Αδιέξοδο.

Απλώς το σκέφτομαι συνέχεια. Πώς αν έλειπα εγώ από το κάδρο,όλα θα ήταν διαφορετικα.Εστω αν ήμουν άλλος άνθρωπος.Αλλη προσωπικότητα.Ισως δεν αρκω.Ισως δεν είναι επιθυμητός ο χαρακτήρας μου από κανένα άτομο που με περιβάλει. Τις τελευταίες ήμερες όλα είναι χάλια.Νιωθω πως δεν σέβονται ούτε εμένα,ούτε το σώμα μου.Με μειώνουν καθημερινά και νιώθω κενή.Νιωθω πως κάνεις δεν είναι εκεί να με ακούσει ακόμα κι αν βρίσκονται εκεί οι φίλοι μου για εμένα.Νιωθω πως ότι κι αν τους πω,ότι κι αν τους εξηγήσω,δεν θα καταλάβουν ποτέ τι είναι αυτό που με οδηγεί σε αυτές τις σκέψεις. Εύχομαι να μην ήμουν εδώ.Να είχα φύγει από τη ζωή.Ομως αυτό,δεν είμαι εγώ.Δεν το θεωρώ λύση.. Δεν είμαι η κοπέλα που θα άφηνε αυτή την ευκαιρία.Εκτιμαω τη ζωή.Ομως αυτό το διάστημα απλά νιώθω ότι βρίσκομαι σε ένα αδιέξοδο και το μονο που μου έρχεται στο μυαλό είναι κάθε πιθανο σεναριο να εξαφνιστω.Δενξέρω πώς να διαχειριστώ το όλο θέμα.Ξερω μόνο ότι φοβάμαι.Φοβαμαι τον εαυτό μου.Γιατι αυτός είναι που θα με καταστρέψει. Πιο συγκεκριμένη δεν θα γίνω προς το παρόν.Απλως όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μου μου δημιουργούν αυτή τη σκέψη.Συνεχεια και συνέχεια σκέφτομαι τρόπους να πεθάνω και δεν είναι φυσιολογικό.Δε ξέρω πώς να το σταματήσω.
Ευχαριστώ πολύ που ήσασταν εδώ να μοιραστώ αυτή την σκέψη μου..

νομιζω πως ολοι το νιωθουμε αυτο ολο καποια στιγμη

και εδω μεσα αν διαβασεις ειμαστε πολλοι που το εχουμε περασει

μακαρι να σου περασουν αυτες οι σκεψεις αν και παντα θα πηγαινοερχονται

Καλημέρα.. Πρώτα από όλα θα σου πω ότι μαρεσε ο τρόπος που ξεκίνησες. Όχι για αυτά που είπες αλλά για τον τρόπο που μίλησες. Δείχνει ένα άνθρωπο που έχει φαντασία και εκφράζεται διαφορετικά από ότι συνήθως.

Μην σε αγχώνει ούτε να φοβάσαι αυτά που νιώθεις. Όλοι κάποια περίοδο της ζωής μας πέφτουμε ψυχολογικά. Είτε προσωρινά, είτε για αρκετό διάστημα. Νιώθουμε ότι οι άλλοι δεν μας καταλαβαίνουν, ότι άδικα προσπαθούμε και πως η διέξοδο μας είναι να τα παρατησουμε. Η αλήθεια είναι ότι όντως κανένας δεν μπορεί να καταλάβει.. Όχι επειδή δεν θέλει. Αλλά πως να δείξεις τι έχεις μέσα στην ψυχή σου; Δεν είναι πληγή να πεις "Α να εδώ ποναω". Μην τους κρίνεις, μην στεναχωριέσαι.

Θες να γίνεις πιο συγκεκριμένη; Ανάφερες ότι δεν σέβονται και το σώμα σου. Δηλαδη; Τι είναι αυτό που ήταν η αιτία να πέσεις τόσο;

Εγραψα πρωτη φορα εδώ,αλλά όσα έχω προλάβει να διαβασω βλέπω ότι έχουν περάσει και αυτοί απο παρομοιες καταστάσεις.
Μακάρι να περάσουν ναιι..Σε ευχαριστώ πολύ

george1520 καλησπέρα από εμένα,σε ευχαριστώ παρα πολύ αρχικά.

