Συγνώμη που ανοιγω νέο θεμα. Εγινε το εξής. Ξυπνησα στις πεντε απο έναν θορυβο. Ενιωθα μια δυσφορια στο στήθος και αίσθημα παλμων χωρίς ταχυκαρδία. Δεν εδωσα σημασια . Το πλακωμα συνεχίστηκε , σαν να με πατούσε καποιος με το ποδι του. Δεν έδωσα σημασία. Σηκωθηκα και πηγα στην τουαλετα. Είχα μια μαλακή κενωση και στη συνέχεια είδα αιμα στο χαρτι. Παραλληλα με επιασε ταχυκαρδια και το πλακωμα συνεχίστηκε. Οι παλμοι μου χτυπουσαν σε διαφορετικά σημεια,πιό γρήγορα η καρδιά ,πιό αργα ο παλμος στο λαιμο (κολπικη μαρμαρυγη?) Παράλληλα είχα εκτακτες. Εσβηνα. Ντυθηκα,βγηκα εξω και φωναξα δυνατα βοηθεια, δεν υπηρχε κανεις, ενας ερημος δρομος κι εγω ετοιμος να χασω τις αισθησεις μου. Καλεσα ασθενοφόρο, ηρθε μετά απο ένα τέταρτο. Μέσα στο νοσοκομειακο συνεχίστηκε το πλακωμα. Οταν φτασαμε η γιατρος δυσανασχετησε όταν με ειδε,τα εριξε με τη μια όλα στο άγχος. Μου έκαναν απλα ένα καρδιογραφημα και μου πήραν πιεση και μου ειπαν μονο αν δω παρα πολυ αίμα να ερθω. Είχα ξαναδεί αίμα πριν λίγες ημέρες και δεν έδωσα σημασία. Αλλά αυτό το πλακωμα,οι σουβλιες στην πλατη και αριστερα,περιστασιακος πονος στην καρδια,στο έντερο, χαμηλά αριστερά στην κοιλια,σε συνδυασμό με το αιμα με την ορθοστατικη και όλα τα υπόλοιπα,δεν μπορει να είναι τυχαία. Εχω και ναυτια.
Πήρα τον γιατρό μου λέει κανονικά επρεπε να σου κάνουν και μια γενική αλλά δεν πειραζει έλα αύριο να σε δω. Μέχρι αύριο ποιος ξέρει πώς θα είμαι. Πήρα τον άλλο γιατρό που έρχεται και με βλεπει σπιτι,μου ειπε ότι δεν μπορει να με βοηθησει. Ολοι μου γυρίζουν την πλατη. Και όταν παθω κάτι απο αυτό που έχω επειδή αρνούνται να με παρουν στα σοβαρά,θα πουν με θρασυτητα "το άγχος τον εφαγε". Οχι, δεν ειναι το γ****μενο αγχος. Εχω πρόβλημα υγειας. Και έχω κουραστεί παρα πολυ να μην βρίσκω τους κατάλληλους γιατρους. Είχα πει στον έναν γιατρό ότι με την κορτιζονη ενιωθα καλύτερα και η ορθοστατικη σχεδόν σταματησε. Αντί να το ψαξουμε στα επινεφριδια μηπως παιζει κάτι ορμονικο, μου λέει "μην ασχολεισαι με τους παλμους". Ασχομουμαι με τους παλμους γιατί τους νιώθω ,γιατί νιώθω αδύναμος,γιατί δεν είμαι ηλίθιος και άγχος είχα πάντα και δεν είχα τέτοια συμπτωματα . Θέλω να συνεχισω τη ζωή μου. Εδώ ξοδέψει του κόσμου τα λεφτά για να μου λένε τα ίδια και τα ίδια .Πολλη ταλαιπωρια. Και έχω και την γιατρό των επειγοντων,που θεωρεί ότι έχω όρεξη να βλέπω να στραβομουτσουνιαζει τη μουρακλα της επειδη κατά τη γνώμη της έρχομαι συχνά στα επειγοντα,λες και δεν είναι η υποχρεωση της να με εξετάσει ή λες και έρχομαι για την πλακα μου. Την προηγούμενη φορά που ηρθα είχα αλλεργική αντιδραση,τι φταιω εγω αν μου συμβαίνουν συνέχεια πραγματα; Εχω κουραστεί να αντιμετωπιζομαι έτσι.
Πήρα μισο ζαναξ και ξαπλωσα.
