ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΗ;

Εδω και παρα πολυ καιρό αισθάνομαι μόνιμο άγχος για ολα και συνεχώς νομίζω πως θα πάθω κάτι. Τον τελευταίο μήνα ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, η οποία είναι ψυχοδυναμικη ψυχοθεραπεία που βασίζεται στον ελεύθερο συνειρμό. Το θέμα είναι πως ακόμα αισθάνομαι χάλια, συνεχιζω να μην μπορώ να ονειρεύομαι, να φοβαμαι για οτι κανω, να νιωθω ότι συνέχεια θα πάθω κάτι, να μην απολαμβάνω τα πράγματα που μου συμβαίνουν. Είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτο μου, ζητάω συνεχώς την επιβράβευση και τωρα που την εχω απο τη δουλεια μου δεν με αγγίζει και δεν ικανοποιούμαι. Ολοι μου λενε οτι εχω κάνει αλματα στη ζωη μου, οτι εξελισσομαι αλλα εγω δε το βλέπω. Νιώθω εγκλωβισμένη. Και ναι νιώθω τρελη που εγω το προκαλώ ολο αυτο στον εαυτο μου και δεν μπορω να απελευθερωθω.

Τρελή σιγουρα δεν είσαι.Δεν ειναι αυτά σημάδια τρελας.Εγω θεωρω οτι απλα εχεις βαλει τον πήχη για σενα παρα πολύ ψηλα και ζητας πολλα πράγματα για τον εαυτό σου.Μπραβο σου για οτι εχεις καταφέρει εως τωρα και σου ευχομαι να πετυχεις ολα οσα θες

Quote:

---

Originally Posted by anast

Εδω και παρα πολυ καιρό αισθάνομαι μόνιμο άγχος για ολα και συνεχώς νομίζω πως θα πάθω κάτι. Τον τελευταίο μήνα ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, η οποία είναι ψυχοδυναμικη ψυχοθεραπεία που βασίζεται στον ελεύθερο συνειρμό. Το θέμα είναι πως ακόμα αισθάνομαι χάλια, συνεχιζω να μην μπορώ να ονειρεύομαι, να φοβαμαι για οτι κανω, να νιωθω ότι συνέχεια θα πάθω κάτι, να μην απολαμβάνω τα πράγματα που μου συμβαίνουν. Είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτο μου, ζητάω συνεχώς την επιβράβευση και τωρα που την εχω απο τη δουλεια μου δεν με αγγίζει και δεν ικανοποιούμαι. Ολοι μου λενε οτι εχω κάνει αλματα στη ζωη μου, οτι εξελισσομαι αλλα εγω δε το βλέπω. Νιώθω εγκλωβισμένη. Και ναι νιώθω τρελη που εγω το προκαλώ ολο αυτο στον εαυτο μου και δεν μπορω να απελευθερωθω.

---

Quote:

---

Originally Posted by Νοσηρή φαντασία

Τρελή σιγουρα δεν είσαι.Δεν ειναι αυτά σημάδια τρελας.Εγω θεωρω οτι απλα εχεις βαλει τον πήχη για σενα παρα πολύ ψηλα και ζητας πολλα πράγματα για τον εαυτό σου.Μπραβο σου για οτι εχεις καταφέρει εως τωρα και σου ευχομαι να πετυχεις ολα οσα θες

---

Το θέμα είναι πως δεν ξερω ούτε γιατί νιώθω έτσι ούτε τι μπορώ να κάνω για να το σταματήσω ολο αυτό. Πραγματικά αισθάνομαι δυστυχισμένη.

έχεις άγχος και κατάθλιψη, αυτό δεν σε κάνει τρελή. Επιπλέον έχεις επίγνωση της κατάστασής σου. Πιστεύω θα έχεις ψάξει τους λόγους που σε κάνουν να αισθάνεσαι έτσι....

Καλησπέρα.. Δυστυχώς αυτά δεν παίρνανε με ένα μήνα.. Θέλουν δουλειά με ψυχολόγο για αρκετό διάστημα. Μη σε απογοητεύει αυτό.. Έγινε κάτι και σε έριξε ξαφνικά; Κάτι που να σε αγχωσε; Να σε πίεσε; Να σε στεναχώρησε; Με τον γιατρό μιλάτε για αυτά που σου συμβαίνουν τώρα; ή για την ζωή σου γενικά; Την παιδική σου ηλικία κτλ;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλησπέρα.. Δυστυχώς αυτά δεν παίρνανε με ένα μήνα.. Θέλουν δουλειά με ψυχολόγο για αρκετό διάστημα. Μη σε απογοητεύει αυτό.. Έγινε κάτι και σε έριξε ξαφνικά; Κάτι που να σε αγχωσε; Να σε πίεσε; Να σε στεναχώρησε; Με τον γιατρό μιλάτε για αυτά που σου συμβαίνουν τώρα; ή για την ζωή σου γενικά; Την παιδική σου ηλικία κτλ;

---

Κάτι ξαφνικό δεν έγινε. Εντάξει υπαρχει πίεση στη δουλειά και ευθύνη μεγάλη αλλα και πριν ένοιωθα ετσι. Απο τον Ιούλιο μέχρι τωρα εχω αλλάξει πολη, δουλεύω πανω στο επαγγελμα μου, εχω φιλους, συγγενείς εδω οτι ευχόμουν πραγματοποιείται και τωρα που το ζω δεν το απολαμβάνω, νιώθω συνέχεια μόνη μου. Γενικα μιλαω μονη μου, και για τα πραγματα που συμβαίνουν στο παρον και για την παιδική μου ηλικια. Το θεμα ειναι πως εχω φτασει σε ενα σημειο που εχω πει πααρα πολλα πραγματα και δε μπορω να βρω τι είναι αυτο που μου προκαλεί τόσο μεγαλο αγχος και ανασφάλεια.

