πως μπορει να αντιμετωπιστει η κοινωνικη φοβια???

εμαθα προσφατα για υπνοθεραπεια το εχει δοκιμασει κανεις τι λετε θα βοηθησει κανεις καμια αλλη λυση??

Οχι δεν εχω δοκιμασει την υπνοθεραπεια αλλα θυμαμαι παλαιοτερα ηθελα να κανω και εγω. Εμενα αλλο με βοηθησε να αποβάλλω σχεδον τελειως την ΚΦ. Με το αλλο φυλο πως τα πας γενικα; Εχεις κανει σχεση; Νομιζω ειναι ο μοναδικος τροπος για να ξεφυγει κανεις απο αυτον τον εφιαλτη. Το λεω απο προσωπικη εμπειρια. Μεχρι πριν απο μερικα χρονια εβγαινα με πολυ δυσκολια απο το σπιτι. Απ την ηλικια των 9-10 χρονων ειχα πρωτοπαρατηρησει οτι κατι δεν παει καλα με εμενα, οχι εντελως συνειδητα αλλα εβλεπα μεγαλη διαφορα στη συμπεριφορα μου σε σχεση με τα αλλα παιδια. Το προβλημα χειροτερεψε στην εφηβεια, νομιζω ειναι η χειροτερη ηλικια για ενα ατομο με ΚΦ, τοτε λοιπον κλειστηκα τελειως στον εαυτο μου και νομιζα οτι το σωστο ειναι να μην λεμε την αποψη μας, να μην διαφοροποιουμαστε σε σχεση με τα αλλα παιδια και οτι γενικα ατομα σαν εμενα κανεις δεν θελει να εχει για φιλο και φυσικα οτι καμια κοπελα δεν θα ηθελε να ειχε καποιον σαν εμενα. Το προβλημα επιδεινωθηκε ακομα περισσοτερο οταν πηγα στην Αθηνα για σπουδες. Τρομοκρατηθηκα τελειως και ακολουθησα εναν τελειως εξευτηλιστικο τροπο ζωης. Ζουσα μονο το βραδυ, εννοω οτι προκειμενου να μην συναντω αλλους ανθρωπους εβγαινα βολτες μονος μου μονο το βραδυ... Την ημερα εβγαινα εξω μονο για να παω για ψωνια... Και αυτο για τουλαχιστον 2 χρονια. Τελοσπαντων για να μην πλατιαζω, ειχα 2-3 φιλους και πολυ περιορισμενη κοινωνικη ζωη. Σημερα δεν εχω γινει το σουπερ κοινωνικο ατομο, αλλα καμια σχεση με πριν 3-4 χρονια. Δοκιμασα διαφορα πραγματα που ειχα δει στο ιντερνετ, πηγα σε 3-4 ψυχολογους αλλα τιποτα δεν βοηθησε ιδιαιτερα. Αλλαγη ειδα οταν αρχισα να βγαινω ραντεβου με κοπελες απ το ιντερνετ. Δηλαδη στην αρχη δεν ειδα σχεδον καμια διαφορα... Διαφορα πραγματικη ειδα οταν τα ραντεβου αρχισαν να πηγαινουν σχετικα καλα (ενν. φιλια, αγκαλιες και τετοια). Αυτο αρχισε να αλλαζει καπως την συμπεριφορα μου και την ψυχολογια μου. Το κλειδι στην υποθεση ειναι να μην το βαζεις κατω στην αποτυχια, γιατι λογω απειριας στην αρχη θα ειναι ο κανονας. Γενικα για ανδρες δεν μπορω να φανταστω καποιον αλλον τροπο που να ειναι πιο ενδεδειγμενος. Ειχα δοκιμασει τα παντα και δεν βελτιωναν τιποτα στην κατασταση μου. Παντως ατομα που δεν εχουν αντιμετωπισει αυτο το προβλημα, δεν μπορουν να φανταστουν ποσο τρομακτικες επιπτωσεις μπορει να εχει στη ζωη του ατομου και ποσο μπορει να του καταστρεψει τη ζωη.

Γνωστική Ψυχοθεραπεία.

Δεν ξερω,εχω και γω κοινωνικο φοβο γενικοτερα,με παιρνουν τηλεφωνο πχ για δουλεια ενω εχω στειλει βιογραφικο και μπορει να μην το σηκωσω,απο ανασφαλεια,μπλοκαρω ασχημα.Η πρεπει να παω να μιλησω σε καποιον υπευθυνο και εχω το στυλ του φοβιτσιαρη,χεστη,ντροπαλου που δεν μου αρεσει καθολου.Δεν ξερω τι να κανω ουτε γιατι τρωω σκαλωματα και μπλοκαρισματα.

