Σκέφτομαι να χωρίσω αλλά κολάω?! ΒΟΗΘΕΙΑ!!!

Γεια σε όλους σας! Η ιστορία είναι απλή, είμαι 27 χρονών, ένας άνθρωπος έξω καρδιά γενικότερα, που άλλαζα σχέσεις σαν πουκάμισα. Με τον που τελείωσα τον στρατό και ήδη ταλαιπωρημένος και νωσταλγώντας μια παλιά μου σχέση, έπεσα πάνω στην Κ.
Όλα καλά για αρκετό διάστημα, παίρνω την απόφαση να αρραβωνιαστούμε και να μείνουμε μαζί. Συνολικά είμαστε μαζί δυόμισι χρόνια ( η μεγαλύτερη μου σχεση) απο τα οποία τους τελευταίους έξι μήνες μένουμε μαζί. Εκτός του ότι η συμβίωση με βοήθησε να αφήσω πίσω προβλήματα των γωνιών μου και να χαλαρώσω αρκετα, έχουν έρθει στην επιφάνεια αρκετές όψεις της Κ. οι οποίες δεν μου αρέσουν.
Κάνω ψυχοθεραπεία μερικούς μήνες για να αντιμετωπίσω προλήματα γενικού αγχους, και σε αυτην την φάση της ζωής μου, έχοντας καταλλάβει καλύτερα κάπως τον εαυτό μου, πιστεύω ότι θα ήθελα ένα διαφορετικό άνθρωπο απεναντί μου, ή έστω μόνο γκόμενα και όχι σχέση!
Σκέφτομαι κατά καιρούς να χωρίσω, αλλά πλέον τα πράγματα έχουν πάρει πιο σοβαρή τροπή και μου είναι αρκετά δύσκολο. Μήπως είμαι αχάριστος που η Κ. έχει προσπαθήσει τόσο για μενα αφήνοντας την πόλη της ερχόμενη να μείνει κοντά μου? Μήπως όλο αυτό είναι εγωισμός και στην ουσία δεν είναι εγώ ικανός να ακούσω και να δω τα προβλήματα του άλλου και απλά ψάνω συνέχεια κάτι που δεν θα μου είναι \"βαρος\"?
Τι μπορώ να κάνω σε αυτήν την φάση? Όσο περνάω καλά, άλλο τόσο ξενερώνω! Όσο νοιώθω ότι την αγαπάω, άλλο τόσο νοιώθω ότι την βαριέμαι! Το ξέρω ότι είναι σκληρά αυτά που λέω και δεν θα ήθελα ποτέ να τα διαβάσει, αλλά έτσι είναι! Μου φαίνεται γολγοθάς...και αν απο τώρα έχουμε τέτοια, αν παντρευτούμε τι έπεται???

Το να \'ξενερώνεις\' και να βαριέσαι κάποιες φορές είναι αναμενόμενο σε μια συγκατοίκηση, αλλά το \'άλλο τόσο\' που λες με προβληματίζει. Πόσο σημαντικά είναι για εσένα αυτά που δεν σου αρέσουν στη συγκεκριμένη κοπέλα, ποια είναι τα χαρακτηριστικά που θα ήθελες να έχει ο \'διαφορετικός\' άνθρωπος?

Το \'έστω μόνο γκόμενα\' που λες, καθώς και τα περί αχαριστίας και \'βάρους\' με κάνουν να σκεφτώ ότι ίσως νιώθεις υπεύθυνος και για τις δικές της επιλογές, όπως το ότι άφησε την πόλη της. Πόσο πολύ συμβάλει η δική της συμπεριφορά σε αυτό?

Το θέμα πάντως γενικά είναι να μένουμε σε μια σχέση επειδή το θέλουμε και όχι επειδή νιώθουμε υποχρεωμένοι και εγκλωβισμένοι σε μια \'σοβαρή τροπή\'.

Προφανώς δεν είσαι \"\'έτοιμος\" ούτε για συμβιώσεις, ούτε για γάμους.

