Φίλοι φίλοι...καρδιοφίλοι...
Καλησπέρα, μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Γνωρίστηκα με κάποιον πριν πολύ καιρό, δεθήκαμε, είμαστε κολλητοί. Δηλαδή η φιλία μας μάρανε αλλά τέλος πάντων. Τελευταία του έφερα από πίσω ότι μου αρέσει κάποιος αλλά επειδή δεν του είπα όνομα - ενώ τα λέμε όλα μεταξύ μας, υποψιάστηκε - και πολύ σωστά, τον εαυτό του. Οπότε μου λέει "Κάνε κάτι γρήγορα, μην περιμένεις, μπορεί και ο ίδιος να αισθάνεται έτσι αλλά να φοβάται όπως εσύ, και να μην μπορεί να στο δείξει, και ότι αν όλα γίνουν στον κατάλληλο χρόνο, μπορούν ν' αλλάξουν τα δεδομένα ριζικά." Ε φυσικά κατάλαβα ότι το κουδουνάκι χτυπούσε γι αυτόν, και μετά μου το είπε και ξεκάθαρα άλλωστε. Μέχρι εδώ είναι όλα ρόδινα, όμως υπάρχει ένα αλλά! Τον αγαπώ, αλλά δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του, νιώθω βέβαια ερωτική έλξη. Σκέφτομαι λοιπόν, να αφήσω τα πράγματα έτσι - αφού όπως είπε όλα είναι στο χέρι μου, ώστε να μην χαλάσω την υπέροχη φιλία μας η οποία έβγαλε και τους δύο από αδιέξοδα, άρα είναι και μια σχέση ανάγκης, ή να προσωρήσω με κίνδυνο να καταστραφούν όλα αφού δεν υπάρχει πάθος κλπ? Μπορεί να έρθει στη συνέχεια? Τι να κάνω? Ο ίδιος μου είπε ότι έχει τόση αγάπη για εμένα, που μπορεί να την περιορίσει στο φιλικό, αλλά και να την απογειώσει σε κάτι παραπάνω, επιπλέον είπε ότι θα προσαρμοστεί στο αν θέλω να μείνουμε φίλοι, γιατί θέλει να τα έχουμε καλά, όμως μου είπε να σκεφτώ κι αυτόν, πως νιώθει. Και τώρα?