den kserw kai go ti exw

καλησπερα παδια.ειμαι καινουριος σε αυτη την παρα πολυ ωραια σελιδα.βρηκα το site τυχαια ψαχνωντας για το φαρμακο που παιρνω το invega και το trileptal.ενδιαφεροντα ολα εδω μεσα και πιστευω πως αυτο το site σου δινει κουραγιο.λιπον ι ιστορια μου εχει ωσ εξης για να μην τα πολυλογω.γενηθηκα 24 απριλιου το 1979.ενα παιδια που μεχρι τα 18 ηταν ο χαζος ολων στο σχολειο ακομα και στο δημοτικο.ολοι μου τι λεγαν και ολοι γελουσαν μαζι μου.ηξερα οτι δεν ημουν ο εαυτος μου και παντα απο τι στιγμη που γενηθηκα προσπαθουσα να βρω το εαυτο μου.αυτο κρατισε μεχρι τα 21.στα 21 αποληθηκα απο το στρατο και ναι σιγα σιγα γινομουν ο εαυτος μου.επιτελους!!!ξαφνικα σταματησαν οι κοροιδιες προσ το πρωσοπο μου και ναι ολοι με ειχαν για κατι σημαντικο αυτο που πιστευα δηλαδη απο μικρο παιδι αλλα δεν μπορουσα να το υλοποιησο.για να μην σας πριζω γυναικεσ οσες δεν μπορουσα να φανταστω ποτε δουλεια τελεια ολα τελεια!αρχισα να κανω ονειρα για το μελλον θα κανω αυτο θα κανω εκεινο γαματα ελεγα επιτελουσ βρικες τον ευατο σου!ξαφνικα σε καπιοα φαση και χωρισ να το καταλαβω αρχισα να πεφτω μερα με τη μερα ολο και πιο πολλυ ωσπου εφτασα να μην εχω καμια επαφη με τον κοσμο!ολα ηταν μαυρα.αρχισα να αποκταο κολιματα πολυ μεγαλα και να μην μπορω να φιγω απο αυτα.νομιζα οτι ολοι διαβαζουν το μυαλο μου ολοι ασχολουντε μαζι μου και ναι αρχισα να δειχνω προς τα εξω τιν εικονα του χαζου που ειχα μεχρι τα 21 χρονια που σας ειπα.τα κολιματα γινοντα και ποιο εντονα οι αλλοι(ο κοσμος)ουτε που με λογαριαζε και ολα τα ονειρα που εκανα σβησαν ετσι αποτομα.οι γονεις μου με αναγκασαν να παω σε γιατρο γιατι εγω δεν ηθελα και αρχσα να παιρνω φαρμακα.καμια φορα ο γιατρος με ρωτουσε τι εχεις αλλα στην πραγματικοτητα ουτε και γω ηξερα.περνουσαν τα χρονια και ξαφνικα αρχισω να σινειδητοποιω οτι μερα με τη μερα τα παραγματα γινοταν καλιτερα συγκεκριμενα οταν ξυπνουσα.με λιγα λογια ο υπνος με εκανε να ξεχναω και να διωχνει τα κολιματα που ειχα.πραγματι μετα απο χρονια μπορουσα να πω οτι πολλα κολιματα εφευγαν.σινιθως για να παλεψω τη μονακσια διμιουργω "φιλους"απο τον κοσμο της τηλεορασης κυριωσ και προσπαθω να κρατηθω και να μη φοβαμαι τον κοσμο.τους ακουο να μου μιλανε και να μου λενε μιν ανισιχις ρε θα τιν παλεψεις ολα στο μυαλο σου ειναι.μπορο να πω οτι με βοηθουνε αρκετα και τιν παλευω.σημερα εχω φτασει σε ενα σημειο που ακομα πιστευω οτι οι αλλοι με ακουνε βεβαια τα πολλα κολιματα εχουν φιγει αλλα υπαρχουν μες το μυαλο προσπαθω να παω δουλεια αλλα δεν μπορω και πιστευω οτι ο κοσμος απεναντι μου ειναι σκληρος.εχω να κανω σχεση απο τα 21 που σας ειπα οτι ημουνα καλα και εχουν περασει απο τοτε 8 ολοκληρα χρονια με βελτιωμενη καπωσ κατασταση.πιστευω μερικες φορες και οτι ειμαι ο χρηστος και τα επαθα ολα αυτα για να σωσω τον κοσμο.λαλακιες.ολα αυτα τα χρονια που επαθα αυτην την χασομαρα ζω με ενα στοχο να απαλαγω τελειος απο αυτο και να ζησω σαν φυσιολογικος ανθρωπος.για καποιο λογο πιστευω οτι ειμαι κοντα γιατι εχω κανει αρκετα βηματα και οτι σε λιγο καιρο συγκριμενα στα γενεθλια μου που ειναι σε 2 μηνες σχεδον 24 απριλιου και φτανω ακριβως τα 30 να γινω καλα.ο γιατρος μου μου ειπε πωσ σχιζοφρενεια δεν εχω αλλα καποιο παραληρημα σκεψης.παιδια μερικες φορες ουτε εγω δεν ξερω τι ακριβωσ εχω τι να σας πω.ευαχριστο που με ακουσατε με εκτιμιση θωμας.