούσε τί σκέφτομαι να κάνω με τη ζωή μου, αν θα συνεχίσω να πάω από εδώ και από εκεί (επειδή γενικά ταξιδεύω λόγω phD) και κυρίως μου πρότεινε να πάμε να μείνουμε στο χωριό της μαζί με τους γονείς της γιατί ήταν μεγάλοι σε ηλικία. Εγώ αν αποφασίζαμε να το κάνουμε, θα στήριζα την επιλογή της (θα έβρισκα πάλι τρόπο και μέσω της δουλειάς), αλλά όταν σκεφτόμουν μόνος μου, πάντα με φόβιζε ότι το γεγονός δεν είχε ένα πλάνο ζωής: για παράδειγμα ανά εξάμηνο άλλαζε και ένα χόμπυ, το να πάρει το πτυχίο δε την ενδιέφερε, κάτι που δε με ενοχλούσε. Βέβαια, στο τέλος, με κατηγόρησε για τα πάντα. Ότι με ερωτεύτηκε τρελά, ότι έγινε υποχείριο μου και ότι τώρα θα δω ένα άλλο πρόσωπο.

Όσες φορές επικοινωνήσαμε και από κοντα, ήταν αρκετά μπερδεμένη. Προσπάθησα να τη βοηθήσω γιατί με ενδιαφέρει ακόμη ως άνθρωπος, αλλά υπάρχουν φορές, που δε την αναγνωρίζω και άλλες φορές που κάτι με θυμίζει από το άτομο που τόσο αγάπησα. Γιατί γίναμε έτσι; πονάω τόσο πολύ, για κάποια στιγμή σκέφτηκα να παρατήσω τα πάντα και να εξαφανιστώ. 7 χρόνια ολόκληρα και ξαφνικά γίναμε εντελώς άγνωστοι και κυκλοφορούμε στην ίδια πόλη.

PS: φέτος ξεκίνησε ποδόσφαιρο σε γυναικεία ομάδα. Ενώ στην αρχή προσπάθησα να της εξηγήσω γιατί δε μου αρέσει, στο τέλος ήμουν οκ με την επιλογή της. ο καθένας ας κάνει αυτό που θέλει.

Να συνεχίσω να προσπαθώ διαύλους επικοινωνίας μαζί της; όλοι με φοβούνται στο πισωγυρισμα. Σκεφτείτε, την είδα έξω, συνοδευόταν και ήταν λες και να μη με ήξερε, μόλις 3 εβδομάδες μετά. Αλήθεια, είμαι φουλ μπερδεμένος.

---

Καλησπέρα Αποστόλη!γιατί να συνεχίσεις να επικοινωνείς μαζί της?ην είδες με άλλον και μένει και μαζί του.εμενα δεν μου φαίνεται πάντως καθόλου μπερδεμένη έτσι όπως μας τα περιγράφεις.και όπως λες είχε ήδη αρχίσει από το καλοκαίρι να σε προετοιμάζει για αυτό αν ισχύει ότι μαλώνατε και σε κατηγορούσε!

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

Καλησπερα.
Εχω μπερδευτει λιγο.
Σε χωρισε επειδη την ειδες με τον αλλον και της ζητησες εξηγησεις ή θα σε χωριζε ετσι κι αλλιως αλλα ετυχε να την δεις και με τον αλλο;;;
Κι αφου ειχε αλλον και θα χωριζε, γιατι σε πηγε στους γονεις της;;;

---

Μια εβδομάδα πριν χωρίσουμε, με είχε γνωρίσει επίσημα στους γονείς της. Μάλιστα είχαμε κλείσει να πάμε και διακοπές μαζί- τελικά ποτε δε πήγαμε. Πραγματικά η συμπεριφορά της ότι να'ναι.

