Ιδψ?

Είμαι 18 χρονών ,όταν ήμουν μικρή είχα ιδψ συγκεκριμένα φοβόμουν μην γίνει κάποια διάρρηξη και έλεγχα πολλές φόρες τις πόρτες αν ειναι κλειστές ώστε να μην μπουν κλέφτες.Το ξεπέρασα αυτό βέβαια μετά εμφάνισα άλλη αγχωδη διαταραχή αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.Τωρα νομίζω ότι έχω αρχίσει να έχω ξανά στοιχεία ιδψ αλλά διαφορετικά αυτήν την φορά.Συγκεκριμενα φοβάμαι μην τρελαθω,μην πάθω σχιζοφρένια ,πάντα το φοβόμουν επειδή όταν είχα παλιά ιδψ οι γονείς μου δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την διαταραχή και με έλεγαν τρελη,με απειλούσαν χωρίς να το εννοούν ότι θα με κλείσουν σε ψυχιατρείο και άρχισα τώρα παρόλο που έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε να φοβάμαι πολύ μην τρελαθω.Το θέμα είναι ότι δεν το φοβάμαι απλά αλλά κανω και καταναγκασμούς δηλαδή φοβάμαι ότι θα τρελαθώ ότι θα πάθω σχιζοφρένεια και ότι θα αρχίζω να βλέπω ψευδαισθήσεις όποτε για να σιγουρευτώ ότι δεν είμαι τρελη και ότι δεν βλέπω ψεύδαισθησεις,κλείνω και ξαναανοιγω τα μάτια μου γρήγορα για να σιγουρευτώ ότι δεν θα δω ψευδαισθήσεις,και το βράδυ κοιμάμαι με φως στο δωμάτιο γιατί φοβάμαι μην μέσα στο σκοτάδι δω ψευδαισθήσεις ,και όταν έρχεται κάποιος ήχος απέξω ρωτάω τους άλλους στο σπίτι αν το άκουσαν και αυτοί και κάποιες φορές βλέπω και εφιάλτες ότι τρελάθηκα κλπ.Δεν ξέρω αν είναι ιδψ,δεν θέλω ναι είναι γιατί παιδευτηκα πάρα πολύ για να το ξεπεράσω παλιά και μου φαίνεται τόσο δυσκολο.Πηγαινω σε ψυχολόγο αλλά δεν του έχω μιλήσεις για αυτόν το φόβο γιατί φοβάμαι μην νομίζει ότι είμαι τρελη βέβαια ξέρω ότι πρέπει να του μιλήσω.Παντως έχω αγχωθει πάρα πολύ ,δεν ξέρω τι εχω

Quote:

---

Originally Posted by ariana

Πηγαινω σε ψυχολόγο αλλά δεν του έχω μιλήσεις για αυτόν το φόβο γιατί φοβάμαι μην νομίζει ότι είμαι τρελη βέβαια ξέρω ότι πρέπει να του μιλήσω.Παντως έχω αγχωθει πάρα πολύ ,δεν ξέρω τι εχω

---

Αν δεν τα πεις όλα αυτά και πολλά περισσότερα στον ψυχολόγο σου, ποιός άλλος νομίζεις οτι μπορεί να σε βοηθήσει? Δεν θα σε περάσει για τρελή, δουλειά του είναι να βοηθάει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα. Στενοχωρήθηκα και με τη στάση που κρατούν οι γονείς σου, αλλά πλέον ενηλικιώνεσαι. Γνωστή μου είχε παρουσιάσει πριν 20 χρόνια καραμπινάτη ΙΔΨ, έπλενε όλη μέρα τα χέρια της, φοβόταν αν πατήσει στο δρόμο κανένα σκυλοκούραδο, κάποιο βακτήριο θα κατάφερνε να διαπεράσει τη σόλα του παπουτσιού, την κάλτσα και θα έμπαινε στο πόδι και θα πάθαινε μόλυνση και πολλά άλλα ανάλογα. Προσπέρασε τον ψυχολόγο και πήγε κατευθείαν ψυχίατρο. Μια χαρά είναι από τότε.... Μην φοβάσαι να μιλήσεις, βάλτο απόλυτη προτεραιότητα στο επόμενο ραντεβού και πες τα όλα, για να ηρεμήσεις....

Κρίμα για την στάση των γονιων σου, για εμένα φαίνεται ιψδ κ αν ρλτην ευχές από παλιά είναι πιο σίγουρο ότι άλλαξε μορφή κ ήρθε τώρα να σε απειλήσει αλλιώς. Στο επόμενο ραντεβού πρέπει να τα πεις όλα στον ψυχολόγο τι θα πει να σε περάσει για τρελή;; γι αυτό πάμε στον ψυχολόγο για να γίνουμε καλά αν είναι να του κρύβουμε πράγματα τζαμπα τα χρήματα

Καραμπινάτες ιδεοληψίες, μη δίνεις σημασία και βρες περισπασμούς να επικεντρώνεις αλλού την προσοχή σου.

