Νιώθω αγχωμένη και "καθυστερημένη"

Τις τελευταίες μέρες μου αρέσει κάποιος. Αυτό έχει να συμβεί 4 χρόνια περίπου.
Τον συναντάω σε μια κοινή δραστηριότητα που κάνουμε.
Μέχρι πριν λίγο καιρό ήξερα πως έχει σχέση , τώρα δεν γνωρίζω αν τα έχουν ακόμα.
Όταν με βλέπει χαμογελάει κάπως αλλιωτικα από ότι σε άλλες κοπέλες και τέλευταια με πλησιάζει αμήχανα και όταν μου μιλάει καπως σαν να διστάζει και μου αρέσει πολύ αυτό.
Εννοείται φροντίζω να είμαι πολύ περιποιημένη όταν τον βλέπω και η διαδικασία να ετοιμαστώ για να με δει ωραία μου φέρνει μεγάλη χαρά.

Το πρόβλημα είναι πως ξέρω ότι θα μείνει εκεί, όπως γίνεται συνήθως όταν μου αρέσει κάποιος (αυτό συμβαίνει δύσκολα). Πάντα θα κομπλαρει ή πάντα θα υπάρχει κάποιο εμπόδιο. (4 μου έχουν αρέσει ως τώρα και είμαι 25)

Παράλληλα έχω την κλασική κατάσταση που μιλάω με κάποιον που δεν με τρελαίνει και αυτός το πάει στο σεξ κι εγώ δεν θέλω.

Ένας άλλος τύπος που έβγαινα κάνει πείσματα μέσω ινστα και γενικά τελευταία φερόταν με πολύ κόμπλεξ.

Νομίζω πια πως δεν θα ερωτευτώ ποτέ και δεν θα το ζήσω. Δεν ξέρω πως είναι να έχεις σχέση με κάποιον που έστω σου αρέσει.

Σε όλη μου την εφηβεία δεν είχα καμια εμπειρία και είχα και χάλια φίλες και έτσι έχω στερηθεί αρκετά την καλοπέραση , την αγάπη και τις σχέσεις.
Αυτοπεποίθηση μηδέν και ζήλευα (χωρίς κακία) κάποιες όμορφες κοπέλες που είχαν συνεχώς κάποιον να τις γουστάρει. Τώρα έχω γίνει ισάξια και ανώτερη θα έλεγα από κάποιες.
Μου αρέσει τρελά που με κοιτάνε οι άντρες , άσχετα αν δεν γουστάρω εγώ τους περισσότερους.

Σχέση πραγματική δεν έχω κάνει ποτέ και δεν έχω ολοκληρώσει. Είμαι 25 και νιώθω πως έχω μείνει πίσω.

Με αγχωνει αυτό το θέμα αρκετά. Τις προάλλες συζητούσαμε με μια γνωστή κάτι και έλεγε ότι το να έχεις ερωτική ζωή σε αυτή την ηλικία είναι υγεία.
Δλδ εγώ είμαι αφύσικη? ρώτησα.
Και μου λέει όχι , αλλά μετά δεν θα μπορείς να κάνεις εύκολα σχέση με άνθρωπο.

Με προβληματίζει αρκετά το θέμα.
Δεν ερωτεύομαι καθόλου εύκολα .
Στη δουλειά και όπου πάω γενικά, μόλις αναπτύξω κάποιες γνωριμίες πάντα μα πάντα σε κάποιον θα αρέσω και το βλέπω (δεν ειμαι φαντασιόπληκτη) , αλλά πλέον οι άντρες δεν κάνουν κίνηση.

Και τι θεωρώ πολύ κρίμα να μην έχω δικαίωμα στον έρωτα από τη στιγμή που έχω προσπαθήσει για αυτό.

Δεν ξέρω αν υπάρχει λύση στο πρόβλημα μου , απλώς θέλω να βγάλω όλο αυτό το άγχος από μέσα μου.

Κοιτα...αν θεωρεις οτι αυτο το θεμα στεκεται εμποδιο στις σχεσεις σου τοτε θα σε βοηθησει πολυ καλυτερα μια ψυχολογος.Δεν μπορουμε να ξερουμε εμεις αν οντως ετυχε και δεν ξεκινησες την σεξουαλικη σου ζωη η αν υπηρχαν αλλοι παραγοντες στην μεση,θρησκευτικοι λογοι,φοβος για το σεξ,υπερεξιδανικευση κτλπ.Αυτο σιγουρα μεσα σου το ξερεις εσυ και μπορεις να το απαντησεις στον εαυτο σου.Καλα εκανες κ το εβγαλες απο μεσα σου.Απο κει κ περα προσωπικα,δεν θα σε χαρακτηριζα αφυσικη η μη φυσιολογικη.Θα μπορουσε αυριο μεθαυριο να ξεκινησεις μια υγειεστατη ερωτικη ζωη.Πρωτα αναρωτησου πως βλεπεις εσυ το σεξ και τις ανθρωπινες σχεσεις γενικοτερα.Σιγα που δεν θα ερωτευτεις ποτε,υπερβαλλεις.

