Έχω να γελάσω 16 χρόνια. Μόνο ψέματα με το ζόρι. Χωρίς να το χαίρεσαι στ'αληθεια (επωδυνο). Και ούτε πιστεύω θα γελάσω ποτέ
Printable View
Έχω να γελάσω 16 χρόνια. Μόνο ψέματα με το ζόρι. Χωρίς να το χαίρεσαι στ'αληθεια (επωδυνο). Και ούτε πιστεύω θα γελάσω ποτέ
Εγώ από τότε που άρχισαν τα ψυχολογικά, δηλαδή σχεδόν 6 χρόνια
γελαω απο μεσα μου λιγες φορες....φταινε τα φαρμακα κ η νοσος
Σε καταλαβαινω φιλε μου, στο παρελθον και μετα απο ενα εντονο καταθλιπτικο επεισοδιο ειχα να γελασω σχεδον 2 χρονια...Ειχα ξεχασει σχεδον τι ειναι το συναισθημα της χαρας, να εισαι ξεγνοιαστος κ.λ.π.Quote:
Originally Posted by davidh
Μολις αρχισα να το ξεπερναω αυτο και πραγματικα γελασα με την ψυχη μου, ενιωσα οπως στις ταινιες που δειχνουν μια σκοτεινη, αχρωμη εικονα και ξαφνικα γεμιζει με χρωματα και λουλουδια.
Ελπιζω να καταλαβεις καποια μερα, οτι η απαισιοδοξια δεν βοηθαει...Πρεπει να συνεχισεις να προσπαθεις και ισως καποια μερα ξαναγελασεις.
ειμαι 33χρ ποτε δεν ενιωσα οτι ειμαι φουλ χαρουμενη αλλα οκ παντα προσπαθουσα να γελαω ισως ετσι ειναι ο χαρακτηρας μου
τελευταια για λιγους μηνες ημουν γεματη ευτυχια ειχα ξεχασει πως ειναι να κλαις να πονας σωματικα και ψυχικα να σε επηρεαζει το οτιδηποτε
και τωρα πια εχει σχεδον 9 μηνες ολα μαυρα αυτο
παντα κομπος στο λαιμο δακρυα στεναχωρια γελιο ανυπαρκτο
οι λογοι πολλοι αλλα πιστευω ο κυριως ειναι πως δεν μπορω να κανω τη ζωη που θελω και δεν εννοω με ολες τις ανεσεις και τα ιδανικα και τις ευκολιες αλλα συγκεκριμενα πραγματα που σκεφτομαι
δεν διορθωνονται αλλα προσπαθω να βρω μια ροη ζωης να συνεχισω με τον πονο αυτο