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις,θα προσπαθήσω όντως αυτήν την εβδομάδα που έχω συνεδρία να του μιλήσω για αυτά.

Quote:

---

Originally Posted by ariana

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις,θα προσπαθήσω όντως αυτήν την εβδομάδα που έχω συνεδρία να του μιλήσω για αυτά.

---

θα "προσπαθήσεις"? Δεν θα προσπαθήσεις, αλλά θα μιλήσεις! Είναι κρίμα να παρατείνεις το μαρτύριό σου, ενώ η λύση είναι τόσο κοντά και μπορεί να είναι και πιο απλή από όσο φαντάζεσαι! Σε ψυχολόγο πας, όχι σε οδοντίατρο που θα σου θερίσει όλα τα δόντια για να βάλεις μασέλα!

Ναι είμαι αποφασισμένη να του το πω απλά επειδή έχω κοινωνική φοβία, μου είναι πολύ δύσκολο να μιλάω και να ανοιγομαι όχι μόνο σε αυτόν,γενικότερα σε όλους τους ανθρώπους και επειδή κιόλας άλλαξα πρόσφατα ψυχολόγο και στον καινούριο πηγαίνω μόνο 2 μήνες και λιγότερο,είναι ακόμη πιο δύσκολο λόγω του κοινωνικού μου άγχους.Εδω στις περισσότερες ερωτήσεις που μου κάνει όχι μόνο αυτός αλλά γενικότερα οι άνθρωποι ,απαντάω μονολεκτικά ενώ θέλει να πω πολλά άλλα ο φόβος και η ντροπή με σταματούν.

Ίσα ίσα επειδή έχεις ξαναπάει δεν θα έπρεπε να έχεις άγχος, εγώ στον πρώτο ντρεπόμουν αλκα τώρα τα λέω μόνη μου κατευθείαν όσο πιο γρήγορα τα πεις τόσο πιο γρήγορα θα βρεις λύση επίσης να βρεις κάποιον που ψυχολόγο που να κάνει γνωσιακή να σου βάζει ασκήσεις αυτό βοηθάει όταν τα γράφεις

Ναι η αλήθεια είναι επειδή κάνω 3 χρόνια ψυχοθεραπεία με διαφορετικούς ψυχολόγους έχω εξοικειωθεί με την διαδικασία αλλά και πάλι λόγω του κοινωνικού μου άγχους είναι δύσκολο να τα εκφράσω.Ο προηγούμενος ψυχολόγος που είχα έκανε γνωσιακή συμπεριφοριστικη και υπήρχε πολύ γράψιμο,πολλές ασκήσεις για το σπίτι και έγραφα εκτός απο τις ασκήσεις που μου έβαζε,έγραφα και πράγματα που με απασχολούσαν και ντρεπόμουν να τα πω όποτε τα μάθαινε όλα και είχα καταφέρει να του πω πάρα πολλά ,όλα βασικά που είναι δύσκολο για εμένα που έχω κοινωνική φοβία.Ο λόγος που έφυγα από αυτόν ήταν επειδή ήταν πολύ μακριά από το σπίτι μου και έκανα μια ώρα με συγκοινωνίες για να παω.Ο καινούριος ενώ υποτίθεται πως κάνει γνωσιακή συμπεριφοριστική δεν έχει κάνει τίποτα σχετικό μέχρι στιγμής και έχουν περάσει 2 μήνες,ούτε για αρνητικές σκέψεις έχουμε μιλήσει,ούτε γράψιμο ουτε ασκήσεις για το σπιτι,ούτε έκθεση στον φοβο,μου είναι δύσκολο να του το πω ίσως δεν ταιριάζουμε κιόλας και πρέπει να βρω κάποιον άλλον ψυχολόγο ,με αυτόν μιλάμε για εντελώς άσχετα πράγματα ,τι κάνει η φίλη μου,τι κάνουν οι μακρινοί συγγενείς μου ,και θέλει να του λέω και με λεπτομερείες τα τραυματικά γεγονότα που μου συνέβησαν στο παρελθόν και ενώ υποτίθεται πως βασικό αίτημα θεραπείας είναι η κοινωνική φοβία δεν έχουμε μιλήσει καν για αυτό και όταν μιλάω για αυτό πάλι καταλήγει να με ρωτάει για την φίλη μου και γενικά για το που ήπια καφέ χθες.Ισως του το γράψω σε ένα χαρτί και το πάω γιατί είναι δύσκολο να του το πω και γενικά άμα δω ότι δεν με βοηθάει ίσως αλλάξω και ψυχολογο

Ωχ αν σε έχει ξεκινήσει έτσι δεν ξέρει να κάνει γνωσιακή με ασκήσεις κλπ έτσι ήταν κ αυτός που πήγαινα έναν χρόνο περίμενα κ τίποτα.όπως λες κ εσύ πολλές φορές μιλάγαμε για άσχετα πράγματα καμία σχέση με την ιψδ Η γνώμη μου είναι να βρεις άλλον