Ο πρώτος που ανέφερες κατά 99% του αρέσεις πολύ αλλά κομπλαρει. Κάνε την κίνηση αν μπορείς και πες του να βγείτε για καφέ, δεν είναι καθόλου κακό να το προτείνεις πρώτη.

Καλημέρα

Έριξα μια ματιά στα προηγούμενα μνμ σου και θυμήθηκα την συζήτηση.

Καταρχάς χαίρομαι που συνειδητοποιείς και προβληματίζεσαι πια με το ότι κάτι δεν πάει καλά. Να ξέρεις ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα για να λυθεί ένα πρόβλημα.

Προσωπικά θεωρώ ότι εφόσον βλέπεις ότι αρέσεις σε κάποιους αλλά έχεις παρατηρήσει ότι μετά για κάποιον λόγο δεν προχωράει και αυτό είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ψάξεις με έναν ειδικό λίγο καλύτερα τον εαυτό σου. Μπορεί άθελα σου να στέλνεις λάθος μνμ στον άλλον , μπορεί να τον κομπλάρεις, μπορεί εσύ να φοβάσαι και να αυτοσαμποτάρεσαι... αυτά μόνο με την βοήθεια ενός ψυχολόγου μπορούν να απαντηθούν.

Επιπλέον επειδή θυμάμαι πως και με τις φιλικές σου σχέσεις είχες θέματα, ο ειδικός θα σε βοηθήσει να τα ξεκαθαρίσεις περισσότερο και να βρεις μια άκρη.

Εχεις σκεφτεί την ψυχοθεραπεία ως τρόπο να βοηθηθείς;

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Τις τελευταίες μέρες μου αρέσει κάποιος. Αυτό έχει να συμβεί 4 χρόνια περίπου.
Τον συναντάω σε μια κοινή δραστηριότητα που κάνουμε.
Μέχρι πριν λίγο καιρό ήξερα πως έχει σχέση , τώρα δεν γνωρίζω αν τα έχουν ακόμα.
Όταν με βλέπει χαμογελάει κάπως αλλιωτικα από ότι σε άλλες κοπέλες και τέλευταια με πλησιάζει αμήχανα και όταν μου μιλάει καπως σαν να διστάζει και μου αρέσει πολύ αυτό.
Εννοείται φροντίζω να είμαι πολύ περιποιημένη όταν τον βλέπω και η διαδικασία να ετοιμαστώ για να με δει ωραία μου φέρνει μεγάλη χαρά.

Το πρόβλημα είναι πως ξέρω ότι θα μείνει εκεί, όπως γίνεται συνήθως όταν μου αρέσει κάποιος (αυτό συμβαίνει δύσκολα). Πάντα θα κομπλαρει ή πάντα θα υπάρχει κάποιο εμπόδιο. (4 μου έχουν αρέσει ως τώρα και είμαι 25)

Παράλληλα έχω την κλασική κατάσταση που μιλάω με κάποιον που δεν με τρελαίνει και αυτός το πάει στο σεξ κι εγώ δεν θέλω.

Ένας άλλος τύπος που έβγαινα κάνει πείσματα μέσω ινστα και γενικά τελευταία φερόταν με πολύ κόμπλεξ.

Νομίζω πια πως δεν θα ερωτευτώ ποτέ και δεν θα το ζήσω. Δεν ξέρω πως είναι να έχεις σχέση με κάποιον που έστω σου αρέσει.

Σε όλη μου την εφηβεία δεν είχα καμια εμπειρία και είχα και χάλια φίλες και έτσι έχω στερηθεί αρκετά την καλοπέραση , την αγάπη και τις σχέσεις.
Αυτοπεποίθηση μηδέν και ζήλευα (χωρίς κακία) κάποιες όμορφες κοπέλες που είχαν συνεχώς κάποιον να τις γουστάρει. Τώρα έχω γίνει ισάξια και ανώτερη θα έλεγα από κάποιες.
Μου αρέσει τρελά που με κοιτάνε οι άντρες , άσχετα αν δεν γουστάρω εγώ τους περισσότερους.

Σχέση πραγματική δεν έχω κάνει ποτέ και δεν έχω ολοκληρώσει. Είμαι 25 και νιώθω πως έχω μείνει πίσω.

