Σχέσεις στην σεζόν

Γεια σας. Είμαι 27 χρόνων και πριν από 6 μήνες πηγα να εργαστώ σε ένα ξενοδοχείο που πάω τα τελευταία 4 χρόνια. Εκεί γνώρισα ένα παιδί ένα χρόνο μικρότερο που γρήγορα κάναμε σχέση. Αν και είχαμε πει να πάει χαλαρά μεταξύ μας (εξαιτίας κυρίως του φορτίου παρελθόντος που κουβαλούσαμε ο καθένας μας) καταλήξαμε να έχουμε μια έντονη σχέση και με καβγάδες και με πολύ καλές στιγμές. Μέναμε μαζί και περνούσαμε σχεδόν 20 ώρες την μέρα μαζί (σπίτι, δουλειά) ώσπου έρχεται η ώρα να φύγει λίγο νωρίτερα από μενα, έχουμε πει να προσπαθήσουμε και τη σχέση από απόσταση. Μένουμε σε διαφορετικές κοντινές όμως πόλεις. Θυμάμαι το τελευταίο βράδυ να με αγκαλιάζει σφιχτά και να μου λέει θέλω σήμερα να μείνουμε έτσι όσο περισσότερο μπορούμε αλλά μόλις γύρισε στον τόπο του είδα έναν άλλον άνθρωπο, απόμακρο χωρίς να θέλει καν να μιλάμε συχνα. Μετά από λίγες μέρες δεν το άντεξα και Μ είπε χαρακτηριστικά ότι καλύτερα να χωρίσουμε τώρα παρά σε ένα μήνα! Γιατί δεν είναι ότι δεν θέλει να είμαστε μαζί αλλά δεν μπορεί να το διαχειριστεί το θέμα της απόστασης. Θέλει να έχουμε επικοινωνία αλλά πλέον για μένα αυτό είναι δύσκολο. Εσείς τι πιστεύετε; Δεν με ήθελε ποτέ πολύ; Για μένα θεωρώ σωστό να κόψουμε την επαφή και να προχωρήσουμε παρακάτω αν και δεν νιώθω ότι είναι αυτό που θέλω

Quote:

---

Originally Posted by maroula

Εσείς τι πιστεύετε; Δεν με ήθελε ποτέ πολύ; Για μένα θεωρώ σωστό να κόψουμε την επαφή και να προχωρήσουμε παρακάτω αν και δεν νιώθω ότι είναι αυτό που θέλω

---

Πιστεύω οι σχεσεις που φουσκώνουν πολύ γρήγορα, είναι πάντα πιθανό να ξεφουσκώσουν και γρήγορα. Διότι, ακομη και αν τα δικά σου συναισθήματα είναι αληθινά του αλλου πιθανόν να μην είναι...

Ενθουσιάστηκε στην αρχή αλλά μαλλον ηταν επιφανειακό. Εγω αυτό καταλαβαίνω.

Και σε βρίσκω σωστή που λες ότι καλύτερα να κοψεις επαφή και να μη βασανίζεσαι, να προχωρησεις και τη ζωη σου.

Το αν σε ήθελε ή όχι ο μόνος που το ξέρει σίγουρα είναι ο ίδιος. Αφού επέλεξε να το τελειώσετε αυτό που έχεις να κάνεις είναι να κόψεις κάθε επικοινωνία και να πας παρακάτω. Το ποσό σοβαρά σε βλέπει ένας άνθρωπος το βλέπεις όταν υπάρξει η πρώτη δυσκολία. Και εδώ αυτή ήταν η πρώτη (η απόσταση). Μην ανακυκλώνεις τα πράγματα και προχώρα παρακάτω.

