Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω

Καλησπέρα,
Θα ήθελα βοήθεια σχετικά με την σχέση μου. Είμαι με τον φίλο μου σχεδόν 8 χρόνια μαζί και το τελευταίο χρόνο φύγαμε μαζί σε άλλη χώρα για δουλειά και τον τελευταίο μήνα φιλοξενούμε την αδερφή του με τον άντρα της καθώς ήρθαν και αυτοί για δουλειά.Εχει ομως τον τελευταίο καιρό που παρατηρώ ότι είναι αδιάφορος προς εμένα. Μπορεί να φταίει το γεγονός ότι του είπα κάποια πράγματα που δεν του άρεσαν σχετικά με την αδερφή του αλλά θεωρώ πως έπρεπε καθώς δεν βοηθάνε καθόλου στο σπίτι όχι ότι είχα καμία απαίτηση ιδιαίτερη απλώς το να καθαρίσεις το τραπέζι που εφαγες η να πλύνεις τουλάχιστον το πιάτο που εφαγες είναι αυτονόητο αφου μενουμε όλου μαζί. Τέλος πάντων μετά από μερικές μέρες αφότου γύρισα το απόγευμα από την δουλειά συνεβει κάτι. Ήταν ο φίλος μου πολύ απότομος ξαφνικά είχε γίνει κάτι στην δουλειά και οταν πήγα να του το πω έκανε ένα ειρωνικό μμμ και έφυγε. Μετά από λίγο μαλωσαμε και για έναν ηλιθιο λόγο κατ εμέ καθώς η αδερφή του άφησε πολύ λίγο φαγητό και την ρωτάει θέλεις να το φας αργότερα και λέει όχι αλλά κρατατο και λέω εγώ πετατο άμα σιγά δεν είναι πολύ σχεδόν τίποτα και τέλος πάντων το βάζει στο ψυγείο και μετά την ξαναρωτάω άμα το πετάξω σε πειράζει μου λέει όχι δεν πειραζει και πεταγετε ο άντρας της και λέει κράτα το και εγώ λέω σιγά όχι και το πέταξα. Μετά από λίγα λεπτά ρώτησα κάτι άσχετο τον φίλο μου και μου απάντησε μπροστά σε όλους στα αρχιδια μου μωρή ηλιθια. Εκείνη την ώρα ένιωσα ντροπή στενοχωρια δεν ξέρω απλως πήγα στο δωμάτιο και άρχισα να κλαίω πολύ. Εκείνος δεν ανέβηκε αντίθετα εκατσε κάτω είδανε τηλεόραση και γελούσαμε σαν να μην έγινε τίποτα. Μετά από καμιά ώρα ανεβαίνει και μου λέει θα φύγω από το σπίτι δεν θέλεις την οικογένεια μου ουτανε να φάνε δεν τους αφήνεις και άλλα πολλά. Και όταν του είπα ότι δεν ισχύει αυτό ότι δεν το πέταξα γιατί δεν θέλω να φάνε μου είπε ο τρόπος που μίλησα σου άξιζε.
Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω αισθάνομαι χάλια δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω δεν ξέρω τι να κάνω τι να αισθανθώ. Δεν ξέρω αν πρέπει να ψάχνω για άλλο σπίτι ή να του ζητήσω συγνώμη. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

Πως είσαι με την αδελφή του; ότι και να συμβαίνει μεταξύ σας αυτό που έκανε κατε μένα ήταν λάθος.

Αν είναι έτσι όπως τα λες τότε σαφώς έκανε μεγάλο λάθος που σε μίλησε έτσι χωρίς λόγο. Έτσι όπως το είπε ο φίλος σου, μήπως οι δικοί του να του είπαν κάτι για να νευριάσει σε τέτοιο βαθμό;

Αν δεις ότι συνεχίζει να σου φέρεται άσχημα και δεν ζητήσει συγγνώμη, εγώ στην θέση σου θα έφευγα. Ναι πονάει πολύ αλλά πίστεψέ με θα είσαι καλύτερα από το να είσαι σε μια τοξική σχέση που να σου μιλάει έτσι και να μην σε σέβεται. Και μόνο που δεν κάνουν τίποτα στο σπίτι είναι κακό σημάδι αυτό..

Να σηκωθεις να φυγεις...ειναι δυνατον ν σ μιλαει ετσι μπροστα στους αλλους κ να καθεσαι ν το ανεχεσαι? Ειναι δυνατον να κνς μονο εσυ τις δουλειες τ σπιτιου για τα μουλαρια απο το σοι του? Τι εισαι δουλα η κανενα ζωο?....νομιζω μετα απο αυτο ο σεβασμος χαθηκε...μην καθεσαι και κλαις θα βρεις καποιον καλυτερο .