Με αγχωνει αυτό το θέμα αρκετά. Τις προάλλες συζητούσαμε με μια γνωστή κάτι και έλεγε ότι το να έχεις ερωτική ζωή σε αυτή την ηλικία είναι υγεία.
Δλδ εγώ είμαι αφύσικη? ρώτησα.
Και μου λέει όχι , αλλά μετά δεν θα μπορείς να κάνεις εύκολα σχέση με άνθρωπο.

Με προβληματίζει αρκετά το θέμα.
Δεν ερωτεύομαι καθόλου εύκολα .
Στη δουλειά και όπου πάω γενικά, μόλις αναπτύξω κάποιες γνωριμίες πάντα μα πάντα σε κάποιον θα αρέσω και το βλέπω (δεν ειμαι φαντασιόπληκτη) , αλλά πλέον οι άντρες δεν κάνουν κίνηση.

Και τι θεωρώ πολύ κρίμα να μην έχω δικαίωμα στον έρωτα από τη στιγμή που έχω προσπαθήσει για αυτό.

Δεν ξέρω αν υπάρχει λύση στο πρόβλημα μου , απλώς θέλω να βγάλω όλο αυτό το άγχος από μέσα μου.

---

Πρέπει λίγο να χαλαρώσεις.. Το άγχος δεν βοηθά.. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν συνέχεια σχέσεις και δεν είναι ποτέ ευτυχισμένοι ή ευχαριστημένοι και υπάρχουν άλλοι που κάνουν μια ή λίγες σχέσεις και νιώθουν ολοκληρωμενοι. Θα έρθει η σχέση χωρίς να το καταλάβεις. Όταν κυνηγάς κάτι επίμονα συνήθως έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα και η απογοήτευση είναι μεγάλη. Να είσαι ο εαυτός σου και θα βρεθεί κάποιος σίγουρα που θα του αρέσεις και θα κάνει και κίνηση.

Επειδή ήμουν ένα από τα άτομα που σου είχε μιλήσει "σκληρά" στο προηγούμενο σου θέμα.. Θα σου πρότεινα να αρχίσεις ψυχοθεραπεία, να μάθεις κι άλλες πτυχές του εαυτού σου, να αποβάλεις ότι αρνητικό έχεις. Θα το κάνεις για σένα, για να αγαπήσεις πραγματικά αυτό που είσαι.. Δυστυχώς ότι κουβαλάμε μέσα μας, την εικόνα που έχουμε για εμάς την βγάζουμε και προς τα έξω. Αν εσύ δεν αγαπάς τον εαυτό σου.. Εγώ γιατί να τον αγαπησω;;

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Σε όλη μου την εφηβεία δεν είχα καμια εμπειρία και είχα και χάλια φίλες και έτσι έχω στερηθεί αρκετά την καλοπέραση , την αγάπη και τις σχέσεις.

---

Όταν ήμουν εγώ σ' εκείνη την ηλικία όλοι ήμασταν έτσι (μηδέν εμπειρίες και σχέσεις) και αυτό θεωρούνταν ως κάτι φυσιολογικό και αναμενόμενο για παιδιά της εφηβείας. Συμπεραίνω λοιπόν ότι η έναρξη της ερωτικής ζωής κατά την εφηβεία πρέπει να είναι σχετικά καινούργιο φαινόμενο που, σύμφωνα με την προσωπική σου μαρτυρία, αποτελεί πηγή άγχους. Λογικό μου φαίνεται.

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Νομίζω πια πως δεν θα ερωτευτώ ποτέ και δεν θα το ζήσω. Δεν ξέρω πως είναι να έχεις σχέση με κάποιον που έστω σου αρέσει.
...
Σχέση πραγματική δεν έχω κάνει ποτέ και δεν έχω ολοκληρώσει. Είμαι 25 και νιώθω πως έχω μείνει πίσω.

Με αγχωνει αυτό το θέμα αρκετά. Τις προάλλες συζητούσαμε με μια γνωστή κάτι και έλεγε ότι το να έχεις ερωτική ζωή σε αυτή την ηλικία είναι υγεία.
Δλδ εγώ είμαι αφύσικη? ρώτησα.
Και μου λέει όχι , αλλά μετά δεν θα μπορείς να κάνεις εύκολα σχέση με άνθρωπο.

Με προβληματίζει αρκετά το θέμα.
Δεν ερωτεύομαι καθόλου εύκολα .
...
Δεν ξέρω αν υπάρχει λύση στο πρόβλημα μου , απλώς θέλω να βγάλω όλο αυτό το άγχος από μέσα μου.

