ειμαι πολυ χαρουμενος!

καταρχας συγνωμη που ενοχλω παλι.πηρα μια αποφαση που ειναι η μοναδικη λυση.αποφασισα να δωσω τελος στη γαμημενη ζωη μου αυτη τη τριτη!(10/2/09).οταν ολοι θα μου ευχοντε χρονια πολλα και θα μου φερνουν δωρα!ο λογος?απλος σκευτομαι,σκευτομαι,σκευτο μαι...24 ωρες το 24ωρο σκεφτομαι κ ποναω πολυ εσωτερικα..δεν εχω καταθλιψη(μακαρι να ειχα)...αν ειχα τοτε ισως ηλπιζα να γινω καλα....

ΑΛΛΑ

πριν κανω οτιδηποτε απφασισα να παω σε ψυχιατρο για πρωτη φορα, μια μερα πριν, τη δευτερα!




ερωτηση-εχει κανεις να προτεινει ψυχιατρο?στη ΠΑΤΡΑ


αν στειλω παλι μετα τη τριτη σημαινει οτι με επεισε και πηρα παραταση!

katatonia, έχεις τη δυνατότητα να επισκεφθείς κάποιον στην Αθήνα?
Αν ναι, θέλω να σου προτείνω συναδέλφους πολύ αξιόλογους που πραγματικά θα μπορέσουν να σε ακούσουν, ως άνθρωποι και ως επιστήμονες.

δεν νομίζω ότι ενοχλείς κάποιον...!
αν θυμάμαι καλά σε κάποιο προηγούμενο πόστ σου....είσαι 24? η ζωή σου πότε πρόλαβε να γαμηθεί καλέ μου? τι συνέβη?
αφου σκέπτεσαι συνέχεια όπως λές...δεν έχεις βρει κάποια άλλη λύση εκτός απο το να δώσεις τέλος?

πες μου ενα πραγμα που θα λυθει με τον θανατο που δεν μπορεις να το λυσεις τωρα.Θελεις να αλλαξεις τροπο ζωης;να ξεφυγεις απο αυτο που εισαι;τι σε κραταει απο το να το κανεις;λες πως εισαι χαρουμενος,τι σε εκανε να νοιωσεις αυτη τη χαρα;σκεψου λιγο μιλησε με τον εαυτο σου και πες μας,τι ειναι αυτο που σε εκανε χαρουμενο με τη σκεψη του θανατου.ισως εκει βρεις και τη λυση.περιμενω νεα σου :)

Ε, οχι και να δωσεις τελος στη ζωη σου!...... τι λογια ειναι αυτα? επειδη κανεις σκεψεις και πονας πολυ, το καταλαβαινω, αλλα δεν γινεται τιποτα χωρις υπομονη!...... χρειαζεται να ηρεμησεις και να βαλεις τα πραγματα σε μια ταξη στη ζωη σου, να σκεφτεις λιγο λογικα......ποσοι απο μας περναμε δυσκολα με αγωγες και χαπια και δεν το βαζουμε κατω? θελει υπομονη...... ποσο χρονων εισαι? και γιατι λες οτι δεν ειναι καταθλιψη? μαλλον για καταθλιψη φαινεται να ειναι αυτο που περνας.....

καλα θα κανεις να επισκεφθεις εναν ψυχιατρο.....δεν εχω να σου συστησω ομως καποιον στην Πατρα.....

προσπαθησε να χαλαρωσεις και μην σκεφτεσαι για αυτοκτονιες τιποτα σε παρακαλω.....

