απεξάρτηση απο τα xanax

σήμερα έκλεισα 10 μέρες διακοπής από τα xanax, αφού τα είχα ξεκινήσει 4 μήνες πριν με 3 την ημέρα, έφτασα στο 1,5.... και παπαλα...
τα αντικατέστησα με lexotanil, 0,5/0,5/1 την ημέρα.
Το τι πέρασα τις πρώτες μέρες το έχω αναφέρει και σ\' αλλο μήνυμά μου... φριχτές καταστάσεις στέρησης και υπέρμετρου άγχους, νόμιζα ότι είχα πισωγυρίσει και θα με ξανάπιαναν οι κρίσεις πανικού.
Μίλησα με τη γιατρό μου, με συμβούλευσε να αυξήσω σε 1 το πρωϊνό επειδή σηκωνόμουν έχοντας τρομερές ταχυπαλμίες, αφού είχα περάσει μιά εφιαλτική νύχτα ξυπνώντας κάθε τρεις και λίγο. Δεν το έκανα, προτίμησα να περιμένω και να υπομένω, σκεφτόμενη ότι ίσως (ίσως λέω) ξαναπεράσω μιά απο τα ίδια σταματώντας κάποια στιγμή και τα lexotanil. Τελικά καλώς έπραξα, τώρα είμαι κάπως καλύτερα, εξαντλημένη μεν αλλά όχι τόσο πιά εξαρτημένη και φοβισμένη.
Προχθές έκλαψα μετά από 4 μήνες, ξέσπασα και ανακουφίστηκα :)

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ PΑΝΙCΚ για την πρόοδο που σημείωσες!λες στο τέλος ότι έκλαψες μετά από 4 μήνες,γιατί δεν μπορούσες να κλάψεις? απάντησε μου γιατί με ενδιαφέρει!Γιατί και εγώ δυσκολέυομαι να εκφράσω συναισθήματα για αυτό σου το λέω!

κατ\' αρχή να πω ότι είμαι υπερευαίσθητο άτομο, αλλά σπάνια έκλαιγα... το θεωρούσα αδυναμία... πριν εκδηλωθούν οι κρίσεις πανικού κι έχοντας περάσει άσχημες καταστάσεις με κατάθλιψη, χωρίς ιατρική ή άλλου είδους βοήθεια, έκλαιγα συνέχεια και χωρίς λόγο!!!
Αρχίζοντας τη θεραπεία με αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά, σταμάτησαν κι αυτές οι εξάρσεις...
εγώ όμως που και που ανακουφίζομαι κλαίγοντας, εντάξει μη με περάσετε για καμιά κλαψιάρα ε, και προχθές γράφοντας μιά ανεπίδοτη επιστολή στη μητέρα μου που έχει \"φύγει\" εδώ και 13 χρόνια, μου βγήκε όλο αυτό σε ένα βουβό κι ατέρμονο παρηγορητικο κλάμα...
είμαι όμως καλύτερα :)

Γεια σου PAnick
και συγχαρητήρια για τη δύναμή σου. Εγώ σου προτείνω να αλλάξεις και το όνομά σου,γιατί δε σε αντιπροσωπεύει πλέον... Είναι καλό το κλάμα κάποιες φορές,γιατί ξεσπάς,ξεθυμαίνεις και μετά ηρεμείς. Και το γράμμα στη μητέρα σου είναι μια πολύ ωραία κίνηση,να εκφράσεις,όσα ένιωσες και να πεις ένα γλυκό αντίο!!
Κitty,
δε ξέρω,εγώ δε μπορώ να κλάψω,όταν εχω φτάσει στον πάτο και δεν υπάρχει πιο κατω. Όταν λιγο ηρεμώ και σκεφτώ,όλα όσα μου συμβαίνουν,τότε μου βγαίνει. Αυτό όμως είναι προσωπικό..