---

Και λοιπόν; Γιατί προβληματίζεσαι; Αν δεν ερωτεύεσαι, δεν ερωτεύεσαι. Γιατί αυτό να σε κάνει δυστυχισμένη; Μήπως δεν μπορείς να διαχωρίσεις μέσα σου το τι πραγματικά θέλεις από το τι είναι κοινωνικά επιβεβλημένο; Δεν είμαστε όλοι «φτιαγμένοι» ή πρόθυμοι για έρωτες και για σεξ που είναι πάρα πολύ δεσμευτικά και απαιτούν τεράστια επένδυση σε χρόνο και ενέργεια.

Καλησπέρα. Καταρχήν ευχαριστώ όλους όσους απαντήσατε.

Θα προσπαθήσω να μην ξεχάσω να απαντήσω σε κανένα από αυτά που ρωτήσατε.

Οι λόγοι που δεν ήθελα να ολοκληρώσω ως τώρα είναι 1)δεν έχω κάνει σχέση με κάποιον που με ελκύει πραγματικά , 2) επίσης δεν έχω κάνει σχέση με διάρκεια , ώστε να νιώσω άνετα , 3) επειδή κάποτε είχα κόμπλεξ με το σώμα μου και την εμφάνιση μου γενικότερα ήθελα να είμαι τέλεια και είναι σχετικά μικρό το διάστημα που έχω αρχίσει να είναι 100% ικανοποιημένη από την εικόνα μου (δηλαδή κανενας χρόνος). Θέλω οποίος με δει γυμνή να με θεωρήσει τέλεια.

Όσο για τον τύπο που μου αρέσει. Δεν έχω καταλάβει αν είναι σε σχέση ακόμα ή χώρισε.
Πχ σήμερα τον ρωτούσε μια φίλη τι έκανε του Αγ.Βαλεντινου και της λέει " η ζωή μου είναι δουλειά -σπιτι-σπιτι-δουλεια" και η άλλη του έλεγε "έλα τώρα δεν σχολιάζω" (ξέρει για τη σχέση του). Πρώτη κίνηση δεν έχω κάνει ποτέ γιατί έχω ένα θέμα με την απόρριψη. Θα νιώσω απαίσια αν μου πει κάποιος όχι. Όσοι έχω κάνει κάτι είναι γιατί με πλησίασαν εκείνοι πρώτοι.

Όταν λέτε ότι κάτι δεν πάει καλά εννοείται πως δεν είναι φυσιολογικό μια κοπέλα και μάλιστα όμορφη ( ναι, πείτε με ψώνιο ελεύθερα) να μην έχει κάνει κανονική σχέση στα 25 της?
Συμφωνώ πως δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για σχέσεις , αλλά αυτό δεν το καταλαβαίνει εύκολα ο περίγυρος και κρίνει.
Επίσης, όσοι με γνωρίζουν, για κάποιο λόγο με θεωρούν " έμπειρη" και φοβάμαι να πω την αλήθεια.

Κι αυτό με την εφηβεία πονεμένη ιστορία.
Με έκριναν για την εμφάνιση μου κάποια κοντινά μου άτομα και είχα κόμπλεξ. Έτσι δεν φλέρταρα με κανέναν ως τα δεκαεφτά.
Είχα κάποιες φίλες αρκετά όμορφες που τις γουσταραν πολλοί και είχαν συνεχώς ευκαιρίες και εγώ δεν είχα και ζήλευα.
Τώρα έχω φτάσει στο σημείο να βλέπω πχ τη μια να έχει παχύνει και να έχει χαλάσει και να χαίρομαι. Το ξέρω καφριλα αλλά έτσι είναι.
Άτομα πολύ κοντινά μου τις εκθειαζαν συνέχεια και μάλιστα μου είχαν πει ότι "χάνομαι" μπροστά τους.
Και οι ίδιες με ρωτούσαν γιατί δεν είχα αγόρι.
Οι υπόλοιπες που μου την έσπαγαν ήταν άσχημες και τώρα είναι (και παχουλες) και μου τη έδινε που παρά την κακή τους εμφάνιση είχαν σχέση (και ακόμα μου την σπάει. Γιατί εγώ έχω κάνει πολλη προσπάθεια να αρέσω και δεν παραμελώ τον εαυτό μου)