Quote:

---

Originally Posted by Marinak9609

Καλησπέρα,
Θα ήθελα βοήθεια σχετικά με την σχέση μου. Είμαι με τον φίλο μου σχεδόν 8 χρόνια μαζί και το τελευταίο χρόνο φύγαμε μαζί σε άλλη χώρα για δουλειά και τον τελευταίο μήνα φιλοξενούμε την αδερφή του με τον άντρα της καθώς ήρθαν και αυτοί για δουλειά.Εχει ομως τον τελευταίο καιρό που παρατηρώ ότι είναι αδιάφορος προς εμένα. Μπορεί να φταίει το γεγονός ότι του είπα κάποια πράγματα που δεν του άρεσαν σχετικά με την αδερφή του αλλά θεωρώ πως έπρεπε καθώς δεν βοηθάνε καθόλου στο σπίτι όχι ότι είχα καμία απαίτηση ιδιαίτερη απλώς το να καθαρίσεις το τραπέζι που εφαγες η να πλύνεις τουλάχιστον το πιάτο που εφαγες είναι αυτονόητο αφου μενουμε όλου μαζί. Τέλος πάντων μετά από μερικές μέρες αφότου γύρισα το απόγευμα από την δουλειά συνεβει κάτι. Ήταν ο φίλος μου πολύ απότομος ξαφνικά είχε γίνει κάτι στην δουλειά και οταν πήγα να του το πω έκανε ένα ειρωνικό μμμ και έφυγε. Μετά από λίγο μαλωσαμε και για έναν ηλιθιο λόγο κατ εμέ καθώς η αδερφή του άφησε πολύ λίγο φαγητό και την ρωτάει θέλεις να το φας αργότερα και λέει όχι αλλά κρατατο και λέω εγώ πετατο άμα σιγά δεν είναι πολύ σχεδόν τίποτα και τέλος πάντων το βάζει στο ψυγείο και μετά την ξαναρωτάω άμα το πετάξω σε πειράζει μου λέει όχι δεν πειραζει και πεταγετε ο άντρας της και λέει κράτα το και εγώ λέω σιγά όχι και το πέταξα. Μετά από λίγα λεπτά ρώτησα κάτι άσχετο τον φίλο μου και μου απάντησε μπροστά σε όλους στα αρχιδια μου μωρή ηλιθια. Εκείνη την ώρα ένιωσα ντροπή στενοχωρια δεν ξέρω απλως πήγα στο δωμάτιο και άρχισα να κλαίω πολύ. Εκείνος δεν ανέβηκε αντίθετα εκατσε κάτω είδανε τηλεόραση και γελούσαμε σαν να μην έγινε τίποτα. Μετά από καμιά ώρα ανεβαίνει και μου λέει θα φύγω από το σπίτι δεν θέλεις την οικογένεια μου ουτανε να φάνε δεν τους αφήνεις και άλλα πολλά. Και όταν του είπα ότι δεν ισχύει αυτό ότι δεν το πέταξα γιατί δεν θέλω να φάνε μου είπε ο τρόπος που μίλησα σου άξιζε.
Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω αισθάνομαι χάλια δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω δεν ξέρω τι να κάνω τι να αισθανθώ. Δεν ξέρω αν πρέπει να ψάχνω για άλλο σπίτι ή να του ζητήσω συγνώμη. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

---

Είστε πολλά χρόνια μαζί με τον σύντροφο σου, δεν γίνεται να μην τον ξέρεις... συνηθίζει να σου μιλάει έτσι; Σου χει ξαναμιλήσει έτσι αυτά τα χρόνια; Γενικά η σχέση σας πώς ήταν πριν το περιστατικό που λες; Μένατε μαζί;

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Είστε πολλά χρόνια μαζί με τον σύντροφο σου, δεν γίνεται να μην τον ξέρεις... συνηθίζει να σου μιλάει έτσι; Σου χει ξαναμιλήσει έτσι αυτά τα χρόνια; Γενικά η σχέση σας πώς ήταν πριν το περιστατικό που λες; Μένατε μαζί;

---

Όχι δεν το είχε ξανακάνει και αυτό είναι που με προβληματίζει γιατί ήταν πρωτξ φορά.

Ψυχανεμίζομαι ότι φύγατε με τον φίλο σου εξωτερικό για οικονομικούς λόγους και ότι δεν περνάτε και πολύ εύκολα. Η αδερφή του με τον άντρα της το ίδιο και φαντάζομαι μένουν μαζί σας μέχρι να ορθοποδήσουν οικονομικά. Άρα ο φίλος σου είναι πιεσμένος πολύ και ξέσπασε (άδικα) πάνω σου θεωρώντας ότι κοίτα, αυτή είναι στην κοσμάρα της κι εδώ δεν έχουμε να φάμε, πάει και το πετάει κι αυτό το λίγο (με κάποια δόση υπερβολής φυσικά). Και τρώγονται και σαν τα κοκκόρια με την αδερφή μου όλη μέρα.

Πολύ λάθος τρόπος σκέψης βέβαια, ωστόσο πρέπει να σκεφτείς αν η κατάσταση σας η τωρινή είναι που βγάζει στην επιφάνεια προβλήματα που υπήρχαν από πριν και δεν τα είχες συνειδητοποιήσει (π.χ. πάντα είχες δείγματα ότι δεν σε σέβεται ή ότι ήταν κολλημένος με την αδερφή του και την οικογένειά του κι είχε λάθος προτεραιότητες, πάντοτε δεν σε υπολόγιζε και πολύ και δεν συζητούσατε κτλ) ή μήπως είναι απλά μία φάση δύσκολη που την διαχειρίζεται πολύ λάθος και όλα θα πάνε καλύτερα (π.χ. όταν φύγει η αδερφή του και φιάξουν λίγο τα οικονομικά θα ηρεμίσει ή απλά ξέσπασε τώρα λάθος και θα καταλάβει τη μαλακία του και θα έρθει να το συζητήσετε όταν είστε οι δυό σας).