χαίρομαι πολύ που τα πηγαίνεις καλύτερα!
μου αρέσει αυτόπ που διάβασα! Δεν το έκανα, προτίμησα να περιμένω και να υπομένω,Δεν το έκανα, προτίμησα να περιμένω και να υπομένω, επόμενω είανι να εισαι εξαντλημένη αλλά είναι πολύ καλό το οτι όχι τόσο πιά εξαρτημένη και φοβισμένη.
να ξέρεις οτι σιγά σιγά, και αυτά θα περάσουνε!
φιλικά
libido

Quote:

---

Originally posted by kitty
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ PΑΝΙCΚ για την πρόοδο που σημείωσες!λες στο τέλος ότι έκλαψες μετά από 4 μήνες,γιατί δεν μπορούσες να κλάψεις? απάντησε μου γιατί με ενδιαφέρει!Γιατί και εγώ δυσκολέυομαι να εκφράσω συναισθήματα για αυτό σου το λέω!

---

Η μόνη μέθοδος απεξάρτησης είναι να βγαίνεις έξω,να περπατάς,να αθλείσαι,να επικοινωνείς! Τα φάρμακα δεν είναι λύση,διαρκούν λίγο... Αν νιώθεις εξαρτημένη αυτό είναι μόνο ψυχολογικό! Βρες στήριξη σε άτομα που σε αγαπούν και σε νοιάζονται! Είναι σημαντικό,μη το αφήνεις έτσι...ελπίζω να σε βοήθησα!

δεν έχω πιά καμία κρίση πανικού, εδώ και μήνες... το μόνο που μου έχει μείνει είναι ο άσχημος ύπνος, και φυσικά η κατάθλιψη, αλλά αυτό δεν είναι προϊόν του πανικού, είναι η μεγάλη και χρόνια αιτία του... φυσικά μιλάω εκ του ασφαλούς, γιατί ακόμα δεν έχω ξαναδουλέψει μετά τις κρίσεις πανικού που έπαθα το καλοκαίρι, αλλά απ\' τη στιγμή που μπορώ και κάνω πράγματα, όπως να βγαίνω έξω, να ξανατρώω, να μπαίνω στο τρένο, να νοιώθω σωματικά πιό δυνατή, πιστεύω ότι θα καταφέρω να ξεπεράσω κι αυτό... εννοείται πως συνεχίζω να παίρνω δύο ladose την ημέρα κι ένα lexotanil το βράδυ... ψιλοπράγματα δηλαδή :)

καλα ε γαματο?ετσι εκοψα και εγω τα φαρμακα....εκανα υπομονη και υπομενοντας τις παρενεργειες και τελικα βιολογικα ισσοροπουσα μπραβο ρε συ ελεικρινα.αυτο ειναι το μυστικο της επιτυχιας!!!!!!!!!:):D;):P

bravo sou gia thn upomonh kai thn epimonh...sou eyxomai na ta kataferneis olo kai kalytera me to perasma tou xronou! to enstikto mou etsi mou leei, apaitei megalh dunamh kai thelisi olo ayto pou ekanes!!!!!
me suginhse ayto pou ekanes gia thn mhtera sou. ki emena h dikia mou exei \"fugei\" edo kai 13 xronia...gia fantsasou!!! mou edoses mia kalh idea na ekfraso ayta pou thelo ki ego:)))
na proxwras panta me kouragio..
filakia

Panick, να είσαι σίγουρη ότι η μαμά σου καμαρώνει για σένα πάντα και τώρα ακόμα πιο πολύ! Η ψυχή της είναι πιο γαλήνια τώρα! Αυτό να σου δίνει δύναμη και για το μέλλον! Μπράβο!

σας ευχαριστώ όλους, ειλικρινά, που γράψατε δυό καλά λόγια...
πραγματικά, θέλει δύναμη να μη σε πάρει από κάτω, αν την ανακαλέσεις από μέσα σου (όλοι έχουμε) και υπομονή φυσικά...
δεν είμαι πιά θύμα του πανικού, σκεφτείτε ότι εχτές ούτε καν σηκώθηκα όταν έγινε σεισμός :P
μήπως αρχίζω και αναισθητοποιούμαι γιατρέ μου;
μπα, ακόμα σε τεντωμένο σχοινί περπατάω, το τίμημα των υπερευαίσθητων...
να είστε όλοι καλά :)

PAnick μπραβο για αυτο που εχεις καταφερει!!Συνεχισε την προσπαθεια σου κ ολα θα πανε καλα!!!φιλακια;)

και πιστη στις δυνάμεις μας το καλύτερο ¨κοκτέιλ\" για τη θεραπεία μας!

