Πραγματικά δεν ξέρω τι παθαίνω..
Βασικά καλησπέρα σας (που λέει και το παλιό "άσμα") Μετά από πολύ σκέψη και περισυλλογή τελικά έγινα μέλος γιατί νιώθω ότι η κατάσταση μου έχει φτάσει στο απροχώρητο. Και αφού έχει φτάσει στο απροχώρητο θα σας γράψω τι ακριβώς εννοώ με όση δύναμη ψυχής μου έχει απομείνει δηλαδή..Το τελευταίο εξάμηνο μου έχουν τύχει πολλές αναποδιες,η μία πίσω από την άλλη.Γενικα πάντα ήμουν άνθρωπος της γαιδουριας και της πλήρης αναισθησίας,ΣΕ ΟΤΙ ΜΑ ΟΤΙ ΜΟΥ ΤΥΧΑΙΝΕ.Μεσα στα πολλά λοιπόν ,να σου και ένα πρόβλημα υγείας πολύ σοβαρό ενός κοντινού μου προσώπου το οποίο ήταν και το τελειωτικό χτύπημα με αποτέλεσμα να σκέφτομαι μονίμως τον θάνατο,ότι θα πάθω ανακοπη,ότι θα πεθάνω,ότι θα μου συμβεί κάτι πολύ κακό,ότι θα αφήσω το παιδί μου πίσω,παθαίνω όλη μέρα ταχυκαρδίες ,έχω σφίξιμο στον αυχένα (σαν να με περιφέρει όλη μέρα μια τανάλια από πίσω) σφίξιμο στο σαγόνι μου,πολύ εύκολη κόπωση, κλαμματα και όλα αυτά ..Έχω το στίγμα και από τις τελευταίες εξετάσεις που εκανα έχω αιματοκρίτη και σίδηρο 30...και φεριτινη...7!Από βδομάδα πάω να κάνω και ένα τριπλεξ μήπως μου βρούνε τίποτα στην καρδιά μου γιατί έχω έκτακτες συστολές που μου κόβονται τα γόνατα!Για να μην μιλήσω για την αϋπνία...Πριν λίγες μέρες πήρα ζαναξ δεν άντεξα,έπρεπε να κοιμηθώ...Δεν αντέχω να βλέπω τον εαυτό μου έτσι,μου την σπάει,είμαι πολύ δυνατή σαν άνθρωπος αλλά μονίμως όλοι στηρίζονται σε μένα και εγώ δεν έχω κανέναν!Ένας παθολογος μου είπε ότι χρειάζομαι ψυχιατρο,ούτε καν ψυχολόγο...τόσο χάλια ρε παιδιά?