Και λέω άλλαξε ο τρόπος που σκέφτεσαι και θα βρεις την άκρη σου. Και τσουπ τα ίδια πάλι.
Η ομορφιά η δική σου. Η δική μου.. Η οποιουδήποτε άλλου αναδεικνυεται δίπλα από την "ασχήμια" του άλλου; Γιατί σε απασχολεί τόσο πολυ η εμφάνιση των άλλων? Έχεις δεχτεί σχόλια για την εμφάνιση σου, ξέρεις πόσο άσχημο είναι και έρχεσαι και το κάνεις εσύ.. Ο. Κ μπορεί να μη το κάνεις μπροστά τους αλλά το κάνεις.
Δεν είναι κακό που μια κοπέλα 25 χρόνων δεν έκανε σεξ ακόμη όπως και να είναι εμφανισιακά.. Δεν βρήκες τον κατάλληλο. Η πρώτη φορά είναι καλό να γίνει επειδή το θες και νιώθεις άνετα και όχι επειδή είσαι 25 χρόνων!!!!!
Σε συμβουλεύω να βρεις ένα καλό ψυχολόγο να μιλήσεις για όλο αυτό που έζησες όσο αφορά την εμφάνιση σου τότε έτσι ώστε να το αποβάλεις και να είσαι πιο άνετα με το σώμα σου, με τους άντρες αλλά και με τις υπόλοιπες γυναίκες..

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Καλησπέρα. Καταρχήν ευχαριστώ όλους όσους απαντήσατε.

Θα προσπαθήσω να μην ξεχάσω να απαντήσω σε κανένα από αυτά που ρωτήσατε.

Οι λόγοι που δεν ήθελα να ολοκληρώσω ως τώρα είναι 1)δεν έχω κάνει σχέση με κάποιον που με ελκύει πραγματικά , 2) επίσης δεν έχω κάνει σχέση με διάρκεια , ώστε να νιώσω άνετα , 3) επειδή κάποτε είχα κόμπλεξ με το σώμα μου και την εμφάνιση μου γενικότερα ήθελα να είμαι τέλεια και είναι σχετικά μικρό το διάστημα που έχω αρχίσει να είναι 100% ικανοποιημένη από την εικόνα μου (δηλαδή κανενας χρόνος). Θέλω οποίος με δει γυμνή να με θεωρήσει τέλεια.

Όσο για τον τύπο που μου αρέσει. Δεν έχω καταλάβει αν είναι σε σχέση ακόμα ή χώρισε.
Πχ σήμερα τον ρωτούσε μια φίλη τι έκανε του Αγ.Βαλεντινου και της λέει " η ζωή μου είναι δουλειά -σπιτι-σπιτι-δουλεια" και η άλλη του έλεγε "έλα τώρα δεν σχολιάζω" (ξέρει για τη σχέση του). Πρώτη κίνηση δεν έχω κάνει ποτέ γιατί έχω ένα θέμα με την απόρριψη. Θα νιώσω απαίσια αν μου πει κάποιος όχι. Όσοι έχω κάνει κάτι είναι γιατί με πλησίασαν εκείνοι πρώτοι.

Όταν λέτε ότι κάτι δεν πάει καλά εννοείται πως δεν είναι φυσιολογικό μια κοπέλα και μάλιστα όμορφη ( ναι, πείτε με ψώνιο ελεύθερα) να μην έχει κάνει κανονική σχέση στα 25 της?
Συμφωνώ πως δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για σχέσεις , αλλά αυτό δεν το καταλαβαίνει εύκολα ο περίγυρος και κρίνει.
Επίσης, όσοι με γνωρίζουν, για κάποιο λόγο με θεωρούν " έμπειρη" και φοβάμαι να πω την αλήθεια.

Κι αυτό με την εφηβεία πονεμένη ιστορία.
Με έκριναν για την εμφάνιση μου κάποια κοντινά μου άτομα και είχα κόμπλεξ. Έτσι δεν φλέρταρα με κανέναν ως τα δεκαεφτά.
Είχα κάποιες φίλες αρκετά όμορφες που τις γουσταραν πολλοί και είχαν συνεχώς ευκαιρίες και εγώ δεν είχα και ζήλευα.
Τώρα έχω φτάσει στο σημείο να βλέπω πχ τη μια να έχει παχύνει και να έχει χαλάσει και να χαίρομαι. Το ξέρω καφριλα αλλά έτσι είναι.
Άτομα πολύ κοντινά μου τις εκθειαζαν συνέχεια και μάλιστα μου είχαν πει ότι "χάνομαι" μπροστά τους.
Και οι ίδιες με ρωτούσαν γιατί δεν είχα αγόρι.
Οι υπόλοιπες που μου την έσπαγαν ήταν άσχημες και τώρα είναι (και παχουλες) και μου τη έδινε που παρά την κακή τους εμφάνιση είχαν σχέση (και ακόμα μου την σπάει. Γιατί εγώ έχω κάνει πολλη προσπάθεια να αρέσω και δεν παραμελώ τον εαυτό μου)