Απλώς φοβάμαι μην κάνω κάτι χαζό,που θα μου στοιχίσει. Όσον αφορά τους φίλους,ξέρω πως δεν γίνεται να καταλάβουν απόλυτα.Ο καθένας μας σκέφτεται και νιώθει διαφορετικά.Απλως είναι αυτή η ανάγκη που έχεις όταν είσαι πιεσμένος και θες να τα βγάλεις από μέσα σου να μη σε πνίγουν.
Αιτία να πέσω τόσο δεν είναι κάτι συγκεκριμένο.
Θα σου πω..Βρίσκομαι σε μια κατάσταση αυτόν τον χρόνο που είναι πιεστική και για τους δικους μου και για εμένα κυρίως. Είχα λοιπόν ένα έντονο breakdown ας το πω,πριν λίγους μήνες.Πρωτη φορά συνέβη κάτι τόσο έντονο.Ηθελα να τα παρατήσω όλα,οργισμένη,μέσ'την τσίτα απο το πρωι ως το βράδυ. Μια κατασταση που παρ'ολες τις συζητήσεις και τις αποφάσεις που έγιναν συνεχίζει να με κατατρώει.Σε μικρότερο βαθμό μεν όμως δυνατά χτυπήματα..
Έχασα λοιπόν, κιλά ενώ δεν με παίρνει να χάσω,τ τελευταίο που μου έλειπε είναι η ανορεξία,μου εκαναν επιθεση ενδιαφέροντος όλοι,σαν να το'χα ονειρο να χασω κιλα και να μεινω κόκκαλο.Τελος πάντων,το πρόβλημα ξεκίνησε όταν όλοι και εννοώ όλοι αποφάσισαν ανα διαστήματα να εκφράζουν ότι πρόβλημα έχουν σε εμένα την ίδια στιγμή όλοι μαζί.Η σχέση μου,η οικογένεια μου,οι φίλοι μου.Δεν τους αδικώ.Προφανως η ζωή δεν είναι ροδινη,όμως εμένα αυτές οι ανά διαστήματα βόμβες που μου πετάνε με καταστρέφουν πάνω στην πίεση μου.Εκει που είναι όλα καλά,τέλεια και πετάω στα σύννεφα ξαφνικά έρχονται και με ρίχνουν και ξανά μανά.Γενικά,τις αναφέρω ως βόμβες γιατί είναι σημαντικά θέματα τα οποία όταν γίνονται δεν τα συζητούν πολιτισμένα,αλλά το φέρνουν μέσω Λαμίας και στο τέλος μου ρίχνουν την ψυχολογία κατηγορώντας με και μειώνοντας με.
Όσον αφορά το ότι δεν σέβονται το σώμα μου έχει να κάνει με τη σχέση μου,βέβαια δεν είναι αυτό που ακούγεται.Δεν είναι τόσο σημαντικό.Αλλα γενικά ναι υπάρχει μια Α ασέβεια που δεν μπορώ να διαχειριστώ και να ελαττωσω.

Μήπως παραείσαι ευαίσθητη; η τα παίρνεις όλα της μετρητοίς; κ τι σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι για σένα και για το σώμα σου. Να καταλάβω αν τίθεται θέμα υγείας οι πολυ δικοί σου να ενδιαφερθούν ακόμα κ με λάθος τρόπο. Εσύ τους καταλαβαίνεις. Τι εννοείς να λείπεις από το κάδρο; αν με τη μικρή δυσκολία το βάζαμε κάτω αλλοίμονο μας. Προβλήματα πάντα θα υπάρχουν άλλα αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλατάρεις!

Quote:

---

Originally Posted by Sporaki

george1520 καλησπέρα από εμένα,σε ευχαριστώ παρα πολύ αρχικά.

