Αποθάρρυνση/Demoralization

Ειναι ενας ψυχολογικος ορος οπου καποιος χανει την ελπιδα του, το κουραγιο του, την πειθαρχια κ την αυτοπεποιθηση του κ δεν βλεπει καμια προοπτικη για το μελλον ισως μετα απο συνεχεις ηττες.

Εχω αυτο το συναισθημα οτι ενω υπαρχει βελτιωση δεν παω πουθενα κ ειμαι στην ουσια νεκρος χωρις στοχους, φιλοδοξιες, ονειρα, χαρα για την ζωη. Ολα γινονται μηχανικα. Το μονο που απασχολει το μυαλο μου ειναι τα βιβλια. Λες κ στερεψαν τα ενδιαφεροντα.
Ειναι ενα συναισθημα σαν να εισαι σε αδιεξοδο κ να μη σου προσφερεται φαινομενικα καμια αλλη επιλογη επειδη ο τροπος που λειτουργει ο εγκεφαλος κ οι συνθηκες που αντιμετωπιζεις δεν επιλυουν την κατασταση.

Βρεθηκατε ποτε σε αυτη την κατασταση;;
Εχω πηξει στους αρνητικους ορους κ ταμπελες.
Πασχω απο σχιζοφρενεια

Εχω ακριβως αυτο που περιγραφεις αλλα εχω σταματησει χρονια να διαβαζω βιβλια. Δεν παω πουθενα στη ζωη και φοβαμαι οτι καθε προσπαθεια μου ειναι καταδικασμενη οχι απλα σε αποτυχια αλλα σε τιμωρια.

Έχω βρεθεί σε κατάσταση που ένιωθα ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να καλυτερέψουν τα πράγματα...

Quote:

---

Originally Posted by serios

Ειναι ενας ψυχολογικος ορος οπου καποιος χανει την ελπιδα του, το κουραγιο του, την πειθαρχια κ την αυτοπεποιθηση του κ δεν βλεπει καμια προοπτικη για το μελλον ισως μετα απο συνεχεις ηττες.

Εχω αυτο το συναισθημα οτι ενω υπαρχει βελτιωση δεν παω πουθενα κ ειμαι στην ουσια νεκρος χωρις στοχους, φιλοδοξιες, ονειρα, χαρα για την ζωη. Ολα γινονται μηχανικα. Το μονο που απασχολει το μυαλο μου ειναι τα βιβλια. Λες κ στερεψαν τα ενδιαφεροντα.
Ειναι ενα συναισθημα σαν να εισαι σε αδιεξοδο κ να μη σου προσφερεται φαινομενικα καμια αλλη επιλογη επειδη ο τροπος που λειτουργει ο εγκεφαλος κ οι συνθηκες που αντιμετωπιζεις δεν επιλυουν την κατασταση.

Βρεθηκατε ποτε σε αυτη την κατασταση;;
Εχω πηξει στους αρνητικους ορους κ ταμπελες.
Πασχω απο σχιζοφρενεια

---

Καλησπέρα serios

Νομίζω ότι το παρακάνεις με τις ταμπέλες.
Αυτό που περιγράφεις είναι μια φάση που όλοι έχουμε περάσει λίγο πολύ. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην βρέθηκε σε κάποια φάση της ζωής του απογοητευμένος ή να έχει χάσει το ενδιαφέρον του και τους στόχους του. Γιατί θα πρέπει να κολλήσεις μια ταμπέλα στον εαυτό σου ότι μου συμβαίνει αυτό και λέγεται έτσι; Σε τι σε βοηθάει;

Νομίζω δεν κάνεις ψυχοθεραπεία, μήπως θα σε βοηθούσε να συζητάς αυτούς τους προβληματισμούς με κάποιον ώστε να ενδυναμώσεις τον εαυτό σου και την αυτοπεποίθηση σου;

και γω σειριε βλεπω μια αναβλητικοτητα των στοχων μου,απογοητευση και ελλειψη κινητρων να μαγειρεψω,να καθαρισω μου φαινονται βουνο και με πιανει κοπωση,βαρεμαρα.μακαρι να ειχαμε την υγεια μας και να μη χρειαζομαστε φαρμακα και το κρατος να μη σπαταλαγε πορους για μας κα εμεις να νιωθαμε αυτοπεποιθηση και δυνατοι να υλοποιουμε στοχους αλλα η υγεια ειτε σωματικη ειτε ψυχικη δεν παραμενει εφορου ζωης.εγω γεννηθηκα ψυχικα υγιης και στην πορεια αρρωστησα δεν ημουν εκ γενετης εχω να πω οτι κανεις δεν προεξοφλει τη σωματικη του και ψυχικη του υγεια εφορου ζωης

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Καλησπέρα serios

Νομίζω ότι το παρακάνεις με τις ταμπέλες.
Αυτό που περιγράφεις είναι μια φάση που όλοι έχουμε περάσει λίγο πολύ. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην βρέθηκε σε κάποια φάση της ζωής του απογοητευμένος ή να έχει χάσει το ενδιαφέρον του και τους στόχους του. Γιατί θα πρέπει να κολλήσεις μια ταμπέλα στον εαυτό σου ότι μου συμβαίνει αυτό και λέγεται έτσι; Σε τι σε βοηθάει;