Ναι θα αρχίσω μάλλον να ψαχνω κάποιον άλλον γιατί δεν θέλω να δίνω και τζαμπα χρηματα αλλά είναι γενικά δύσκολο.Εχω αλλάξει 4 ψυχολόγους που και οι 4 είχαν ειδικευθεί στην γσθ επειδή έχω ακούσει ότι είναι η καλύτερη για αγχώδεις διαταραχές αλλά μόνο ο ένας αυτός που είναι πολύ μακριά από το σπίτι μου έκανε γνωσιακή κανονική με ασκησεις,δεν νομίζω ότι υπάρχουν και πάρα πολλοι ψυχολόγοι που κάνουν κανονική βραχεία συμπεριφοριστική με φωτοτυπίες ασκήσεις και τέτοια αλλά εντάξει θα ξαναρχισω το ψάξιμο,εσύ έχεις κάνει γσθ με ασκήσεις?.Ευχαριστώ πολύ και για τις απαντήσεις με βοήθησαν πολυ

Εγω βρήκα τώρα μια που κάνει ασκήσεις πολλές μάλιστα και γενικά απ την πρώτη μέρα κατάλαβα την διαφορά οι συνεδρίες έχουν αρχή μέση κ τέλος έχω ξεκινήσει με ασκήσεις δηλ να γράψω τι σκέψεις είχα την ημέρα κ το μου προκάλεσαν, να γράψω τα σημαντικότερα πράγματα που έγιναν στη ζωή μου, ποια είναι τα προβλήματα μου πρακτικά συναισθηματικά . Πολλές ασκήσεις που με βοηθάνε κ εμένα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά ακόμη δεν έχω περάσει στην κυρία θεραπεία της ιψδ.. Μου είπε ότι απ την επόμενη φορά θα κάνω και ασκήσεις πρακτικές. Αν θες στείλε μου μνμ γιατί δεν ξέρω πως να σου στείλω το όνομα της

Αριάννα μου, καλησπερα!
Καταρχάς, ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ!!! Το μόνο σίγουρο, είναι ότι ΔΕΝ κινδυεύεις να τρελαθείς και το εννοώ. Ήταν ακριβώς το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν εκδηλώθηκε η ΙΨΔ μου για πρώτη φορά κ το σκεφτόμουν για πάρα πολύ καιρό! Όσες πιθανότητες έχεις εσύ να τρελαθείς, άλλες τόσες έχει και κάποιος που απλά βρίσκεται δίπλα σου και δεν φέρει το "στίγμα"!
Την πρώτη φορά που πήγα σε ψυχίατρο, ήμουν στην ίδια ακριβώς, δυσάρεστη θέση: ΠΩΣ ΘΑ ΠΩ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΝΤΡΟΠΙΑΣΤΙΚΟ;;; Θα με περάσει σίγουρα για τρελή και μάλιστα, ίσως με κλείσει και μέσα.
ΑΛΛΑ ΜΑΝΤΕΨΕ: ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο και έχω ήδη 5 χρόνια από τότε που πρωτοεμφανίστηκε.
Όταν λοιπόν, άνοιξα την ψυχή μου γιατί δεν άντεχα άλλο μέσα σε όλη την δυσκολία να κλείνω και 72ωρα αυπνίας, έλαβα την εξής απάντηση: "Αυτό που σκέφτεσαι είναι τόσο απίθανο να συμβεί, όσο απίθανο είναι το να πέσει αυτή την στιγμή που μιλάμε το ταβάνι να μας πλακώσει!"
Έλαβα μια τέτοια ικανοποίηση από αυτή την απάντηση, που 5 χρόνια μετά ακόμα με συνοδεύει. Και ήταν ορθή, πέρα για πέρα.
Κατανοώ την θέση σου, κατανοώ τον πόνο σου, κατανοώ τα πάντα. Είμαι όμως εδώ για να σου πω, ποτέ μα ποτέ να μην τα παρατάς. Η ΙΔΨ ειναι μια κατάσταση μόνιμης αμφισβήτησης του εγώ που μονο μέσα από προσωπική αναζήτηση και προσπάθεια, θα καταφέρει να λάμψει αυτό το σπουδαίο που έχει να σου πει. Ίσως χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή την οποία και έλαβα και ταυτόχρονα ψυχοθεραπεία.
Εσύ, το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να κρίνεις αν ο άνθρωπος που έχεις επιλέξει ως συνοδοιπόρο σε αυτή την δυσκολία, είναι ο κατάλληλος γι αυτό και απλά, να τον εμπιστευτείς. Είναι άκρως δεσμευτική η ψυχοθεραπεία και μιλάω αποκλειστικά για προσωπική δουλεια, διαφάνεια στις συνεδρίες και συνέπεια σε αυτές.
Δεν θα ήθελα να πλατιάσω άλλο, παρά μονο να περάσω το δικό μου μήνυμα αισιοδοξίας γιατί όλο αυτό, θα περάσει Αριάννα μου, άνοιξε την καρδιά σου και μοιράσου το. Είναι λυτρωτικό.