Originally Posted by
Sonia
Ξέρω πάρα πολλούς δικηγοράκους που έκαναν σχεδόν τζάμπα πρακτικές και αργότερα τρέχουν και δεν φτάνουν αναλαμβάνοντας μικρές υποθέσεις και περιμένοντας το κάθε φτωχαδάκι πότε θα μπορέσει να τους ξοφλήσει για το διαζύγιο ή το δικάστήριο για το σύνορο με το χωράφι του γείτονα. Το ίδιο και γιατρούς που μετά από μεταπτυχιακά, εξειδικεύσεις, αγροτικά, πρακτικές είναι σε κάποιο νοσοκομείο ή κέντρο υγείας και παίρνουν 3 και μία ή ανοίγουν ιατρεία που φυτοζωούν. Δεν είναι όλοι μεγαλογιατροί και μεγαλοδικηγόροι, είναι πολύ κορεσμένα επαγγέλματα πλέον εκτός κι αν το έχεις και το κυνηγήσεις και εξειδικευτείς πολύ. Το ίδιο πράγμα και ένας στον κινηματογράφο δεν θα γίνει σώνει και καλά Αγγελόπουλος ξέρω κι εγώ.
Το marketing θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι στην Ελλάδα σημαίνει πολλά και τίποτα, αν το σκέφτεσαι για Αμερική ή κάπου έξω ΟΚ, αλλά εδώ μπορεί να σου πει ο άλλος, ωραία, το έχεις στις πωλήσεις, έλα να μου προωθήσεις το σουβλατζίδικο μέχρι έλα στην διαφημιστική μου να ρίχνεις ιδέες για τα νέα προϊόντα ή στο ξενοδοχείο μου να κάνεις δημόσιες σχέσεις. Καταλαβαίνεις πόσες είναι οι διαφημιστικές σε αυτή τη χώρα, πόσες άλλες ειδικότητες κάνουν για PR στα ξενοδοχεία όταν και εάν υπάρχει τέτοια θέση και πόσα τελικά είναι τα σουβλατζίδικα στην Ελλάδα και τι πληρώνουν...
Θέλω να πω, αφού έχεις περάσει τέτοιες ανασφάλειες και αναποφασιστικότητα ήδη, κάνε αυτό που βλέπεις να σε τραβάει και τα άλλα θα τα βρεις αργότερα. Άλλωστε ποτέ κι ακόμα περισσότερο σήμερα δεν έχεις εγγυήσεις ότι αν σπουδάσεις κάτι θα ασχοληθείς στο μέλλον με το αντικείμενο. Αν κλίνεις προς το marketing μην κολλάς στο θέμα της κοινωνικής φοβίας. Πρέπει να σκέφτεσαι ότι η φοβία είναι κάτι που θα ξεπεραστεί, όχι κάτι που θα έχεις πάντα. Και όντως θα ξεπεραστεί μόλις είσαι πιο σταθερός στις επιλογές σου.
