Originally Posted by
ariana
Είμαι 19 χρονών,έχω κοινωνικό άγχος και κάνω 2 με 3 χρόνια ψυχοθεραπεία για αυτο,φέτος άλλαξα ψυχολόγο πήγα σε έναν που κάνει γνωσιακή συμπεριφοριστική και γενικώς είμαι ευχαριστημενη.Απο την αρχή με ρωτούσε για τα τραυματικά πράγματα που μου συνέβησαν στο παρελθόν γιατί έλεγε ότι πρέπει να βρούμε από που πηγάζει για να αντιμετωπίσουμε το κοινωνικό άγχος,Εγώ του είπα κάποια πράγματα που συνέβησαν και του είπα ότι υπάρχει και κάτι άλλο που συνέβη το οποίο δεν είμαι έτοιμη να το συζητήσω.Απο τότε σε κάθε συνεδρία με πιέζει να του το πω παρόλο που του λέω πως δεν είμαι έτοιμη,μου λέει να του πω έστω κάτι μικρό,να το ζωγραφίσω,να το γράψω αλλά δεν μπορούσα.Σημερα όμως που πήγα με πίεσε πάρα πολυ,μου έλεγε πως αν δεν του πω δεν μπορεί να με βοηθησει,ότι πρέπει να του το πω,ότι δεν θα λύσω ποτέ το πρόβλημα μου αν δεν του το πω,ότι πρέπει να του το πω οσο πιο γρήγορα γινεται.Αισθανθηκα πραγματικά ότι δεν άντεχα άλλο,του έχω πει ήδη πολλά αλλα δεν είμαι έτοιμη να μιλησω για αυτό,μόνο 3 μήνες πηγαίνω σε αυτόν και δεν νιώθω ακόμη έτοιμη.Του υποσχέθηκαν επειδή με πίεσε ότι θα το γράψω σε ένα χαρτί και θα του το πάω την επόμενη φορά.Απο τότε που γύρισα από την συνεδρία έχω αγχωθει πάρα πολύ,δεν ξέρω τι να γράψω,αν δεν γράψω θα λέει πάλι ότι δεν θέλω να βελτιωθώ ενώ θέλω απλά δεν είμαι έτοιμη να μοιραστώ κάτι τέτοιο.Ειναι τόσο απαραίτητο το παρελθόν για το κοινωνικό άγχος?
