New here

Καλησπερα παιδια. Λοιπον θα προσπαθησω να ειμαι οσο πιο συντομη μπορω. Ανεκαθεν σχεδον ειχα θεματα με την καταθλιψη. Ειμαι 22 και τους τελευταιους μηνες ζω μια τραγωδια. Πριν το καλοκαιρι , αρχισα παλι να εχω μειζονα καταθλιπτηκα θεματα . Εντονες κρισεις πανικου και αρρωστοφοβια με κατι συγκεκριμενο. Επειτα , συνεβη κατι που με σταναχωρησε παρα πολυ αλλα ηταν αναμενομενο. Fast foward, 3 μηνες τωρα η ocd με εχει διαλυσει κυριολεκτικα . Ζω μια κολαση . Και δεν εννοω πλυσιματα κλπ. Σκεψεις συνεχως μεσα στο μυαλο μου που με εχουν τσακισει και πλεον δεν μπορω να απολαυσω τιποτα. Any advice would be appreciated thanks

Κανεις ???

Όλα αυτά τα πέρασαν όσοι είχαν κατάθλιψη.. Και τα περνάνε όσοι εχουν κατάθλιψη..

Κάνεις ψυχοθεραπεία? Πως αντιμετωπίζεις όλο αυτό?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Όλα αυτά τα πέρασαν όσοι είχαν κατάθλιψη.. Και τα περνάνε όσοι εχουν κατάθλιψη..

Κάνεις ψυχοθεραπεία? Πως αντιμετωπίζεις όλο αυτό?

---

Εκανα αλλα βρισκομαι σε αναζητηση ξανα. Το θεμα πλεον, ειναι οτι η ιδψ εχει παρει ασχημη τροπη και με δυσκολευει παρα πολυ ολο αυτο

Quote:

---

Originally Posted by Gtyos

Εκανα αλλα βρισκομαι σε αναζητηση ξανα. Το θεμα πλεον, ειναι οτι η ιδψ εχει παρει ασχημη τροπη και με δυσκολευει παρα πολυ ολο αυτο

---

Πόσο καιρό έκανες? Σε βοήθησε?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Πόσο καιρό έκανες? Σε βοήθησε?

---

Λιγο. Γτ στοιχιζει και απλα να σου λεει η γιατρος οτι η ζωη ειναι μια πρεπει να την ζησεις οπως θελεις να μην αγχωνεσε κλπ δεν βοηθαει . Χρειαζεται ειδικος για ocd νομιζω στο ελλαδισταν ισως ειναι ελαχιστοι και λογικα δεν θα μπορω να ανταποκριθω οικονομικα

Quote:

---

Originally Posted by Gtyos

Λιγο. Γτ στοιχιζει και απλα να σου λεει η γιατρος οτι η ζωη ειναι μια πρεπει να την ζησεις οπως θελεις να μην αγχωνεσε κλπ δεν βοηθαει . Χρειαζεται ειδικος για ocd νομιζω στο ελλαδισταν ισως ειναι ελαχιστοι και λογικα δεν θα μπορω να ανταποκριθω οικονομικα

---

Στην ψυχοθεραπεία γίνεται συζήτηση.. Με την βοήθεια του εσύ ανακαλύπτεις πράγματα και γνωρίζεις τον εαυτό σου.. Δεν πας εκεί να ακούσεις αυτά που ήδη ξέρεις, ούτε για να σε παρηγορησει..
Δοκίμασε με άλλον γιατρό.. Δώσε όμως χρόνο σε όλη αυτή την διαδικασία.. Δεν θα ξυπνήσεις ένα πρωί και να πεις ααα είμαι καλά..

