Νιώθω η χειρότερη μαμά

Γειά σας,
Έχω ένα κοριτσάκι 10 μηνών, απο τοτε που γεννήθηκε δεν την αποχωριστικα ποτέ. Σταμάτησα απο την δουλειά για να μείνω σπίτι μαζι της και να της προσφέρω οτι χρειάζεται.
Πέραν από το μεγάλωμα της εχω και ευθύνη για την καθαριότητα του σπιτιου, το σιδέρωμα και το μαγείρεμα, πράγματα που όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν.
Εχει από τότε που γεννήθηκε η μικρουλα μου να κοιμηθω όλο το βραδυ, ξυπνά τουλάχιστον 2-3 φορες, την θήλαζα αποκλειστικα μέχρι 5,5 μηνων και τωρα εξακολουθω να την θηλάζω όποτε θέλει.
Ειναι πολύ δραστήριο μωρο, κατα την διάρκεια της μέρας κοιμαται 1-1,5 ώρα. Ενω παιζουμε και τραγουδαμε όλη μέρα καμια φορά βγαίνω εκτος εαυτού και της φωνάζω που γκρινιάζει ασταμάτητα.

Μετά νιώθω απίστευτες τύψεις και ενοχές για την πραξη μου.
Προχθές πέρνω μια επιστολή απο το γραφείο ευημερίας οτι βρίζω και φωνάζω επι καθημερινής βάσαως στο παιδι μου. Και η καταγγελία έγινε 31/10/19. Εγω ποτέ δεν έβρισα το παιδί μου. Ναι της φωνάζω κάποτε αλλα όχι επι καθημερινής βάσεως.

Και στις μέρες που έγινε η καταγγελία της φώναξα μια μέρα αλλα ήταν η πρώτη φορά που της ειχα φωνάξει.

Νιώθω τόσο κακιά μαμά. Που κάποια γειτόνισσα θεώρησε πως αξίζω μια τέτοια καταγγελια.

Απλά δεν μπορω να το πιστέψω. Νιώθω χάλια.

Αγάπω πολυ την κορούλα μου, αλλα είμαι και εγω άνθρωπος κουράζομαι, ειμαι αυπνη.
Τι να κάνω για να ειμαι πιο ήρεμη και να μην εχω αυτες τις εκκριξεις;;

Καλησπέρα.
Τα νεύρα σου είναι τσατάλια για να φωνάζεις σε ένα βρέφος. Το όχι καθημερινά δεν είναι δικαιολογία.
Είναι μεγάλο λάθος που λες ότι είσαι μαζί νύχτα-μέρα και ταυτόχρονα έχεις αναλάβει όλο το νοικοκυριό και δεν έχεις ποτέ προσωπικό χρόνο! Δεν υπάρχει πατέρας; Αυτός τι κάνει;


ΥΓ: Τι είναι το γραφείο ευημερίας;

το να εχεισ παιδια να μεγαλωσεισ ειναι κατι εγω πιστευω αδυνατο

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Γειά σας,
Έχω ένα κοριτσάκι 10 μηνών, απο τοτε που γεννήθηκε δεν την αποχωριστικα ποτέ. Σταμάτησα απο την δουλειά για να μείνω σπίτι μαζι της και να της προσφέρω οτι χρειάζεται.
Πέραν από το μεγάλωμα της εχω και ευθύνη για την καθαριότητα του σπιτιου, το σιδέρωμα και το μαγείρεμα, πράγματα που όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν.
Εχει από τότε που γεννήθηκε η μικρουλα μου να κοιμηθω όλο το βραδυ, ξυπνά τουλάχιστον 2-3 φορες, την θήλαζα αποκλειστικα μέχρι 5,5 μηνων και τωρα εξακολουθω να την θηλάζω όποτε θέλει.
Ειναι πολύ δραστήριο μωρο, κατα την διάρκεια της μέρας κοιμαται 1-1,5 ώρα. Ενω παιζουμε και τραγουδαμε όλη μέρα καμια φορά βγαίνω εκτος εαυτού και της φωνάζω που γκρινιάζει ασταμάτητα.

Μετά νιώθω απίστευτες τύψεις και ενοχές για την πραξη μου.
Προχθές πέρνω μια επιστολή απο το γραφείο ευημερίας οτι βρίζω και φωνάζω επι καθημερινής βάσαως στο παιδι μου. Και η καταγγελία έγινε 31/10/19. Εγω ποτέ δεν έβρισα το παιδί μου. Ναι της φωνάζω κάποτε αλλα όχι επι καθημερινής βάσεως.