Εγώ όμως δε ξέρω γιατί τη θελω ακομη

Quote:

---

Originally Posted by Πες το μου και αυτό

Καλησπέρα Αποστόλη!γιατί να συνεχίσεις να επικοινωνείς μαζί της?ην είδες με άλλον και μένει και μαζί του.εμενα δεν μου φαίνεται πάντως καθόλου μπερδεμένη έτσι όπως μας τα περιγράφεις.και όπως λες είχε ήδη αρχίσει από το καλοκαίρι να σε προετοιμάζει για αυτό αν ισχύει ότι μαλώνατε και σε κατηγορούσε!

---

Πολιτισμένο χωρισμό πως απαιτεί; συγκατοικούσαμε μαζί 2 χρόνια και συνολικά είμασταν μαζί 7. Ιδια πολη είμαστε. Γιατί άρχισε να με κατηγορεί για ότι το χωρίζουμε, ενώ μια χαρά φαίνεται να είχε κάνει τις επιλογές της; πως γίνεται 7 χρόνια να τα πετάει ετσι;

αποστολη καλησπέρα και από μένα καταλάβαινω πως νιώθεις αλλά πραγματικά δεν αξίζει να στεναχωριέσαι γιατί φενεται καθαρά πως της κοπέλας της τελείωσε μαζί σου και όλο αυτό με γονείς και τετοια το έκανε μόνο από ανασφάλεια πιστεύω είχε και τον άλλον και εσένα τον σίγουρο...πόσο είστε ηλικία αν επιτρέπεται;

Quote:

---

Originally Posted by xaraaaa

αποστολη καλησπέρα και από μένα καταλάβαινω πως νιώθεις αλλά πραγματικά δεν αξίζει να στεναχωριέσαι γιατί φενεται καθαρά πως της κοπέλας της τελείωσε μαζί σου και όλο αυτό με γονείς και τετοια το έκανε μόνο από ανασφάλεια πιστεύω είχε και τον άλλον και εσένα τον σίγουρο...πόσο είστε ηλικία αν επιτρέπεται;

---

27 εγώ, 26 η κοπέλα. Φέτος ξεκίνησε και μπάλα σε αναρχική ομάδα, από εκεί ξεκίνησαν όλα. Γιατί το λεω ξανά χωρίσαμε και μετά με κατηγόρησε για τα παντα. Οτι δε προχώρησε στη ζωή της, όπως εγώ, τα πάντα. Μέχρι και τα φροντιστήρια για τα μαθήματα πλήρωνε και δε πήγαινε ποτε να δώσει μαθημα.

προφανώς να γνώρισε τον νέο εκεί και κατάλαβε πως με εσένα ήταν απλά μια συνήθεια τόσα χρόνια...πάντως μην σε περνει από κάτω από τη στιγμή που χωρίσατε φενεται πως δεν έχει γυρισμο...αλλά κάποια στιγμή που ο άλλος μπορεί να την παρατήσει και να καταλάβει τι έχασε από σένα θα γυρίσει σκέψου καλά όμως την απόφαση σου αν θα την δεχτης και να θυμάσαι πάντα πως σε παράτησε εκείνη και ο τρόπος της.

Quote:

---

Originally Posted by xaraaaa

προφανώς να γνώρισε τον νέο εκεί και κατάλαβε πως με εσένα ήταν απλά μια συνήθεια τόσα χρόνια...πάντως μην σε περνει από κάτω από τη στιγμή που χωρίσατε φενεται πως δεν έχει γυρισμο...αλλά κάποια στιγμή που ο άλλος μπορεί να την παρατήσει και να καταλάβει τι έχασε από σένα θα γυρίσει σκέψου καλά όμως την απόφαση σου αν θα την δεχτης και να θυμάσαι πάντα πως σε παράτησε εκείνη και ο τρόπος της.