Οι σκέψεις που κάνεις συνοδεύονται με ψυχαναγκασμους; Εγώ θα σου έλεγα όταν σου έρχονται αυτές οι σκέψεις να τις μπλοκαρεις με κάτι άλλο. Οταν και εμένα μου συμβαίνει κάτι που με στεναχωρεί και με ρίχνει ξεκινούν οι σκεψεις. Τότε πρέπει να βρεις μια δραστηριότητα που θα σε κάνει να ξεχνιέσαι. Ξεκίνα να ασχολείσαι πιο πολύ με τα χόμπι σου και να προσπαθήσεις να γίνεσαι καλύτερη σε αυτά. Είναι δύσκολο αλλά θέλει το χρόνο του για να φτάσεις στο σημείο να απαγορεύεις στον εαυτό σου να κάνει αυτές τις σκέψεις.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Στην ψυχοθεραπεία γίνεται συζήτηση.. Με την βοήθεια του εσύ ανακαλύπτεις πράγματα και γνωρίζεις τον εαυτό σου.. Δεν πας εκεί να ακούσεις αυτά που ήδη ξέρεις, ούτε για να σε παρηγορησει..
Δοκίμασε με άλλον γιατρό.. Δώσε όμως χρόνο σε όλη αυτή την διαδικασία.. Δεν θα ξυπνήσεις ένα πρωί και να πεις ααα είμαι καλά..

---

Κοιτα σιγουρα. Αλλα μεχρι να δωσω χρονο θα εχω καταστραφει ηδη. Ειναι τρελο αυτο που ζω καθε μερα γινομαι πολυ χειροτερα

Quote:

---

Originally Posted by aria19032

Οι σκέψεις που κάνεις συνοδεύονται με ψυχαναγκασμους; Εγώ θα σου έλεγα όταν σου έρχονται αυτές οι σκέψεις να τις μπλοκαρεις με κάτι άλλο. Οταν και εμένα μου συμβαίνει κάτι που με στεναχωρεί και με ρίχνει ξεκινούν οι σκεψεις. Τότε πρέπει να βρεις μια δραστηριότητα που θα σε κάνει να ξεχνιέσαι. Ξεκίνα να ασχολείσαι πιο πολύ με τα χόμπι σου και να προσπαθήσεις να γίνεσαι καλύτερη σε αυτά. Είναι δύσκολο αλλά θέλει το χρόνο του για να φτάσεις στο σημείο να απαγορεύεις στον εαυτό σου να κάνει αυτές τις σκέψεις.

---

Και παλια ειχα περασει κατι αναλογο. Το ξεπερασα ευτυχως γρηγορα και απο ενα σημειο και μετα ολες αυτες οι βλακειες δεν με ενοχλουσαν. Ναι βεβαια. Πχ αν δεν κανεις αυτο , θα συμβει αυτο και ολες οι "συνεπειες" εχουν να κανουν με τον ευατο μου . Ειμαι σε πολυ δυσκολη φαση δεν ξερω καν τι πρεπει να γινει για να βοηθησει. Το θεμα ειναι οτι αυτες εδω και 3 μηνες ειναι μονιμα στον εγκεφαλο μου εχουν γινει η πραγματικοτητα μου κατα καποιο τροπο. Δεν εχω ορεξη να κανω τιποτα .Ισως αλλα δεν εχω την διαθεση συνεχεια σκεφτομαι κατι συγκεκριμενο και λογω αυτου δεν μου δινει χαρα τιποτα . Τεσπα ευχαριστω

Ναι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Η χειρότερη περίοδος μου κράτησε σχεδόν έναν χρόνο και κάθε μέρα ήταν ένα μαρτύριο. Πρέπει να κάνεις πάρα πολύ υπομονή και μέρα με τη μέρα να προσπαθείς να κάνεις και από ενα βήμα. Για μένα αυτό που έπαιξε το σημαντικότερο ρόλο ήταν οι εξωτερικοί παράγοντες , δηλαδή κάποια γεγονότα που έγιναν στη ζωή μου και με βοήθησαν στο να βγω από αυτο το φαύλο κύκλο των σκέψεων και των ψυχαναγκασμων. Και πάλι όμως έγινε πολύ αργά όλο αυτό οπότε θέλει φοβερή υπομονή. Ξερω ότι στη φάση που είσαι νιώθεις εντελώς αβοήθητος οπότε, αν έχεις την οικονομική ευχέρεια, ψάξε για έναν καλό ειδικό. Καλή δύναμη!