Απλώς φοβάμαι μην κάνω κάτι χαζό,που θα μου στοιχίσει. Όσον αφορά τους φίλους,ξέρω πως δεν γίνεται να καταλάβουν απόλυτα.Ο καθένας μας σκέφτεται και νιώθει διαφορετικά.Απλως είναι αυτή η ανάγκη που έχεις όταν είσαι πιεσμένος και θες να τα βγάλεις από μέσα σου να μη σε πνίγουν.
Αιτία να πέσω τόσο δεν είναι κάτι συγκεκριμένο.
Θα σου πω..Βρίσκομαι σε μια κατάσταση αυτόν τον χρόνο που είναι πιεστική και για τους δικους μου και για εμένα κυρίως. Είχα λοιπόν ένα έντονο breakdown ας το πω,πριν λίγους μήνες.Πρωτη φορά συνέβη κάτι τόσο έντονο.Ηθελα να τα παρατήσω όλα,οργισμένη,μέσ'την τσίτα απο το πρωι ως το βράδυ. Μια κατασταση που παρ'ολες τις συζητήσεις και τις αποφάσεις που έγιναν συνεχίζει να με κατατρώει.Σε μικρότερο βαθμό μεν όμως δυνατά χτυπήματα..
Έχασα λοιπόν, κιλά ενώ δεν με παίρνει να χάσω,τ τελευταίο που μου έλειπε είναι η ανορεξία,μου εκαναν επιθεση ενδιαφέροντος όλοι,σαν να το'χα ονειρο να χασω κιλα και να μεινω κόκκαλο.Τελος πάντων,το πρόβλημα ξεκίνησε όταν όλοι και εννοώ όλοι αποφάσισαν ανα διαστήματα να εκφράζουν ότι πρόβλημα έχουν σε εμένα την ίδια στιγμή όλοι μαζί.Η σχέση μου,η οικογένεια μου,οι φίλοι μου.Δεν τους αδικώ.Προφανως η ζωή δεν είναι ροδινη,όμως εμένα αυτές οι ανά διαστήματα βόμβες που μου πετάνε με καταστρέφουν πάνω στην πίεση μου.Εκει που είναι όλα καλά,τέλεια και πετάω στα σύννεφα ξαφνικά έρχονται και με ρίχνουν και ξανά μανά.Γενικά,τις αναφέρω ως βόμβες γιατί είναι σημαντικά θέματα τα οποία όταν γίνονται δεν τα συζητούν πολιτισμένα,αλλά το φέρνουν μέσω Λαμίας και στο τέλος μου ρίχνουν την ψυχολογία κατηγορώντας με και μειώνοντας με.
Όσον αφορά το ότι δεν σέβονται το σώμα μου έχει να κάνει με τη σχέση μου,βέβαια δεν είναι αυτό που ακούγεται.Δεν είναι τόσο σημαντικό.Αλλα γενικά ναι υπάρχει μια Α ασέβεια που δεν μπορώ να διαχειριστώ και να ελαττωσω.

---

Τα λες λίγο μπερδεμένα αλλά το χω.. Όσο αφορά το σώμα σου και την σχέση σου θα πρέπει να μιλήσεις και να εξηγήσεις τι σε ενοχλεί, τι θες κτλ. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να το αγγίζει περισσότερο από όσο εμείς το επιτρέπουμε.

Οταν λες ήρθαν όλοι και σου είπαν το πρόβλημα που έχουν μαζί σου.. Μήπως δεν είναι τόσο έντονο απλά επειδή δεν είσαι τόσο καλά ψυχολογικά να σου φαίνεται ότι είναι τόσο έντονο. Γιατί να έρθουν ξαφνικά όλοι αυτή την περίοδο; Μήπως εσένα άλλαξε η συμπεριφορά σου λόγο της πίεσης που έχεις τώρα και αντέδρασαν οι άλλοι; Αν είχες την δυνατότητα να τους μιλήσεις στον καθένα ξεχωριστά χωρίς να σε νοιάξει τι θα νιώσουν, τι θα πουν.. Τι θα τους έλεγες;