Μου κάνει μεγάλη εντύπωση εδώ στο φόρουμ αλλά και γενικότερα, που συχνά λέτε για καβγάδες και το προσπερνάτε λες και δεν τρέχει τίποτα. Δηλαδή αν στην αρχή της σχέσης που θεωρητικά είστε μέσα στα μέλια υπάρχουν καβγάδες, σε λίγα χρόνια θα παίζετε κλωτσομπουνίδια και θα το θεωρείτε και φυσιολογικό; Για εμένα οι καβγάδες είναι δείγμα ότι με έναν άνθρωπο δεν ταιριάζω και δεν μπορώ να επικοινωνήσω και ότι γενικότερα κάτι δεν πάει καλά. Δεν ζω σε ροζ συννεφάκι να λέω ότι οι σχέσεις είναι να βρεις την αδερφή ψυχή όπου θα συμφωνείς σε όλα και θα είσαι όλο τσάι, συμπάθια και τρέξιμο στα λιβάδια να μαζεύεις μαργαρίτες, ωστόσο άλλο να έχεις κάποιες διαφωνίες και να τις λύνεις ήρεμα κι άλλο να υπάρχουν τσακωμοί.

Επίσης σεζόν και 20 ώρες τη μέρα μαζί, άσχημα μου χτυπάει. Πολύ υπερβολή βρε παιδί μου, όντως από επιλογή και αυθόρμητα έγινε αυτό ή από ανασφάλεια;

Sonia μια απορία που μου δημιουργήθηκε διαβάζοντας το σχόλιο σου. Γενικά θες να έχεις τον ελέγχο σε όλα; δεν αφηνεσαι; (σχολιάζω αποκλειστικά το σχόλιο σου εδώ)

Ίσα ίσα, νομίζω ότι είμαι πολύ χαλαρουίτα σαν άτομο καθώς και μέσα στις σχέσεις. Απλά κάνω σαφή τα όριά μου και απαιτώ ο καθένας να τα σέβεται. Αν κάτι μου την σπάει υπερβολικά ή πάει αντίθετα στην κοσμοθεωρία μου σαν άνθρωπος, δεν θα το καταπιώ απλά επειδή έχω συναισθήματα για κάποιον. Άλλο αφήνομαι κι άλλο αλλάζω προσωπικότητα.

σονια το οτι δε σεβονται τα ορια σου καπωσ πρεπει να το διαχειριστεισ κι αυτο

Όταν οι άνθρωποι δεν τα σέβονται τα όρια κάνω προσπάθεια να τα σεβαστούν. Αν δεν το κάνουν, απλά τους διαγράφω από τη ζωή μου κι ησυχάζω elis.
Το κατά δύναμιν τουλάχιστον...

Quote:

---

Originally Posted by maroula

Για μένα θεωρώ σωστό να κόψουμε την επαφή και να προχωρήσουμε παρακάτω αν και δεν νιώθω ότι είναι αυτό που θέλω

---

Όντως όπως είπε και ο george αν σε ήθελε το ξέρει μόνο αυτός. Τώρα πιστεύω ότι πρέπει να πας παρακάτω. Όσο και να θέλεις από τη στιγμή που σου είπε δεν μπορεί την απόσταση, να προσπαθήσεις να κάνεις τι? Να πας κοντά του? Και αν αυτό είναι μια δικαιολογία? Πήγαινε παρακάτω κοπέλα μου και μη σκας. Σε περιμένουν πολλά ωραία πράγματα εκεί έξω.

Sonia καλή η ερώτηση σου. Γιατί ένα μέρος μου πιστεύει πως όλη αυτή η υπερβολή είναι και από την ανασφάλεια που έχω ως άνθρωπος. Γιατί όντως ένιωθα μερικές φορές να πνιγομαι και να υποχωρώ εύκολα για να τελειώσει ένας καβγάς πχ. Επίσης τους έντονους καβγάδες τους δικαιολογουσαμε ως ένα σημείο από την πίεση που είχαμε στη δουλειά. Δεν ξέρω βέβαια αν είναι σωστό αυτό

Ε, στα λόγια μου έρχεσαι, αν σε σχέση 6 μηνών υποχωρείς για να μην τσακώνεστε κι αισθάνεσαι να πνίγεσαι, τι το καλό βλέπεις σε όλο αυτό δηλαδή;

