Προσπαθησα

Προσπαθησα να το κανω... Δεν μπορεσα ομως. Αποφασισα να δωσω ενα τελος αλλα τελευταια στιγμη φοβηθηκα και εκανα πισω. Εκατσα και εμαθα μεχρι και σωστο κομπο να κανω για να κρεμαστω.... Δεν ηθελα να κανω καποιο λαθος παλι... Αλλα δεν μπορεσα να τραβηξω την καρεκλα και κατεβηκα κατω. Η ψυχιατρος μου ξεκινησε τα φαρμακα. Δεν κανουν καμια δουλεια! Συνεχιζω να νιωθω μονη, κενη. Πλεον εμαθαν και οι γονεις μ και το αγορι μου οτι διαγνωστηκα με χρονια καταθλιψη. Δεν πιστευα ποτε οτι ειχα κατι τοσο σοβαρο... Δεν ξερω τι να κανω... Μπρος γκρεμος και πισω ρεμα η ζωη μου. Γιατι να νιωθω τοσο χαλια ρε γαμωτο; Τι σκατα παει λαθος με μενα;;;;;;; Ποιος αλλος περασε απο καταθλιψη; πως το ξεπερνας; πως μπορω να κανω τον εαυτο μου να σταματησει να τα βλεπει ολα μαυρα;;; Η ψυχολογια μ επηρεαζει και την υγεια μ πλεον, εχω πονους στο σωμα, στο στηθος κυριως, και νιωθω οτι θελω να κανω εμετο. Δεν αντεχω αλλο....

Πως ξεπερνάς την κατάθλιψη; πάντως όχι με ένα σχοινί στο λαιμό!
Πες μας για σένα, να ακούσεις απόψεις.. Και σε παρακαλώ όταν έχεις τέτοιες ιδέες καλύτερα να τις γράφεις σε ένα χαρτί και να το καις. Θα είναι σαν και το έκανες.. Μετά θα συνεχίζεις την προσπάθεια σου να βγεις δυνατή από όλο αυτό.

Καταρχήν έκανες 2 μεγάλα βήματα: το είπες στους δικούς σου ανθρώπους και απευθυνθηκες σε ειδικό. Και το 2.5 βήμα πως ξεκίνησες και αγωγή.
Είναι μια ευκαιρία λοιπόν να κάνεις και ψυχοθεραπεία ώστε να αρχίσεις να καταλαβαίνεις γιατί νιώθεις έτσι και να βρεις συμπεριφορές που έχεις αλλά δεν καταλαβαίνεις πως τις έχεις.
Είναι μια ευκαιρία να κάνεις ανασυγκρότηση και αναδόμηση του εαυτού σου!
Παρόλο που δεν έχω κατάθλιψη αλλά άγχος, μπορώ να πω με σιγουριά πως δεν πρέπει να τα παρατήσεις. Ξεκίνησες κάτι τώρα, ετοίμασε τον εαυτό σου για ...ενδοσκόπηση και μια πορεία που δεν θα κρατήσει 1 μήνα και τσαφ όλα τέλεια, αλλά θα είναι διαρκείας. Όταν θα σε παίρνει από κάτω να σκέφτεσαι την πρόοδο που θα έχεις κάνει και το καλύτερο μέλλον που μπορείς να πετύχεις και ότι λόγο σου κάνει εσένα για να συνεχίσεις.

μην τα παρατας βρες κατι να ξςφυγεις κ γω παρομοια φαση ειμαι θα βγεις απο αυτο η αυτοκτονια δν ειναι λυση. απευιυνσου οπωσδηποτε σε ψυχολογο εναν καλο γτ υπαρχουν απειροι ηλιθιοι κ θα βοηθηθεις αργα κ σταθερα. παραλληλα παιρνε τα φαρμακα σου αλλα σε σωστο γιατρο γτ εμενα δν μ διανν σωστες δοσεις ενα χρονο τωρα

Καλησπέρα! Και εγώ έχω χρόνια κατάθλιψη. Νιώθω ότι τίποτα μα τίποτα δεν μου πάει καλά σαν να υπάρχει μόνιμα από πάνω μου ένα μαύρο σύννεφο και σε ότι κάνω αυτό είναι εκεί... ΑΛΛΆ έχω βρει κάτι που με κρατάει από το να κάνω απόπειρα αυτοκτονίας. Δεν θα σου πω ψέματα το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Όταν έρχεται αυτή η σκέψη φέρνω στο μυαλό μου την χειρότερη στιγμή της ζωής μου (είναι πολλές αλλά εγώ έχω διαλέξει την χειρότερη από αυτές) και επαναλαμβάνω μέσα μου ότι αφού δεν αυτοκτόνησα τότε δεν θα το κάνω ποτέ.

εγω νιωθω κενος χρονια ολοκληρα τωρα αλλα στεκομαι στα ποδια μου γιατι αυτο που με κρατα ορθιο ειναι η πιστη μου ειναι σαν κατι να σου δινει δυναμη να περπατας χιλιομετρα