Δυσκολια προσαρμογης στο γαμο

Το θεμα σιγουρα θα σας φανει επιπολαιο και χαζο προς κουβεντα αλλα ειναι κατι στο οποιο εχω ατελειωτους ενδοιασμους και φοβους.
ειμαι 32 χρονων και μετα απο σχεση 1 χρονου παντρευτηκα μια κοπελα με πολιτικο γαμο. Η κοπελα ειναι γλυκητατη αλλα δεν μπορω να προσαρμοστω στη νεα μου ζωη . Ξερω οτι ακουγεται ανωριμο , αλλα δυστυχως δεν μπορω..τουλαχιστον οχι τωρα.
Σκεφτομαι αν μπω στην διαδικασια χωρισμου , μηπως η κοπελα εχει τρομερα προβληματα στην ζωη της αργοτερα , οπως δυσκολια στην ανευρεση συντροφου. Παιδια δεν εχουμε και ουτε ειχαμε σκοπο να κανουμε βραχυχρονια.
Οι λογοι που με οδηγησαν στην αποφαση του γαμου ηταν οτι ερωτευτηκε ο ενας τον αλλον με μεγαλο παθος, η πολλη καλη επικοινωνια και ο κοινος τροπος ζωης. Πλεον δεν μπορω να προσαρμοστω στον γαμο μου, αν και ειναι μολις 5 μηνων. Πιο πολλη μου λειπει η ελευθερια μου , χωρις να υπαρχει καταπιεση απο την μερια της κοπελας μου. Με λιγα λογια ξερω πως το λαθος ειναι κατα κυριο λογο δικο μου, αν και της ειχα διατυπωση τους φοβους μου πριν παντρευτουμαι. Αυτο που με απασχολει ειναι κυριως εκεινη και πςσ θα αντιδρασει.
Μηπως θα ηταν καλητερο αφου δεν αισθανομαι το ιδιο και δεν μπορω να προσαρμοστω στα δεδομενα του γαμου να της πω αυτα που σκεφτομαι ?

1ον την λες κοπέλα σου ενώ είναι η γυναίκα σου πλέον
2ον ελευθερία υπάρχει και μέσα στον γάμο γιατί λοιπόν σου λείπει; εφόσον λες πως δεν καταπιέζεσαι.
από ότι κατάλαβα δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις κάτι για να αλλάξουν τα πράγματα οπότε καλό θα ήταν να μιλήσεις με ειλικρίνεια στην γυναίκα σου να της πεις όλα αυτά που σε βασανίζουν και να βρείτε μία λύση αν και από ότι κατάλαβα την λύση την έχεις βρει από μόνος σου.έτσι δεν είναι;

Θα ήθελες να πεις ποια είναι τα δεδομένα στα οποία δεν μπορείς να προσαρμοστείς? Διαπιστώνεις για παράδειγμα ότι δεν σου αρέσει να συγκατοικείς ή νιώθεις υποχρεωμένος να φέρεσαι με διαφορετικό τρόπο από ότι πριν, τώρα που είστε παντρεμένοι, ή μήπως νιώθεις ότι δεν θέλεις να έχεις σχέση πια με τη συγκεκριμένη κοπέλα? Γιατί φοβάσαι ότι θα έχει δυσκολίες αν χωρίσετε?

οι δυσκολίες είναι αναπόφευκτες θαρρώ.. οι περισσοτεροι φίλοι/φίλες μου που είναι παντρεμένοι/ες τα πρώτα 2 χρονια ένιωθαν παρα πολύ παράξενα.. ε κι εγώ η ίδια δεν είμαι εξαιρεση :)
με την πάροδο του χρόνου όμως όλα αυτά στρώνουν.. αρκεί να υπάρχει υπομονή. τώρα μιλώντας με τις φίλες μου βλέπω μεγάλη εξέλιξη.. δηλ τα \"προβλήματα\" που χθες ήταν μεγάλα κ τρανά σήμερα δεν σημαίνουν τιποτα ;)
τωρα γ το τελευταιο που ειπες.. εγω προσωπικα θα στεναχωριομουν αμα ο συζυγος μου εθετε έτσι το θεμα.. αμα μουλεγε δλδ οτι δεν μπορει να προσαρμοστει στο γάμο,. αλλα θα μου αρεσε αν μου ελεγε κατι ειδους .. ξες .. αισθανομαι ασχημα γι αυτον κ γι αυτον τον λογο κ θέλω να βρούμε μαζί κάποια λύση γ να μη χαλάσει η σχέση μας.. χαρά μου θα ήταν να τον βοηθήσω σε οτι μπορω για να μην αισθανεται έτσι :)

εμενα οπως μιλας δε μου δινεις την εντυπωση ερωτευμενου αντρα. ενας ερωτευμενος αντρας φανταζομαι κιολας οτι θελει να μενει μαζι με το αντικειμενο του ερωτα του, βεβαια καποιοι εχουν προβληματα με τη συγκατοικηση. ισως θα ηταν καλυτερο να το συζητησεις με την κοπελα σου

Ευχαριστω παιδια,


Θα κανω αυτο που πρεπει..

