Εμμηνόπαυση και κατάθλιψη

Καλησπέρα σε όλους! Θα ήθελα τη γνώμη κάποιου που τυχόν έχει αντιμετωπίσει αντίστοιχο πρόβλημα. Είμαι 36 ετών, στα 31 μου διαγνώστηκα με μία σπάνια μορφή καρκίνου που οδήγησε σε μακρόχρονη θεραπεία με χήμειο και ακτίνες. Όλα δείχνουν καλά από αυτό το κομμάτι, με εξαίρεση την πρόωρη εμμηνόπαυση που μου έφερε.

Εδώ και 2μιση χρόνια προσπαθούσα να βρω μία λύση, είχα απευθυνθεί σε λάθος γιατρούς, μέχρι να βρω τους κατάλληλους, όπου μου συνέστησαν ορμονική υποκατάσταση, ώστε τα συμπτώματα να γίνουν πιο ήπια.
Έχω περάσει τον τελευταίο χρόνο ψάχνοντας να βρούμε την κατάλληλη θεραπεία για τον οργανισμό μου, καθώς πολλές από αυτές απορρίφθηκαν επειδή μου έβλαπταν το συκώτι. Εν ολιγοις, έχουμε καταλήξει στα αυτοκόλλητα, τα οποία χρησιμοποιώ εδώ και περίπου 2 μήνες. Με βοηθούν αρκετά σε ένα κομμάτι, αλλά στα ψυχολογικά, όπως στρες, αϋπνία, διαταραχές διάθεσης, κλάματα, νεύρα, εξάψεις κλπ, νιώθω να είμαι χειρότερα.

Η συμβουλή του γυναικολόγου μου είναι να περιμένω ένα 3μηνο ακόμα, ώστε να δώσουμε τον χρόνο στη θεραπεία να δράσει συνολικά κ αν τα συμπτώματα παραμένουν στην ίδια ένταση να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό για χορήγηση αντικαταθλιπτικού. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω πως δεν θα αντέξω για το τρίμηνο..
Να σημειώσω εδώ, πως όλο αυτό μου έφερε και ένα μεγάλο αριθμό πρόσθετων κιλών τα οποία και δυσκολεύομαι πολύ να χάσω. Εκεί που χάνω ένα, βλέπω να "ξαναπαίρνω" δύο και πάει λέγοντας..γυμνάζομαι, ακολουθώ διατροφή, όμως και πάλι δεν βλέπω να αλλάζει κάτι δραστικά, κάτι που επίσης με ζορίζει ψυχολογικά.

Υπάρχει κάποιος που έχει αντιμετωπίσει κάτι αντίστοιχο, που θα μπορούσε να μου προτείνει κ άλλους τρόπους που τον βοήθησαν να έχει καλύτερη διάθεση;

Quote:

---

Originally Posted by aquarius251

Καλησπέρα σε όλους! Θα ήθελα τη γνώμη κάποιου που τυχόν έχει αντιμετωπίσει αντίστοιχο πρόβλημα. Είμαι 36 ετών, στα 31 μου διαγνώστηκα με μία σπάνια μορφή καρκίνου που οδήγησε σε μακρόχρονη θεραπεία με χήμειο και ακτίνες. Όλα δείχνουν καλά από αυτό το κομμάτι, με εξαίρεση την πρόωρη εμμηνόπαυση που μου έφερε.

Εδώ και 2μιση χρόνια προσπαθούσα να βρω μία λύση, είχα απευθυνθεί σε λάθος γιατρούς, μέχρι να βρω τους κατάλληλους, όπου μου συνέστησαν ορμονική υποκατάσταση, ώστε τα συμπτώματα να γίνουν πιο ήπια.
Έχω περάσει τον τελευταίο χρόνο ψάχνοντας να βρούμε την κατάλληλη θεραπεία για τον οργανισμό μου, καθώς πολλές από αυτές απορρίφθηκαν επειδή μου έβλαπταν το συκώτι. Εν ολιγοις, έχουμε καταλήξει στα αυτοκόλλητα, τα οποία χρησιμοποιώ εδώ και περίπου 2 μήνες. Με βοηθούν αρκετά σε ένα κομμάτι, αλλά στα ψυχολογικά, όπως στρες, αϋπνία, διαταραχές διάθεσης, κλάματα, νεύρα, εξάψεις κλπ, νιώθω να είμαι χειρότερα.