---

Παρόμοια ιστορία με την δική μου.
καμία σχέση μέχρι τα 27,μεγάλη ανασφάλεια, φόβος για απόρριψη, φόβος για μια σχέση, εμμονή με την ομορφιά και περιποιηση σε σημείο εμμονικο.βέβαια ποτε δεν έβλεπα άσχημες τις άλλες κοπέλες πάρα μόνο τον εαυτο μου.
Τελικά χανουμε το δάσος κοιταζοντας το δέντρο.
Συμβουλή σωστή δεν ξέρω πως θα σου δώσω γιατί και εγω ακόμη έχω πολλά θέματα αλυτα.ακόμη και ο ψυχολογος δέν με βοηθήσε να τα ξεπεράσω.
Εφόσον έχεις μια καλή εμφάνιση σίγουρα κάποιο αγόρι θα σε πλησιάσει και θα σου αρέσει αρκετά όπως στην περίπτωση που μας ανέφερες,ακόμη και τίποτα να μη κάνεις εσύ αν ενδιαφερετε για σένα θα σου προτεινει κάτι. (Και λέω να μη κάνεις τίποτα γιατί έχεις και εσύ τον φόβο της απόρριψης και καταλαβαίνω πως ειναι).
Από εκεί και πέρα μια σχέση σίγουρα θα σε αλλάξει. Θα σε κάνει να δεις διαφορετικα τα πράγματα και τη ζωή. Θα σε ωριμασει.πιστευεις όμως ότι εαν ξεπεράσεις το θέμα σχέσης θα λύσεις και ολες τις άλλες ανασφαλειες που εχεις?

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Καλησπέρα. Καταρχήν ευχαριστώ όλους όσους απαντήσατε.

Θα προσπαθήσω να μην ξεχάσω να απαντήσω σε κανένα από αυτά που ρωτήσατε.

Οι λόγοι που δεν ήθελα να ολοκληρώσω ως τώρα είναι 1)δεν έχω κάνει σχέση με κάποιον που με ελκύει πραγματικά , 2) επίσης δεν έχω κάνει σχέση με διάρκεια , ώστε να νιώσω άνετα , 3) επειδή κάποτε είχα κόμπλεξ με το σώμα μου και την εμφάνιση μου γενικότερα ήθελα να είμαι τέλεια και είναι σχετικά μικρό το διάστημα που έχω αρχίσει να είναι 100% ικανοποιημένη από την εικόνα μου (δηλαδή κανενας χρόνος). Θέλω οποίος με δει γυμνή να με θεωρήσει τέλεια.

Όσο για τον τύπο που μου αρέσει. Δεν έχω καταλάβει αν είναι σε σχέση ακόμα ή χώρισε.
Πχ σήμερα τον ρωτούσε μια φίλη τι έκανε του Αγ.Βαλεντινου και της λέει " η ζωή μου είναι δουλειά -σπιτι-σπιτι-δουλεια" και η άλλη του έλεγε "έλα τώρα δεν σχολιάζω" (ξέρει για τη σχέση του). Πρώτη κίνηση δεν έχω κάνει ποτέ γιατί έχω ένα θέμα με την απόρριψη. Θα νιώσω απαίσια αν μου πει κάποιος όχι. Όσοι έχω κάνει κάτι είναι γιατί με πλησίασαν εκείνοι πρώτοι.

Όταν λέτε ότι κάτι δεν πάει καλά εννοείται πως δεν είναι φυσιολογικό μια κοπέλα και μάλιστα όμορφη ( ναι, πείτε με ψώνιο ελεύθερα) να μην έχει κάνει κανονική σχέση στα 25 της?
Συμφωνώ πως δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για σχέσεις , αλλά αυτό δεν το καταλαβαίνει εύκολα ο περίγυρος και κρίνει.
Επίσης, όσοι με γνωρίζουν, για κάποιο λόγο με θεωρούν " έμπειρη" και φοβάμαι να πω την αλήθεια.

Κι αυτό με την εφηβεία πονεμένη ιστορία.
Με έκριναν για την εμφάνιση μου κάποια κοντινά μου άτομα και είχα κόμπλεξ. Έτσι δεν φλέρταρα με κανέναν ως τα δεκαεφτά.
Είχα κάποιες φίλες αρκετά όμορφες που τις γουσταραν πολλοί και είχαν συνεχώς ευκαιρίες και εγώ δεν είχα και ζήλευα.
Τώρα έχω φτάσει στο σημείο να βλέπω πχ τη μια να έχει παχύνει και να έχει χαλάσει και να χαίρομαι. Το ξέρω καφριλα αλλά έτσι είναι.
Άτομα πολύ κοντινά μου τις εκθειαζαν συνέχεια και μάλιστα μου είχαν πει ότι "χάνομαι" μπροστά τους.
Και οι ίδιες με ρωτούσαν γιατί δεν είχα αγόρι.
Οι υπόλοιπες που μου την έσπαγαν ήταν άσχημες και τώρα είναι (και παχουλες) και μου τη έδινε που παρά την κακή τους εμφάνιση είχαν σχέση (και ακόμα μου την σπάει. Γιατί εγώ έχω κάνει πολλη προσπάθεια να αρέσω και δεν παραμελώ τον εαυτό μου)