θα κάνεις αυτό που πρέπει ή αυτό που εσύ θέλεις να κάνεις;
εκτός και αν αυτό που θέλεις να κάνεις είναι αυτό που πρέπει.
μπερδεύτηκα τώρα.....

θα κανω αυτο που πρεπει για να ειναι πρωτα απ\'ολα η γυναικα μου ευτηχησμενη, και για να γινει αυτο θα πρεπει να ειμαι σωστος και εγω στις υποχρεωσεις μου. Αν δεν μπορω να τα καταφερω δεν μπορω να παρω στον λαιμο μου την γυναικα μου.

Η γυναικα σου δεν θα ειναι ευτυχισμενη αν μαθει καποια στιγμη οτι δεν νιωθεις αυτα που κανεις και τα κανεις απο υποχρεωση ομως..μηπως να μιλουσατε να ακουσεις κι εκεινη τι γνωμη εχει για ολα αυτα και τελικα μηπως με το να γνωριζει κανει κατι που θα σε βοηθησει να προσαρμοστεις καλυτερα?

Parilaos το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει ένας φίλος μου.Ενώ η γυναικα του είναι παρα πολύ ήσυχη κοπέλα,τον αφήνει να βγαίνει,να κάνει ότι θέλει,αυτός νοιώθει ότι πνίγεται.Νοιώθει ότι χάνει πράγματα από την ζωή του και ότι άμα ήταν ελεύθερος θα ήταν πολύ καλύτερα.Νοιώθει παγιδευμένος.Βεβαια το θέμα του χωρισμού δεν το σκέφτεται καθόλου.Του υπενθυμίζω ποσο δύσκολο είναι να βρείς καλο κορίτσι και ότι αργά η γρήγορα όλοι θέλουν να κάνουν οικογένεια και παιδιά.Αυτός τα έχει κάνει ήδη.Αυτό που με προβληματίζει με σένα είναι ότι δεν ψάχνεις λύση για να νοιώσεις καλύτερα αλλα θες να χωρίσεις.Βεβαίως και θα βρει η κοπέλα άλλον σύντροφο,να είσαι σίγουρος για αυτό.Αυτό είναι το μονο που δεν πρέπει να σε ανησυχεί.Όπως σου είπαν και άλλοι εδώ,όλοι οι φρεσκοπαντρεμενοι έχουν κάποιες ανησυχίες στην αρχή.Νομίζω ότι καλά κανεις και βλέπεις την σύζυγο σαν κοπέλα σου.Διατήρησε το σαν σχέση και μην σκέφτεσαι το χαρτί που υπέγραψες.Αυτό είναι για την εφορία.Οποτε θες παίρνεις διαζύγιο,όμως το γεγονός ότι ο γάμος ο ίδιος θα είναι η αιτια χωρισμού με κάποιον που είσαι ευτυχισμένος,είναι παράλογο.Μάλλον είσαι γενικά πιεσμένος.Κανε μια επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο να μιλήσεις.Μην τα βλέπεις όλα αρνητικά.

Το θέμα είναι πολύ παλιό απ' ό,τι βλέπω, αλλά δεν πειράζει, κάποια πράγματα δεν αποκλείεται να επαναλαμβάνονται. Για εμένα πάντως είναι "έγκλημα" εν έτει 2015 1 ζευγάρι να ανεβαίνει τα σκαλιά της εκκλησίας χωρίς πρώτα να έχει διανύσει 1 σεβαστό διάστημα συμβίωσης. Όχι πως αυτό αποτελεί την απόλυτη δικλείδα ασφαλείας, απόλυτες εγγυήσεις δεν υπάρχουν για τίποτα, αλλά όσο να 'ναι βοηθάει πολύ στο να καταλάβει κανείς πολλά κ για τον εαυτό του κ για τον/την σύντροφό του. Από εκεί κ πέρα γάμοι που γίνονται:
- επειδή ο άλλος είναι "καλό παιδί" ή η άλλη είναι "καλή κοπέλα" κ έχει επενδύσει συναισθηματικά/ χρονικά κλπ κλπ στον άλλον, κ αυτός φοβάται να την "κρεμάσει"
-επειδή αυτό είναι που απαιτεί ο κοινωνικός περίγυρος κ το οικογενειακό περιβάλλον
- από ανασφάλεια, μην μείνει κανείς μόνος του/ μόνη της
-από έρωτα, ο οποίος έχει μείνει στα επίπεδα τσάρκες- διακοπές- μπαράκια- βόλτες- σινεμά-καφέδες, αλλά δεν έχει δοκιμαστεί στην καθημερινότητα κ τις δυσκολίες
....... δυστυχώς η κατάληξη είναι κατά 99% η ίδια.

