Υπαρχει ελπίδα;

Ηρθε και η σειρα μου να γραψω τι τραβάω το τελευταίο καιρο. Ειμαι 28 χρονων και ζω μονος. Το Μάιο του 2018 ειχα χάσει την στυση και την λίμπιντο μου στα καλα καθούμενα. Ένιωθα την περιοχή να ειναι μουδιασμένη και να χάνω την απόλαυση κατα τον αυνανισμό. Αγχώθηκα παρά πολυ.
Ο ουρολόγος μου με ειπε οτι φταιει η προστατιτιδα που εχω και θα περάσει και ετσι ξεκίνησα την αντιβίωση μαζι με μαλάξεις του προστάτη. Σταδιακά αρχησε να επανέρχεται η στυση αλλα η λίμπιντο οχι. Με έδωσε και φυτικά χαπια για την λίμπιντο (πλάσιμπο λογικα) αλλα ούτε αυτα βοήθησαν και ετσι με παρέπεμψε σε ψυχολογο θεωρώντας οτι ειναι ψυχολογικό το θεμα.
Πέρασαν δυο μήνες και ξαφνικά μια μερα εμφάνισα μούδιασμα στο μέτωπο και πονοκεφαλο τάσεως στο κρόταφο. Δεν ήξερα τι μου συναιβενε και τα είχα εντελώς χαμένα. Τα ψυχοσωματικά άρχιζαν να αυξάνονται. Σφιγμενο σαγόνι ευαισθησία και ξηροδερμία σε όλο το σώμα, προβλήματα με συγκέντρωση και μνήμη και έλλειψη συναισθημάτων. Εκανα ολες τις εξετασεις (μαγνητική αξονική κτλ) αλλα δεν με βρήκαν κατι παθολογικό. Δεν μπορούσα ούτε να κλάψω. Αδυναμία να νιώσω λύπη αλλα πονούσε η ψυχή.
Ξεκίνησα γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία με μια ψυχολογο αλλα δεν ημουν συνεργάσιμος δεν με βοηθούσε. Δοκιμασα έπειτα και ψυχανάλυση αλλα ούτε εκει ειδα αποτελέσματα.
Αναγκαστικα να παω σε ψυχίατρο και να ξεκινησω αγωγή με brintellix τον νοεμβριο του 18. Μετα απο δυο μήνες ειδα βελτιώσεις στην συγκέντρωση και την μνήμη αλλα η διάθεση και η απάθεια η ανηδονια δεν βελτιώνονταν. Με έγραψε έπειτα και ενα αντιψυχωτικο το prazarit και εκει ηταν που η διάθεση εκτοξεύτηκε στα ύψη. Ομως μετα απο ενα μηνα αρχησε σταδιακά να ξαναπευτει η διάθεση και τα πραγματα να γίνονται δυσκολα.
Τον Ιούνιο περασα ενα καταθλιπτικό επεισόδιο και επεσα στα πατώματα. Δυσκολευόμουν να σηκωθώ απο το κρεβάτι, είχα κόπωση έντονη και δεν ηθελα να κανω τιποτα απολύτως. Είχα και αυτοκτονικες αφτοματες σκεψεις. Εχει λιγες μερες που ο γιατρός μου με άλλαξε το brintellix με το Effexor 150 και το prazarit με το matepil και περιμενω να δω πως θα παει αφτη η αγωγή. Το βραδυ περνω και το valdoxan για τον υπνο.
Μου ειπε οτι αμα αποτύχουν τα φαρμακα η επόμενη λύση ειναι το ρινικό σπρεη κεταμινης Spravato (οταν ερθει Ελλάδα ) και το rtms (διακρανιακος μαγνητικός ερεθισμός).
Η ποιοτητα της ζωής μου θεωρω οτι ειναι πολυ καλη με πολυ καλη δουλεια. Όλο αυτο το διάστημα της κατάθλιψης εκανα πολλα οπως σκι φωτογραφια μποξ τρεξιμο αλλα χωρις αποτελέσματα.
Η αιτία του προβλήματος θεωρω οτι ειναι απο τα παιδικά μου χρονια μαζι με το αγχος που εβγαλα. Ο πατερας μου ηταν και ειναι αλκοολικός και ποτε δεν είχαμε ησυχια στο σπιτι. Παντα είχα κοινωνικό αγχος στιγμές θλίψης και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Αλλα ημουν έντονα συναισθηματικός με κίνητρα ελπίδα και όνειρα για το αυριο.
Με ανησυχεί οτι θα αναγκαστώ να αφησω την δουλεια μου καποια στιγμη, με ανησυχεί οτι δεν θα βρω κοπέλα και δεν θα κανω παιδιά, με ανησυχεί οτι δεν θα ζήσω και δεν θα ξαναβρώ τον εαυτό μου.
Ποτε θα γινω καλα;;

Να σου πω αλήθεια τι πιστεύω?
Πως όλα για σένα θα πάνε καλά....
Δεν ξέρω γιατί. Αλλά ενστικτωδώς όταν διάβασα το ποστ σου... σκέφτηκα ότι όλα θα στρώσουν. Ειλικρινά στο λέω.
Κι έτσι μια μέρα όπως ήρθαν ξαφνικά. Ξαφνικά θα φύγουν

Filip δηλ. δεν σε εχει βοηθησει η φαρμακευτικη αγωγη? Αυτο το ρινικο σπρευ δεν το εχω ακουστα ? Τι ακριβως κανει?

Οχι δεν με εχει βοηθησει. Και σκέφτομαι να σταματησω τα φαρμακα και να το παλέψω μονος μου. Το ρινικό σπρέι ειναι αντικαταθλιπτικό ναρκωτικό και εχει εγκριθεί απο την αμερικανική ένωση φαρμάκων FDA. Εχει γρηγορα αποτελέσματα. Ο γιατρός μου ειπε οτι συντομα θα το εχουμε και στην ελλαδα αλλα δεν το πολυ πιστευω.

Κανεις δεν μπορει να προβλεψει ποτε θα γινεις καλα , τα τωρινα αντικαταθλιπτικα δεν εχουν αποτελεσμα , το spravato δεν ξερω , παλεψε το μονος σου μεχριν την αφιξη του spravato , ( ναι θαρθει στην Ελλαδα , καποια στιγμη ) που δεν ξερουμε αν εχει αποτελεσμα ............πτωση στην λιμπιντο εχω κι εγω , μεγαλη , απο την κτθλψη και το συνοδευτικο αγχος ........