Μπράβο panick ! Αύριο όλα θα είναι ακόμα καλύτερα!

:)ουτε εγω σηκωθηκα απο το κρεβατι οταν εγινε σεισμος!!!!!!αληθεια...βαριομ� �υνα:)ειπα απο μεσα μου \"αφου δεν ακους πραγματα να πεφτουν δεν υπαρχει προβλημα\"μπραβο παντως που τα εκοψες ειλικρινα χαρικα παρα παρα πολυ.παιδια τα μνμτα ειναι θετικα ολα θα φτιαξουν θα το δειτε!!!εχουμε ο εννας τον αλλον δεν ειμαστε μονοι μας!!!λιγη προσπαθεια οπως αυτο το αστερι θελει;)

Αυτή είναι η ιστορία μου:
Ήμουν εθισμένη στα tavor για 4 ολόκληρα χρόνια. Τα έπαιρνα στην αρχή γιατί είχα έντονες φαγούρες τη νύχτα και πόνο με κάψιμο στο σώμα και εμένα ξάγρυπνη όλη τη νύχτα.
Με τον καιρό εθίστηκα και τα έπαιρνα καθημερινά-δεν μπορούσα να κοιμηθώ καθόλου χωρίς αυτά. Αν δεν τα έπαιρνα μου ερχόταν κρίση άγχους, ταχυκαρδίες και απόγνωση. Με τα tavor γινόμουν όλο και χειρότερα. Έκανα ναι μεν ύπνο αλλά μη ποιοτικό. Με τον καιρό το άγχος όχι μόνο δεν υποχωρούσε αλλά χειροτέρευε. Έχασα 7 κιλά ενώ έτρωγα πολύ, μου κόπηκε η περίοδος, έπαθα μόνιμη δυσκοιλιότητα και οι αϋπνίες χειροτέρεψαν.
Είχα τύψεισ προς τον εαυτό μου όταν έπαιρνα πολύ tavor αλλά δεν μπορούσα να το κόψω γιατί όποια προσπάθεια έκανα ναυαγούσε όταν ερχόταν η νύχτα. Πίστευα ότι χωρίς αυτό δεν θα κοιμόμουν..
Φέτος ξεκίνησα να τα κόβω σταδιακά με τη βοήθεια της βαλεριάνας (έδωσα λίγο χρόνο, δε δούλεψε αμέσως από την πρώτη μέρα). Κάθε 10 μερες έκοβα 0,25 mg tavor και έτσι από 3,5 mg τώρα παίρνω 0,10 mg κι αυτό μόνο για την ιδέα. Στο κόψιμο το μόνο που με βοήθησε είναι η βαλεριάνα. Οχι από την πρώτη μέρα. Της έδωσα 2-3 μερες χρόνο. Απο την τρίτη μέρα - εβδομάδα ΣΩΘΗΚΑ και κοιμάμαι πλέον τόσο βαριά που δεν το πιστεύω ούτε κι εγώ. Ούτε όνειρα δε βλέπω, τίποτα. Επιτέλους κάνω τον πιο ποιοτικό ύπνο που έκανα σε όλη μου τη ζωή.
Ελπίζω κάποιος να το δει και να βοηθηθεί γιατί θα ήθελα κι εγώ να υπάρχει κάποιος να με βοηθήσει τόσα χρόνια. Είμαστε μόνοι μας σε όλο αυτό, εμείς και ο εαυτός μας.
Εγώ παίρνω Βαλεριάνα Igactive Sweat dreams που έχει μικρή δόση βαλεριάνας και λίγο μελατονινη μεσα. Πραγματικά μου κάνει τόση δουλειά που ούτε εγώ δεν το πίστευα. Το παίρνω πλέον μόνιμα. Είμαι μια χαρά. Πήρα τα κιλά μου πίσω, πήρα τη ζωή μου πίσω, δεν έχω άγχος πια. Επιτέλους μπορώ να πιω ένα ποτό, να ζήσω όπως πριν! Είμαι ήρεμη. Μακάρι να βοήθησα κάποιον κάπου που είχε το ίδιο πρόβλημα ή αντίστοιχο με εμένα. Μη χάνετε τις ελπίδες σας, απλά πιστέψτε το και θα γίνει!
Εύχομαι καλά Χριστούγεννα σε όλους!!!