Υποθεση,οτι πασχουμε απο ανιατη νοσος!και οτι εχουμε 3-4 μηνες ζωη! τι θα καναμε?
Ας υποθεσουμε αυτο το λιγο μακαβριο , οτι πασχουμε απο ανιατο νοσος, σαν καρκινο! Μετα απο πολλους γιατρους και εξετασεις τα αποτελεσματα μας δινουν προσδοκιμο ζωης 3-4 μηνες αξιοπρεπεις ζωη! και μετα , θα μας περιμενει μια αθλια ζωη σε νοσοκομεια, κρεβατια οπου σιγα σιγα θα αργοπεθενουμε μετα απο 5-6 μηνες!! οπως τοσοι συνανθρωποι μας δυστυχως τους συμβαινει στα αληθεια! Εαν λοιπον υποθεσουμε οτι μας εδηναν την δυνατοτητα της ευθανασιας! και σας ελεγαν οτι εχετε δλδ 3με 4 μηνες ζωης με υγεια Τι θα κανατε? ποιους θα θελατε να δειτε? θα συνεχιζατε να δουλευετε? θα κανατε την ευθανασια? η θα προσπαθουσατε στο κρεβατι του πονου με ελπιδες πιο λιγες κι απο 1000/1 ?
Μακαβριο ερωτημα, αλλα νομιζω οτι αν το σκεφτουμε ολοι μας ισως αναρωτηθουμε λιγακι πιο βαθια για το τι κυνηγαμε καθε μερα!! για την κοσμοθεωρια μας.
Αυτο το ερωτημα υπηρξε με μερικες αλλαγες σε φοιτητες γιατρους ,και απο αυτο το ερωτημα προσπαθουσαν να βρουν την παιδικη ψυχικη τους κατασταση, τα απωθημενα ,και τα τωρινα επηθημενα τους! τους ενδιεφερε εν ολιγις να δει ο καθε ενας τι περιορισμους περασαν μεσα του.
Προσωπικα θα δουλευα μεχρι να παρω το τελευταιο μισθο - δλδ ουτε 2 βδομαδες!- θα προσπαθουσα να παρω αποζημιωση απο την δουλεια μου.Μετα θα εψαχνα να βρω οτι λεφτα δικαιουμαι .Θα προσπαθουσα να βρω ολους τους ανθρωπους στη ζωη μου οπου περασα καλα μαζι τους κι ειχα ,εχω καλες αναμνησεις!! οσους μπορουσα θα εκανα ενα παρτυ να τους χερετησω! οσους δεν, θα τους εστελνα γραμμα!
Ξεχωριστα θα χερεταγα την μητερα μου! θα την ευχαριστουσα για ολα!! Μετα ,θα μαζευα οτι λεφτα μπορουσα και θα εκανα ενα ταξιδι στο εξωτερικο να δω δυο μπαντες ροκ σε συναυλεια - αν μπορουσα διοτις εχω περιορισμο ,απαγωρευση εξωδου απο την χωρα κι δεν θα ηθελα τους τελευταιους μηνες να τους βγαλω σε κανα κρατιτιριο ,χαχα- Μετα θα εδινα οτι λεφτα υπηρχαν σε δικους μου ανθρωπους! θα κραταγα λιγα για εμενα και θα επερνα σακο ορηβασιας, και οτι χρειαζετε για διαβηωση σε βουνα και σε απομωνομενα μεροι και θα πηγαινα σε καποιο μερος οσο πιο απομωνομενο γινεται!! Θα πηγαινα στο ορεινο Σουδαν και απο εκει θα κατελειγα με τα ποδια ,στην Αιθυοπεια, σε ενα μοναστηρι ορθωδοξο, οπου και εκει θα εμενα με προσευχη και ασκιτικη ζωη ολες τις μερες! οχι μονο τους τρεις μηνες! αλλα και τους αλλους 6 μηνες οπου ο πονος θα με βασανιζαι!! θα προσπαθουσα να τον πολεμισω!!Με προσευχη, με πστη, με αγωνα πνευματικο ! χωρις κανενα φαρμακο!!μονο με δυνατα πααυσιπωνα!! θα επερνα μορφινη! ομως! με οσα ειχε το μοναστηρι θα εκανα αγωνα!
Εσεις τι θα κανατε??
