Originally Posted by
dejunie
Το σχολείο άρχισε πριν από δυο περίπου βδομάδες αλλά εγώ κατάφερα να πάω μόνο 4 μέρες σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Συχνά βρίσκω τον εαυτό μου να σκέφτεται την αυτοκτονία ως μια πιθανή λύση στο οτιδήποτε. Έχω κουραστεί και νιώθω πως ο,τι και να κάνω ποτέ δε θα μου εγγυηθεί μια κανονική ζωή λόγω της χρόνιας πάθησης μου καθώς με το ζόρι που καταφέρνω να ανταποκριθώ στα εύκολα. Η μητέρα μου φαίνεται τρομερά εξαντλημένη με όλη αυτή την κατάσταση καθώς είναι αυτή που αναλαμβάνει τα έξοδα των συνεδριών μου τα τελευταία δυο χρόνια χωρίς καμία, όχι απαραίτητα οικονομική, βοήθεια από τον πατέρα μου, ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα του θέματος.