Έχοντας καμια 15αρια σεζόν στην πλάτη μου, θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι οι σεζόν ευνοούν ένα γενικότερο ξεμπουρδέλιασμα με μπόλικο σεξ χωρίς δεσμεύσεις, ή σχέσεις εφήμερες για εξόδους, σεξ και εκτόνωση, ευνοούν και σχέσεις πιο σταθερές που κινούνται ήρεμα και σε φάση "τα βρίσκω με τον άλλον, συζητάμε, βγαίνουμε οι δυό μας και περνάω καλά μαζί του" (οι τελευταίες έχουν και πιο πολλές πιθανότητες να κρατήσουν ή απλά να λήξουν αναίμακτα), αλλά δεν νομίζω ότι δικαιολογούν σχέσεις με τόσους καβγάδες. Ένταση και καβγάδες μπορεί να έχεις μέσα στη δουλειά ένα σωρό, δεν τα φιάχνεις με κάποιον για να τα έχεις και στο σπίτι. Για εκτόνωση μπορεί να βγεις να πεις τον πόνο σου με συναδέλφους και παρέες ή μπορεί να τύχει να τσακωθείς και με αυτούς, αλλά το μόνο σίγουρο, δεν ξεκινάς νέα σχέση για να είσαι μέσα στην υπερένταση ή να καταπιέζεσαι χειρότερα!

Βαθιά μέσα μου και εγώ δεν ξέρω αν έκρυψα τις ανασφάλειες μου μέσα σε αυτή την σχέση και τώρα που τελείωσε νιώθω ξανά τον φόβο της μοναξιάς ή αν όντως ερωτεύτηκα αυτόν τον άνθρωπο. Επίσης sonia 15 σεζόν και την παλεψες; Εγώ στις τέσσερις ήδη νιώθω έναν κορεσμό

Quote:

---

Originally Posted by maroula

Επίσης sonia 15 σεζόν και την παλεψες; Εγώ στις τέσσερις ήδη νιώθω έναν κορεσμό

---

Τώρα θα πάμε εκτός θέματος, αλλά τα τουριστικά θέλουν πάρα πολύ γερό στομάχι και δεν κάνουν για όλους. Όπως θα ξέρεις κι εσύ, αυτές οι δουλειές δεν είναι διακοπές όπως φαντάζονται οι απέξω. Το πόσο θα αντέξεις και αν θα σου αρέσει να συνεχίσεις έχει να κάνει με το εάν όντως το αγαπάς αυτό που κάνεις, τι θέλεις εσύ από αυτή τη δουλειά και με τι είσαι ικανοποιημένος, στις συγκυρίες (που θα πέσεις, πως είναι το κλίμα, αν θα ταιριάξεις, αν σου καλύπτει αυτό που ψάχνεις εκείνη τη στιγμή, τι προοπτικές υπάρχουν κτλ) και περνώντας τα χρόνια αν εξακολουθεί η όλη φάση να σου καλύπτει τις όποιες ανάγκες σου που λογικά δεν είναι και στατικές (ανάγκες συναισθηματικές, οικονομικές, τρόπος ζωής κτλ)