---

Όταν είπα ότι κάτι δεν πάει καλά, δεν εννοούσα το ότι δεν έχεις κάνει ακόμα σχέση. Δεν έχουμε όλοι τους ίδιους χρόνους πρώτον και κατά δεύτερον μπορεί να είναι και θέμα τύχης.
Αυτό που δεν πάει καλά όμως και είναι ξεκάθαρο για τους "απ έξω" είναι ότι έχεις τραύματα από το μπουλινγκ που έχεις δεχτεί ή τα πειράγματα κτλ κτλ κατά το παρελθόν που προφανώς σε μπλοκάρουν στο σήμερα. Αν δεν λύσεις αυτά δεν πρόκειται ποτέ να κάνεις υγιείς σχέσεις είτε στον ερωτικό τομέα είτε στον φιλικό. Θα πρέπει να τα δουλέψεις όλα αυτά με ψυχολόγο ώστε να μπορέσεις να τα λύσεις και να προχωρήσεις.

Το προβλημα σου είναι ότι κάποια στιγμή θα ενδωσεις σε άντρες που δεν θα το έκανες εάν δεν είχες τον φόβο της απόρριψης.

Καλησπέρα
Η ομορφιά μου δεν αναδεικνύεται μόνο μπροστά σε άσχημες αλλά και σε όμορφες.
Και ποτέ δεν νιωθω πλέον κατώτερη μπροστά σε ωραίες κοπέλες. Ίσα ίσα τις θαυμάζω , γιατί ξέρω τι θυσίες κάνουν οι περισσότερες.

Να ξεκαθαρίσω ότι τα σχόλια που είχα δεχτεί εγώ δεν ήταν μπουλινγκ στο σχολείο , αλλά ήταν από δικά μου άτομα του στυλ ότι θα έπρεπε να προσέχω παραπάνω. Δεν είχαν άδικο τώρα που το βλέπω καθαρά αλλά τοτε με πείραζαν.
Ίσα ίσα τωρα οι δικοί μου με κοιτάνε με θαυμασμό λένε ποσο κουκλάρα είμαι και το ευχαριστιεμαι.

Έτσι θέλω να βουλώσω στόματα και με το θέμα της σχέσης.
Τώρα το παρουσιάζω ότι και καλά δεν θέλω σχέση και ότι άμα θέλω βρίσκω και την επόμενη μέρα. Μου λένε δεν αμφιβάλλουν όμως αναρωτιούνται γιατί να μην θέλω , πως μπορώ τόσο καιρό μονη και τέτοια. Και το κυριότερο γιατί δεν έχω φίλες!
Δηλαδή σαν να είμαι προβληματική.

Τώρα αυτές τις μέρες έχω βάλει στοίχημα να αποδείξω σε κοντινό μου άτομο ότι θα κάνω σχέση. Κι ας την λήξω την επόμενη μέρα. Ψάχνω μέσω τιντερ αλλά οσοι έχω μιλήσει θέλουν σεξ.

Λες και κάποιος προσπαθεί με κάθε τρόπο να μου πει ότι εγώ δεν δικαιούμαι σχέση και μάλλον ζητάω πολλά.

Ειπώθηκε ότι κάποια στιγμή θα ενδώσω σε κάποιον που δεν θέλω. Το έχω κάνει ήδη , όχι σε επίπεδο σεξ, αλλά σε φάσης.

Την ψυχοθεραπεία την σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες , αλλά θέλω να μην το καταλάβει κανείς.

Αποστολία βλέπω αρκετά κοινά.
Εγώ τώρα πια δεν βλέπω άσχημο τον εαυτό μου , το αντίθετο θα έλεγα. Για αυτό μου αξίζει η αντρική αποδοχή και με το παραπάνω. Και την απολαμβάνω όταν την εισπράττω , αλλά θέλω και σχέση.

Σχέση εννοώ με κάποιον που να μου αρέσει , γιατί τέτοια σχέση δεν έχω κάνει ΠΟΤΕ.

Έβαλες στοίχημα να κάνεις σχέση και ας χωρίσεις την επόμενη μέρα?

Τα δικά σου άτομα έδιναν τόση σημασία στην εξωτερική ομορφιά που έφτασες στο σημείο να τους μοιασεις γιαυτό τώρα δεν σου φαίνεται τρελό..