Αλλά κατά τα άλλα καλά ε;; Το να μιλάς μόνη σου δεν ειναι κακό. Με είχε ρωτήσει η ψυχολόγος αν το κάνω και είχα πει όχι. Μου είπε ότι κάποτε είναι καλό να μιλάμε για να ακούμε τον εαυτό μας.

Τα παιδικά σου χρόνια πως ήταν; να ξέρεις πως πριν πέσουμε ψυχολογικά καλά είμαστε όλοι. Μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε όλα τα προβλήματα, σκέψεις κτλ.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αλλά κατά τα άλλα καλά ε;; Το να μιλάς μόνη σου δεν ειναι κακό. Με είχε ρωτήσει η ψυχολόγος αν το κάνω και είχα πει όχι. Μου είπε ότι κάποτε είναι καλό να μιλάμε για να ακούμε τον εαυτό μας.

Τα παιδικά σου χρόνια πως ήταν; να ξέρεις πως πριν πέσουμε ψυχολογικά καλά είμαστε όλοι. Μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε όλα τα προβλήματα, σκέψεις κτλ.

---

Δε ξερω! Η ψυχοθεραπεύτρια κάθεται και ακουει. Στην αρχή μου ήταν παρα πολυ δύσκολο να μιλάω μονη μου και να ακούω και αυτά που λεω, πχ για πολλα απο αυτά που της εχω πει ντρέπομαι. Εχω κάνει καποιες σκέψεις και εχω βρει σχεση ανάμεσα σε αυτα που εχω ζήσει στη ζωη μου με το παρελθόν. Τα παιδικά μου χρόνια είχαν δυσκολίες αλλα δεν υπήρξε ποτε ας πούμε ζητημα κακοποίησης. Το θεμα ειναι πως αναλύω παρα πολυ τα πράγματα απο μόνη μου και ενω πηγαίνω εκεί εξακολουθώ να μη ξέρω γιατι νιωθω Έτσι. Προσπαθώ αλλα δε τα καταφέρνω να εντοπίσω την αιτια. Ίσως δε μπορώ ακόμη δω και να την αποδεχτώ

Και εγώ αναλύω πάρα πολύ τα πράγματα. Ίσως να το κάνω γιατί προσπαθώ να βρω το λάθος. Το δικό μου; των άλλων; Δεν είχα καλά παιδικά χρόνια όπως και εσύ. Θέλει δουλειά όμως όλο αυτό.. Υπομονή, επιμονή και χρόνο. Ότι συζητάς μαζί της καλό είναι να το σκέφτεσαι μετά. Εκεί πάμε να μάθουμε πως πρέπει να σκεφτόμαστε. Τι ερωτήσεις πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας. Πάμε για να αποβάλλουμε όλες τις ασχημες αναμνήσεις που κουβαλάμε.. Να ξέρεις πως ειναι λογικό κάποια περίοδο της ζωής μας να πιάσουμε πάτο ή έστω να πέσουμε. Το θεμα είναι να προσπαθήσουμε να βγουμε δυνατοί από όλο αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Και εγώ αναλύω πάρα πολύ τα πράγματα. Ίσως να το κάνω γιατί προσπαθώ να βρω το λάθος. Το δικό μου; των άλλων; Δεν είχα καλά παιδικά χρόνια όπως και εσύ. Θέλει δουλειά όμως όλο αυτό.. Υπομονή, επιμονή και χρόνο. Ότι συζητάς μαζί της καλό είναι να το σκέφτεσαι μετά. Εκεί πάμε να μάθουμε πως πρέπει να σκεφτόμαστε. Τι ερωτήσεις πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας. Πάμε για να αποβάλλουμε όλες τις ασχημες αναμνήσεις που κουβαλάμε.. Να ξέρεις πως ειναι λογικό κάποια περίοδο της ζωής μας να πιάσουμε πάτο ή έστω να πέσουμε. Το θεμα είναι να προσπαθήσουμε να βγουμε δυνατοί από όλο αυτό.

---

Δεν έχεις άδικο, εδώ και 4 χρόνια το εχω αμελήσει εντελώς το θέμα. Γιατί για κάθε διάστημα που δεν ένοιωθα καλα ερχόταν το επόμενο και ελεγα Νταξει το διαχειρίζομαι μια χαρα ειναι ολα. Αλλα τελικά δεν εμαθα να το διαχειρίζομαι ποτε αυτο. Καθε φορα που με επιανε άγχος έτρεχα να βρώ την ασφάλεια στην οικογένεια μου. Αλλα ουτε εκεί την έβρισκα. Απλα ειναι αυτη η κατάσταση που όταν συζητάω με κάποιον δε καταλαβαίνει πως αισθάνομαι.

Είναι τα προβλήματα που βάζουμε κάτω από το χαλί.. Και λέμε οκ δεν πειράζει. Εεε κάποια στιγμή δίνουμε μια πάνω στο χαλί.. Και μέχρι να σταθούμε στα πόδια μας πρέπει πρώτα να αδειάζουμε ότι έχει κάτω από το χαλι

[QUOTE=george1520;1082371]Είναι τα προβλήματα που βάζουμε κάτω από το χαλί.. Και λέμε οκ δεν πειράζει. Εεε κάποια στιγμή δίνουμε μια πάνω στο χαλί.. Και μέχρι να σταθούμε στα πόδια μας πρέπει πρώτα να αδειάζουμε ότι έχει κάτω από το

Εύχομαι την επόμενη φορα που θα ξαναγράψω εδω να εχω κάνει βηματα πραγματικά.

Στο εύχομαι και εγώ