Πένθος κατάθλιψη και μεταφυσικές ανησυχίες

Γειά σας παιδιά καιρό είχα να γράψω στο φόρουμ, έχασα ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο μέσα στο καλοκαίρι και δε μπορώ να το ξεπεράσω.. από το Νοέμβριο ήμουν χάλια λόγω της αρρώστιας του και τελικά δεν τα κατάφερε και είμαι κομμάτια νομίζω ότι δε θα καταφέρω να ξαναειμαι καλά όπως ήμουν κάποτε με έχουν πιάσει και οι μεταφυσικές ανησυχίες του τύπου που πηγαίνουν οι αγαπημένοι μας άνθρωποι; Υπάρχει κάτι μετά το θάνατο; Κάτι να με παρηγορήσει να μου απαλύνει έστω και λίγο αυτό τον πόνο που έχω στην καρδιά και την ψυχή μου;

η ψυχη ειναι αθανατη για λογους που αποφευγω να αναλυσω το σωμα ειναι ενα προιον σκοταδισμου που οσο περνανε τα χρονια αποκαλυπτει τη κανονικη του υποσταση

Τιποτα δεν παυει να υπαρχει απλα αλλαζει υποσταση,το νερο το βραζεις γινεται ατμος,λες ο ανθρωπος να αποτελει εξαιρεση αδερφε μου.Το 2009 εχασα την γιαγια μου που ηταν και μανα μου ,αυτη με μεγαλωσε,μαζι με την καταθλιψη που εχω απο μικρο παιδι ενιωθα χαλια οταν εγινε το συμβαν,σε καταλαβαινω,αλλα οπως ειπα στην αρχη τα παντα ειναι υπαρξη,απαξ κατι υπαρξει συνεχιζει να υπαρχει για παντα.Οποτε αυτοι οι ανθρωποι που μας αφηνουν υπαρχουν ακομα.

Γενικευμενες αμπελοφυλοσοφιες. Δεν εχει αποδειχτει τιποτα... Κ γω εχασα πριν δυο χρονια την μητερα μου 53 χρονων, ειχα τις ιδιες ανησυχιες αλλα τελικα αποφασισα οτι δν εχει νοημα να πιστευω σε ψεματα για να παρηγορηθω... Μαζεψα τα κομματια μου, κ συνεχιζω τη ζωη μου (που σιγουρα δεν ειναι οπως πρωτα) με τα πανω μου κ με τα κατω μου... Φτιαξε εναν περιγυρο απο σωστους ανθρωπους γυρω σου, κανε πραγματα που σ αρεσουν, αλλα δεν εχει νοημα να ελπιζεις σε κατι που δεν ξερεις αν υπαρχει...