Καλησπέρα σε όλα τα μέλη! Ξανά εδώ με ένα ακόμη θέμα που με απασχολεί αυτό το καιρό. Δε ξέρω σε ποιο forum θα ταίριαζε. Οι σπουδές. Στα σχολικά μου χρόνια ήμουν μέτρια εώς καλή μαθήτρια. Ήμουν έξυπνη, τα έπιανα γρήγορα, είχα καλή αντίληψη και μνήμη. Όμως βαριέμαι να διαβάσω και δε συγκεντρώνομαι εύκολα. Ως 2α λυκείου δεν ήξερα τι ήθελα να σπουδάσω, τι μου ταιριάζει, σε τι έχω κλίση και ταλέντο. Μια μέρα, δεν θυμάμαι πως ακριβώς, είχα δει ένα βιντεάκι και το επάγγελμα του ψυχολόγου με τράβηξε. Άρχισα να μαθαίνω περισσότερα για αυτό το επάγγελμα και τι προοπτικές είχε. Το συζήτησα και με την τότε καθηγήτρια μου στα ιδιαίτερα, έψαχνα σχολές και μόρια. Τα μόρια όμως για μένα ήταν πολλά. Έδωσα πανελλήνιες με αρκετό άγχος καθώς είχα αρκετά κενά στην θεωριτική κατεύθυνση που ήμουν. Έβγαλα δεκαπέντε χιλιάδες μόρια. Συμπλήρωσα το μηχανογραφικό μου αλλά δεν έβαλα σχολές ψυχολογίας. Έβαλα σαν πρώτη επιλογή μια σχολή στην πόλη μου , λόγω οικονομικών , άλλωστε δεν έπιανα τις σχολές Ψυχολογίας, η οποία σχολή ήταν φιλολογικής φύσεως αλλά είχε μαθήματα Ψυχολογίας μέσα. Πέρασα όλα τα μαθήματα Ψυχολογίας και τα διάβαζα με όρεξη και χρωστούσα μόνο τα υπόλοιπα. Στάθηκα τυχερή και όταν τελείωσα το 4ο έτος τώρα το καλοκαίρι, η σχολή αυτή καταργήθηκε και δημιουργήθηκε σχολή Ψυχολογίας όπου έκανα και μεταγραφή. Σκέφτηκα ότι δεν θα μπορούσαν να μου έρθουν καλύτερα τα πράγματα. Προστέθηκαν και άλλα μαθήματα Ψυχολογίας άρα θα χρειαστώ κανά δυό χρόνια μαζί με την πρακτική για να τελειώσω. Όμως τον τελευταίο καιρό νιώθω περίεργα. Νιώθω ότι κουράστηκα και θέλω να τα παρατήσω. Δεν αντέχω άλλο. Ίσως φταίνε και άλλα θέματα που με επηρεάζουν και τα βλέπω όλα μαύρα. Όμως σκέφτομαι μέσα μου ότι είναι κρίμα , τώρα που ήρθαν τόσο ιδανικά τα πράγματα για μένα; Αν τα παρατήσω, θα ξεκινήσω από το μηδέν με ένα απολυτήριο λυκείου; Τόσο καιρό διάβασμα, υπομονή, άγχος και χρήματα από τις πανελλήνιες και μετέπειτα θα πάνε στο καλάθι των αχρήστων ; Μου αρέσει αυτή η επιστήμη, την θεωρώ πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά αρκετά δύσκολη, απαιτεί ένα συνεχές διάβασμα και ενημέρωση δια βίου. Δε ξέρω αν μου ταιριάζει αυτό το επάγγελμα, αν θα μπορώ να γίνω καλή σε αυτό, αν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω. Είναι αρκετά ψυχοφθόρο και κουραστικό. Μου το έχουν πει Ψυχολόγοι αυτό. Πολλοί μου έχουν πει πως μου ταιριάζει στον χαρακτήρα μου και όταν ήμουν αρκετά μικρή, μια παιδίατρος που ήταν και παιδοψυχολόγος είχε πει στους γονείς μου ότι θα ασχοληθώ με κοινωνικές επιστήμες και συγκεκριμένα με την επιστήμη της Ψυχολογίας. Μου έχει προσφέρει πολλά η γνώση που έχω πάρει ως τώρα αλλά ακόμα είμαι σε δίλλημα τι είναι το καλύτερο για μένα να κάνω. Κλασσικά η αντίδραση από το κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον θα είναι αρνητική. Επίσης έχω δει μεγάλη προκατάληψη και αρνητικότητα για το επάγγελμα αυτό. Έχετε βρεθεί ποτέ σε δίλλημα για τις σπουδές σας ; Τις έχετε παρατήσει για να στραφείτε αλλού; Υπάρχει κάποιος απόφοιτος Ψυχολογίας εδώ;
