Originally posted by Remedy
Quote:
Originally posted by pao1908
............
Σαν παιδί χωρισμένων γονιών, ο μοναδικός σκοπός της ζωής μου, ήταν να κάνω την δική μου οικογένεια, ενωμένη και ποτέ μα ποτέ να μην χωρίσω. Ξέρετε ότι τα βιώματα ενός παιδιού που οι γονείς τους έχουν χωρίσει, είναι πολλά.
Έτσι λοπόν ξεκίνησε η σχέση μας,.........
... Άραγε το ότι είμαι μαζί της 21 χρόνια, δεν δείχνει τίποτα...
.
.....
. Σας ορκίζομαι, ότι το μόνο που θέλω είναι να σώσω το γάμο μου και να βρω ένα τρόπο να κάνω delete στο παρελθόν, που τόσο κακό της έχει κάνει.
Αν δεν το καταφέρω αυτό... τότε δυστυχώς το όνειρό μου για τον τέλειο γάμο ... σβήνει
αγαπητε φιλε
οπως τα βλεπω εγω ολα αυτα που μας περιγραφεις, υπαρχουν κακα νεα και καλα νεα σε σχεση με αυτα που βιωνεις κι αυτα που θελεις..
τα κακα νεα, ειναι οτι εμενα, η διηγηση σου μου δημιουργησε την εντυπωση οτι για σενα ο γαμος χωρις διαζυγιο, μετα τις ασχημες εμπειριες που ειχες απο τον γαμο των γονιων σου και τα απωθυμενα που σου προκαλεσε,εχει γινει ενα ειδος αυτοσκοπου, ενα ονειρο ζωης οπως λες κι εσυ, ενας απυροβλητος στοχος, που ΟΜΩΣ εχει αποκτησει μια δικια του υποσταση μεσα σου, μια ζωη δικη του που δεν εχει καν να κανει με ανθρωπους,πραγματικες συνθηκες, αισθηματα η προβληματα, μια ιδεα περισσοτερο, που πρεπει πασει θυσια να πραγματωθει, παρα ενα σπιτι που θα στεγασει καποιους ευτυχισμενους με την κοινη ζωη τους ανθρωπους....
τι θελω να πω με αυτο?
μας περιγραφεις εδω μια ζωη και εναν γαμο που δεν σκαλωσε απλα καπου-καποτε, αλλα που ειχε προβληματα απο την αρχη, που ποτε δεν λυθηκαν, που εφτασαν την γυναικα σου στα ορια (η και βαθια μεσα) στην καταθλιψη, η και στην ανορεξια η κι εγω δεν ξερω που, κι εμεις μιλαμε .....για εναν θεσμο....
αντι να μας λες \"αγαπω σαν τρελλος αυτη τη γυναικα, εχω κανει φαινεται λαθη, αλλα θελω να ζω κοντα της\" μας λες συνεχως σαν δισκος κολλημενος στην ιδια στροφη \"θελω να σωσω τον γαμο μου\" \"το μονο που θελω ειναι να σωσω τον γαμο μου\"
θα μου πεις ισως, \"μα δεν ειναι το ιδιο\"?
για μενα, οχι....δεν ειναι καθολου το ιδιο...γιατι αν ηταν το ιδιο, νομιζω οτι θα ειχες βρει τροπους ολα αυτα τα χρονια να εισαι πιο κοντα στις πραγματικες αναγκες του ανθρωπου που τοσο αγαπας και θα ειχαν βρεθει οι τροποι να ξεπεραστει οτι την τσακισε....νομιζω λοιπον, οτι στην προσπαθεια σου να ανταπεξελθεις οικονομικα για να στηριξεις τον περιβοητο γαμο, εχασες την ουσια, το οτι δλδ γαμος δεν ειναι ενα χαρτι που προσκυναμε αλλα η ζωη που περναμε μαζι με εναν ανθρωπο, κι απο οτι μας λες, η ζωη που περνουσατε μαζι δεν ηταν μια ζωη που σας εκανε ευτυχισμενους....κι οταν δεν υπαρχει ευτυχια στην συνυπαρξη ,δεν υπαρχει και γαμος,ασχετα αν τα στεφανα ειναι ακομα στο εικονοστασι...
τα καλα νεα ειναι οτι με αυτο που σου ειπε η γυναικα σου, δειχνει οτι παρα την κουραση της, θελει να προσπαθησετε να εισαστε μαζι...
προτεινω λοιπον οπως και αλλοι φιλοι εδω, να κανεις αυτο ακριβως. να πατε στον συμβουλο αυτον, ισως και σε καποιο ψυχολογο και να προσπαθησετε με την βοηθεια τους να βρειτε την βαθυτερη επικοινωνια σας που μαλλον δεν υπαρχει η ισως υπηρξε κι εχει χαθει πια....κι αν τα καταφερετε, πραγμα που βαθυτατα το ευχομαι, να ζησετε μαζι ευτυχισμενοι , εστω και με διαζυγιο...ξεκολλα απο τον γαμο και δες στα ματια τον ανθρωπο σου....