Quote:

---

Originally Posted by white

Parilaos το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει ένας φίλος μου.Ενώ η γυναικα του είναι παρα πολύ ήσυχη κοπέλα,τον αφήνει να βγαίνει,να κάνει ότι θέλει,αυτός νοιώθει ότι πνίγεται.Νοιώθει ότι χάνει πράγματα από την ζωή του και ότι άμα ήταν ελεύθερος θα ήταν πολύ καλύτερα.Νοιώθει παγιδευμένος.Βεβαια το θέμα του χωρισμού δεν το σκέφτεται καθόλου. ...........

---

Χμ, ο φίλος σου νιώθει πράγματι παγιδευμένος ή υποδύεται τον παγιδευμένο? Δεν εννοώ συνειδητά ή κακοπροαίρετα.... περισσότερο σαν αυτά τα ψεματάκια που λέμε ακόμα και στον εαυτό μας "αχ αν ήμουν ελεύθερος, θα έκανα τόοοοσα πράγματα", "αν είχα λεφτά...", "αν ζούσα σε άλλη εποχή..." κλπ κλπ. Ενώ στην πραγματικότητα τίποτα δεν μας εμποδίζει αντικειμενικά, αλλά και τίποτα δεν μας απελευθερώνει ακόμα κι αν μας το δώσουν στο πιάτο.

Λες για παράδειγμα, ότι ο φίλος σου δεν σκέφτεται το θέμα του χωρισμού καθόλου. Μα όταν νιώθουμε πράγματι παγιδευμένοι, ψάχνουμε τρόπους διαφυγής, όχι τρόπους να ανατροφοδοτούμε το συναίσθημα του εγκλωβισμού. Μήπως τελικά νιώθει ότι κερδίζει περισσότερα απ' όσα 'χάνει', αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί, γιατί συμφέρει καλύτερα το 'εγώ' του ο ρόλος του 'ελεύθερου πολιορκημένου'?

Τετοια λεγετε μου , και αμα παντρευτω , σφυριξτε μου ...................

Παιδια... ειναι θεμα του 2009 !!

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Χμ, ο φίλος σου νιώθει πράγματι παγιδευμένος ή υποδύεται τον παγιδευμένο? Δεν εννοώ συνειδητά ή κακοπροαίρετα.... περισσότερο σαν αυτά τα ψεματάκια που λέμε ακόμα και στον εαυτό μας "αχ αν ήμουν ελεύθερος, θα έκανα τόοοοσα πράγματα", "αν είχα λεφτά...", "αν ζούσα σε άλλη εποχή..." κλπ κλπ. Ενώ στην πραγματικότητα τίποτα δεν μας εμποδίζει αντικειμενικά, αλλά και τίποτα δεν μας απελευθερώνει ακόμα κι αν μας το δώσουν στο πιάτο.

Λες για παράδειγμα, ότι ο φίλος σου δεν σκέφτεται το θέμα του χωρισμού καθόλου. Μα όταν νιώθουμε πράγματι παγιδευμένοι, ψάχνουμε τρόπους διαφυγής, όχι τρόπους να ανατροφοδοτούμε το συναίσθημα του εγκλωβισμού. Μήπως τελικά νιώθει ότι κερδίζει περισσότερα απ' όσα 'χάνει', αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί, γιατί συμφέρει καλύτερα το 'εγώ' του ο ρόλος του 'ελεύθερου πολιορκημένου'?

---

Ναι πιστεύει οτι κερδίζει πιο πολλά από όσα χάνει και το λέει.Απλά οταν βρεθεί για καμιά μπύρα με εμένα που είμαι ελεύθερος τον πιάνει "λαλάκα΄ εγώ είμαι εγκλωβισμένος.Δεν μπορώ να κάνω τίποτα.Πρέπει να είμαι στο σπίτι δεν είμαι σαν εσένα που πας όπου θες οποτε θες.Ξέρεις ποσα χρειάζομαι για τα παιδιά και για το σπίτι.Αν ήμουν ελεύθερος θα ήμουν βασιλιάς" . E και κάπου εκεί του υπενθυμίζω ότι θα κλαιγόταν όπως εμείς,ότι όλες οι γυναίκες είναι "τουτανες",ότι δεν υπάρχει γυναικα για γάμο και τα λοιπά.Οποτε λέει ναι ναι έχεις δίκιο,απλά έπρεπε να περιμένω πιο πολύ.Προέκυψε η εγκυμοσύνη. Πολλές φορες του έχω πει να πάει σε ειδικό,να μιλήσουν δεν θέλει.Λέει γράψε μου ηρεμιστικά και τέτοια.Εγώ βεβαια δεν είμαι διατεθειμένος να γράψω τίποτα γιατί και δεν είμαι ψυχίατρος/ψυχολόγος να κανω διάγνωση και δεν νομίζω ότι χρειάζεται αγωγή.