εξωσυζυγικο σεξ....Νο 2

Γεια σας,ειμαι 42 χρονω ειμαι τοσα πολλα χρονια παντρεμενη που νομιζω οτι γεννηθηκα παντρεμενη.Μεγαλωσα τα παιδια μου και θεωρουσα οτι ειμαι μια αφοσιωμενη και πιστη γυναικα...
Μεχρι που καταλαβα οτι γυρω μου υπάρχουν ακομη βλεμματα που με κοιταζουν και νιωθω ποθητη!!Πριν απο καιρο μια φιλη μου αντιμετωπισε προβλημα με τον αντρα της, τον υποπτευοταν για εξωσυζυγικη σχεση και μου εκμυστηρευτηκε το προβλημα της...την ακουσα ,την συμβουλεψα ..και για καιρο την βοηθησα να το ξεπερασει..Μετα απο ενα χρονικο διαστημα ο αντρας της μου εστειλε μειλ και ζητουσε να μου μιλησει απο τον μσν,φανταστηκα για το προβλημα που ειχαν... Ειχα πεσει εξω...Ηθελε ναμου μιλησει για το πως νιωθει για μενα...Ηταν ερωτευμενος αποτην πρωτη στιγμη που με ειδε...και ποτε δεν μπορεσε να μουτο δειξει...και αυτος ηταν ο μοναδικος τροπος...
Επαθα ενα σοκ!!Κουβεντα στην κουβεντα..πεσανε και τα ταμπουκαι οι προκαταληψεις και ολα...
Καταληξαμε να κανουμε τρελλο και παθιασμενο σεξ....Μια και μοναδικη φορα!!!Ενιωσα απιστευτες τυψεις,ενοχες...που απο τοτε τον αποφευγω συστηματικα...δεν μπορω να δω στα ματια τη φιλη μου..το μετανιωσα....αυτος επιμενει οτι δεν εγινε και κατι τρομερο και οτι μπορουμε να συνεχισουμε να βλεπομαστε...ομως εγω ουτε να το σκεφτομαι δεν θελω!!

ενδιαφερον το νικ που διαλαξες....

εισαι σε επειγουσα κατασταση η κανω λαθος?

Ειμαι οντως σε κατασταση πανικου....πιεζομαι, και απο αυτα που νιωθω και απο αυτον!!

καλημέρα και καλώς ήρθες. καταρχήν μην αγχώνεσαι δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία,αν αυτό σε κάνει να νιώθεις λίγο καλύτερα.
από ότι καταλαβαίνω δεν είσαι διατεθειμένη να ενδώσεις πάλι οπότε γιατί να είσαι σε κατάσταση πανικού;εκτός και αν φοβάσαι μήπως από την πίεση που νιώθεις δεν αντέξεις και υποκύψεις για ακόμα μία φορά.
αν υπάρχει κάτι τέτοιο έστω και στο βάθος του μυαλού σου και δεν έχεις ξεπεράσει πραγματικά αυτό που έχει συμβεί τότε καλύτερα θα ήταν να κοιτάξεις τι πάει λάθος μέσα στο γάμο σου.μπορεί όμως να κάνω και λάθος και απλά να έχεις γοητευτεί από την όλη κατάσταση μετά από τόσα χρόνια γάμου όπως λες.
τι είδους πίεση σου ασκεί που νιώθεις τόσο εγκλωβισμένη; από ότι καταλαβαίνω δηλαδή.

καλημερα,

πες τι νιωθεις για τον συζυγο σου.
Μιλησε αν θες για την σχεση σας σημερα.

μήπως ζητάς επιβεβαίωση μετά από τόσα χρόνια γάμου; μήπως σε έχει παραμελήσει ο άντρας σου;
το θεωρείς αδιανόητο να έχεις μια κουβεντούλα μαζί του ή προτιμάς να κρύβεσαι πίσω από φοβίες και ανασφάλειες;

Καλημερα κατ αρχην, η σχεση μου ειναι μια χαρα.Ηρεμη δεν εχω προβληματα, απλα ηθελα να δοκιμασω αυτο το απαγορευμενο...αλλα διαπιστωσα οτι δεν ειναι για μενα..

το ηρεμη δεν λεει κατι.
Μπορει απο την πολυ ηρεμια να μην κουνιεται φυλλο...

τα απαγορευμενα ειναι λιγο περιεργη κατασταση.