Δεν είσαι αχάριστος.Δεν έχει σημασία τι κάνει ο άλλος για εμάς, αλλά πως νιώθουμε μαζί του

Πχ, θα μπορούσε να είναι εντελώς αδιάφορη απέναντι σου, και εσύ να γούσταρες πολύ.

Θα πρέπει να δεις τι θα κάνεις και σαφώς μην μπεις σε διαδικασίες γάμου.

Θα είναι πιο υπεύθυνο να την αφήσεις, παρά να μείνεις μαζί της από υποχρέωση

Αν το μυαλό σου ενεργοποιεί τέτοιους μηχανισμούς τώρα, πιστεύω ότι η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη..μιλώντας από προσωπική εμπειρία, το να θέλεις να προχωρήσεις σοβαρά με κάποιο άτομο, το νιώθεις από την αρχή λόγω σφοδρού έρωτα είτε μετέπειτα μέσω της συνειδητοποίησεις...θα μου πεις τώρα, αν το έκανες το βήμα επάνω στην απόλυτη καψούρα...? τουλάχιστον θα είχες να θυμάσαι έντονες στιγμές και όχι μεσοβέζικες και καταπιεστικές λύσεις....

δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ενώ έχεις τέτοιες ανασφάλειες σκέφτεσαι το γάμο.τι εννοείς όταν λες τι θα γίνει εφόσον παντρευτείτε;
καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσεις πριν μπεις σε αυτήν την διαδικασία.
και μην νιώθεις αχάριστος ο κάθε ένας κάνει τις επιλογές του και η κοπέλα έκανε τις δικές της να είναι μαζί σου οπότε εσύ δεν φέρεις καμμία ευθύνη.τώρα αν εσύ αισθάνεσαι άβολα είναι άλλο θέμα για αυτό καλό θα ήταν να της μιλήσεις ξεκάθαρα για το τι συμβαίνει. να της πεις και τα θετικά και τα αρνητικά.
να τα δείτε μαζί να τα κουβεντιάσετε και να πάρετε μια κοινή απόφαση.
μια απόφαση που θα κάνει και τους δύο να αισθάνεστε καλά.
να είσαι καλά τώρα και για πάντα.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Είναι κατατοπιστικές. Η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ αυξημένο το άισθημα της ευθύνης απένεντι στους άλλους. Ακόμη ίσως δεν έχω συνηδειτοποιήσει ότι δεν μου βάζει κανένας το πιστόλοι στον κρόταφο, αλλά οι επιλογές είναι δικές μου.
Δεν έχω καταλάβει όμως, τι είναι αυτό που σε κρατάει ενώ θέλεις να προχωρήσεις διαφορετικά. Είναι η αίσθηση της συμπόνιας, η αίσθηση της εκτίμησης και του σεβασμού στον άλλο, ή μήπως είναι απλά ότι είσαι ψυχόπονιάρης και λυπάσαι τον άλλο?
Μήπως όμως όλα αυτά είναι πραγματική αγάπη και σε αυτό το σημείο αξίζει να κάνεις πιο πέρα τον αευτό σου και τα θελω σου? Και αν το κάνεις αυτό θα έρθει κάτι καλύτερο, ή απλά θα ξεπηδούν τα ίδια και τα ίδια συναισθήματα απο μέσα σου? Ουφ, γι\'αυτό ειμαι τόσο μπερδεμένος! Μήπως τελικά δεν πρέπει να αναλύουμε τόσο πολύ τα πραγματα και έπραταν καλύτερα οι παλαιότεροι, που έφευγαν απο το σπίτι μόλις παντρεύονταν (δηλαδή είχαν μια δεσμευτική εικόνα να τους κρατάει)?
Όσο για την κοπέλα έχω συζητήσει αρκετές φορές αυτά που με ενοχλούν, αλλά σαν απο εγωισμό δεν δείχνει ποτέ διάθεση να αλλάξει κάτι, ή τουλάχιστον εγώ δεν το βλέπω γιατί δεν θέλω να το δω (και τότε διερρωτόμαι μήπως είμαι αχάριστος)! Επίσης αυτό που δεν μου βγαίνει απο το μυαλό με τίποτα είναι ότι η Κ. πάντα κρατάει κάποια κομμάτια δικά της για πάρτυ της. Ενώ εγώ απογυμνώνομαι και νοιώθω τα παντα σε μεγάλη ένταση, η Κ. πολλές φορές δεν εκφράζεται και δεν καταφέρνει να αφεθεί. Σαν να την απασχολούν συνεχώς άλλες σκέψεις, σαν να κλείνεται στον εαυτό της, σαν να κομπλεξάρεται, σαν να μην μπορεί μπορεί να νοιώσει, να αγαπήσει, να κλαψει, να αφεθεί.
Ευχαριστω και πάλι για την συμμετοχή σας. Αν και είμαι πολύ μπερδεμένος, τουλάχιστον καταφέρνω με τις συμβουλές σας να διώξω απο πάνω μου σιγά σιγά αυτό το ηλίθιο αίσθημα ευθύνης!