katatonia έπιασα τον εαυτό μου να θέλω να σου απαντήσω αλλά να φοβάμαι.
Νιώθω οτι ζητάς με κάποιο τρόπο βοήθεια. Αλλά εγώ προσωπικά δεν μπορώ να σου δώσω αυτό που ζητάς γιατί δεν γνωρίζω κανέναν ψυχίατρο στην Πάτρα.
Το μήνυμά σου με έκανε να θέλω να ανταποκριθώ στο αίτημά σου για βοήθεια. Αλλά ταυτόχρονα ένιωσα να φοβάμαι πολύ. Έχεις ήδη ορίσει ημερομηνία, και μάλιστα την ημερομηνία που όλοι οι δικοί σου θα χαίρονται για σένα, θα θέλουν να είναι κοντά σου.
Η ημερομηνία αυτή είναι πολύ κοντά, δεν δίνεις χρόνο. Ο μόνος χρόνος είναι η Δευτέρα.
Νιώθω οτι πρέπει να τρέξω να σε προλάβω με κάποιο τρόπο, χωρίς να έχω άλλη εναλλακτική.
Είναι σαν να ακούω : \"Μόνο εσείς το ξέρετε. Κάντε κάτι ως τη Δευτέρα, γιατί μετά τέλος\".
Δεν μπορώ να σου δώσω αυτό που μου ζητάς. Μπορώ να σου πω οτι θα ήθελα να μην το κάνεις. Και επίσης θέλω να σου πω οτι καταλαβαίνω οτι για να φτάσεις σε αυτό το σημείο πρέπει ο πόνος και οι σκέψεις να είναι αφόρητες. Εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου να βρεις κάποιον ειδικό που να σε ακούσει και να σε βοηθήσει να πάρεις παράταση, όπως λες. Εύχομαι να μπορέσεις να επισκεφτείς κάποιον απο αυτούς που ο Νίκος σου προτείνει εδώ στην Αθήνα.

το μονο που ηθελα ηταν μια απλη ζωη με ολα οσα περιεχει(δουλεια-οικογενεια-ερωτες-χαρες-λυπες κτλπ).η αληθεια ειναι οτι θα μπορουσα να τα εχω ολα ΑΛΛΑ καποιες φορες η αδικη φυση παιζει παιχνιδια.στην αρχη τα προσπερνας μεχρι που ερχεται ενα αξεπεραστο εμποδιο και σου κοβει τα φτερα μια για παντα.τοτε συνειδητοποιεις οτι τα ονειρα σου εγιναν εφιαλτες και οι ελπιδες σου ανηκουν μαλλον στα παραμυθια...παραμυθια τα οποια στους αλλους θα ακουγονταν σαν ανεκδοτα και θα γελαγαν...ακομα και εγω προσπαθω να καταλαβω τι εκανα και πηγαν ολα τοσο αναποδα...πως ειναι να ξερεις οτι πλεον μονο τις πικριες της ζωης θα γευθεις απο δω και περα?αν ξερατε οτι ο υποχρεωτικος δρομος που πρεπει να διαβειτε ειναι μονο μαρτυρια και απιστευτες απογοητευσεις θα τον ακολουθουσατε?

εγω παντως ΟΧΙ.ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ.εχω να κοιμηθω μερες.ολη τη μερα σκεφτομαι.το μονο που μου δινει χαρα ειναι κατι ονειρα που βλεπω οχι οταν κοιμαμαι αλλα οταν ειμαι μεθυσμενος.ονειρα που δε τολμας να τα πεις.

βαρεθηκα να μου λενε \"τι εχεις?\".θα μπορουσα να πω παρα πολλα αλλα δε θελω...

ΥΓ-επειδη ειμαι απο τη νοτια πελοπονησο και μονο για να παω πατρα θελω 3 ωρες!για αθηνα θα ειναι κανα 6ωρο...οποτε μαλλον αδυνατο

κατατονια καποιο σημαντικο προβλημα υγειας;(το ξερεις πως εδω ειμαστε ανωνυμοι οποτε δεν υπαρχει φοβος να ανοιχτεις,οποιαδηποτε στιγμη αλλαζεις το νικ σου)

