Απελπισία και αλλαγή ζωής

Εχωντας πολλά χρόνια σε παχουλο σώμα αφού είχα και εγώ πολλά πισωγύρισματα αλλά τα τελευταία 3 χρόνια δεν προσπαθούσα καν είπα αυτή είμαι περισσότερα χρόνια έχω υπάρξει παχουλη παρα αδύνατη δεν μπόρεσα ν συνηθίσω ποτέ το αδύνατο σώμα και ήξερα ότι αν ξανά αδυνατισω θα τ ξαναπάρω δεν μπήκα στο κόπο και το άφησα στην τύχη του... Τους τελευταίους μήνες με τρώει μέσα ότι κάτι δεν έχω κάνει σωστά όμως τόσα χρόνια εχωντας περάσει απίστευτο bullying στον εργασιακό χώρο αλλά και στην καθημερινη ζωή να μου κλείνουν κυριολεκτικά τις πόρτες λεγωντας μου και ευθέως ότι τα κιλα ειναι πρόβλημα έχω κουραστεί γτ δεν μπορώ ν έχω αυτό που θέλω βρήκα μια δουλειά ονειρική όπου δεν τους ένοιαζε χρώμα βάρος τίποτα μέχρι που μ είπαν όταν τους είπα τις προηγουμενες εμπειρίες μου ότι τα κιλα δεν κάνουν τον άνθρωπο αλλά κατά πόσο ισχύει αυτό; Γιατί από όλα αυτά που πέρασα έχω καταλάβει πιο πολύ μετράει η εμφάνιση πάρα ο χαρακτήρας ξέρω θα μου πείτε ότι κανω λάθος αλλά όταν κάποιος βλέπει το έξω πρώτα και δεν ικανοποιειται δεν μπαίνει στον κόπο να δει το μέσα και αυτό ακριβώς συμβαίνει σε αυτή την κοινωνία και βλεπωντας ότι χάνω τοσα πολλά δουλειές γνωριμίες το να ντυθώ σαν άνθρωπος γτ κουράστηκα με τα xl για ποιο λόγο να τα περνάω όλα αυτά πήρα την απόφαση να αλλάξω την ζωή μου γτ η θέληση μου για να ζήσω πράγματα αυτή την στιγμή είναι μεγαλύτερη από το να κάτσω να φάω και απλά να βολευτώ στο σώμα που είμαι για τα υπόλοιπα χρόνια... (πριν είπα ότι δεν μπορώ να έχω αυτά που θέλω και μετά ότι βρήκα ονειρική δουλειά αλλά δεν πήγαινε σε αυτό μόνο γιατί ήμουν και τυχερή που βρηκα μια δουλειά να με δεχτούν έτσι όπως είμαι). Για να ολοκληρώσω έχετε σκεφτεί εξωτερικά μιλώντας μόνο ότι αν βλέπαμε τον εαυτό μας σε 2 διαφορετικές εκδοχές αδύνατο και παχουλο οι περισσότεροι βάζοντας τον εαυτό μ μέσα θα επέλεγαν αδύνατο και αυτό ειν το κίνητρο που λείπει στο να αλλάξει κάποιος την εμφάνιση του γιατι και να μην κοροιδευομαστε έχω ακούσει πολλούς να λένε εγώ αγαπώ τ σώμα μ έτσι όπως είναι αλλά αυτό συμβαίνει γτ δεν έχεις δει τον εαυτό σ αλλιώς και εγώ εχωντας υπάρξει πολύ χοντρή και πολύ αδύνατη κ γυμνασμένη θ επέλεγα 1000 φορές το αδύνατο σώμα...

Αν έχεις δυνατό χαρακτήρα και προσόντα και έχεις γίνει λίγο χοντρόπετσος με τον κάθε παπάρα θεωρώ ότι πραγματικά στις περισσότερες περιστάσεις τα κιλά δεν επηρεάζουν Lenale. Και στο λέω όταν από κιλά είμαι μία ζωή είτε πολύ υπέρβαρη είτε σε παχύσαρκια 1ου βαθμού σύμφωνα με τον ΔΜΣ. Προσωπικά αδύνατη δεν θα ήθελα να είμαι. Είναι έτσι η σκελετοδομή μου που θα ήμουν αηδία και δυσανάλογη, αλλά και αισθητικά τα πολύ αδύνατα σώματα σπάνια μου αρέσουν. Δεν πάνε όλοι οι τύποι σώματος σε όλους. Για εμένα το ιδανικό θα ήταν να είμαι ακόμα στο υπέρβαρο αλλά όχι τόσο. Έχω ύψος γύρω στο 1.82 με 1.84 και κάποια στιγμή πριν χρόνια είχα κάνει διατροφή και είχα φτάσει γύρω στα 92 κιλά. Τώρα είμαι πάλι γύρω στα 105. Ε, αν το ξανακατάφερνα και έφτανα εκεί, γύρω στα 90 κιλά θα ήμουν πολύ χαρούμενη. Αλλά δεν είναι κάτι που με καίει ιδιαίτερα, δεν μπλέκω σε διατροφές και δίαιτες συνεχώς. Μία φορά τότε είχα κάνει, δεν έτυχε να ξανακάνω. Πιο πολύ από θέμα υγείας θεωρώ ότι πρέπει να χάσω κιλά παρά εμφάνισης. Δεν με επηρεάζει στην καθημερινότητά μου το βάρος.