---

Είναι τόσο εγωίστρια που δε νομίζω ότι θα γυρίσει ποτε. Απλά απορώ πως μπορείτε εσείς οι γυναίκες να πετάτε 7 χρόνια από πάνω σας ετσι. Ζήσαμε τόσο έντονα αυτά τα 7 χρόνια, με ταξίδια, αναμνήσεις, παρτυ, παρέες, ουσιαστικά ολη μας η φοιτητική ζωή. Και το κακό είναι ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε στην ιδια πολη, γιατί εγώ συνεχίζω με το διδακτορικο.

Quote:

---

Originally Posted by apostolis1318

Απλά απορώ πως μπορείτε εσείς οι γυναίκες να πετάτε 7 χρόνια από πάνω σας ετσι.

---

Καταλαβαίνω ότι είσαι πληγωμένος αλλά το να περνάς σε μισογυνιστικά σχόλια από άμυνα δεν πρόκειται να σε βοηθήσει σε τίποτα...

καταλάβαινω ακριβώς τι εννοείς τα τόσα χρόνια και εγωμε τον άντρα μου είμαστε 8,5 χρόνια σχεδόν από μικροί μαζί περάσαμε τόσα όπως λες...αλλά κάποια στιγμή έρχεται ο πειρασμός που δ ν μπορείς να κάνεις πίσω εμένα είναι άλλη ιστορία βέβαια... πρέπει να προχωρήσεις μπροστά φενεται τελειώμενη η ιστορία σας

Quote:

---

Originally Posted by chromatique

Καταλαβαίνω ότι είσαι πληγωμένος αλλά το να περνάς σε μισογυνιστικά σχόλια από άμυνα δεν πρόκειται να σε βοηθήσει σε τίποτα...

---

Ναι σορρυ. Κατάλαβα γιατί σου φάνηκε ετσι, δεν είχα κανένα σκοπό πραγματικά. Απλά πραγματικά εγώ ενώ εχω αρκετές ευκαιρίες, τη σκέφτομαι κάθε βράδυ. Και πάντα συγκρίνω τις καινούργιες ευκαιρίες με τη παλιά μου σχεση.

Quote:

---

Originally Posted by xaraaaa

καταλάβαινω ακριβώς τι εννοείς τα τόσα χρόνια και εγωμε τον άντρα μου είμαστε 8,5 χρόνια σχεδόν από μικροί μαζί περάσαμε τόσα όπως λες...αλλά κάποια στιγμή έρχεται ο πειρασμός που δ ν μπορείς να κάνεις πίσω εμένα είναι άλλη ιστορία βέβαια... πρέπει να προχωρήσεις μπροστά φενεται τελειώμενη η ιστορία σας

---

Πραγματικά κρίμα, χωρίς να ξέρω το στορυ σας. Δε ξέρω αν με χώρισε για τον επόμενο, Ή απλά επειδή δεν είχε άλλες εμπειρίες. Πάντως θα μου άρεσε να ήταν πιο ξεκάθαρη και να μη τα έβρισκα όλα μετά. Σταράτα πράγματα, γιατί νιώθω ότι η σχέση ετσι δε κλείνει. Παντα θα μένει μια εκκρεμότητα.

ναι ίσως ήταν απότομο για σένα όλο αυτό εκεί που σε πηγές στους δικούς της μετά σε χωρίζει όντως δεν στέκει και πολύ...ο πρώτος της ήσουνα σεξουαλικά;

Quote:

---

Originally Posted by xaraaaa

ναι ίσως ήταν απότομο για σένα όλο αυτό εκεί που σε πηγές στους δικούς της μετά σε χωρίζει όντως δεν στέκει και πολύ...ο πρώτος της ήσουνα σεξουαλικά;

---

Ναι, δυστυχώς από ότι φαίνεται. Θέλω να πω ότι χρειάζονται εμπειρίες για να ωριμάσει ένας άνθρωπος. Όχι μόνο πηγα με στους δικούς της για τη γιορτή μου, είχαμε κανονίσει και διακοπές. Ο άνθρωπος νομιζω με το τέλος του δείχνει το χαρακτήρα του.