Και στις μέρες που έγινε η καταγγελία της φώναξα μια μέρα αλλα ήταν η πρώτη φορά που της ειχα φωνάξει.

Νιώθω τόσο κακιά μαμά. Που κάποια γειτόνισσα θεώρησε πως αξίζω μια τέτοια καταγγελια.

Απλά δεν μπορω να το πιστέψω. Νιώθω χάλια.

Αγάπω πολυ την κορούλα μου, αλλα είμαι και εγω άνθρωπος κουράζομαι, ειμαι αυπνη.
Τι να κάνω για να ειμαι πιο ήρεμη και να μην εχω αυτες τις εκκριξεις;;

---

Καλησπέρα. Είσαι κυπρια?

Ένα παιδί είναι μεγάλη ευθύνη.. Ένα παιδί που όλη μέρα κάνει φασαρία είναι λογικό να κουράζει.. Είναι λογικό να λυγίσεις.. Αλλά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Σε ένα μικρό μωρό? Γενικά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Ίσως η κίνηση της γειτόνισσα να σε βοηθήσει να αναθεωρήσεις τα πράγματα.. Είναι μια ψυχούλα που βγήκε από μέσα σου.. Ότι και να κάνει.. Συνεχίζει να είναι ψυχούλα.. Χρησιμοποίησε την αγάπη για να το ηρεμήσεις..

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Γειά σας,
Έχω ένα κοριτσάκι 10 μηνών, απο τοτε που γεννήθηκε δεν την αποχωριστικα ποτέ. Σταμάτησα απο την δουλειά για να μείνω σπίτι μαζι της και να της προσφέρω οτι χρειάζεται.
Πέραν από το μεγάλωμα της εχω και ευθύνη για την καθαριότητα του σπιτιου, το σιδέρωμα και το μαγείρεμα, πράγματα που όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν.
Εχει από τότε που γεννήθηκε η μικρουλα μου να κοιμηθω όλο το βραδυ, ξυπνά τουλάχιστον 2-3 φορες, την θήλαζα αποκλειστικα μέχρι 5,5 μηνων και τωρα εξακολουθω να την θηλάζω όποτε θέλει.
Ειναι πολύ δραστήριο μωρο, κατα την διάρκεια της μέρας κοιμαται 1-1,5 ώρα. Ενω παιζουμε και τραγουδαμε όλη μέρα καμια φορά βγαίνω εκτος εαυτού και της φωνάζω που γκρινιάζει ασταμάτητα.

Μετά νιώθω απίστευτες τύψεις και ενοχές για την πραξη μου.
Προχθές πέρνω μια επιστολή απο το γραφείο ευημερίας οτι βρίζω και φωνάζω επι καθημερινής βάσαως στο παιδι μου. Και η καταγγελία έγινε 31/10/19. Εγω ποτέ δεν έβρισα το παιδί μου. Ναι της φωνάζω κάποτε αλλα όχι επι καθημερινής βάσεως.

Και στις μέρες που έγινε η καταγγελία της φώναξα μια μέρα αλλα ήταν η πρώτη φορά που της ειχα φωνάξει.

Νιώθω τόσο κακιά μαμά. Που κάποια γειτόνισσα θεώρησε πως αξίζω μια τέτοια καταγγελια.

Απλά δεν μπορω να το πιστέψω. Νιώθω χάλια.

Αγάπω πολυ την κορούλα μου, αλλα είμαι και εγω άνθρωπος κουράζομαι, ειμαι αυπνη.
Τι να κάνω για να ειμαι πιο ήρεμη και να μην εχω αυτες τις εκκριξεις;;

---

Καλησπέρα
Κατ' αρχήν θα σου πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα ..Τα έχω περάσει 2 φορές και χωρίς βοήθεια..Η πρώτη εννοείται ήταν η πιο δύσκολη γιατί την δεύτερη ήξερα τι έκανα..
Είναι λογικό να είσαι εξαντλημένη και στα πατώματα αυτή την στιγμή..Για να λές ότι είσαι με το μωρό μέρα νύχτα πάει να πει ότι δεν έχεις βοήθεια..Και είναι πολύ δύσκολο αυτό..Τα νεύρα σου είναι σπασμένα..Είσαι κουρασμένη και αυπνη..Αλλά δεν είναι λογικό να φωνάζεις σε ένα μωρό...
Αν θέλεις πες μου τι κάνεις όταν δεν κάνεις δουλειές στο σπίτι?Δηλαδή βγάζεις βόλτα το μωρό ή έχεις κλειστεί μέσα?
Ο πατέρας του μωρού τι κάνει?
Μετά την γέννα τι εξετάσεις έχεις κάνει? Σε έχει δει ο γυναικολόγος σου?