Γνώμη μου είναι ότι οι δύσκολες καταστάσεις δείχνουν και την ποιότητα ενός ατόμου ή μιας σχέσης. Όταν κάνουμε ζωάρα, όλοι καλοί χρυσοί είμαστε. Όταν σκάνε τα προβλήματα, τότε φαίνεται ποιος έχει δυνατό χαρακτήρα, αγαπάει, σέβεται και αξίζει. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα...

Συμφωνώ με την Sonia
Φαίνεται πως ο άνθρωπος πιέστηκε πολύ με την όλη κατάσταση που ζείτε αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να ξεσπάει κάποιος με αυτόν τον τρόπο. Το ακόμα πιο παράξενο είναι πως δεν ήταν κάτι που είπε πάνω στα νευρά του και μετά το κατάλαβε κι ήρθε να ζητήσει συγγνώμη. Λες ότι πήγες μόνη σου στο δωμάτιο κι αυτός έκανε σα να μην συμβαίνει τίποτα και μετά θεώρησε ότι καλώς φέρθηκε έτσι.

Οι δυσκολίες όντως δείχνουν τον χαρακτήρα του καθενός και πώς μπορούμε να διαχειριστούμε τα προβλήματα και απ΄ότι φαίνεται ο σύντροφος σου το κάνει όχι ως σύμμαχος σου αλλά ως αντίπαλος.

Θα σου έλεγα να αφήσεις να ηρεμήσει και να προσπαθήσεις να κάνεις μια ανοιχτή κουβέντα μαζί του ώστε να του δώσεις την ευκαιρία να ανοιχτεί αν θελήσει και να του κάνεις σαφές πως δεν μπορείς να ανέχεσαι προσβολές και βρισιές όταν ζορίζεται.

Αν και συμφωνω με Sonia και Eλισσαβετ θελω να γραψω το εξης. Επειδη εχω αδερφο και ειχα καταλαβει πως λογω δικων του ανασφαλειων ηθελε να φερνει με εμμεσο τροπο εριδα ειχα αναγκαστει να παρω θεση.Αλλη περισταση αλλά καταλαβα πως εκεινος ευθυνοταν που η κοπελα του με κοιτουσε επιθετικα. Τωρα οσον αφορα εσας ισως εκεινος ενιωσε πιο ανετος και καλα λογω οικογενειακου μελους να δειξει μια μορφη εξουσιας. Μεγα λαθος. Κανονικα η ιδια του η αδερφη θα επρεπε να πει κατ ιδιαν πως δεν ειναι ανθρωπινο να σε προσβαλει κατ αυτον τον τροπο. Μηπως αραγε μεγαλωσαν με τετοιο τυπο αντρα στο σπιτι τους;;;;; αρα και ο δικος σου για να Φανεί εβγαλε υφακι;;; Ειμαι σιγουρη οτι αμα φυγουν τα παιδια θα αρχισει τα συγνωμη και τα σε αγαπαω. Να του πεις πως τετοιοι τροποι μονον σε απομακρυνουν απο εκεινον. Αν δεν τον ενδιαφερει η σχεση σας να βρει ειλικρινη τροπο να το ξεστομισει κατ ιδιαν. Και οχι δεν εισαι υποχρεωμενη να πλενεις και να φροντιζεις ενηλικους. Χερακια εχουν. Στοιχειωδη ευπρεπη συμπεριφορα περιμενεις. Εαν τιθεται οικονομικο ζητημα με τροπο να κουβεντιασεις εαν θελουν ως ζευγαρι κατι διαφορετικο διατροφικα. Φτιαξε εσυ λαχανικα και ας βαλουν εκεινοι το κρεας. Πανω απο ολα ξεκινα απο το ηθος που κουβαλα ο καθενας. Μη νιωθεις ασχημα για εσενα. Τα ορια σου να θεσεις και ειδικα με τον συντροφο σου.

Όταν στο ζευγάρι μπαίνουν και άλλα άτομα στο σπίτι χεστα και άστα. Σήκω και φύγε από τώρα. Το έχω ζήσει σπίτι μου το ίδιο σκηνικό. Φαντάσου είμαι άντρας κ στο λέω! Πρώτον πως δέχεσαι να σου μιλάνε έτσι,ειδικα σε άλλους μπροστά. Να υπήρχε ένταση, να ήσασταν οι δύο σας θα το ψιλοκαταλαβαινα. Το βασικό είναι να μείνετε οι δύο σας σπίτι χωρίς τρίτους. Επίσης μήπως έχει γίνει και τίποτε άλλο. Εννοώ του έβαζες λόγια η τίποτε άλλο; αλλιως έπρεπε να είχες φύγει από χτες