λιποψυχία

χαίρετε,
χαίρεται, είμαι στα 42 και στα 28 εισήχθη δυο φορές σε ψυχιατρική κλινική στο 424 στο στρατό(τελευταίο εξάμηνο θητείας). Έγινε αλλαγή ικανότητας σε Ι4 από Ι1 (τελευταίο τρίμηνο θητείας) και πήρα φαρμακευτική αγωγή σετραλ μου διέγνωσαν ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.Πήρα το απολυτήριο και σαν πολίτης πήγα σε δημόσιο νοσοκομείο όπου με διέγνωσαν με σχιζοφρένεια f20. Ψυχωτικό Επεισόδιο είχα στο στρατό, μετά την φαρμακευτική αγωγή κυρίως με zyprexa πάχυνα (πήρα 40-45 κιλά) με υπνηλίες που με δυσχέραναν επαγγελματικά.Εδώ και τρία χρόνια με abilify μπορώ και ξυπνάω το πρωί και να είμαι όσο το δυνατό συνεπής σ'αυτό, προσπάθησα και έχασα 15 κιλά τα οποία τα ξαναπήρα. Τους τελευταίους εννιά μήνες έχω βαρύ φόρτο εργασίας και το τελευταίο εξάμηνο επαγγελματικά έχω πια και συνεργάτη, ενώ όλα εξωτερικά δείχνουν καλά έχω εξαντληθεί μου έρχονται σκέψεις να καταθέσω χαρτιά για αναπηρική σύνταξη δηλαδή λιποψυχία.
Μέχρι πριν μερικούς μήνες παρότι έκανα εμετούς λόγω δουλειάς από άγχος καθώς και από κακές σκέψεις (παίρνω και lyrica) τα έβγαζα πέρα, τώρα έχω αποδιοργανωθεί δεν μπορώ να εργαστώ και να είμαι συνεπής στους πελάτες μου.
Έχασα πριν τέσσερα χρόνια τον πατέρα μου και η ψυχική υγεία της μητέρας μου επιδεινώθηκε (ακούει φωνές;) αλλά δεν θέλει βοήθεια και χρειάζεται ακούσιος εγκλεισμός της σε ψυχιατρική κλινική κάτι που δεν έχουμε κάνει, της έδωσα clopixol αλλά δεν πήρε σωστή δόση και εισήχθε σε νοσοκομείο όπου αρνήθηκε ότι έχει ψυχιατρικό πρόβλημα και ότι δεν χρειάζεται βοήθεια.
Προσπαθώ να μην κάνω κακές σκέψεις ότι ο πελάτής ήρθε σε μένα γιατί θέλει το κακό μου ή ότι θέλει να με ληστέψει αλλά τελευταία έρχονται ύβρεις στο μυαλό και φοβάμαι ότι μπορώ να βρίσω χυδαία πελάτη. Έχω απολυθεί γιατί έβρισα το αφεντικό μου αναίτια (το 2006;) ενώ γενικά δεν βρίζω καθόλου.
Είμαι ψύχραιμος τώρα, ενώ αύριο θα μου φωνάζουν οι πελάτες γιατί είμαι ασυνεπής.

ελα καλημέρα... και εγω 42 χρονων είμαι... μετα το 1ο επεισοδιο προσπαθησα να ξανπω στο παιχνιδι της εργασιας… μετα το 2ο εγκατελειψα την ιδεα και πηρα αναπηρικη συνταξη…. βγες στην συνταξη και μην το σκέφτεσαι καθολου…. ειδικα αν εχεις τις σκεψεις που ειπες ότι εχεις για τους πελατες... δεν εγκαταλείπεις την ζωη εγκαταλείπεις την εργασια… αν θες και άλλες πληροφοριες για το πως, ποσα κλπ ρωτα να σου πω

Είναι τόσο εύκολο να βγει κανείς στη σύνταξη από ψυχιατρικά αίτια?

Κουράστηκες φίλε, εννοείται όχι λόγω της δουλειάς σου, αλλά λόγω του ψυχιατρικού σου παρελθόντος το οποίο όχι απλά δεν έπαψε αλλά συνεχίζει να υπάρχει, τουλάχιστον μέσα στη σκέψη σου. Η νοητική εργασία που ονομάζεται ψυχιατρικό/ψυχολογικό θέμα είναι που σε κούρασε. Είναι ως εάν να εργάζεσαι δυο φορές, μια το επάγγελμα, το μαγαζί σου, ότι δουλειά κι αν κάνεις, ασχέτως αν αυτή είναι χειρονακτική ή πνευματικής φύσης, και η άλλη το διαστρεβλωμένο κομμάτι της σκέψης που δεν παύει ποτέ να εργάζεται, νυχθημερόν. Δεν υπάρχει δλδ το φυσιολογικό υπόλοιπο της σκέψης άμα εξαιρέσουμε το κομμάτι που αναλώνεται στα καθαρά επαγγελματικά, δλδ η ηρεμία, η ανεμελιά, οι θετικές σκέψεις και λοιπά συναφή της καλής σκέψης τα οποία απλά ξεκουράζουν και χαλαρώνουν τον άνθρωπο. Όποιος κάνει δυο δουλειές στο τέλος παθαίνει κόπωση. Κάπως έτσι είσαι κι εσύ.

Δεν σε δίδαξε κανείς, πχ ψυχολόγος, την εσωτερική παρατήρηση, δλδ να ξέρεις να διακρίνεις τις διαστρεβλωμένες σκέψεις και να τις σταματάς? Να είσαι δλδ παρατηρητής του εαυτού σου? Αφού περί διαστρεβλωμενων σκέψεων μου φαίνεται πως μιλάς. Τη στιγμή που μια σκέψη σου ρχεται στο νου ή είναι σε εξέλιξη να καταλαβαίνεις, ως παρατηρητής της σκέψης σου, ότι είναι παράλογη, προϊόν φαντασίας, υπερβολή, μη ανταποκρινόμενη στην αλήθεια /στην πραγματικότητα, κι εκεί να παρεμβαίνεις και να την σταματάς.

Τα φάρμακα δεν μεταβάλλουν τη σκέψη, απλά την καταλαγιάζουν, μάλλον καταλαγιάζουν τα συναισθήματα που προκαλεί η σκέψη. Είδες κάποιο ψυχολόγο?

στριπτιζ κ βια κ τσοντα στα σχολεια