Η συμβουλή του γυναικολόγου μου είναι να περιμένω ένα 3μηνο ακόμα, ώστε να δώσουμε τον χρόνο στη θεραπεία να δράσει συνολικά κ αν τα συμπτώματα παραμένουν στην ίδια ένταση να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό για χορήγηση αντικαταθλιπτικού. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω πως δεν θα αντέξω για το τρίμηνο..
Να σημειώσω εδώ, πως όλο αυτό μου έφερε και ένα μεγάλο αριθμό πρόσθετων κιλών τα οποία και δυσκολεύομαι πολύ να χάσω. Εκεί που χάνω ένα, βλέπω να "ξαναπαίρνω" δύο και πάει λέγοντας..γυμνάζομαι, ακολουθώ διατροφή, όμως και πάλι δεν βλέπω να αλλάζει κάτι δραστικά, κάτι που επίσης με ζορίζει ψυχολογικά.

Υπάρχει κάποιος που έχει αντιμετωπίσει κάτι αντίστοιχο, που θα μπορούσε να μου προτείνει κ άλλους τρόπους που τον βοήθησαν να έχει καλύτερη διάθεση;

---

Καλησπέρα..
Χαίρομαι πολύ που όλα πήγανε καλά με το θέμα του καρκίνου. Εύχομαι να είναι περαστικά!
Όσο αφορά το θέμα της εμμηνόπαυσης δεν γνωρίζω πολλα..εκανα και εγώ χημείοθεραπειες αλλά δεν επηρέασε καθόλου τον κύκλο μου.. Ειχα διακοπή για τους μήνες που έκανα και μόλις τελειώσα σταθεροποιηθηκε και ο κύκλος μου.
Οποιαδήποτε αγωγή θέλει τον χρόνο της να δράσει αυτό είναι αλήθεια.. Μπορείς παράλληλα να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο, να μιλήσεις, να συζητήσεις, δεν πέρασες και λίγα αυτό το διάστημα. Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο ψυχολογικά είναι όλο αυτο.. Και παράλληλα να περιμένεις το 3μηνο που σου είπε ο γυναικολόγος σου και μετά βλέπεις μήπως χρειαστείς και αγωγή από ψυχίατρο..
Τώρα για το θέμα των κιλών, πολλές φορές αλλάζει ο μεταβολισμός μας ειδικά από ένα μεγάλο σοκ οπωςειναι οι χμθ και ακτινοβολιες..ακολουθείς τον σωστό δρόμο, γυμναστική και καλή διατροφή.. Ίσως δεν κάνεις κατάλληλους συνδιασμος τροφών η απλά έχεις κολλήσει σε πλατό.
Μήπως να επισκεφτείς και έναν διατροφολόγο;

Μπράβο σου για την δύναμη σου!!!!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου, καταλαβαίνεις αρκετά την ψυχολογία αφού έχεις βιώσει κάτι αντίστοιχο σε ένα κομμάτι.. είναι εμπειρία που σου αλλάζει τη ζωή! Εύχομαι και για εσένα να είναι όλα καλά και να μείνουν στο παρελθόν!
Είμαι σε διαιτολόγο, όταν έπαιρνα της άλλες αγωγές πριν τα αυτοκόλλητα, τα κιλά έφευγαν σχεδόν χωρίς προσπάθεια. τώρα με όλες αυτές τις αλλαγές έχω κολλήσει και είδα και το πισωγύρισμα στη διάθεσή μου. Θα επισκεφθώ την ψυχολόγο που με παρακολουθούσε και κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στην ασθένεια, γενικά το προσπαθώ, δεν ξέρω αν έχει να κάνει με δύναμη όπως λες, αλλά θυμάμαι τα λόγια των γιατρών μου που έλεγαν η ψυχολογία είναι το παν..άλλωστε όλη η ζωή είναι ένας αγώνας, δεν εγκαταλείπουμε ποτέ!!!!