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Γειά σας,
Έχω ένα κοριτσάκι 10 μηνών, απο τοτε που γεννήθηκε δεν την αποχωριστικα ποτέ. Σταμάτησα απο την δουλειά για να μείνω σπίτι μαζι της και να της προσφέρω οτι χρειάζεται.
Πέραν από το μεγάλωμα της εχω και ευθύνη για την καθαριότητα του σπιτιου, το σιδέρωμα και το μαγείρεμα, πράγματα που όλες οι γυναίκες πρέπει να κάνουν.
Εχει από τότε που γεννήθηκε η μικρουλα μου να κοιμηθω όλο το βραδυ, ξυπνά τουλάχιστον 2-3 φορες, την θήλαζα αποκλειστικα μέχρι 5,5 μηνων και τωρα εξακολουθω να την θηλάζω όποτε θέλει.
Ειναι πολύ δραστήριο μωρο, κατα την διάρκεια της μέρας κοιμαται 1-1,5 ώρα. Ενω παιζουμε και τραγουδαμε όλη μέρα καμια φορά βγαίνω εκτος εαυτού και της φωνάζω που γκρινιάζει ασταμάτητα.

Μετά νιώθω απίστευτες τύψεις και ενοχές για την πραξη μου.
Προχθές πέρνω μια επιστολή απο το γραφείο ευημερίας οτι βρίζω και φωνάζω επι καθημερινής βάσαως στο παιδι μου. Και η καταγγελία έγινε 31/10/19. Εγω ποτέ δεν έβρισα το παιδί μου. Ναι της φωνάζω κάποτε αλλα όχι επι καθημερινής βάσεως.

Και στις μέρες που έγινε η καταγγελία της φώναξα μια μέρα αλλα ήταν η πρώτη φορά που της ειχα φωνάξει.

Νιώθω τόσο κακιά μαμά. Που κάποια γειτόνισσα θεώρησε πως αξίζω μια τέτοια καταγγελια.

Απλά δεν μπορω να το πιστέψω. Νιώθω χάλια.

Αγάπω πολυ την κορούλα μου, αλλα είμαι και εγω άνθρωπος κουράζομαι, ειμαι αυπνη.
Τι να κάνω για να ειμαι πιο ήρεμη και να μην εχω αυτες τις εκκριξεις;;

---

Περιγράφεις μια συνηθισμένη καθημερινότητα μια Νέας μανούλας που δεν δουλεύει και μεγαλώνει το μωράκι της και φροντίζει το σπίτι της .....
Είναι απόλυτα κατανοητό ότι δεν έχεις αρκετό χρόνο να ηρεμήσεις και να ξεκουραστης αλλά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τις φωνές και μάλιστα σε σημείο να γίνει καταγγελία από την γειτονησα .....

Πρώτη προτεραιότητα σου αυτή την στιγμή είναι το μωρό.
Δεν πειράζει να μείνει το σπίτι και ασκουπιστο και ασυμαζευτο ....
Μην προσπαθείς να τα έχεις όλα στην εντέλεια.
Θα φτιάχνεις την καθημερινότητα σου με βάση τις ανάγκες του μωρού και τις δικές σου.
Να επιλεγείς όταν το μωρό σου κοιμάται να ξεκουράζεται και εσυ και δεν πειράζει άσε τις δουλειές να περιμένουν.
Τώρα που ανοίγει ο καιρός να ξεκινήσετε βολτουλες ώστε να κουράζεται το μωρό και να κοιμάται περισσότερες ώρες ....

Και μη βιάζεσαι όσο μεγαλώνει το πρόγραμμα της θα στρώνει και θα στρώσει και η δική σας καθημερινότητα.