Eιναι σαν αυτον που περνει φορα να κανει αλμα και στο τελευταιο μισο μετρο φρεναρει με τα ποδια γιατι δεν ειναι σιγουρος οτι θα τα καταφερει.

Aμα ειχα την παραμικρη ιδεα , φυσικα και θα στολεγα , .....................η μονη μου εμπειρια με την κοινωνικη φοβια , ειναι μια φιλη , 42 , ετων , ειχε φουλ κοινων. φοβια , και την καταπολεμησε μονη της ,τωρα ειναι ενα 80-90 % καλυτερα , δλδ . αν δεν σου πουνε οτι αυτη ειχε κοινωνικη φοβια , δεν θα το πιστευες ........... αφου και μαζι πηγαμε στην Πλακα ,συζητησαμε , οχι για κοιν. φοβια ......πιο νορμαλ απο τους δηθεν νορμαλ ............πρεπει να παραδεχθω οτι απ τα λεγομενα τη;ς, οτι ειναι ζορικη ασθενεια η κοιν. φοβια , αλλα αυτη ειχε το σθενος να την καταπολεμησει ιδιοιις δυναμεις ........δεν ξερω το πως ομως .......

Η ψυχοθεραπεία θεωρείται ο καλύτερος τρόπος από τους περισσότερους . Η γνώμη μου είναι η εξής:
Χρειάζεσαι σίγουρα έναν ψυχολόγο για να σε βοηθάει στο δύσκολο αυτό ταξίδι. Βέβαια ψυχολόγοι υπάρχουν καλοί και κακοί. Σίγουρα παίζει και πόσο καλός ειναι. Από την άλλη για να ξεπεραστεί ένα τόσο δυσκολο πρόβλημα που έχει γίνει πια μέρος της ζωής σου χρειάζεται χρόνο και πόνο. Πρέπει να προσπαθήσεις από μόνος σου να κάνεις τα πάντα γι αυτό. Λογικά θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σου αυτή την στιγμή. Οπότε αξίζει να ασχοληθείς με αυτό αρκετά. Βιβλία κτλ έκθεση στο φόβο σταδιακά , γιατί αλλιώς μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερο τραύμα. Δοκίμαζε πράγματα καίνουργια ώστε να κερδίζεις αυτοπεποίθηση. Μάθε τρόπους συμπεριφόρας σε κοινωνικές καταστάσεις ώστε να ξέρεις ότι κάνεις το σωστό. Γενικά ψάξου γύρω από αυτό το θέμα μόνος σου θα το ξεπεράσεις ο ψυχολόγος είναι μόνο βοηθός. δες το σαν παιχνίδι αν και δεν είναι εύκολο. Try Everything. Η έξοδος απο το τούνελ είναι εκεί. Συνέχισε να προχωράς. Όσο για υπνοθεραπεία δεν έχω ιδέα ευκαιρία για ψάξιμο

Ενα σημαντικο κομματι ειναι οτι αναλωνουμε πολυ χρονο στο να σκεφτομαστε τι γνωμη εχουν οι γυρω μας για εμας,στο εργασιακο περιβαλλον,στο γυμναστηριο η οπουδηποτε αλλου,αυτο προκαλει μια ανασφαλεια και εναν φοβο κοινωνικο,οσο και αν προσπαθησουμε να πεισουμε τον εαυτο μας οτι δεν μας ενδιαφερουν τα σχολια των αλλων,παντα θα υπαρχει η περιεργεια πως μας βλεπουν οι αλλοι.

Εχω ακουσει για μενα πραγματα που ισχυουν,δηλαδη οτι ειμαι ησυχος,οτι δεν μιλαω πολυ,οτι ειμαι εσωστρεφης,αυτα δεν με πειραζουν τοσο γιατι γνωριζω πως ειναι κομματι της ψυχοσυνθεσης μου για χρονια,δεν τα βλεπω ως κατι αρνητικο εντελως,οταν ομως ακουω,ειναι λιγο περιεργος,δεν εχει εμπειρια,ειναι ντροπαλος πολυ,ειναι καλο παιδι αλλα...αυτοματως μπαινω σε ενα mode του να προσπαθω να σκεφτω γιατι αυτα τα χαρακτηριστικα ενοχλουν τους γυρω μου,φυσικα δεν μπορω να βρω απαντησεις,οτι πρεπει να βρω τροπους να τα αλλαξω,για να γινω πιο ενδιαφερον.