Quote:

---

Originally Posted by aquarius251

Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου, καταλαβαίνεις αρκετά την ψυχολογία αφού έχεις βιώσει κάτι αντίστοιχο σε ένα κομμάτι.. είναι εμπειρία που σου αλλάζει τη ζωή! Εύχομαι και για εσένα να είναι όλα καλά και να μείνουν στο παρελθόν!
Είμαι σε διαιτολόγο, όταν έπαιρνα της άλλες αγωγές πριν τα αυτοκόλλητα, τα κιλά έφευγαν σχεδόν χωρίς προσπάθεια. τώρα με όλες αυτές τις αλλαγές έχω κολλήσει και είδα και το πισωγύρισμα στη διάθεσή μου. Θα επισκεφθώ την ψυχολόγο που με παρακολουθούσε και κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στην ασθένεια, γενικά το προσπαθώ, δεν ξέρω αν έχει να κάνει με δύναμη όπως λες, αλλά θυμάμαι τα λόγια των γιατρών μου που έλεγαν η ψυχολογία είναι το παν..άλλωστε όλη η ζωή είναι ένας αγώνας, δεν εγκαταλείπουμε ποτέ!!!!

---

Σε ευχαριστώ πολύ!! Ναι και για εμένα περασμένα είναι, ξεχασμένα οχι βέβαια :)
Έχει σίγουρα να κάνει και με την εσωτερική δύναμη, άλλοι λυγίζουν με τα μικρά καθημερινά και άλλοι γίνονται βράχοι στα μεγάλα και σημαντικά..
Και οπως έχω διαβάσει κάπου: ποτέ δεν ξέρεις πόσο δυνατός είσαι, μέχρι που το να είσαι δυνατός είναι η μόνη σου επιλογή!!
Άλλαξε όλη την ζωή μου αυτη η διαδικασία που πέρασα από το άκουσμα της λέξης μέχρι την στιγμή που τελείωσε η θεραπεία.. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτούς τους μήνες. Ξέρω ότι και εσύ το ίδιο.
Εχεις ρωτήσει τον γυναικολόγο σου μήπως τα αυτοκόλλητα επηρεάζουν τον μεταβολισμό και δεν μπορείς να χάσεις εύκολα; μηπως έχεις και κατάκρατήσεις;
Εγώ είχα βάλει κάποια κιλά, δεν θυμάμαι καν πόσα ήταν λίγα αλλά ήμουν πάντα αδύνατη και μου κακοφάνηκε. Ξεκίνησα πάλι γυμναστήριο εντατικά και διατροφή. Παράλληλα έκανα και διαλλειματικη νηστεία η omad.βεβαια, μετά από πολύ διάβασμα και συνεννόηση με την γιατρό μου.. Σε 2-3 μήνες τα είχα χάσει.. Παίρνεις κάποια άλλη αγωγή παράλληλα; μήπως επηρεάζει και αυτό..

Καλημέρα! Έχεις δίκιο, εγώ βλέπω τα πράγματα με τη δική μου οπτική, όπου το να παλέψω ήταν μονόδρομος. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, περασμένα ναι αλλά είναι δυνατόν να ξεχαστεί μια τέτοια εμπειρία;!
Άρχισα να βάζω κιλά μετά το πρώτο 3μηνο της θεραπείας και αυτό συνεχίστηκε μέχρι κ το τελος αυτής, που είχα μαζέψει στο σύνολο 24 επιπλέον. Γυμναστήρια, διατροφές κλπ δεν απέδιδαν μέχρι που ξεκίνησε η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης. Κι εδώ όμως εμφανίστηκαν προβλήματα, έχω αλλάξει τέσσερις φορές σχήμα κ εδώ κ δύο μήνες έχω μπλοκάρει πάλι.
Πιο δύσκολο όμως μου είναι το γεγονός πως έχουν επανέλθει κ όλα τα ψυχολογικά συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, ενώ είχαν καταλαγιάσει για ένα διάστημα. Ίσως να οφείλεται σε όλες αυτές τις αλλαγές στη θεραπεία, να θέλει το χρόνο του, τι να πω..απλά έχω φτάσει σε ένα οριακό σημείο κ ήθελα να δω αν κάποιος άλλος το έχει αντιμετωπίσει διαφορετικά! :)