Εγώ θα σου πρότεινα να βρεις και μια δουλειά και να θυμάσαι και κάτι που είναι πολύ σημαντικό, όταν θα η ρεμησεις εσυ ίσως ηρεμήσει και το μωρό σου.
Μπορεί όλη αυτή η υπερένταση του να οφείλεται και σε εσένα .
Είναι νόμος πλέον, ήρεμες και ευτυχισμένες μανούλες εισπράττουν ήρεμες και ευτυχισμένες αντιδράσεις από τα μωράκια τους!

Εσύ το βλέπεις από τη μεριά σου, το πως νοιώθεις και πόσο αγαπάς το παιδί. Εχεις δικιο.
Η γειτόνισσα ακούει μια γυναίκα να ουρλιάζει σε ένα μωρό, πιθανώς και με καμία βρισιά. Έχει δίκιο.
Το μωρό βιώνει αμφιθυμικη σχέση, αγάπη μεν αλλά και οργή- εγκατάλειψη αρα και ψυχολογική κακοποιηση. Έχει δίκιο.
Ο άντρας σου στον κόσμο του, δε ξερω πόσο δουλεύει αλλά θα έπρεπε να βοηθάει τουλάχιστον έως ότου μεγαλώσει λίγο το παιδι και δεν έχει τόσες απαιτήσεις.

Ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας! Ναι κύπρια ειμαι. Θα προσπαθήσω να αναθεωρησω. Αυτο ειναι το μονο σίγουρο.

Όταν δεν κανω δουλειές παίζουμε με το μωρο, ο πατερας δουλευει πολλες ώρες.. :/ Οχι δεν εκανα εξετασεις λογω του οτι θηλάζω ακόμη και δεν επανήλθε ο κύκλος μου.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλησπέρα. Είσαι κυπρια?

Ένα παιδί είναι μεγάλη ευθύνη.. Ένα παιδί που όλη μέρα κάνει φασαρία είναι λογικό να κουράζει.. Είναι λογικό να λυγίσεις.. Αλλά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Σε ένα μικρό μωρό? Γενικά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Ίσως η κίνηση της γειτόνισσα να σε βοηθήσει να αναθεωρήσεις τα πράγματα.. Είναι μια ψυχούλα που βγήκε από μέσα σου.. Ότι και να κάνει.. Συνεχίζει να είναι ψυχούλα.. Χρησιμοποίησε την αγάπη για να το ηρεμήσεις..

---

Quote:

---

Originally Posted by GeorgeGr1

Εσύ το βλέπεις από τη μεριά σου, το πως νοιώθεις και πόσο αγαπάς το παιδί. Εχεις δικιο.
Η γειτόνισσα ακούει μια γυναίκα να ουρλιάζει σε ένα μωρό, πιθανώς και με καμία βρισιά. Έχει δίκιο.
Το μωρό βιώνει αμφιθυμικη σχέση, αγάπη μεν αλλά και οργή- εγκατάλειψη αρα και ψυχολογική κακοποιηση. Έχει δίκιο.
Ο άντρας σου στον κόσμο του, δε ξερω πόσο δουλεύει αλλά θα έπρεπε να βοηθάει τουλάχιστον έως ότου μεγαλώσει λίγο το παιδι και δεν έχει τόσες απαιτήσεις.

---

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Περιγράφεις μια συνηθισμένη καθημερινότητα μια Νέας μανούλας που δεν δουλεύει και μεγαλώνει το μωράκι της και φροντίζει το σπίτι της .....
Είναι απόλυτα κατανοητό ότι δεν έχεις αρκετό χρόνο να ηρεμήσεις και να ξεκουραστης αλλά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τις φωνές και μάλιστα σε σημείο να γίνει καταγγελία από την γειτονησα .....

Πρώτη προτεραιότητα σου αυτή την στιγμή είναι το μωρό.
Δεν πειράζει να μείνει το σπίτι και ασκουπιστο και ασυμαζευτο ....
Μην προσπαθείς να τα έχεις όλα στην εντέλεια.
Θα φτιάχνεις την καθημερινότητα σου με βάση τις ανάγκες του μωρού και τις δικές σου.
Να επιλεγείς όταν το μωρό σου κοιμάται να ξεκουράζεται και εσυ και δεν πειράζει άσε τις δουλειές να περιμένουν.
Τώρα που ανοίγει ο καιρός να ξεκινήσετε βολτουλες ώστε να κουράζεται το μωρό και να κοιμάται περισσότερες ώρες ....