θα συμφωνήσω με τον κρίνο πως μπορεί με την πολύ ηρεμία να μην κουνιέται φύλλο.μήπως όμως είχατε μπει σε μια ρουτίνα ,δεν το είχες καταλάβει και υποσυνείδητα ήθελες να ξεφύγεις από αυτήν;μήπως υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας;ότι και να είναι πάντως γνώμη μου είναι πως πρέπει να διαφυλάξεις τον γάμο σου και να φερθείς τίμια στον σύζυγο τα παιδιά και τον εαυτό σου.

όσο για το απαγορευμένο το δοκίμασες τελεία και παύλα και αποφάσισες πως δεν είναι για σένα.
άρα το πρόβλημα επικεντρώνεται στο ότι σου ασκεί πίεση το στιγμιαίο λάθος.ή μήπως δεν είναι έτσι;

Quote:

---

Originally posted by Valkyria
Γεια σας,ειμαι 42 χρονω ειμαι τοσα πολλα χρονια παντρεμενη που νομιζω οτι γεννηθηκα παντρεμενη.

---

Μου φαίνεται ότι η ρίζα του προβλήματος είναι εδώ, αλλά όσο και να θέλω δεν μπορώ να βρω μια δικαιολογία για το πως έκανες κάτι τέτοιο στην φίλη σου. Θεωρώ πως αυτό είναι πολύ πιο σοβαρό απ\' αυτό που έκανες στο γάμο σου...

Εγώ πάλι νομίζω ότι ο γάμος σου μόνο μια χαρά δεν είναι.

Προσωπικά δεν γνωρίζω κανέναν που να έχει έναν καλό γάμο ή μια καλή σχέση και να πηγαίνει με άλλον.

Η ανάγκη σου για το απαγορευμένο είναι προφανής έλλειψη επικοινωνίας -ευτυχίας-οτιδήποτε, με το \"νόμιμο\".

Για μένα πιο σοβαρό απ όλα θεωρώ αυτό που έκανες στον εαυτό σου, ότι δηλαδή βολεύτηκες σε μια βαρετή κατάσταση με αποτέλεσμα να προδώσεις και σύζυγο και φίλη.

Όπως και να χει αν θέλεις να φανείς έντιμη έστω και τώρα, μίλησε στην φίλη σου αλλά και στον άντρα σου.

Κι αν δεν σε ενδιαφέρερει η φίλη σου απομακρύνσου σιγά σιγά αλλά μίλα στον άντρα σου.

Αφενός μεν για να μην το μάθει από άλλον, αφετέρου γιατί μετά από τόσα χρόνια \"καλού\" γάμου όπως ισχυρίζεσαι οφείλεις να είσαι ειλικρινής απέναντί του.

Αν ο άντρας σου σε απατούσε, δεν θα ήθελες να το γνωρίζεις;

καλημέρα .για μένα δεν πρέπει να πεις τίποτα. είναι κάτι το οποίο μπόρεις να αποκομίσεις θετικα και να διαχειριστείς την κατασταση ωστε να οφεληθει ο γάμος σου.μπορεις να σκεφτεις τι εφταιξε και παρασύρθηκες και γιατί δεν είχες τις ηθικες αναστολες για την φιλενάδα σου.(εχω την εντυπωση οτι πρέπει να μιλήσεις και για την φίλη σου).συνηθως και μετα απο παρα πολυ προσφατη εμπειρία μου ,και με λιγο περισσότερες δυσκολιες, εχω να σου πω οτι στην φάση υπάρχουν δυο αντικρουόμενα πράγματα.απο την μία δεν θα πρέπει να νιώθεις τύψεις γιατι παρασύρθηκες από ενα πειρασμό.αυτό μπορεί να συμβει σε όλους μας, και ας μην το παραδεχόμαστε,σε κάποια αδυναμία μας.από την άλλη το γεγονος ότι πρόδωσες τον άντρα σου σημαίνει οτι οταν εβλεπές τα προβλήματα δεν τα διαπραγματευόσουν.αρα δεν επικοινωνουσες μαζί του.αρα για μένα εκει είναι το λάθος σου.εκει είναι που πρεπει να έχεις τυψεις.
τώρα οσο για το αν πρέπει να το πεις.καταρχήν νομίζω οτι δεν υπάρχει κίνδυνος να μαθευτεί διότι ουτε τον αλλον τον συμφέρει.σκέψου οτι αν μαθευτει επειδη ακριβως ειναι γνωστος και του αντρα σου αυτο θα τον πονέσει παρα πολυ.και επειδη εγω στην περιπτωση μου τα ΄΄ξερασα΄΄ολα στην γυναικα μου για μια βλακεια που είχα κάνει με μια γνωστη σου λέω οτι της κόστισε πάρα πολυ το οτι την ήξερε.ετσι πιστευω οτι ο αντρας σου θα πληγωθει παρα πολυ και θα νιώσει υποτιμημένος διπλά.στην θέση σου θα το έλεγα μόνο στην περιτωση που είχατε επικοινωνια σε καλο βαθμο και θα ηταν σε θέση να ακουσει τα ελαφρυντικά σου.

