Originally Posted by
Ele_nitsa
Καλησπέρα!Δεν σας γράφω για να μου δώσετε κάποια συμβουλή αφού τις λύσεις τις ξέρω από μόνη μου αλλά είχα την ανάγκη να μοιραστώ ολο αυτό που νιώθω.Ισως θυμάστε το θέμα μου με τον κύριο Πάρη που όταν χώρισε άλλαξαν τα πράγματα ως προς τη μεταξύ μας σχέση που αναρωτιομουν μήπως ήταν ένας τρόπος να με κάνει να χωρίσω.Με τον κύριο Πάρη ακόμη έχουμε επικοινωνία,κάθε φορά ορκίζεται στον εαυτό του ότι είναι η τελευταία φορά και κάθε φορά καταλήγουμε να βρεθούμε ξανά και ξανά.Ισως είναι ο πιο ειλικρινής άντρας που έχω γνωρίσει μιας και δεν μου έκρυψε ποτέ ούτε τα συναισθήματα του ούτε το τι συνέβαινε στη ζωή του.Γνωριζω ότι υπάρχει κάποια κοπέλα στη ζωή του,ο ιδιος μου το είπε και πως δεν έχουν σχέση αφού γνωρίζει και για μενα(όχι το ποια είμαι,την ύπαρξη μου στη ζωή του) και ξέρω πως έχει ανάγκη να προχωρήσει.Την προτελευταία φορα που βρεθήκαμε μου είπε ξεκάθαρα ότι ζηλεύει που φεύγω απ' αυτόν και γυρίζω στον άντρα μου και πως από αύριο θα έχει σχέση με αυτή την κοπέλα κανονική και να μην τον πάρω να πάμε για κάνα καφέ γιατί θα τη φέρει μαζί του.Πονεσα πολύ αλλά ήξερα γιατί μου τα είπε αυτά...Ήθελε να με ταρακουνήσει,να ξυπνησω!Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε ενώ μου είπε ότι έχει κρατήσει πολύ αυτό με μας και φοβάται ότι κάποιος θα δει ή θα ψιλιαστει κάτι και φοβάται για μένα γιατί αυτός είναι ελεύθερος,την ώρα που ήταν να φύγω κι ενώ περίμενε κάποιον γνωστό από λεπτό σε λεπτό (μου το είπε 5 λεπτά πριν την ώρα που είχαν κανονίσει) με καθυστερούσε λες κι ήθελε να πέσω πάνω του κι όταν του είπα τί θά κάνω αν πέσω πάνω του μου έκανε πλάκα.Ξερω ότι έχει αισθήματα για μενα και ξέρω πόσο έχει παλέψει για να ξεκολλήσει και επίσης πόσο δεν τα έχει καταφέρει όσο κι αν προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του για το αντίθετο!Θέλω να του πω πόσο τον θέλω,πόσο τον έχω ανάγκη,πόσο μου λείπει και πως τρελαίνομαι όταν κάνουμε να βρεθούμε μέρες αλλά νιώθω πως δεν έχω το δικαίωμα να του το κάνω αυτό.Εγω είμαι το πρόβλημα και δεν γίνεται να τον φορτώνω κι άλλο αλλά πραγματικά έχω τόσο ανάγκη να του τα πω!Να τον πάρω αγκαλιά και να κλάψω μέχρι να πνιγώ από τους λιγμους που δεν μπορώ να είμαι μαζί του!!Πως φτιάχνει η διάθεσή μου όταν ακούω τη φωνή του και πως έχω κρατήσει όλες μάς τις στιγμές μέσα στο μυαλό μου σαν κάτι ιερό!Αλλά δεν πρέπει να του τα πω γιατί εγώ φταίω κι όχι αυτός! Ευχαριστώ για το χρόνο σας,το είχα τόσο ανάγκη!