Επίσης έχετε νοιώσει ποτέ ότι ενώ αγαπάτε κάποιον, θέλετε να φύγετε? Μήπως φταίνε άλλα πράγματα και όχι αυτός ο άνθρωπος?
Έχω την αίσθηση ότι αφού έφτασα εδώ, και μάλιστα μετά απο πολλές ασταθής σχέσεις, αν το διαλύσω και αυτό θα με κυνηγάει για πολύ καιρό αν όχι σε όλη μου την ζωή!

και στις άλλες σχέσεις σου ήθελες να φύγεις όπως και να είχε?

Κοίτα άλλες φορές σκεφτόμαστε περίπλοκα το θέμα των σχέσεων και άλλες το υπερ-απλουστεύουμε,αναλόγως πως μας βολεύει.

Νιώθω ότι ίσως τελικά, το θέμα να το έχεις με τον ευατό σου και όχι με την κοπέλα σου, κάτι που αν δεν το λύσεις, με την οποιαδήποτε να είσαι, πάλι έτσι θα νιώθεις.
Εσύ τι λες γιαυτό?

Τέλος πρέπει να ξέρεις, ότι ο άνθρωπος με τον οποίο κάνουμε σχέση, είναι καθαρά δικιά μας επιλογή!Άρα προφανώς περνάμε καλά/μας γεμίζει κτλ..Διαφορετικά φεύγουμε.

Quote:

---

Originally posted by kapatosg

Η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ αυξημένο το άισθημα της ευθύνης απένεντι στους άλλους.

---

Στον εαυτο σου τι αισθημα ευθυνης εχεις?

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by kapatosg

Η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ αυξημένο το άισθημα της ευθύνης απένεντι στους άλλους.

---

Στον εαυτο σου τι αισθημα ευθυνης εχεις?

---

Μηδενικό μάλλον...γι\'αυτό έφτασα στο σημείο να κάνω ψυχοθεραπεία...

οκ εισαι σε καλο σημειο,
συνεχισε ετσι.

Να πατε να πάρετε τη γνώμη ενός ειδικού , οικογενειακού συμβούλου, συμβουλος γαμου. Καλο ειναι πριν το γαμο να ξερετε και οι δυο ποια ειναι τα θελω σας.

Quote:

---

Originally posted by kapatosg
Επίσης έχετε νοιώσει ποτέ ότι ενώ αγαπάτε κάποιον, θέλετε να φύγετε? Μήπως φταίνε άλλα πράγματα και όχι αυτός ο άνθρωπος?
Έχω την αίσθηση ότι αφού έφτασα εδώ, και μάλιστα μετά απο πολλές ασταθής σχέσεις, αν το διαλύσω και αυτό θα με κυνηγάει για πολύ καιρό αν όχι σε όλη μου την ζωή!