Ποια είναι η αιτία που δεν έχεις φίλους πιστεύεις;

Δεν είναι υποχρεωτικό να κάνεις σχέση, κάντο μόνο αν σε γεμίζει! Εγώ δεν έχω κάνει ποτέ και δε με νοιάζει κιόλας

Quote:

---

Originally Posted by Lemonpie5

Καλησπέρα
Η ομορφιά μου δεν αναδεικνύεται μόνο μπροστά σε άσχημες αλλά και σε όμορφες.
Και ποτέ δεν νιωθω πλέον κατώτερη μπροστά σε ωραίες κοπέλες. Ίσα ίσα τις θαυμάζω , γιατί ξέρω τι θυσίες κάνουν οι περισσότερες.

Να ξεκαθαρίσω ότι τα σχόλια που είχα δεχτεί εγώ δεν ήταν μπουλινγκ στο σχολείο , αλλά ήταν από δικά μου άτομα του στυλ ότι θα έπρεπε να προσέχω παραπάνω. Δεν είχαν άδικο τώρα που το βλέπω καθαρά αλλά τοτε με πείραζαν.
Ίσα ίσα τωρα οι δικοί μου με κοιτάνε με θαυμασμό λένε ποσο κουκλάρα είμαι και το ευχαριστιεμαι.

Έτσι θέλω να βουλώσω στόματα και με το θέμα της σχέσης.
Τώρα το παρουσιάζω ότι και καλά δεν θέλω σχέση και ότι άμα θέλω βρίσκω και την επόμενη μέρα. Μου λένε δεν αμφιβάλλουν όμως αναρωτιούνται γιατί να μην θέλω , πως μπορώ τόσο καιρό μονη και τέτοια. Και το κυριότερο γιατί δεν έχω φίλες!
Δηλαδή σαν να είμαι προβληματική.

Τώρα αυτές τις μέρες έχω βάλει στοίχημα να αποδείξω σε κοντινό μου άτομο ότι θα κάνω σχέση. Κι ας την λήξω την επόμενη μέρα. Ψάχνω μέσω τιντερ αλλά οσοι έχω μιλήσει θέλουν σεξ.

Λες και κάποιος προσπαθεί με κάθε τρόπο να μου πει ότι εγώ δεν δικαιούμαι σχέση και μάλλον ζητάω πολλά.

Ειπώθηκε ότι κάποια στιγμή θα ενδώσω σε κάποιον που δεν θέλω. Το έχω κάνει ήδη , όχι σε επίπεδο σεξ, αλλά σε φάσης.

Την ψυχοθεραπεία την σκέφτομαι τις τελευταίες μέρες , αλλά θέλω να μην το καταλάβει κανείς.

Αποστολία βλέπω αρκετά κοινά.
Εγώ τώρα πια δεν βλέπω άσχημο τον εαυτό μου , το αντίθετο θα έλεγα. Για αυτό μου αξίζει η αντρική αποδοχή και με το παραπάνω. Και την απολαμβάνω όταν την εισπράττω , αλλά θέλω και σχέση.

Σχέση εννοώ με κάποιον που να μου αρέσει , γιατί τέτοια σχέση δεν έχω κάνει ΠΟΤΕ.

---

Ναι τέτοια σχέση δεν δικαιούσαι. Ούτε εσύ ούτε κανένας.

Μπουλινγκ δεν είναι μόνο αμα σε πλακώνουν στο ξύλο. Αυτό έτσι κι αλλιώς είναι κακοποίηση. Όπως κι αν λέγεται όμως, είναι ολοφάνερο ότι σου έχουν μείνει κόμπλεξ απο εκείνη την περίοδο της ζωής σου. Κομπλεξ είχες και τότε που δεν σου άρεσε ο εαυτός σου και ντρεπόσουν για αυτόν, κομπλεξ έχεις και τώρα που σε θεωρείς θεά. Η άλλη όψη του νομίσματος είναι απλά.

Ξέρεις τι βλέπω εγώ; Εχεις μπερδευτεί τόσο πολύ με το τι εικόνα θα παρουσιάσεις στους άλλους για σένα, να παρουσιάσεις ότι τάχα δεν θες σχέση, να παρουσιάσεις πως είσαι καλά και δεν χρειάζεσαι ψυχολόγο κτλ κτλ που μέσα στην τόση υποκρισία έχεις χαθεί κι εσύ η ίδια και δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Αμφιβάλλω αν και η ίδια ξέρεις τι θες τελικά, πώς θες να είσαι και με ποιον. ιδέα δεν έχεις!!!

Ξεκίνα ψυχοθεραπεία άμεσα αν σε ενδιαφέρει εκτός από το τι θα πουν οι άλλοι, πώς θα νιώσεις εσύ.