Απο ο, τι καταλαβαίνω υπήρχε κάποτε στη ζωή σου μια εποχή που ήλπιζες και έκανες όνειρα. Όνειρα που ήξερες οτι ήταν πραγματοποιήσιμα.
Τώρα όμως τα όνειρα αυτά γίναν εφιάλτες και σε στοιχειώνουν. Τώρα ξέρεις οτι οι ελπίδες σου είναι παραμύθια, δεν θα γίνουν ποτέ πραγματικότητα. Το μόνο που έχεις πια να περιμένεις απο τη ζωή είναι πίκρες, μαρτύρια, απογοητεύσεις.
Δεν υπάρχει πουθενά χαρά. Δεν υπάρχει πουθενά γαλήνη. Κι αυτή τη ζωή δεν την αντέχεις άλλο.
Γι\' αυτό θέλεις να την τερματίσεις. Είναι η μόνη διέξοδος που βρίσκεις, έτσι δεν είναι?
Λυπάμαι τόσο πολύ που δεν μπορείς να διαθέσεις αυτές τις 6 ώρες και να ανέβεις Αθήνα...

Καλε μου katatonia,

δεν ξερω τι παιχνιδι σου επαιξε η ζωη, μα εισαι ακομα ζωντανος και αναπνεεις και μπορεις να χαιρεσαι το δωρο της ζωης με οποιοδηποτε τροπο μπορεις......

η ζωη δεν ειναι ευκολη για κανεναν μας.......ακομα και αυτοι που λενε οτι δεν εχουν προβληματα, κουβαλανε το δικο τους φορτιο με τα δικα τους ερωτηματικα για τη ζωη.......

μηπως θα ηταν καλυτερα να σταματησεις να σκεφτεσαι και να ξεκινησεις να κανεις πραγματα που να σε ευχαριστουν?........δεν ξερω και τι εχεις για να μπορεσω να σε βοηθησω παραπανω.......

ευχομαι ο Θεος να σε εχει καλα.....

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
κατατονια καποιο σημαντικο προβλημα υγειας;(το ξερεις πως εδω ειμαστε ανωνυμοι οποτε δεν υπαρχει φοβος να ανοιχτεις,οποιαδηποτε στιγμη αλλαζεις το νικ σου)

---

στα προβληματα υγειας μπορεις να ελπιζεις(ακομα και σε ενα θαυμα).οχι δεν ειναι προβλημα υγειας ειμαι μια χαρα!λυπαμαι που δε μπορω να πω περισσοτερα(ειναι πολυ λεπτη η γραμμη...) αν και τα παντα ειναι αποκωδικοποιημενα στο προηγουμενο μνμ.

Katatinia λες οτι δεν ειναι προβλημα υγειας .Εμενα στην αρχη εκει πηγε το μυαλο μου.Δεν υπαρχει αξεπεραστο προβλημα .Θελεις να μας βοηθησεις λιγο να καταλαβουμε?

γιατι τοτε πιστευεις πως δεν ειναι ξεπερασιμο;απλα πρεπει να αλλαξεις τροπο σκεψης,να προσαρμοστεις οπως κανουμε ολοι μας.και ακομα και αν εχει γινει καποια αδικια,ετσι ειναι η ζωη,γεματες απο τετοιες και καλουμαστε να μαχομαστε... δεν μπορεσα να αποδικοποιησω το μνμ σου αλλα δεν προκειται να βρεις λυση αν δεν το θελησεις,πρεπει πρωτα να το θελησεις κατατονια...

Quote:

---

Originally posted by mariafound82
Katatinia λες οτι δεν ειναι προβλημα υγειας .Εμενα στην αρχη εκει πηγε το μυαλο μου.Δεν υπαρχει αξεπεραστο προβλημα .Θελεις να μας βοηθησεις λιγο να καταλαβουμε?

---

εκανα βλακεια...επρεπε να ειχα φτιαξει αλλο λογαριασμο...σε προηγουμενα ποστ μου εχω αναφερθει σε στοιχεια που ανετα καταλαβαινει καποιος που με ξερει πιοιος ειμαι...

και αυτος ειναι ο λογος;οτι μπορει καποιοι να ξερουν προσωπικα σου δεδομενα;και ποιος να σε ξερει βρε κατατονια;εδω ειμαστε σε διασπαρτα μερη.και κανεις δεν μπορει να πει τιποτα για τον αλλον αν δεν εχει ονοματεπωνυμο.νομιζω οτι υπερβαλεις αν ειναι αυτος ο λογος