Και μη βιάζεσαι όσο μεγαλώνει το πρόγραμμα της θα στρώνει και θα στρώσει και η δική σας καθημερινότητα.

Εγώ θα σου πρότεινα να βρεις και μια δουλειά και να θυμάσαι και κάτι που είναι πολύ σημαντικό, όταν θα η ρεμησεις εσυ ίσως ηρεμήσει και το μωρό σου.
Μπορεί όλη αυτή η υπερένταση του να οφείλεται και σε εσένα .
Είναι νόμος πλέον, ήρεμες και ευτυχισμένες μανούλες εισπράττουν ήρεμες και ευτυχισμένες αντιδράσεις από τα μωράκια τους!

---

Ευχαριστω πολυ για την απάντηση και τις συμβουλες. Θα το προσπαθήσω.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Καλησπέρα.
Τα νεύρα σου είναι τσατάλια για να φωνάζεις σε ένα βρέφος. Το όχι καθημερινά δεν είναι δικαιολογία.
Είναι μεγάλο λάθος που λες ότι είσαι μαζί νύχτα-μέρα και ταυτόχρονα έχεις αναλάβει όλο το νοικοκυριό και δεν έχεις ποτέ προσωπικό χρόνο! Δεν υπάρχει πατέρας; Αυτός τι κάνει;


ΥΓ: Τι είναι το γραφείο ευημερίας;

---

Ευχαριστω για την απαντηση. Ο πατερας δουλευει πολυ.
Το γραφειο ευημεριας ειναι το γραφειο της κυβέρνησης για την αρμονια και προληψη της κακοποιησης στην οικογενεια.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλησπέρα. Είσαι κυπρια?

Ένα παιδί είναι μεγάλη ευθύνη.. Ένα παιδί που όλη μέρα κάνει φασαρία είναι λογικό να κουράζει.. Είναι λογικό να λυγίσεις.. Αλλά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Σε ένα μικρό μωρό? Γενικά σε τι βοηθάνε οι φωνές? Ίσως η κίνηση της γειτόνισσα να σε βοηθήσει να αναθεωρήσεις τα πράγματα.. Είναι μια ψυχούλα που βγήκε από μέσα σου.. Ότι και να κάνει.. Συνεχίζει να είναι ψυχούλα.. Χρησιμοποίησε την αγάπη για να το ηρεμήσεις..

---

Ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας! Ναι κύπρια ειμαι. Θα προσπαθήσω να αναθεωρησω. Αυτο ειναι το μονο σίγουρο.

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Καλησπέρα
Κατ' αρχήν θα σου πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα ..Τα έχω περάσει 2 φορές και χωρίς βοήθεια..Η πρώτη εννοείται ήταν η πιο δύσκολη γιατί την δεύτερη ήξερα τι έκανα..
Είναι λογικό να είσαι εξαντλημένη και στα πατώματα αυτή την στιγμή..Για να λές ότι είσαι με το μωρό μέρα νύχτα πάει να πει ότι δεν έχεις βοήθεια..Και είναι πολύ δύσκολο αυτό..Τα νεύρα σου είναι σπασμένα..Είσαι κουρασμένη και αυπνη..Αλλά δεν είναι λογικό να φωνάζεις σε ένα μωρό...
Αν θέλεις πες μου τι κάνεις όταν δεν κάνεις δουλειές στο σπίτι?Δηλαδή βγάζεις βόλτα το μωρό ή έχεις κλειστεί μέσα?
Ο πατέρας του μωρού τι κάνει?
Μετά την γέννα τι εξετάσεις έχεις κάνει? Σε έχει δει ο γυναικολόγος σου?

---

Όταν δεν κανω δουλειές παίζουμε με το μωρο, ο πατερας δουλευει πολλες ώρες.. :/ Οχι δεν εκανα εξετασεις λογω του οτι θηλάζω ακόμη και δεν επανήλθε ο κύκλος μου.

Quote:

---

Originally Posted by mchrys04

Ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας! Ναι κύπρια ειμαι. Θα προσπαθήσω να αναθεωρησω. Αυτο ειναι το μονο σίγουρο.

---

Τα άλλα ούλα είδε τα το γραφείο ευημερίας.. Τζοιμαται πάνω της.

Μετά που έγραψες εδώ στο φόρουμ έκανες κάποιες αλλαγές? Το να καταλαβαίνουμε τα λάθη μας είναι σίγουρα το πρώτο βήμα.