Είμαι απλά ντροπαλή ή παίζει κάτι άλλο;
Όταν είμαι μόνη μου και περιμένω κάποιον να έρθει πάντα νιώθω άβολα. Μπορεί να φοράω τα ακουστικά χωρίς να παίζουν μουσική έτσι απλά για να μην φαίνεται ότι στέκομαι σαν το αγγούρι. Επίσης αν φτάνω νωρίτερα στα ραντεβού δεν μπαίνω μέσα στο μαγαζί να κάτσω να περιμένω τωρα που έχει και κρυο αλλα περιμενω εξω. Ντρεπομαι να με δουν να καθομαι μονη μου και να παρω παραγγελια. Πολλες φορες ντρεπομαι να δωσω και εγω την παραγγελια. Στην βιβλιοθηκη του πανεπιστημιου παντα θα καθομαι σε καμια γωνια κρυμμενη γιατι δεν θελω να ειμαι στην μεση και να φαινομαι. Το χειροτερο μου ειναι να σηκωθω να περασω απο ολους και να βγω εξω. Λοιπον τι λετε; αγοραφοβια, αγχος ή ντροπη;