Originally Posted by
Kate9090
Καλησπέρα σας. Είμαι 29 ετών και έχω 2 παιδάκια. Δεν εργάζομαι. Θα πω συνοπτικά την ιστορία να μην σας κουράσω. Το καλοκαίρι του 19 στις διακοπές έπαθα την πρώτη κρίση πανικού. Πολύ έντονα σε σημείο να νομίζω ότι πεθαίνω. Είχαν προηγηθεί καρδιογραφηματα στον τόπο μου αλλά έκανα και εκεί. Μου δώσανε λεξο για να ηρεμήσω και μου είπαν δεν είναι τίποτα. Ύστερα το άφησα και εγώ.
4 μήνες μετά και αφού έχει έρθει η αδερφή του άντρα μου σπίτι και έχω ταραχτει πάλι, μια βδομάδα μετά την επίσκεψη της ξεκινάνε πάλι πόνοι στο στήθος ταχυπαλμια κλπ. Έκανα πάλι καρδιογραφημα δεν είχα τίποτα και πήγα σε ψυχίατρο. Μου χορήγησε για 10 μέρες λεξο και αν δεν ηρεμουσα θα ξεκινούσα αντικαταθλιπτικα. Ηρέμησα όμως και δεν ξεκίνησα δεν ήθελα κιόλας.
2 μήνες μετά και αφού πάλι έχει έρθει η συγκεκριμένη για επίσκεψη (δεν ξέρω αν συνδέεται αλλά το αναφέρω) πάλι τα ίδια συμπτώματα. Άγχος ταχυπαλμια να νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου που δεν μπορώ να το ελέγξω αυτό. Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία βραχείας μορφής σε ψυχολόγο του Δήμου. Έχω κάνει 6 συνεδρίες και μιλάμε για πολλά πράγματα. Μου λέει πως τα πάω καλά.
Το θέμα είναι ότι πάλι με πιάνει το άγχος πάλι δεν μπορώ να ηρεμήσω κάποιες μέρες και όταν με πιάνει μου κρατάει για μέρες. Όχι ίσως τόσο έντονα όσο στην αρχή αλλά πάλι έχει διάρκεια. Μου λέει πως είναι λογικό να έχω σκαμπανεβασματα. Το έχετε περάσει; Πως διαχειριζεστε το άγχος σας; Κλαίω και παρακαλάω τον Θεό να με βοηθήσει. Νιώθω κάποιες μέρες πως ούτε τα παιδιά μου δεν χαίρομαι. Απλά τα μεγαλώνω δεν τα ζω όμως.