Νομίζω δεν κάνεις ψυχοθεραπεία, μήπως θα σε βοηθούσε να συζητάς αυτούς τους προβληματισμούς με κάποιον ώστε να ενδυναμώσεις τον εαυτό σου και την αυτοπεποίθηση σου;

---

σιγουρα ολοι μπορει να εχουν βιωσει απωλεια των στοχων του αλλα αν εχεις καλη ψυχικη υγεια προχωρας στο επομενο βημα αν εχει κλονιστει η ψυχολογια σου θελεις 10 βηματα να κανεις για να φτασεις το ενα βημα του ψυχικα υγιης.ισχυει για ολες τις ψυχικες παθησεις αλλοτε με μικροτερο βαθμο αλλοτε με μεγαλυτερο βαθμο εξαρταται ποσο σοβαρη ειναι η παθηση και σε τι βαθμο.και συ αν π.χ. εχεις βιωσει μια ψυχικη δυσκολια μιας και γραφουμε ολοι μας σε σαιτ ψυχολογιας ειναι λογικο να το εχεις βιωσει και συ αυτο το πραγμα.

Ενας που δεν εχει περασει ψυχικες δυσκολιες ή εχει περασει δυσκολιες αλλα δεν αρρωστησε ψυχικα αν εχει την εξυπναδα ή και ταλεντο θα καταφερει πολλα πραγματα στη ζωη του βλεπε τον Γιαννη Αντετοκουμπο που οι γονεις του ηρθαν πολλοι φτωχοι απο τη Νιγηρια και πουλαγαν cd στην Ελλαδα για να ζησουν και δες ποσο ψηλα εφτασε μιλαει ολο το NBA για αυτον μη πω και ολος ο κοσμος.αν ειχε χτυπα ξυλο ψυχωση οπως εχω εγω θα καταφερε να φτασει τοσο ψηλα.η απαντηση ειναι σιγουρα οχι.ολες οι ψυχικες ασθενειες σου στερουν ονειρα απο τη ζωη.

Ολα τα κανει το μυαλο αν παθει βλαβη δεν εισαι οπως πριν ουτε μπορεις να κανεις τα ιδια πραγματα με εναν ψυχικα υγιη

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Καλησπέρα serios

Νομίζω ότι το παρακάνεις με τις ταμπέλες.
Αυτό που περιγράφεις είναι μια φάση που όλοι έχουμε περάσει λίγο πολύ. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην βρέθηκε σε κάποια φάση της ζωής του απογοητευμένος ή να έχει χάσει το ενδιαφέρον του και τους στόχους του. Γιατί θα πρέπει να κολλήσεις μια ταμπέλα στον εαυτό σου ότι μου συμβαίνει αυτό και λέγεται έτσι; Σε τι σε βοηθάει;

Νομίζω δεν κάνεις ψυχοθεραπεία, μήπως θα σε βοηθούσε να συζητάς αυτούς τους προβληματισμούς με κάποιον ώστε να ενδυναμώσεις τον εαυτό σου και την αυτοπεποίθηση σου;

---

Ελισαβετ το μονο που βοηθανε αυτες οι ταμπελες ειναι να μη νιωθεις τοσο πολυ εξωγηινος κ να σε κανουν να πιστεψεις οτι υπαρχει καποια αιτια που συμβαινει αυτο λογω παθησης.
Βεβαια ο καθενας μπορει να το παθει σε καταστασεις αντιξοες.
Αλλα δεν ξερω γιατι με κανει να μη θελω την ζωη μου κ να την βρισκω επιφανειακη.
Προβληματα προβληματα προβληματα χωρις ουσιαστικη λυση.
Ειναι αυτη η αισθηση του εγκλωβισμου σε συνδιασμο με την ανηδονια που σκας.
Δεν υπαρχει ΚΨΥ εδω στην περιοχη μου ουτε κατι που θα μπορουσα να μαθω εργασιακες δεξιοτητες.
Οτι κανω μονος. πχ ειχα παει σε σεμιναριο σχετικα με ευρεση εργασιας.

Quote:

---

Originally Posted by Mrgilleas

και γω σειριε βλεπω μια αναβλητικοτητα των στοχων μου,απογοητευση και ελλειψη κινητρων να μαγειρεψω,να καθαρισω μου φαινονται βουνο και με πιανει κοπωση,βαρεμαρα.μακαρι να ειχαμε την υγεια μας και να μη χρειαζομαστε φαρμακα και το κρατος να μη σπαταλαγε πορους για μας κα εμεις να νιωθαμε αυτοπεποιθηση και δυνατοι να υλοποιουμε στοχους αλλα η υγεια ειτε σωματικη ειτε ψυχικη δεν παραμενει εφορου ζωης.εγω γεννηθηκα ψυχικα υγιης και στην πορεια αρρωστησα δεν ημουν εκ γενετης εχω να πω οτι κανεις δεν προεξοφλει τη σωματικη του και ψυχικη του υγεια εφορου ζωης

---

Οχι μονο χρειαζονται να κανεις 10 βηματα για να πας μπροστα αλλα κανεις 2 βηματα κ επιστρεφεις παλι πισω....
Σκεφτομαι μελλοντικα που δεν εχω κατι στα χερια μου κ καταστροφολογω.