Quote:

---

Originally Posted by aria19032

Ναι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Η χειρότερη περίοδος μου κράτησε σχεδόν έναν χρόνο και κάθε μέρα ήταν ένα μαρτύριο. Πρέπει να κάνεις πάρα πολύ υπομονή και μέρα με τη μέρα να προσπαθείς να κάνεις και από ενα βήμα. Για μένα αυτό που έπαιξε το σημαντικότερο ρόλο ήταν οι εξωτερικοί παράγοντες , δηλαδή κάποια γεγονότα που έγιναν στη ζωή μου και με βοήθησαν στο να βγω από αυτο το φαύλο κύκλο των σκέψεων και των ψυχαναγκασμων. Και πάλι όμως έγινε πολύ αργά όλο αυτό οπότε θέλει φοβερή υπομονή. Ξερω ότι στη φάση που είσαι νιώθεις εντελώς αβοήθητος οπότε, αν έχεις την οικονομική ευχέρεια, ψάξε για έναν καλό ειδικό. Καλή δύναμη!

---

Ακριβως. Δυστηχως το περιβαλλον μου επιδυνωνει την κατασταση και οσο και αν ακουγεται παραξενο ειμαι εντελως μονη δεν εχω καποιον να μιλησω με λεπτομερειες και η οικογενεια μου που γνωριζει χειροτερευει την κατασταση .Ναι , ολο αυτο βεβαια στοιχιζει και ισως δεν υπαρχει στην ελλαδα καποιος εξιδικευμενος στην ιδψ . Θα κοιταξω να παω καπου φυσικα , σε ευχαριστω !

Quote:

---

Originally Posted by Gtyos

Ακριβως. Δυστηχως το περιβαλλον μου επιδυνωνει την κατασταση και οσο και αν ακουγεται παραξενο ειμαι εντελως μονη δεν εχω καποιον να μιλησω με λεπτομερειες και η οικογενεια μου που γνωριζει χειροτερευει την κατασταση .Ναι , ολο αυτο βεβαια στοιχιζει και ισως δεν υπαρχει στην ελλαδα καποιος εξιδικευμενος στην ιδψ . Θα κοιταξω να παω καπου φυσικα , σε ευχαριστω !

---

Ειλικρινά μετάνιωσα πάρα πολύ για το ότι μίλησα σε ένα και μοναδικό άτομο για αυτο , διότι τελικά, ενώ ήξερε για την κατάσταση ,την έκανα ακομα χειρότερη και με εξέθετε στο περιβαλλον μου. Και το χειρότερο πράγμα είναι να μην έχεις κανέναν να μιλήσεις. Οπότε αν έχεις ανάγκη να μιλήσεις εκμεταλλεύσου αυτή την πλατφόρμα.

Quote:

---

Originally Posted by aria19032

Ειλικρινά μετάνιωσα πάρα πολύ για το ότι μίλησα σε ένα και μοναδικό άτομο για αυτο , διότι τελικά, ενώ ήξερε για την κατάσταση ,την έκανα ακομα χειρότερη και με εξέθετε στο περιβαλλον μου. Και το χειρότερο πράγμα είναι να μην έχεις κανέναν να μιλήσεις. Οπότε αν έχεις ανάγκη να μιλήσεις εκμεταλλεύσου αυτή την πλατφόρμα.