Εγώ μπορεί να μην πρόλαβα τις πολύ καλές εποχές, αλλά πρόλαβα τις σχετικά καλές εποχές και ήμουν τυχερή γιατί τα πρώτα χρόνια έπεσα σε δουλειές που ταιριάζαμε πάρα πολύ οι συνάδελφοι και υπήρχε καλό κλίμα. Επίσης ήταν κι ο τουρισμός αλλιώς, μπορεί να μην ήθελες μία περιουσία για να ταξιδεύσεις, αλλά δεν ξεκινούσε κι ο κάθε κακομοίρης με 50 ευρώ στην τσέπη για να βγάλει μια βδομάδα. Οπότε ο κόσμος στην πλειοψηφία του ήταν ευχάριστος και δεν τρωγόταν με τα ρούχα του. Επειδή έχω μεγαλώσει μέσα στον τουρισμό και το σπούδασα κατ. επιλογήν, τα μεγάλα ωράρια και οι δυσκολίες της δουλειάς γενικά δεν με τρομάζουν. Χωρίς κονέ, χωρίς σπιουνιές, ίσως και με την εύνοια της τύχης αλλά και με πολύ δουλειά, στα 25-26 ήμουν reception manager πλέον. Μετά από μερικά χρόνια εκεί κι όταν το κλίμα χάλασε, απλά την έκανα για αλλού. Είναι αυτό που λέω κι ότι με τα χρόνια αλλάζουν και οι δικές σου προτεραιότητες. Πήγα σε μικρότερα ξενοδοχεία μετά, που η δουλειά μου φαινόταν παιχνιδάκι, το κλίμα έτσι κι έτσι, ο μισθός αξιοπρεπής.Όταν μετά από κάποιες σεζόν όπου και να έβρισκα πατούσαν στην κρίση σαν δικαιολογία και μειώσαν πάρα πολύ τους μισθούς, σου φέρναν πολύ λιγότερο προσωπικό από όσο πρέπει να κάνεις την δουλειά σου κι αυτό άσχετους κι έπρεπε να κάνεις δουλειά για 7 άτομα μόνος σου χωρίς καλό κλίμα και χωρίς πολλά λεφτά, ε, τότε μόνο είπα ΑΡΚΕΤΑ. Κι αυτό συνδυάστηκε και με κάποιο πρόβλημα υγείας που μου βγήκε. Δεν θα χαλάσω εγώ την υγεία μου για το τίποτα και να βγαίνει μάγκας ο κάθε μαλάκας. Αν οι συνθήκες ήταν καλύτερες και οι μισθοί όπως παλιά, πιστεύω ακόμα σεζόν θα έκανα. Δεν με χάλασε ποτέ αυτός ο τρόπος ζωής. Αλλά όπως έχει γίνει τώρα, όχι πια...
Γύρισα στον τόπο καταγωγής μου που έχει τουρισμό λίγο-πολύ όλο τον χρόνο, έκανα κάτι δικό μου, μου βγαίνει ο κώλος, ακόμα δεν έχω φέρει τη δουλειά στο επίπεδο που θέλω, αλλά το βελτιώνω βημα βήμα και δεν έχω κανένα παπάρα πάνω από το κεφάλι μου πλέον.

δεν τα διαβασα ολα αυτεσ οι σχεσεισ που κανετε η δραματοποιημενεσ με τα κλωτσομπουνιδια ειναι τωρα ωραιο αυτο για σοβαρευτειτε λιγο

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Ε, στα λόγια μου έρχεσαι, αν σε σχέση 6 μηνών υποχωρείς για να μην τσακώνεστε κι αισθάνεσαι να πνίγεσαι, τι το καλό βλέπεις σε όλο αυτό δηλαδή;

Έχοντας καμια 15αρια σεζόν στην πλάτη μου, θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι οι σεζόν ευνοούν ένα γενικότερο ξεμπουρδέλιασμα με μπόλικο σεξ χωρίς δεσμεύσεις, ή σχέσεις εφήμερες για εξόδους, σεξ και εκτόνωση, ευνοούν και σχέσεις πιο σταθερές που κινούνται ήρεμα και σε φάση "τα βρίσκω με τον άλλον, συζητάμε, βγαίνουμε οι δυό μας και περνάω καλά μαζί του" (οι τελευταίες έχουν και πιο πολλές πιθανότητες να κρατήσουν ή απλά να λήξουν αναίμακτα), αλλά δεν νομίζω ότι δικαιολογούν σχέσεις με τόσους καβγάδες. Ένταση και καβγάδες μπορεί να έχεις μέσα στη δουλειά ένα σωρό, δεν τα φιάχνεις με κάποιον για να τα έχεις και στο σπίτι. Για εκτόνωση μπορεί να βγεις να πεις τον πόνο σου με συναδέλφους και παρέες ή μπορεί να τύχει να τσακωθείς και με αυτούς, αλλά το μόνο σίγουρο, δεν ξεκινάς νέα σχέση για να είσαι μέσα στην υπερένταση ή να καταπιέζεσαι χειρότερα!

---

Ασχετο αλλα μου εχει μεινει απορια απο το καλοκαιρι. Μια κοπελα που δουλευει σε σουβλατζιδικο τη μερα, μπορει το βραδυ να δουλευει και σε μπαρ, εστω σαν "κραχτης" ;