---

μήπως τα πράγματα που λες πως φταίνε προέρχονται από τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου;οπότε τί κάνεις ;φεύγεις;
αν όμως προέρχονται από εσένα και δεν το καταλαβαίνεις;άρα με το να κάνεις ψυχοθεραπεία σημαίνει πως έχεις καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει άρα προχωράς έτσι μέχρι να δεις πραγματικά τι είναι καλό για σένα και τι σε κάνει ευτυχισμένο.

μήπως θα ήταν καλό να κρατάς πράγματα για τον ευατό σου όπως κάνει και η κοπέλα σου;μήπως έτσι ένιωθες πιο ολοκληρωμένος;

Quote:

---

Originally posted by kapatosg
Επίσης έχετε νοιώσει ποτέ ότι ενώ αγαπάτε κάποιον, θέλετε να φύγετε? Μήπως φταίνε άλλα πράγματα και όχι αυτός ο άνθρωπος?
Έχω την αίσθηση ότι αφού έφτασα εδώ, και μάλιστα μετά απο πολλές ασταθής σχέσεις, αν το διαλύσω και αυτό θα με κυνηγάει για πολύ καιρό αν όχι σε όλη μου την ζωή!

---

ναι το έχω νιώσει και πολύ έντονα μάλιστα.τον αγαπούσα αλλά εμένα μου έκανε κακό.καμμία σχέση με την δική σου περίπτωση.
για αυτό σου λέω ίσως αξίζει τον κόπο να το παλέψεις λίγο.
να είσαι καλά τώρα και για πάντα

Δεδομένου ότι έτσι ήσουν πάντα με τις σχέσεις σου, έχω την αίσθηση πως μέχρι στιγμής δεν έχεις βρει τον κατάλληλο άνθρωπο...απλά.

Μόνος σου εξάλλου παραδέχεσαι πως δίπλα σου θα ήθελες έναν διαφορετικό άνθρωπο και πως η Κ. δεν αλλάζει.

Αλήθεια γιατί \"πρέπει\" να αλλάξει αυτό που κάποτε επέλεξες όπως το βρήκες; Πώς θα σου φαινόταν αν μια μέρα η Κ. ερχόταν και σου έλεγε πως δεν της αρέσει η αναλυτική πλευρά του εαυτού σου και σου ζητούσε να αλλάξεις; Και μόνο από την δήλωσή της, δεν θα πιεζόσουν;

Είτε λοιπόν επειδή της εκφράζεις τέτοιου είδους επιθυμίες είτε διότι και η ίδια καταλαβαίνει πως δεν είσαι και πολύ καλά μαζί της, ίσως αυτοί να είναι και οι λόγοι που κλείνεται στον εαυτό της. Ο καθένας εξάλλου αντιμετωπίζει τις καταστάσεις διαφορετικά.

Αναφέρεσαι στο γεγονός ότι εγκατέλειψε την πόλη που ζούσε για να είναι κοντά σου. Ξέρεις κάτι; Δεν σου έκανε χάρη, ήθελε και το έκανε. Δεν μπορείς να πάρεις εσύ ευθύνη για την δική της επιλογή ούτε αυτό είναι λόγος να παντρευτείτε αν δεν σου αρέσει η διαφορετικότητά της.

Υπάρχει και η θετική πλευρά σε αυτή την μετακόμιση από πλευράς της, ότι δηλαδή αν δεν συνέβαινε δεν θα μαθαίνατε ποτέ αν τα βρίσκετε σαν ζευγάρι με αποτέλεσμα είτε να ζείτε με το \"πως θα ήταν αν...\" είτε να κάνετε βεβιασμένες κινήσεις για να γεφυρώσετε την απόσταση.

Δεν θέλω να προκαταβάλω πράγματα αλλά συνήθως (όχι πάντα) η διαφορετικότητα που μας ενοχλεί στον άλλον τόσο έντονα, στην πορεία μεγαλώνει ούτε μένει στάσιμη ούτε μικραίνει!