---

Αυτο εννοω . Ηδη ξερουν τα πανω πανω και ειναι οτι ελα θα περασει , σκεφτεσαι αρνητικα και χαζομαρες. Πχ η μαμα μου ειναι η πλεον ακαταλληλη ηδη εχει χειροτερεψει πολυ την κατασταση και αν μιλησω σε αυτην με την πρωτη ευκαιρια θα το κανει. Την ειχα εμπιστευτει για κατι πολυ προσωπικο και με εξεθεσε. Ναι για αυτο γραφτηκα εδω ελπιζω να βοηθηθω

Καταλαβαίνω απόλυτα την κατάστασή σου, δεν είσαι μόνη.
Εδώ και 5 χρόνια αντιμετωπίζω τα ίδια, κάθε μέρα ξεχωριστά.
Το σημαντικότερο σε όλη την κατάσταση, είναι το περιβάλλον, οσο πεζό και απλό αν ακούγεται. Το pure o είναι ένα βάναυσο συνειδησιακά παιχνίδι που θέλει να σε ταρακουνήσει, σου λέει πως κάτι δεν πάει καλά και απλά, εμφανίζεται με έναν ακραίο τρόπο για να το αναγνωρίσεις που αφορά αποκλειστικά στην σκέψη.
Ξεκίνησα με κρίσεις πανικού, αυπνίες (4 μέρες άυπνη) και στη συνέχεια με σκέψεις παρόμοιες με τις δικές σου που μάντεψε, με οδήγησαν στην κατλαθλιψη, που μάλλον προυπήρχε.
Αφού μου πήρε έναν και χρόνο να μιλήσω, κατέληξα σε αγωγή και μετά από κάποια χρόνια, ακολούθησε η ψυχοθεραπεία την οποία και κάνω μέχρι και σήμερα, χωρίς αγωγή πια.
Το περιβάλλον μου έχει αλλάξει 100% και δρω (χώρισα μετά από 6 χρόνια αρρωστημένης σχέσης και συνεχίζω τις σπουδές μου που λόγω της κατάστασης είχα παρατήσει), κάτι που στο αρχικό στάδιο της ιψδ, δεν έκανα.
Ένα σημαντικό λάθος που έκανα όταν πρωτοεμφανίστηκε, ήταν ότι προσπαθούσα να εξουδετερώσω την κακή σκέψη που έκανα για κάποιον και να την αντικαταστήσω με κάποια πιο αυτοκαταστροφική που αφορούσε αποκλειστικά εμένα. Για παράδειγμα, σκεφτόμουν ότι θα κάνω κακό σε κάποιον και αυτόματα, σκεφτόμουν να κάνω κακό σε εμένα λόγω της ενοχικής μου αυτής σκέψης. Έλεγα πως δεν μου αξίζει να ζω αν σκέφτομαι έτσι για κάποιον, πως είμαι κάποιο απάνθρωπο ον, άρα ποιος ο λόγος;
Μη ωφέλιμη σκέψη. Πλέον, μέσω της ψυχοθεραπείας, στοχεύω στις εναλλακτικές σκέψεις, αποδέχομαι την υπάρχουσα και δεν την διώχνω γιατί η μη αποδοχή δημιουργει περισσότερη δυσφορία, σε πηγαίνει κλιμακωτά σε πιο δυσάρεστες.
Μια εναλλακτική σκέψη μπορεί να είναι η εξής: "Αν κάνω κακό σε κάποιον;" ----> "Δεν θα κάνω κακό σε κάποιον, κατανοώ την φύση του προβλήματος και είναι απίθανο το σενάριο για κάτι τετοιο", "Το άγχος μου, μου δημιουργεί μη ωφέλιμες σκέψεις, που είναι απλά σκέψεις, τις οποίες όλοι οι άνθρωποι κάνουν, απλά στα άτομα με ιψδ η σκέψη επιμένει, είναι πιο ανθεκτική".
Όπως προείπα είμαι εκος αγωγής εδώ και καιρό και είμαι πολύ καλύτερα απ' όταν έπαιρνα χάπια.
Η δράση και η λειτουργικότητά, είναι το μεγαλύτερο βήμα σε μια τόσο δυσάρεστη κατάσταση.
Μου πήρε χρόνια, αλλά όντως θέλει τον χρόνο του.
Δεν είσαι μόνη σου, εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με αυτό και πολλοί, δεν το παραδέχονται ποτέ.
Αν χρειαστείς το οτιδήποτε, μην διστάσεις να το μοιραστείς μαζι μου. :)