Quote:

---

Originally posted by dilias
καλημέρα .για μένα δεν πρέπει να πεις τίποτα. είναι κάτι το οποίο μπόρεις να αποκομίσεις θετικα και να διαχειριστείς την κατασταση ωστε να οφεληθει ο γάμος σου.μπορεις να σκεφτεις τι εφταιξε και παρασύρθηκες και γιατί δεν είχες τις ηθικες αναστολες για την φιλενάδα σου.(εχω την εντυπωση οτι πρέπει να μιλήσεις και για την φίλη σου).συνηθως και μετα απο παρα πολυ προσφατη εμπειρία μου ,και με λιγο περισσότερες δυσκολιες, εχω να σου πω οτι στην φάση υπάρχουν δυο αντικρουόμενα πράγματα.απο την μία δεν θα πρέπει να νιώθεις τύψεις γιατι παρασύρθηκες από ενα πειρασμό.αυτό μπορεί να συμβει σε όλους μας, και ας μην το παραδεχόμαστε,σε κάποια αδυναμία μας.από την άλλη το γεγονος ότι πρόδωσες τον άντρα σου σημαίνει οτι οταν εβλεπές τα προβλήματα δεν τα διαπραγματευόσουν.αρα δεν επικοινωνουσες μαζί του.αρα για μένα εκει είναι το λάθος σου.εκει είναι που πρεπει να έχεις τυψεις.
τώρα οσο για το αν πρέπει να το πεις.καταρχήν νομίζω οτι δεν υπάρχει κίνδυνος να μαθευτεί διότι ουτε τον αλλον τον συμφέρει.σκέψου οτι αν μαθευτει επειδη ακριβως ειναι γνωστος και του αντρα σου αυτο θα τον πονέσει παρα πολυ.και επειδη εγω στην περιπτωση μου τα ΄΄ξερασα΄΄ολα στην γυναικα μου για μια βλακεια που είχα κάνει με μια γνωστη σου λέω οτι της κόστισε πάρα πολυ το οτι την ήξερε.ετσι πιστευω οτι ο αντρας σου θα πληγωθει παρα πολυ και θα νιώσει υποτιμημένος διπλά.στην θέση σου θα το έλεγα μόνο στην περιτωση που είχατε επικοινωνια σε καλο βαθμο και θα ηταν σε θέση να ακουσει τα ελαφρυντικά σου.

---

Όλοι παρασυρόμαστε από πειρασμούς αλλά αυτό δεν αναιρεί την ευθύνη των πράξεών μας ούτε τις ίδιες τις πράξεις μας.

Ο άντρας της κοπέλας εδώ είναι ήδη υποτιμημένος απλά δεν το γνωρίζει. Το να το μαθει δεν ακυρώνει τον ρόλο του ούτως ή άλλως.

Όσο για το αν μπορεί να μαθευτεί ή όχι η αλήθεια είναι ότι εδώ όντως υπάρχει ένας βαθμός δυσκολίας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται εντελώς. Δεν ξέρουμε σε τι σημείο μπορεί να φτάσει ο άντρας της φίλης της, ποσο πιεστικός μπορεί να γίνει κλπ.

Κατ αρχην σας ευχαριστω για τις απαντησεις...Πρεπει να σας πω οτι τον τυπο τον γνωριζα απο τοτε που ημουν μαθητρια.Τη γυναικα του και μετεπειτα φιλη μου την γνωρισα μετα απο πολλα χρονια.Θεωρω οτι ηταν ενα λαθος αυτο που εγινε και οτι δενπρεπει να ξαναγινει...Δεν πιστευω οτι αυτα πρεπει να αποκαλυπτονται στους αντρες ή τις γυναικες μας γιατι πληγωνουν ανεπανορθωτα και ανεπιστρεπτι...δεν μπορεις να συγχωρεσεις...